Τελευταία Νέα
Διεθνή

Γεωπολιτική του Βορρά: Η Αρκτική πολιτική Κίνας και Ρωσίας και οι ΗΠΑ

Γεωπολιτική του Βορρά: Η Αρκτική πολιτική Κίνας και Ρωσίας και οι ΗΠΑ

Η πρόταση για αγορά της Γροιλανδίας που είχε κατατεθεί από τον Τράμπ το 2019, ήταν στρατηγικής σημασίας αφού θα επέτρεπε στην Αμερική να ελέγχει καλύτερα την περιοχή της Αρκτικής

 

Λίγες μέρες πριν η Κινέζικη Ακτοφυλακή, ισχυρίστηκε ότι εισήλθε για πρώτη φορά στον Αρκτικό Ωκεανό, μετά την στρατιωτική συμφωνία που υπέγραψε με την Ρωσία (με την κωδική ονομασία “Ocean-24”), τον περασμένο Σεπτέμβρη. Την ίδια περίοδο η Βόρεια Αμερικανική Αεροδιαστημική Άμυνα (NORAD) εντόπισε πάνω από τον αεροπορικό θόλο της Αλάσκας την παρουσία ρωσικών αεροπλάνων, κάτι καθόλου πρωτοφανές μιας και παρόμοιες κινήσεις είχαν παρατηρηθεί και το περασμένο καλοκαίρι.

Ρωσικά και κινέζικα βομβαρδιστικά αεροσκάφη βρέθηκαν μόλις 200 μίλια από τις ακτές τις Αλάσκας, σε ζώνη αποκλειστικής αμερικανικής οικονομικής επιρροής. Αυτές οι κινήσεις των παγκόσμιων αυτών υπερδυνάμεων, μόνο τυχαίες δεν είναι, αφού δείχνουν πως βαθαίνει η διείσδυσή τους στον Αρκτικό Κύκλο. Η Κίνα από την πλευρά της δείχνει να επιθυμεί να θέσει βάσεις για την κυριαρχία της στην Αρκτική, κάτι που δεν φαίνεται να αναγνωρίζεται από τα τοπικά και τα διεθνή σώματα.

Το συμβούλιο της Αρκτικής, ένα διακυβερνητικό φόρουμ, αποτελούμενο από χώρες όπως ο Καναδάς, η Δανία, η Φιλανδία οι ΗΠΑ κ.α., δέχτηκε την Κίνα μόνο ως παρατηρητή αν και οι συνθήκες είχαν δυσκολέψει αρκετά μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, καθώς τότε η Ρωσία προήδρευε του συμβουλίου. To έργο του συμβουλίου είχε υπονομευτεί και νωρίτερα από τις ρωσικές στρατιωτικές ασκήσεις στην περιοχή. Τώρα το σύμφωνο Ρωσίας- Κίνας περιπλέκει ακόμα περισσότερο την κατάσταση, μην αφήνοντας το Συμβούλιο να δράσει ελεύθερα για την προστασία της περιοχής.

Αναβάθμιση περιοχής

Το νέο σχέδιο εξωτερικής πολιτικής της Ρωσίας, που ανακοινώθηκε το 2023 και διαρκεί ως το 2035, αναβαθμίζει την περιοχή στην δεύτερη σημαντικότερη γεωγραφικά περιοχή μετά την Κοινοπολιτεία της Ανεξαρτησίας (CIS), αντικατοπτρίζοντας μια αλλαγή στους στόχους της σχετικά με τις διεθνείς συνεργασίες, περιλαμβάνει τρεις βασικούς στόχους. Σημαντική είναι η κυριαρχία και η εδαφική ακεραιότητα της περιοχής, που έχει ανατεθεί στη Ρωσία.

Επιθυμεί να προληφθεί οποιοδήποτε στρατιωτική βλέψη υπάρχει για την Αρκτική και να ενδυναμωθεί η προστασία της, προκειμένου να αυξηθεί η εξαγωγική συνεισφορά της Αρκτικής σχετικά με το GDP. Αυτό ευνοεί την ρωσική δυνατότητα για εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της περιοχής και κάνει την οικονομία να ανθεί. Παράλληλα, η ίδρυση ενός Βορινού θαλάσσιου περάσματος θα ευνοήσει την σύνδεση Ευρώπης και Ασίας και θα επιτρέπει τον έλεγχο της περιοχής από τους Ρώσους, περιορίζοντας όσο γίνεται την επιρροή των άλλων δυτικών χωρών, «τιμωρώντας» τους ουσιαστικά για την στάση τους στο ουκρανικό.

Αρκτικός δρόμο του μεταξιού

Η Κίνα έχοντας το δικό της πρόγραμμα, σχετικά με την περιοχή, επιθυμούσε να δημιουργήσει τον «Αρκτικό δρόμο του μεταξιού», συνδέοντας με διαφορετικό τρόπο Ασία και Ευρώπη. Η συνεργασία με την Ρωσία όχι μόνο της εξασφαλίζει αυτή την δυνατότητα, αλλά της επιτρέπει να έχει πρόσβαση στης Αρκτική ζώνη, μέσα από την ζώνη επιρροής της Ρωσίας.
Από την πλευρά τους οι ΗΠΑ, έχουν παραδοσιακούς συμμάχους στην περιοχή, ενώ και με την είσοδο στο ΝΑΤΟ χωρών όπως η Σουηδία, η Νορβηγία και η Φιλανδία πλέον όλο το Αρκτικό Συμβούλιο ανήκει στην ευρωατλαντική ένωση, αφήνοντας την Κίνα σε δεύτερη μοίρα.

Το δεκαετές στρατηγικό, βέβαια, πρόγραμμα των ΗΠΑ για την περιοχή, στηρίζεται περισσότερο στην προσπάθεια για την πράσινη ανάπτυξη, την προστασία του περιβάλλοντος και την διακρατική συνεργασία κυρίως μέσω του Αρκτικού συμβουλίου. Η πρόταση για αγορά της Γροιλανδίας που είχε κατατεθεί από τον Τράμπ το 2019, ήταν στρατηγικής σημασίας αφού θα επέτρεπε στην Αμερική να ελέγχει καλύτερα την περιοχή της Αρκτικής.

Καθώς η κλιματική καταστροφή ανοίγει νέους θαλάσσιους δρόμους στην περιοχή της Αρκτικής, η γεωπολιτική σκακιέρα μοιάζει να ανακατεύεται όλο και περισσότερο, μίας και οι βλέψεις των υπερδυνάμεων Κίνας, Ρωσίας και ΗΠΑ αλλά και οι ανησυχίες του ΝΑΤΟ για την ασφάλεια, τους φυσικούς πόρους και την ευημερία της περιοχής συνεχώς εντείνονται.

www.worldenergynews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Δείτε επίσης