Τα ρίσκα μεγαλώνουν για την Ευρώπη, η οποία δεν παίρνει τα μηνύματα
Το πολιτικό μήνυμα των Ευρωεκλογών έχει ορισμένα απλά χαρακτηριστικά που τα συναντάμε και στην υπόλοιπη Ευρώπη, αλλά και τις ιδιαιτερότητες που αφορούν την δική μας πορεία.
Κατά πρώτον η αποχή έδειξε ότι ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας αγνοεί του κινδύνους της ευρωπαϊκής πορείας και δεν ψηφίζει, θεωρώντας ότι οι εξελίξεις του ευρωπαϊκού περιβάλλοντος δεν το αφορούν.
Όχι μόνο το αφορούν αλλά και για την Ευρώπη με τα ρίσκα που διαθέτει στην παρούσα φάση, ήταν μια κατεξοχήν αναγκαιότητα να ψηφίσουν οι πολίτες της.
Το αποτέλεσμα γνωστό σε πανευρωπαϊκό επίπεδο με τις επικρίσεις από τα μεγάλα μέσα (Bloomberg) για την ενδυνάμωση του Far Right ( ακροδεξιά) και την προειδοποίηση ότι οι λαϊκιστές θα αφήσουν πίσω την Ευρώπη σε σχέση με τις ΗΠΑ και την Ασία.
Δεν λένε όμως αν η Ευρώπη κληθεί να εμπλακεί σε μια γενικότερη σύγκρουση με την Ρωσία κάτα πόσο κάτι τέτοιο οι πολίτες της το θέλουν και κάτα πόσο η σημερινή αρχιτεκτονική διασφαλίζει την ειρήνη στην Γηραιά Ήπειρο.
Από την άλλη πλευρά και ο κορμός του Ευρωκοινοβουλίου δεν φαίνεται ότι θα πάερει το μήνυμα, καθώς ετοιμάζεται να επανεκλέξει την Von der Leyen επικεφαλής της Επιτροπής, παρά την αργούσα παραγωγική ιανότητα, που επέδειξε στην μέχρι τώρα θητεία της.
Στα δικά μας ο,τι και να πούμε η λαϊκή ψήφος ήταν σοφή: Ανέβασε πίεση στην κυβέρνηση να γίνει αποτελεσματικότερη και να μετριάσει την κακοδιχείριση και αλλαζονεία και αποδοκίμασε τους επικεφαλής της αντιπολίτευσης, πριμοδοτώντας πιο "ακραίες" επιλογές. Η άνοδος του ΚΚΕ από την μια, που εκφράζει μια συστημική ψήφο διαμαρτυρίας με ποσοστό πάνω από 9% ήλθε να κοντράρει την άνοδο επίσης του Κυριάκου Βελόπουλου, που αυτοποαποκαλείται Πατριωτική Δεξιά.
Έτσι το πείραμα διαδοχής Κασσελάκη στον ΣΥΡΙΖΑ παρά τους πατρόνους εκ των ΗΠΑ συνοδεύτηκε από μια πρώτη αποτυχία, που δεν ήταν αναμενόμενη σε τέτοιο βαθμό, ενώ η δυστοκία Ανδρουλάκη να καταγράψει το παραμικρό κέρδος σε τέτοια συγκυρία έγινε παραπάνω από αντιληπτό.
Όλα αυτά λίγα πράγματα αλλάζουν στην πορεία των πολιτικών ισορροπιών και ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει τον χρόνο να διορθώσει, να επισπεύσει και κυρίως να κλείσει τις τρύπες τρωκτικών που συνωστίζονται, όπως πάντα κατά την δεύτερη τετραετία της εκάστοτε κυβέρνησης.
Η θέση της χώρας είναι εξάλλου πολύ καλύτερη σε σχέση με αυτό που ήταν πριν από κάποια χρόνια και αυτό καταγράφει και άρθρο του Bloomberg, που αναφέρεται και στις Ισπανία και Πορτογαλία.
WEN
www.worldenergynews.gr
Κατά πρώτον η αποχή έδειξε ότι ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας αγνοεί του κινδύνους της ευρωπαϊκής πορείας και δεν ψηφίζει, θεωρώντας ότι οι εξελίξεις του ευρωπαϊκού περιβάλλοντος δεν το αφορούν.
Όχι μόνο το αφορούν αλλά και για την Ευρώπη με τα ρίσκα που διαθέτει στην παρούσα φάση, ήταν μια κατεξοχήν αναγκαιότητα να ψηφίσουν οι πολίτες της.
Το αποτέλεσμα γνωστό σε πανευρωπαϊκό επίπεδο με τις επικρίσεις από τα μεγάλα μέσα (Bloomberg) για την ενδυνάμωση του Far Right ( ακροδεξιά) και την προειδοποίηση ότι οι λαϊκιστές θα αφήσουν πίσω την Ευρώπη σε σχέση με τις ΗΠΑ και την Ασία.
Δεν λένε όμως αν η Ευρώπη κληθεί να εμπλακεί σε μια γενικότερη σύγκρουση με την Ρωσία κάτα πόσο κάτι τέτοιο οι πολίτες της το θέλουν και κάτα πόσο η σημερινή αρχιτεκτονική διασφαλίζει την ειρήνη στην Γηραιά Ήπειρο.
Από την άλλη πλευρά και ο κορμός του Ευρωκοινοβουλίου δεν φαίνεται ότι θα πάερει το μήνυμα, καθώς ετοιμάζεται να επανεκλέξει την Von der Leyen επικεφαλής της Επιτροπής, παρά την αργούσα παραγωγική ιανότητα, που επέδειξε στην μέχρι τώρα θητεία της.
Στα δικά μας ο,τι και να πούμε η λαϊκή ψήφος ήταν σοφή: Ανέβασε πίεση στην κυβέρνηση να γίνει αποτελεσματικότερη και να μετριάσει την κακοδιχείριση και αλλαζονεία και αποδοκίμασε τους επικεφαλής της αντιπολίτευσης, πριμοδοτώντας πιο "ακραίες" επιλογές. Η άνοδος του ΚΚΕ από την μια, που εκφράζει μια συστημική ψήφο διαμαρτυρίας με ποσοστό πάνω από 9% ήλθε να κοντράρει την άνοδο επίσης του Κυριάκου Βελόπουλου, που αυτοποαποκαλείται Πατριωτική Δεξιά.
Έτσι το πείραμα διαδοχής Κασσελάκη στον ΣΥΡΙΖΑ παρά τους πατρόνους εκ των ΗΠΑ συνοδεύτηκε από μια πρώτη αποτυχία, που δεν ήταν αναμενόμενη σε τέτοιο βαθμό, ενώ η δυστοκία Ανδρουλάκη να καταγράψει το παραμικρό κέρδος σε τέτοια συγκυρία έγινε παραπάνω από αντιληπτό.
Όλα αυτά λίγα πράγματα αλλάζουν στην πορεία των πολιτικών ισορροπιών και ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει τον χρόνο να διορθώσει, να επισπεύσει και κυρίως να κλείσει τις τρύπες τρωκτικών που συνωστίζονται, όπως πάντα κατά την δεύτερη τετραετία της εκάστοτε κυβέρνησης.
Η θέση της χώρας είναι εξάλλου πολύ καλύτερη σε σχέση με αυτό που ήταν πριν από κάποια χρόνια και αυτό καταγράφει και άρθρο του Bloomberg, που αναφέρεται και στις Ισπανία και Πορτογαλία.
WEN
www.worldenergynews.gr
