Η ατελής ανάκτηση του θαλάσσιου πάγου της Αρκτικής έχει ως αποτέλεσμα χειμερινούς πίδακες που μετατοπίζονται προς τον ισημερινό.
Oι αλλαγές στην ατμόσφαιρα λόγω της κλιματικής αλλαγής
Η τοποθεσία του χειμερινού αεριωθούμενου αεροπλάνου του Βόρειου Ατλαντικού σηματοδοτεί πώς οργανώνεται η μεγάλης κλίμακας ατμοσφαιρική κυκλοφορία πάνω από τη λεκάνη και τις γύρω ηπείρους, επηρεάζοντας άμεσα τις καιρικές συνθήκες, συμπεριλαμβανομένων ακραίων γεγονότων.
Επομένως, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τους ανταγωνιστικούς φυσικούς μηχανισμούς που καθορίζουν τις μετατοπίσεις των αεριωθουμένων υπό την κλιματική αλλαγή. Βασικοί παράγοντες είναι ο βαθμός υπερβολικής θέρμανσης στην Αρκτική σε σύγκριση με άλλες περιοχές (Arctic Amplification), ο βαθμός ψύξης (ή λιγότερης θέρμανσης) των θερμοκρασιών της επιφάνειας της θάλασσας στον υποπολικό Βόρειο Ατλαντικό σε σύγκριση με άλλες περιοχές (σχετιζόμενος έντονα με την κυκλοφορία των ωκεανών) και η επίδραση του καιρικού θορύβου στο υποπολικό έως το μεσαίο πλάτος του Βορείου Ατλαντικού στην τροφοδοσία του κάτω μέρους του ατμοσφαιρικού οφθαλμού.
Τα αποτελέσματα των εκθέσεων
Η έκθεση Ατελής Ανάκτηση Αρκτικής Θάλασσας-Πάγου υπό την αφαίρεση CO2 και οι επιπτώσεις της στη χειμερινή ατμοσφαιρική κυκλοφορία που δημοσιεύτηκε το 2025, εξετάζει εάν ο θαλάσσιος πάγος της Αρκτικής επιστρέφει στην προβιομηχανική του κατάσταση μετά την απομάκρυνση του διοξειδίου του άνθρακα, αναλύοντας μια περίοδο 60 ετών μετά την επίτευξη των προβιομηχανικών επιπέδων διοξειδίου του άνθρακα σε ένα πείραμα πολλαπλών μοντέλων. Διαπιστώνουν ότι τα περισσότερα μοντέλα παρουσιάζουν έλλειμμα στην μέση ετήσια περιοχή πάγου της θάλασσας περίπου 1 εκατομμυρίου τετραγωνικών χιλιομέτρων και με μετατοπισμένους πίδακες προς τον ισημερινό.
Αντλώντας αποτελέσματα από ένα άλλο πείραμα πολλαπλών μοντέλων, το οποίο επικεντρώνεται στον διαχωρισμό των επιπτώσεων της απώλειας πάγου της Αρκτικής έναντι της θέρμανσης της παγκόσμιας θερμοκρασίας της επιφάνειας της θάλασσας για την πρόκληση κλιματικής απόκρισης, αποδίδουν τη μετατόπιση του χειμερινού πίδακα προς τον ισημερινό (σε σύγκριση με τις προβιομηχανικές συνθήκες) στη μειωμένη περιοχή θαλάσσιου πάγου. Η μετατόπιση είναι πιο αδύναμη στη λεκάνη του Βόρειου Ατλαντικού, ωστόσο υπάρχουν εντυπωσιακές συσχετίσεις στη μετατόπιση με τους διαφορετικούς οδηγούς. Αυτό υπογραμμίζει τη σημασία της εξέτασης των διαφορετικών φυσικών διεργασιών που διαδραματίζονται στην περιοχή σε πειράματα ειδικών μοντέλων και ιδιαίτερα της εξέτασης των αλληλεπιδράσεων μεταξύ των διαδικασιών υπό την κλιματική αλλαγή.
www.worldenergynews.gr
