Η απειλή της Χαμάς είχε υποτιμηθεί από τους Ισραηλινούς αξιωματούχους τα τελευταία χρόνια. Σε αυτό το στρατηγικό λάθος πρωτίστως συνέβαλε η αντιπαράθεση με το Ιράν, που θεωρείται μια υπαρξιακή απειλή για την ασφάλεια του Ισραήλ. Ταυτόχρονα, η αναβάθμιση της σιιτικής οργάνωσης Χεζμπολάχ ανάγκαζε τις ισραηλινές υπηρεσίες να εστιάσουν την προσοχή τους στα σύνορα με τον Λίβανο και τη Συρία. Αλλωστε, η Χαμάς ήταν απομονωμένη στη Λωρίδα της Γάζας και διέθετε σχετικά μικρή επιρροή στη Δυτική Οχθη. Οι συμφωνίες του Αβραάμ με Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Μαρόκο και Μπαχρέιν, η μερική αποκατάσταση των σχέσεων με την Τουρκία και η προσέγγιση με τη Σαουδική Αραβία δημιούργησαν στην ισραηλινή πλευρά την ψευδαίσθηση μιας επικείμενης ειρήνης.
Η Χαμάς ξεκίνησε τον πόλεμο εναντίον του Ισραήλ για να παραμείνει ο απρόβλεπτος παίκτης στα περιφερειακά δρώμενα τον οποίο κανείς δεν θα μπορεί να αγνοεί. Μόνο που πρόκειται για έναν ασύμμετρο πόλεμο, αφού η οργάνωση γνωρίζει από πρώτο χέρι την ασυμμετρία ισχύος με τις ισραηλινές δυνάμεις. Με την αιφνιδιαστική επίθεσή της αφαίρεσε την πρωτοβουλία κινήσεων από την ισραηλινή ηγεσία, που τώρα σύρεται σε μια αιματηρή σύγκρουση.
Από εγχειρίδια στρατηγικής της Αλ Κάιντα, γνωρίζουμε ότι η έννοια του χρόνου έχει σχετικοποιηθεί για πολλά ριζοσπαστικά ισλαμιστικά κινήματα. Η στρατιωτική στρατηγική τους υπηρετεί μια πολιτική λογική που επιζητεί τη μακροχρόνια σύγκρουση με τον αντίπαλο, σε αυτήν την περίπτωση το Ισραήλ. Επομένως, δεν ενδιαφέρουν τη Χαμάς οι οργισμένες αντιδράσεις των ΗΠΑ και της Ευρώπης για τα δεινά που προκάλεσε. Ακόμη και το εξελισσόμενο δράμα των αμάχων στη Γάζα φαίνεται να συνιστά κομμάτι ενός σχεδίου που θα ανυψώσει ηθικά τη Χαμάς σαν υπερασπιστή ενός καταπιεσμένου λαού.
Διαβάστε ΕΔΩ τη συνέχεια
www.worldenergynews.gr
