Εντός της επόμενης τριετίας, ήτοι έως το 2028, αναμένεται ότι θα έχει διαμορφωθεί πλήρης εικόνα ως προς το ποιοι είναι οι γεωλογικοί χώροι στην Ελλάδα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως αποθήκες CO2, παράλληλα με εκείνη του Πρίνου. Όπως αναφέρουν αρμόδιες πηγές, οι επιστήμονες της Ελληνική Αρχή Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΕΑΓΜΕ), σε συνεργασία με την Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων και Ενεργειακών Πόρων (ΕΔΕΥΕΠ) διερευνούν χώρους που παλαιότερα είχαν μελετηθεί στο πλαίσιο διαφόρων προγραμμάτων, εκ των οποίων ορισμένοι μπαίνουν και πάλι στο μικροσκόπιο, με επίκεντρο σημεία στη Δυτική Ελλάδα και Δυτικά της Θεσσαλονίκης.
Γεωλογικές δομές σε αυτές τις δύο περιοχές παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον καθώς υπάρχουν ήδη σημαντικές προκαταρκτικές επιστημονικές εκτιμήσεις οι οποίες υπολογίζεται ότι εντός των επόμενων ενός με δύο ετών ετών θα είναι ώριμες, από ερευνητικής πλευράς, ώστε στη συνέχεια εντός της τριετίας να επιβεβαιωθούν.
Η Ελλάδα, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, θα μπορούσε να αναδειχθεί τα επόμενα χρόνια σε μια χώρα που θα πρωταγωνιστεί στον συγκεκριμένο τομέα αξιοποιώντας αποθηκευτικούς χώρους, όπως καταρχάς είναι ο Πρίνος. Στο πλαίσιο των συγκεκριμένων προσπαθειών για την ανάδειξη και την αξιοποίηση χώρων υπόγειας αποθήκευσης ενέργειας, εξελίσσονται παράλληλα και άλλες δράσεις που αφορούν στην ανάπτυξη συνολικών έργων Δέσμευσης και Αποθήκευσης Άνθρακα (CarbonCapture and Storage) αλλά και ρευστών, δηλαδή υδρογόνου (H2) και φυσικού αερίου στην Ελλάδα.
Το PilotSTRATEGY
Πάντως, όσον αφορά στις γεωλογικές αποθήκες για αποθήκευση άνθρακα, είναι αξιοσημείωτο ότι μια από πρώτες έρευνες στον είχαν γίνει από το Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ), στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος RISCS, το 2013, είχε εξεταστεί η λεκάνη της Φλώρινας στη Βόρεια Ελλάδα, ένα βιομηχανικά εκμεταλλευόμενο κοίτασμα CO2.
Μια πενταετία αργότερα, εξετάστηκε η Δυτική Μακεδονία για τη δυνατότητα ανάπτυξης τεχνολογιών δέσμευσης, αξιοποίησης και αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα (CCUS) η οποία περιλαμβάνει τις βιομηχανικές ζώνες Κοζάνης και Πτολεμαΐδας ως πηγές εκπομπών CO₂ και τη Μεσοελληνική Αύλακα ως πιθανή τοποθεσία αποθήκευσης άνθρακα.
Μάλιστα, πλέον, το διευρωπαϊκό πρόγραμμα PilotSTRATEGY, το οποίο θα ολοκληρωθεί το 2026, επικεντρώνεται στην εφαρμογή των τεχνολογιών δέσμευσης και αποθήκευσης CO₂ και στην ανάπτυξη πιλοτικών μονάδων και σε δεύτερη φάση θα περιλάβει και την περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας στην Ελλάδα, καθώς σε πρώτη φάση το έργο περιλαμβάνει τη λεκάνη του Παρισιού, τη Λουζιτανία στην Πορτογαλία και τον Έβρο στην Ισπανία.
Όσο προχωρούν οι έρευνες για άλλες αποθήκες, το έργο Prinos CO2 της Energean, που είχε ξεκινήσει να ωριμάζει ως ιδέα από το 2020, προχωρά ώστε σε πρώτη φάση να μπορέσει να αποθηκεύσει έως ένα εκατ. τόνους και σε δεύτερη φάση να φτάσει τους τρεις εκατ. τόνους. Βάσει των ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων που έχει λάβει το project, τα χρονοδιαγράμματα είναι ιδιαιτέρως στενά οπότε θα πρέπει να επιταχυνθεί και η περιβαλλοντική αδειοδότηση της υποδομής από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ).
Πάντως, η ανάπτυξη του σταθμού παραλαβής του υγροποιημένου CO2, που επίσης έλαβε κοινοτική χρηματοδότηση προχωρά ενώ επεκτείνεται και η εγκατάσταση για να αυξηθεί η χωρητικότητα του σταθμού.
Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει άμεσα να προωθηθεί και το κατάλληλο ρυθμιστικό πλαίσιο το οποίο να εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα των έργων. Για την ώρα μια πρώτη διαβούλευση του κειμένου έχει γίνει με τους συμμετέχοντες στην αγορά οι οποίοι έχουν εκφράσει στην πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ τις αντιρρήσεις τους.
www.worldenergynews.gr
