Κατά τα φαινόμενα, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ένα χάος. Τα δύο τρίτα των Αμερικανών πιστεύουν ότι η χώρα βρίσκεται σε λάθος δρόμο και σχεδόν το 70% αξιολογεί την οικονομία ως «μη καλή» ή «φτωχή».
Οι δυσλειτουργίες της Αμερικανικής πολιτείας
Η εμπιστοσύνη του κοινού στην κυβέρνηση, σύμφωνα με το Foreign Affairs, έχει μειωθεί στο μισό, από 40% το 2000 σε μόλις 20%. Η αγάπη για την πατρίδα εξασθενεί, με μόνο το 38% των Αμερικανών να λένε τώρα ότι ο πατριωτισμός είναι «πολύ σημαντικός» για αυτούς.
Η πόλωση του Κογκρέσου έχει φτάσει στο υψηλότερο σημείο από την ανασυγκρότηση και οι απειλές βίας κατά των πολιτικών έχουν αυξηθεί . Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ αντιμετώπισε δύο απόπειρες δολοφονίας και μετά από αυτές κατάφερε να κερδίσει τη λαϊκή ψήφο, παρόλο που πολλοί Αμερικανοί πιστεύουν ότι είναι φασίστας. Ορισμένοι μελετητές κάνουν παραλληλισμούς μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Γερμανίας της Βαϊμάρης. Άλλοι παρομοιάζουν τις Ηνωμένες Πολιτείες με τη Σοβιετική Ένωση στα τελευταία της χρόνια, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι η χώρα βρίσκεται στο χείλος του εμφυλίου πολέμου.
Η αναμφισβήτητη δυσλειτουργία των ΗΠΑ είχε εντυπωσιακά μικρή επίδραση στην αμερικανική ισχύ, η οποία παραμένει ανθεκτική και, από ορισμένες απόψεις, έχει ακόμη και αυξηθεί. Το μερίδιο της χώρας στον παγκόσμιο πλούτο είναι περίπου τόσο μεγάλο όσο ήταν τη δεκαετία του 1990 και η λαβή της στις παγκόσμιες αρτηρίες -ενέργεια, χρηματοδότηση, αγορές και τεχνολογία- έχει ενισχυθεί. Σε διεθνές επίπεδο, οι Ηνωμένες Πολιτείες αποκτούν συμμάχους, ενώ οι κύριοι αντίπαλοί τους, η Κίνα και η Ρωσία, μάχονται όλο και περισσότερο. Ο πληθωρισμός, το τεράστιο χρέος και η υποτονική παραγωγικότητα παραμένουν σοβαρές ανησυχίες, αλλά ωχριούν σε σύγκριση με τα οικονομικά και δημογραφικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν άλλες μεγάλες δυνάμεις.
Τα περιουσιακά δεδομένα των ΗΠΑ
Το παράδοξο της αμερικανικής ισχύος είναι ότι ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι μια διαιρεμένη χώρα, η οποία θεωρείται διαρκώς ως σε παρακμή, ωστόσο παραμένει σταθερά το πλουσιότερο και ισχυρότερο κράτος στον κόσμο.
Τα κύρια περιουσιακά στοιχεία των Ηνωμένων Πολιτειών -η τεράστια γη τους, τα δυναμικά δημογραφικά στοιχεία και οι αποκεντρωμένοι πολιτικοί θεσμοί- δημιουργούν επίσης σοβαρές υποχρεώσεις. Από τη μία πλευρά, η χώρα είναι γεμάτη πόρους και ευλογημένη από ωκεάνια σύνορα που την προστατεύουν από την εισβολή ενώ τη συνδέουν με το παγκόσμιο εμπόριο. Σε αντίθεση με τους αντιπάλους τους, οι Ηνωμένες Πολιτείες απολαμβάνουν ένα αυξανόμενο εργατικό δυναμικό, που τροφοδοτείται από τα υψηλά επίπεδα μετανάστευσης. Και παρά το πολιτικό αδιέξοδο στην Ουάσιγκτον, το αποκεντρωμένο σύστημα της χώρας ενδυναμώνει έναν δυναμικό ιδιωτικό τομέα που υιοθετεί τις καινοτομίες πιο γρήγορα από τους ανταγωνιστές του.
Τα ίδια αυτά πλεονεκτήματα δημιουργούν και δύο σημαντικά τρωτά σημεία. Πρώτον, βαθαίνουν το χάσμα μεταξύ των ευημερούμενων αστικών κόμβων και των αγροτικών κοινοτήτων που αγωνίζονται, εντείνοντας τις οικονομικές ανισότητες και τροφοδοτώντας την πολιτική πόλωση. Δεύτερον, η γεωγραφική μόνωση και ο πλούτος ενισχύουν την αίσθηση της απομάκρυνσης από τις παγκόσμιες υποθέσεις θωρακίζοντας τη χώρα από εξωτερικές απειλές, οδηγώντας σε χρόνια υποεπένδυση σε στρατιωτικές και διπλωματικές δυνατότητες.
Ταυτόχρονα, η τεράστια ισχύς τους, ο ποικίλος πληθυσμός και οι δημοκρατικοί θεσμοί ωθούν τις Ηνωμένες Πολιτείες να επιδιώξουν μια σειρά από φιλόδοξα συμφέροντα στο εξωτερικό. Αυτή η ένταση μεταξύ της απόσπασης και της παγκόσμιας εμπλοκής οδηγεί σε έναν κούφιο διεθνισμό στον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες επιδιώκουν να ηγηθούν στην παγκόσμια σκηνή, αλλά συχνά δεν διαθέτουν τους πόρους για να επιτύχουν πλήρως τους στόχους τους, τροφοδοτώντας άθελά τους δαπανηρές συγκρούσεις.
Μια οικονομική άνθηση συνυπάρχει με μια αστική αποτυχία. Η απαράμιλλη υλική δύναμη συχνά κατασπαταλάται από μια άδικη εξωτερική πολιτική. Το εμπόριο και η μετανάστευση εμπλουτίζουν τη χώρα, αλλά τεντώνουν τον κοινωνικό της ιστό και καταστρέφουν τις κοινότητες της εργατικής τάξης. Η πρόκληση για τους Αμερικανούς ηγέτες είναι να αντιμετωπίσουν αυτές τις αντιφάσεις. Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορέσουν να εξισορροπήσουν τις φιλοδοξίες τους με τους πόρους τους και να γεφυρώσουν τις εσωτερικές τους διαφορές, θα μπορούσαν όχι μόνο να διατηρήσουν την ισχύ τους αλλά και να συμβάλουν σε μια πιο σταθερή παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Διαφορετικά, το παράδοξο της αμερικανικής ισχύος μπορεί μια μέρα να τα καταρρεύσει όλα.
www.worldenergynews.gr
