Η Ελληνική ναυτική βάση της Σούδας και η βάση της Πολεμικής Αεροπορίας στα Χανιά παραμένουν ζωτικής σημασίας συνιστώσες της αμυντικής δομής της Ελλάδας, αλλά και των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Tο τελευταίο χτύπημα των ΗΠΑ στη Συρία έφερε στο προσκήνιο για μια ακόμα φορά την τεράστιας γεωστρατηγικής σημασίας περιοχή της Ν.Α. Μεσογείου, που βρίσκεται στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος.
Σημαντικά στρατηγικά περάσματα εμπορικοί δρόμοι και ενεργειακά αποθέματα διαμορφώνουν ένα χώρο που από αρχαιοτάτων χρόνων ήταν στο στόχαστρο των μεγάλων δυνάμεων.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα η περιοχή της Μέσης Ανατολής παρουσιάζει εξαιρετική αστάθεια.
Η Αίγυπτος, παρά το γεγονός ότι παραμένει ένας πυλώνας σταθερότητας, δείχνει σημάδια εσωτερικών αναταράξεων που εκδηλώνονται μέσα από συχνά τρομοκρατικά χτυπήματα και συγκρούσεις με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, που παραμένει ισχυρή.
Το Ισραήλ έχει δείξει ότι δεν επιθυμεί να εμπλακεί στον πόλεμο της Συρίας, αλλά έχει επίσης προειδοποιήσει ότι δεν θα επιτρέψει προηγμένα όπλα, όπως ιρανικούς πυραύλους εδάφους-αέρος μεγάλου βεληνεκούς και ακριβείας, να περάσουν τα σύνορα προς τους ισλαμιστές της Χεζμπολάχ στον Λίβανο, οι οποίοι είναι σύμμαχοι του καθεστώτος Ασαντ.
Η οργάνωση Χεζμπολάχ προειδοποίησε το Ισραήλ ότι έχει την δυνατότητα να χτυπήσει οπουδήποτε στη έδαφός του, ενώ απείλησε ότι σε περίπτωση που το Ισραήλ εξαπολύσει επίθεση κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεων της Τεχεράνης το Ιράν θα μπορούσε να πλήξει αμερικανικές βάσεις στη Μέση Ανατολή ως αντίποινα.
Πριν μερικές μέρες το Ισραήλ είχε προβεί σε αεροπορικούς βομβαρδισμούς στο Συριακό έδαφος, γεγονός που αποτέλεσε αφορμή για την κυβέρνηση της Συρίας, να απειλήσει ότι εάν εξαπολύσει ξανά αεροπορικές επιδρομές θα απαντήσει με πυραυλική επίθεση σε ισραηλινούς στόχους.
Ο σιιτικός άξονας Ιραν - Χεζμπολάχ που στηρίζεται από τον Άσαντ και τη Ρωσία φαίνεται ότι ενοχλεί το Ισραήλ και τις ΗΠΑ και με το τελευταίο χτύπημα στέλνουν μήνυμα σ΄ αυτή τη συμμαχία, ότι υπάρχουν και άλλα συμφέροντα και δυνάμεις οι οποίες εμπλέκονται στην περιοχή.
Ο πόλεμος στη Συρία διέρχεται το έκτο έτος του και κανείς δεν γνωρίζει τι θα επακολουθήσει με τον τερματισμό του, ενώ πολλοί περιφερειακοί δρώντες στην περιοχή (Τουρκία, Ιράν, κ.λπ) δε φαίνεται να συμφωνούν για τη στάση που θα έχουν από εδώ και στο εξής ,απέναντι στα σχέδια των ΗΠΑ,
Η Ελλάδα παρά την υφιστάμενη οικονομική κρίση αποτελεί μια νησίδα σταθερότητας στην περιοχή.
Είναι ένας έμπιστος και ικανός σύμμαχος των ΗΠΑ και ένα από τα πέντε μέλη του ΝΑΤΟ που εκπληρώνουν το στόχο της Συμμαχίας για να δαπανούν το 2% του ΑΕΠ τους για την άμυνα.
Κατέχει μια σημαντική γεωπολιτική θέση και η Κρήτη είναι η περιοχή που έχει χαρακτηριστεί το μόνιμο αεροπλανοφόρο του ΝΑΤΟ στην Ν.Α. Μεσόγειο.
Η Ελληνική ναυτική βάση της Σούδας και η βάση της Πολεμικής Αεροπορίας στα Χανιά παραμένουν ζωτικής σημασίας συνιστώσες της αμυντικής δομής της Ελλάδας, αλλά και των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Ο κόλπος της Σούδας είναι ένα από τα λίγα σημεία που μπορεί να φιλοξενήσει ένα αεροπλανοφόρο μόνιμα μαζί με τα πλοία επιφανείας και τα αμφίβια πλοία που επιτρέπουν άμεσες επεμβάσεις στη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και τον Περσικό Κόλπο.
Οι ναυτικές και αεροπορικές δυνάμεις των ΗΠΑ έχουν τη δυνατότητα πρόσβασης και δυνατότητα άμεσης επέμβασης σε μια εξαιρετικά ευαίσθητη και ασταθή γεωστρατηγική περιοχή, που είναι όμως ζωτικής σημασίας για τα συμφέροντα τους.
Το γεγονός αυτό αναγκάζει τους πιθανούς αντιπάλους των ΗΠΑ να προσαρμοστούν ανάλογα πριν λάβουν οποιαδήποτε απόφαση.
Στο παρελθόν η βάση της Σούδας πρωταγωνίστησε σε επιχειρήσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το διάστημα των δύο μηνών (Μαρ. – Απρ.) της επίθεσης στο Ιράκ του 2003.
Χιλιάδες αεροσκάφη, αμερικανικά και συμμαχικά, προσγειώθηκαν ή πέρασαν από τη Σούδα.
Στην πλειοψηφία τους ήταν μεταφορικά, ενώ η βάση αποτέλεσε ορμητήριο για καθημερινή απογείωση αεροσκαφών ηλεκτρονικού πολέμου, ιπτάμενων τάνκερ και ραντάρ.
Η βάση της «Σούδας», μαζί με την αεροπορική βάση του Ιντσιρλίκ, στην Τουρκία, αποτελούν τις μοναδικές μεγάλες βάσεις του ΝΑΤΟ στη νοτιοανατολική πλευρά του.
Η αξιοπιστία όμως της Τουρκίας ως στρατηγικός σύμμαχος των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ σε μία εξαιρετικά επικίνδυνη χρονική περίοδο έχει τεθεί υπό αμφισβήτηση λόγω της επαμφοτερίζουσας στάσης που έχει τηρήσει σε διάφορες περιπτώσεις.
Λίγο πριν την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ το 2003 αρνήθηκε να δώσει άδεια διέλευσης από το έδαφός της σε Μονάδες των ΗΠΑ τη στιγμή όλα ήταν έτοιμα για να ξεκινήσει η εισβολή στο Ιράκ.
Επιπρόσθετα, κατά καιρούς επιβλήθηκαν περιορισμοί στις αμερικάνικες επιχειρήσεις από την αεροπορική βάση στο Ιντσιρλίκ.
Η Τουρκία δείχνει να απομακρύνεται καθημερινά από τη Δύση και η στροφή αυτή είναι εμφανής με τις αποκλίνουσες στρατηγικές σε μια σειρά ζητημάτων, αλλά και από τις σχέσεις της με το στρατηγικό σύμμαχο των ΗΠΑ στην περιοχή, το Ισραήλ, που μπορεί να θεωρηθούν από ουδέτερες έως κακές.
Η χώρα μας λοιπόν απαιτείται να επενδύσει στο συγκριτικό γεωστρατηγικό της πλεονέκτημα και την παροχή διοικητικής υποστήριξης και χρήσης στρατιωτικών εγκαταστάσεων για τις δυνάμεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, προβάλλοντας την εικόνα ενός περιφερειακού παράγοντα που είναι ικανός να διαδραματίσει σταθεροποιητικό ρόλο στην περιοχή.
Παράλληλα η περαιτέρω εμβάθυνση της συνεργασίας που έχει αναπτυχθεί με το Ισραήλ και την Αίγυπτο για τα ενεργειακά θέματα θα μπορούσε να συμβάλλει στη δημιουργία ενός άξονα σταθερότητας στη Ν.Α. Μεσόγειο και να προσφέρει μια πειστική απάντηση στα υφιστάμενα προβλήματα ασφαλείας της περιοχής.
Η στρατηγική αυτή θα μπορούσε να αποφέρει τεράστια οφέλη στην Ελλάδα, τα οποία δεν αφορούν μόνο στο οικονομικό μέρος, αλλά θα οδηγήσουν σε μεγιστοποίηση της ελληνικής γεωστρατηγικής σημασίας και την εξυπηρέτηση των ελληνικών συμφερόντων.
www.worldenergynews.gr
Σημαντικά στρατηγικά περάσματα εμπορικοί δρόμοι και ενεργειακά αποθέματα διαμορφώνουν ένα χώρο που από αρχαιοτάτων χρόνων ήταν στο στόχαστρο των μεγάλων δυνάμεων.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα η περιοχή της Μέσης Ανατολής παρουσιάζει εξαιρετική αστάθεια.
Η Αίγυπτος, παρά το γεγονός ότι παραμένει ένας πυλώνας σταθερότητας, δείχνει σημάδια εσωτερικών αναταράξεων που εκδηλώνονται μέσα από συχνά τρομοκρατικά χτυπήματα και συγκρούσεις με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, που παραμένει ισχυρή.
Το Ισραήλ έχει δείξει ότι δεν επιθυμεί να εμπλακεί στον πόλεμο της Συρίας, αλλά έχει επίσης προειδοποιήσει ότι δεν θα επιτρέψει προηγμένα όπλα, όπως ιρανικούς πυραύλους εδάφους-αέρος μεγάλου βεληνεκούς και ακριβείας, να περάσουν τα σύνορα προς τους ισλαμιστές της Χεζμπολάχ στον Λίβανο, οι οποίοι είναι σύμμαχοι του καθεστώτος Ασαντ.
Η οργάνωση Χεζμπολάχ προειδοποίησε το Ισραήλ ότι έχει την δυνατότητα να χτυπήσει οπουδήποτε στη έδαφός του, ενώ απείλησε ότι σε περίπτωση που το Ισραήλ εξαπολύσει επίθεση κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεων της Τεχεράνης το Ιράν θα μπορούσε να πλήξει αμερικανικές βάσεις στη Μέση Ανατολή ως αντίποινα.
Πριν μερικές μέρες το Ισραήλ είχε προβεί σε αεροπορικούς βομβαρδισμούς στο Συριακό έδαφος, γεγονός που αποτέλεσε αφορμή για την κυβέρνηση της Συρίας, να απειλήσει ότι εάν εξαπολύσει ξανά αεροπορικές επιδρομές θα απαντήσει με πυραυλική επίθεση σε ισραηλινούς στόχους.
Ο σιιτικός άξονας Ιραν - Χεζμπολάχ που στηρίζεται από τον Άσαντ και τη Ρωσία φαίνεται ότι ενοχλεί το Ισραήλ και τις ΗΠΑ και με το τελευταίο χτύπημα στέλνουν μήνυμα σ΄ αυτή τη συμμαχία, ότι υπάρχουν και άλλα συμφέροντα και δυνάμεις οι οποίες εμπλέκονται στην περιοχή.
Ο πόλεμος στη Συρία διέρχεται το έκτο έτος του και κανείς δεν γνωρίζει τι θα επακολουθήσει με τον τερματισμό του, ενώ πολλοί περιφερειακοί δρώντες στην περιοχή (Τουρκία, Ιράν, κ.λπ) δε φαίνεται να συμφωνούν για τη στάση που θα έχουν από εδώ και στο εξής ,απέναντι στα σχέδια των ΗΠΑ,
Η Ελλάδα παρά την υφιστάμενη οικονομική κρίση αποτελεί μια νησίδα σταθερότητας στην περιοχή.
Είναι ένας έμπιστος και ικανός σύμμαχος των ΗΠΑ και ένα από τα πέντε μέλη του ΝΑΤΟ που εκπληρώνουν το στόχο της Συμμαχίας για να δαπανούν το 2% του ΑΕΠ τους για την άμυνα.
Κατέχει μια σημαντική γεωπολιτική θέση και η Κρήτη είναι η περιοχή που έχει χαρακτηριστεί το μόνιμο αεροπλανοφόρο του ΝΑΤΟ στην Ν.Α. Μεσόγειο.
Η Ελληνική ναυτική βάση της Σούδας και η βάση της Πολεμικής Αεροπορίας στα Χανιά παραμένουν ζωτικής σημασίας συνιστώσες της αμυντικής δομής της Ελλάδας, αλλά και των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Ο κόλπος της Σούδας είναι ένα από τα λίγα σημεία που μπορεί να φιλοξενήσει ένα αεροπλανοφόρο μόνιμα μαζί με τα πλοία επιφανείας και τα αμφίβια πλοία που επιτρέπουν άμεσες επεμβάσεις στη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και τον Περσικό Κόλπο.
Οι ναυτικές και αεροπορικές δυνάμεις των ΗΠΑ έχουν τη δυνατότητα πρόσβασης και δυνατότητα άμεσης επέμβασης σε μια εξαιρετικά ευαίσθητη και ασταθή γεωστρατηγική περιοχή, που είναι όμως ζωτικής σημασίας για τα συμφέροντα τους.
Το γεγονός αυτό αναγκάζει τους πιθανούς αντιπάλους των ΗΠΑ να προσαρμοστούν ανάλογα πριν λάβουν οποιαδήποτε απόφαση.
Στο παρελθόν η βάση της Σούδας πρωταγωνίστησε σε επιχειρήσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το διάστημα των δύο μηνών (Μαρ. – Απρ.) της επίθεσης στο Ιράκ του 2003.
Χιλιάδες αεροσκάφη, αμερικανικά και συμμαχικά, προσγειώθηκαν ή πέρασαν από τη Σούδα.
Στην πλειοψηφία τους ήταν μεταφορικά, ενώ η βάση αποτέλεσε ορμητήριο για καθημερινή απογείωση αεροσκαφών ηλεκτρονικού πολέμου, ιπτάμενων τάνκερ και ραντάρ.
Η βάση της «Σούδας», μαζί με την αεροπορική βάση του Ιντσιρλίκ, στην Τουρκία, αποτελούν τις μοναδικές μεγάλες βάσεις του ΝΑΤΟ στη νοτιοανατολική πλευρά του.
Η αξιοπιστία όμως της Τουρκίας ως στρατηγικός σύμμαχος των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ σε μία εξαιρετικά επικίνδυνη χρονική περίοδο έχει τεθεί υπό αμφισβήτηση λόγω της επαμφοτερίζουσας στάσης που έχει τηρήσει σε διάφορες περιπτώσεις.
Λίγο πριν την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ το 2003 αρνήθηκε να δώσει άδεια διέλευσης από το έδαφός της σε Μονάδες των ΗΠΑ τη στιγμή όλα ήταν έτοιμα για να ξεκινήσει η εισβολή στο Ιράκ.
Επιπρόσθετα, κατά καιρούς επιβλήθηκαν περιορισμοί στις αμερικάνικες επιχειρήσεις από την αεροπορική βάση στο Ιντσιρλίκ.
Η Τουρκία δείχνει να απομακρύνεται καθημερινά από τη Δύση και η στροφή αυτή είναι εμφανής με τις αποκλίνουσες στρατηγικές σε μια σειρά ζητημάτων, αλλά και από τις σχέσεις της με το στρατηγικό σύμμαχο των ΗΠΑ στην περιοχή, το Ισραήλ, που μπορεί να θεωρηθούν από ουδέτερες έως κακές.
Η χώρα μας λοιπόν απαιτείται να επενδύσει στο συγκριτικό γεωστρατηγικό της πλεονέκτημα και την παροχή διοικητικής υποστήριξης και χρήσης στρατιωτικών εγκαταστάσεων για τις δυνάμεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, προβάλλοντας την εικόνα ενός περιφερειακού παράγοντα που είναι ικανός να διαδραματίσει σταθεροποιητικό ρόλο στην περιοχή.
Παράλληλα η περαιτέρω εμβάθυνση της συνεργασίας που έχει αναπτυχθεί με το Ισραήλ και την Αίγυπτο για τα ενεργειακά θέματα θα μπορούσε να συμβάλλει στη δημιουργία ενός άξονα σταθερότητας στη Ν.Α. Μεσόγειο και να προσφέρει μια πειστική απάντηση στα υφιστάμενα προβλήματα ασφαλείας της περιοχής.
Η στρατηγική αυτή θα μπορούσε να αποφέρει τεράστια οφέλη στην Ελλάδα, τα οποία δεν αφορούν μόνο στο οικονομικό μέρος, αλλά θα οδηγήσουν σε μεγιστοποίηση της ελληνικής γεωστρατηγικής σημασίας και την εξυπηρέτηση των ελληνικών συμφερόντων.
www.worldenergynews.gr
