Τα πορίσματα που προέκυψαν από τα σφουγγάρια, επαληθεύτηκαν κι από άλλες ερευνητικές ομάδες
Tην ώρα που η Συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα το 2015 έθετε ως απαράβατο όρο για την αποφυγή της υπερθέρμανσης να μην ξεπεράσει η θερμοκρασία του πλανήτη τον 1,5 °C, οι πρόσφατες μετρήσεις έδειξαν αυτό που όλη η ανθρωπότητα φοβόταν.
Οι νέες μετρήσεις έγιναν με μια μέθοδο που ανάγεται αρκετά χρόνια προτού αναπτυχθούν οι σύγχρονες τεχνικές.
Συγκεκριμένα, έγινε με τη χρήση θαλάσσιων σφουγγαριών.
«Υπάρχει μια εναλλακτική μέθοδος για την καταγραφή της παγκόσμιας θέρμανσης», λέει ο γεωχημικός Malcolm McCulloch, του Ινστιτούτου Ωκεανών του Πανεπιστημίου της Δυτικής Αυστραλίας στο Crawley, και επικεφαλής της μελέτης.
Η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC) χρησιμοποιεί κατά κόρον τα θαλάσσια σφουγγάρια, τα οποία σύμφωνα με τον McCulloch, θα μπορούσαν να πληροφορούν την ανθρωπότητα για τις μεταβολές της θερμοκρασίας του πλανήτη ήδη από τον 18ο αιώνα.
Πως γίνεται η μελέτη
Ο ίδιος μαζί με τους συναδέλφους του, ανέλυσαν την αναλογία στρόντιου-ασβεστίου στους σκελετούς 300 ετών ενός είδους σπόγγου που μοιάζει με κοράλλι, του Ceratoporella nicholsoni.
Η αναλογία αυτή μεταβάλλεται μόνο όταν μεταβάλλονται και οι θερμοκρασίες του νερού, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύεται σήμερα στο Nature Climate Change.
Τα σφουγγάρια συλλέχθηκαν από μια συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή της Καραϊβικής καθώς μόνο εκεί μπορούν να επιβιώσουν, ενώ συλλέχθηκαν σε βάθος 33-91 μέτρων, στο λεγόμενο μικτό στρώμα του ωκεανού.
«Η θερμοκρασία της θαλάσσιας επιφάνειας μπορεί να είναι εξαιρετικά μεταβλητή στην κορυφή», λέει ο McCulloch, «αλλά αυτό το μικτό στρώμα αντιπροσωπεύει τις πραγματικές μεταβολές που υφίστανται οι θερμοκρασίες της ατμόσφαιρας», συνέχισε.
Οι σκελετοί των σφουγγαριών υποδηλώνουν ότι ο πλανήτης άρχισε να ανεβάζει θερμοκρασία από τα μέσα της δεκαετίας του 1860, κατά τη διάρκεια της περιόδου που σήμερα ορίζεται ως προβιομηχανική γραμμή βάσης.
«Η γραμμή βάσης είναι το σημείο από το οποίο μετράμε τις τρέχουσες θερμοκρασίες μας, οπότε όταν λέμε 1,5 βαθμούς αύξησης της θερμοκρασίας, εννοούμε ότι έχουμε ξεπεράσει κατά 1,5 βαθμό εκείνο το σημείο αναφοράς» λέει ο McCulloch.
Κατά τη διάρκεια της σχετικά σταθερής περιόδου ανάμεσα στο 1700 και το 1860, οι παγκόσμιες θερμοκρασίες της επιφάνειας της θάλασσας μεταβάλλονταν κατά λιγότερο από 0,2 °C.
Χρησιμοποιώντας επομένως ως σημείο αναφοράς αυτή την προ-βιομηχανική βάση, ο McCulloch και οι συνεργάτες του υπολόγισαν ότι οι παγκόσμιες θερμοκρασίες είχαν πράγματι αυξηθεί κατά 0,5 °C περισσότερο από ό,τι είχε εκτιμηθεί από την IPCC.
Όλες οι ερευνητικές μέθοδοι επαληθεύουν τα σφουγγάρια
Επιπλέον, ο πλανήτης ξεπέρασε το όριο των 1,5 °C το διάστημα 2010-2012 και είναι πολύ πιθανό να ξεπεράσει τους 2 °C τα επόμενα χρόνια.
Άλλες μέθοδοι για τον υπολογισμό των μεταβολών στις παγκόσμιες θερμοκρασίες περιλαμβάνουν πυρήνες πάγου και δείγματα δακτυλίων δέντρων.
Το σημαντικό είναι πως και αυτές οι μέθοδοι συμφωνούν στο ότι υπάρχει σημαντική άνοδος της θερμοκρασίας από τη δεκαετία του 1860.
Η αναζήτηση δεδομένων για το ύψος της θερμοκρασίας από την εποχή πριν από τη συλλογή ενόργανων δεδομένων είναι το χρυσό δισκοπότηρο της κλιματικής έρευνας σύμφωνα με τη χημικό ωκεανογράφο και θαλάσσια βιογεωχημικό Kate Hendry, στο British Antarctic Survey του Cambridge.
Τα πορίσματα που προέκυψαν από τα σφουγγάρια, επαληθεύτηκαν κι από άλλες ερευνητικές ομάδες, οι οποίες τα συνέκριναν με τα αρχεία θερμοκρασίας του πλανήτη από το 1964 έως το 2012 και συμφωνούν απόλυτα, λέει ο McCulloch.
www.worldenergynews.gr
Οι νέες μετρήσεις έγιναν με μια μέθοδο που ανάγεται αρκετά χρόνια προτού αναπτυχθούν οι σύγχρονες τεχνικές.
Συγκεκριμένα, έγινε με τη χρήση θαλάσσιων σφουγγαριών.
«Υπάρχει μια εναλλακτική μέθοδος για την καταγραφή της παγκόσμιας θέρμανσης», λέει ο γεωχημικός Malcolm McCulloch, του Ινστιτούτου Ωκεανών του Πανεπιστημίου της Δυτικής Αυστραλίας στο Crawley, και επικεφαλής της μελέτης.
Η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC) χρησιμοποιεί κατά κόρον τα θαλάσσια σφουγγάρια, τα οποία σύμφωνα με τον McCulloch, θα μπορούσαν να πληροφορούν την ανθρωπότητα για τις μεταβολές της θερμοκρασίας του πλανήτη ήδη από τον 18ο αιώνα.
Πως γίνεται η μελέτη
Ο ίδιος μαζί με τους συναδέλφους του, ανέλυσαν την αναλογία στρόντιου-ασβεστίου στους σκελετούς 300 ετών ενός είδους σπόγγου που μοιάζει με κοράλλι, του Ceratoporella nicholsoni.
Η αναλογία αυτή μεταβάλλεται μόνο όταν μεταβάλλονται και οι θερμοκρασίες του νερού, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύεται σήμερα στο Nature Climate Change.
Τα σφουγγάρια συλλέχθηκαν από μια συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή της Καραϊβικής καθώς μόνο εκεί μπορούν να επιβιώσουν, ενώ συλλέχθηκαν σε βάθος 33-91 μέτρων, στο λεγόμενο μικτό στρώμα του ωκεανού.
«Η θερμοκρασία της θαλάσσιας επιφάνειας μπορεί να είναι εξαιρετικά μεταβλητή στην κορυφή», λέει ο McCulloch, «αλλά αυτό το μικτό στρώμα αντιπροσωπεύει τις πραγματικές μεταβολές που υφίστανται οι θερμοκρασίες της ατμόσφαιρας», συνέχισε.
Οι σκελετοί των σφουγγαριών υποδηλώνουν ότι ο πλανήτης άρχισε να ανεβάζει θερμοκρασία από τα μέσα της δεκαετίας του 1860, κατά τη διάρκεια της περιόδου που σήμερα ορίζεται ως προβιομηχανική γραμμή βάσης.
«Η γραμμή βάσης είναι το σημείο από το οποίο μετράμε τις τρέχουσες θερμοκρασίες μας, οπότε όταν λέμε 1,5 βαθμούς αύξησης της θερμοκρασίας, εννοούμε ότι έχουμε ξεπεράσει κατά 1,5 βαθμό εκείνο το σημείο αναφοράς» λέει ο McCulloch.
Κατά τη διάρκεια της σχετικά σταθερής περιόδου ανάμεσα στο 1700 και το 1860, οι παγκόσμιες θερμοκρασίες της επιφάνειας της θάλασσας μεταβάλλονταν κατά λιγότερο από 0,2 °C.
Χρησιμοποιώντας επομένως ως σημείο αναφοράς αυτή την προ-βιομηχανική βάση, ο McCulloch και οι συνεργάτες του υπολόγισαν ότι οι παγκόσμιες θερμοκρασίες είχαν πράγματι αυξηθεί κατά 0,5 °C περισσότερο από ό,τι είχε εκτιμηθεί από την IPCC.
Όλες οι ερευνητικές μέθοδοι επαληθεύουν τα σφουγγάρια
Επιπλέον, ο πλανήτης ξεπέρασε το όριο των 1,5 °C το διάστημα 2010-2012 και είναι πολύ πιθανό να ξεπεράσει τους 2 °C τα επόμενα χρόνια.
Άλλες μέθοδοι για τον υπολογισμό των μεταβολών στις παγκόσμιες θερμοκρασίες περιλαμβάνουν πυρήνες πάγου και δείγματα δακτυλίων δέντρων.
Το σημαντικό είναι πως και αυτές οι μέθοδοι συμφωνούν στο ότι υπάρχει σημαντική άνοδος της θερμοκρασίας από τη δεκαετία του 1860.
Η αναζήτηση δεδομένων για το ύψος της θερμοκρασίας από την εποχή πριν από τη συλλογή ενόργανων δεδομένων είναι το χρυσό δισκοπότηρο της κλιματικής έρευνας σύμφωνα με τη χημικό ωκεανογράφο και θαλάσσια βιογεωχημικό Kate Hendry, στο British Antarctic Survey του Cambridge.
Τα πορίσματα που προέκυψαν από τα σφουγγάρια, επαληθεύτηκαν κι από άλλες ερευνητικές ομάδες, οι οποίες τα συνέκριναν με τα αρχεία θερμοκρασίας του πλανήτη από το 1964 έως το 2012 και συμφωνούν απόλυτα, λέει ο McCulloch.
www.worldenergynews.gr
