Στα τέλη του περασμένου έτους σημειώθηκαν δύο σημαντικά γεγονότα στη Γεωργία και τη Μολδαβία, που απέδειξαν τα δυνατά σημεία και τους περιορισμούς των ρωσικών επιχειρήσεων παρεμβολής. Και οι δύο πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες, σύμφωνα με το Geopolitical Monitor, βρίσκονται ψηλά στη λίστα προτεραιοτήτων του Βλαντιμίρ Πούτιν, μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, που μαζί με τη Βοσνία - Ερζεγοβίνη, προσδιορίστηκαν ως «εταίροι σε κίνδυνο» από τη συμμαχία του ΝΑΤΟ.
Οι εκλογές στην Γεωργία
Παρά τις προσπάθειες του Κρεμλίνου, το φιλορωσικό κόμμα κέρδισε μόνο στη Γεωργία, με το Γεωργιανό Όνειρο να εξασφαλίζει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Στη Μολδαβία, η υποψήφια και εν ενεργεία πρόεδρος, Μάγια Σαντού, που είναι υπέρ της ΕΕ κέρδισε επανεκλογή ως πρόεδρος. Και οι δύο εκλογές αποτελούν ένα παράδειγμα της μεθοδολογίας που χρησιμοποιεί η Ρωσία για να παρέμβει στις δημοκρατικές εκλογές, καθώς και παρέχουν δυσοίωνες προειδοποιήσεις για το μέλλον της Ευρώπης σε περίπτωση που η Ουκρανία ηττηθεί.
Η χαρά της Ρωσίας φάνηκε μετά τη νίκη του Γεωργιανού Ονείρου στις 26 Οκτωβρίου, καθώς η επικεφαλής του ρωσικού κρατικού τηλεοπτικού σταθμού RT, Μαργαρίτα Σιμονιάν, δήλωσε θριαμβευτικά ότι «Οι Γεωργιανοί κέρδισαν την εξουσία από το 2012». Ωστόσο, τα υπαρξιακά επιχειρήματα σχετικά με τη διάσωση της γεωργιανής δημοκρατίας δεν φάνηκε να έχουν απήχηση όταν έρχονται σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς του Γεωργιανού Ονείρου ότι η αντιπολίτευση θα οδηγούσε τη χώρα σε πόλεμο με τη Ρωσία.
Οι ίδιες οι εκλογές στιγματίστηκαν με παρατυπίες και κατηγορίες για ξένη παρέμβαση. Άλλες καταγγελίες περιελάμβαναν την εξαγορά ψήφων και περιπτώσεις όπου ένα άτομο ψήφισε πολλές φορές. Ένα μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κατέγραψε ακόμη και περιπτώσεις εκφοβισμού ψηφοφόρων.
Ο Πρόεδρος της Γεωργίας Salome Zourabichvili υποστήριξε ότι οι εκλογές ήταν απόδειξη της ρωσικής «μεθοδολογίας και της υποστήριξης πιθανότατα ρωσικών τύπων FSB» για να επηρεάσει το αποτέλεσμα με ευνοϊκό τρόπο. Απόδειξη αυτού προέρχεται από τη χρήση προπαγανδιστικών βίντεο που ήταν, «αντιγραφή και επικόλληση» από αυτά που χρησιμοποιήθηκαν εν όψει της «εκλογής» του Πούτιν.
Η παρέμβαση της Ρωσίας στις εκλογές στη Γεωργία ήταν το αποτέλεσμα μιας μακράς και συντονισμένης στρατηγικής. Μήνες πριν από τις εκλογές, τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης άρχισαν να υποδηλώνουν ότι η Γεωργία θα έπεφτε θύμα μιας άλλης «έγχρωμης επανάστασης» τύπου Ουκρανίας .
Μετά τις εκλογές, οι ΗΠΑ, η ΕΕ και μια σειρά άλλων μερών εξέφρασαν τις ανησυχίες τους σχετικά με την εκλογική διαδικασία. Ωστόσο, ένα μέλος της ΕΕ δεν συμφώνησε με αυτή την γραμμή. Ο Ούγγρος Βίκτορ Όρμπαν επαίνεσε τις εκλογές ως «ελεύθερες και δημοκρατικές», και ταξίδεψε στην Τιφλίδα, μαζί με τον υπουργό Εξωτερικών του, για να προσθέσει περαιτέρω νομιμότητα της ΕΕ στο αποτέλεσμα. Με αυτόν τον τρόπο, ο Όρμπαν βοήθησε τον Πούτιν να διαδώσει αμφιβολίες σχετικά με τους δυτικούς ισχυρισμούς ότι τα αποτελέσματα είχαν παραποιηθεί.
Η περίπτωση της Γεωργίας καταδεικνύει τη μεθοδολογία της Ρωσίας για θόλωση των γραμμών και πόλωση της συζήτησης. Με τις κατηγορίες να αυξάνονται, ο πρώην πρόεδρος της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ αποκάλεσε τον Ζουραμπιτσβίλι «μαριονέτα» της Δύσης και κατηγόρησε τις ΗΠΑ για νεοαποικιοκρατία. Τέτοια σχόλια μειώνουν τους δυτικούς ισχυρισμούς για παρέμβαση στις εκλογές μεταφέροντας την ευθύνη πίσω στη Δύση και ειδικότερα στις ΗΠΑ. Για το Κρεμλίνο, η αμφισβήτηση των εκλογών και προς τις δύο κατευθύνσεις βοηθά στη διάδοση της αβεβαιότητας και νομιμοποιεί το νικητή, που αντί να θεωρείται ότι «έκλεψε» στις εκλογές, θεωρείται απλώς ότι έχει εμπλακεί σε παρόμοιες τακτικές με την αντιπολίτευση.
Η περίπτωση της Μολδαβίας
Πολλές από τις ίδιες τακτικές εφαρμόστηκαν και στη Μολδαβία, όπου οι προεδρικές εκλογές συνέπεσαν με το δημοψήφισμα για την ένταξη στην ΕΕ. Το δημοψήφισμα για την ΕΕ Διεξήχθη την ίδια ημέρα με τον πρώτο γύρο της προεδρικής ψηφοφορίας, και αποφασίστηκε με μόλις 10.000 ψήφους υπέρ η ένταξη. Η προεδρική κούρσα, από την άλλη πλευρά, δεν ήταν τόσο στενή, με την υποψήφια υπέρ της ΕΕ Maia Sandu να νικάει την πιο ευθυγραμμισμένη με τη Ρωσία επιλογή με μεγαλύτερη διαφορά. Ακριβώς όπως και στη Γεωργία, οι φόβοι για πόλεμο με τη Ρωσία γεννήθηκαν σε περίπτωση που κερδίσει ο υποψήφιος υπέρ της ΕΕ.
Εκτός από τις εκστρατείες παραπληροφόρησης, το Κρεμλίνο συμμετείχε επίσης σε επιθέσεις στον κυβερνοχώρο και παρόμοιες στρατηγικές αγοράς ψήφου με αυτές που παρατηρήθηκαν στη Γεωργία. Με τη βοήθεια της Ρωσίας, οι ψηφοφόροι του Ρώσου ψηφοφόρου Alexandr Stoianoglo μεταφέρθηκαν με αεροπλάνο και με λεωφορεία σε εκλογικά τμήματα, σύμφωνα με αξιωματούχους της κυβέρνησης της Μολδαβίας, ενώ απειλήθηκαν με βόμβες για να αποτρέψουν τους ψηφοφόρους της διασποράς από το να ψηφίσουν στη Γερμανία και στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Τελικά, τέτοιες προσπάθειες αποδείχθηκαν ανεπιτυχείς, αλλά είναι φαντάζει απίθανο να είναι η τελευταία φορά που η Ρωσία θα παρέμβει στις ευρωπαϊκές εκλογές.
* Ο Marcus Andreopoulos είναι Ανώτερος Ερευνητής στην ομάδα αξιολόγησης διεθνών πολιτικών, το Ίδρυμα Ασίας-Ειρηνικού, και ειδικός σε θέματα της Συμβουλευτικής Ομάδας Παγκόσμιων Απειλών στο Πρόγραμμα Ενίσχυσης της Αμυντικής Εκπαίδευσης του ΝΑΤΟ
www.worldenergynews.gr
