Ισχυρίζεται ότι θα αναγκαζόταν να αυξήσει το κόστος
Σε τηλεδιάσκεψη μια ημέρα αφότου η εταιρεία αποκάλυψε ότι απορρίπτει το έργο στην ανατολική ακτή των ΗΠΑ (2/11/2023), ο Διευθύνων Σύμβουλος της Orsted, Mads Nipper, είπε ότι οι καθυστερήσεις των πλοίων θα ανάγκαζαν την εταιρεία να ανανεώσει συμβόλαιο για το μεγαλύτερο μέρος του έργου σε πολύ υψηλότερες τιμές, όπως αναφέρει το Reuters.
Τα υψηλότερα επιτόκια και η αδυναμία να πείσει το κράτος να του δώσει το ποσό των εκπτώσεων φόρου που ήθελε η Orsted έπαιξαν επίσης ρόλο.
Η εταιρεία λέει ότι η ακύρωση των Ocean Winds I και II θα συμβάλει σε περίπου 39,4 δισεκατομμύρια δανικές κορώνες (8,7 δισεκατομμύρια δολάρια) σε σχετικές απομειώσεις.
Ωστόσο, η Orsted εξακολουθεί να προχωρά με την κατασκευή του 704 MW Revolution Wind υπεράκτια από το Ρόουντ Άιλαντ.
Εταιρείες που ακύρωσαν έργα στις ΗΠΑ
Αλλά δεν είναι η μόνη εταιρεία που ακυρώνει έργα στις ΗΠΑ, μια χώρα με περίφημα δύσκολους κανόνες τοπικού περιεχομένου.
Η Avangrid, η οποία ανήκει στην Iberdrola, πλήρωσε 16 εκατομμύρια δολάρια (25 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ) τον Οκτώβριο για να αποχωρήσει από συμβόλαια για ένα υπεράκτιο αιολικό πάρκο της Νέας Αγγλίας, επικαλούμενος προβλήματα της εφοδιαστικής αλυσίδας που αυξάνουν το κόστος και τα υψηλότερα επιτόκια δυσκολεύουν τη χρηματοδότηση.
Και τον Αύγουστο η SouthCoast Wind (μια κοινοπραξία μεταξύ της Ocean Winds που ειδικεύεται στην υπεράκτια αιολική ενέργεια και του πετρελαϊκού κολοσσού Shell) πλήρωσε πρόστιμο 60 εκατομμυρίων δολαρίων για να αποχωρήσει από τις συμφωνίες αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας προκειμένου να απορρίψει το υπεράκτιο αιολικό έργο SouthCoast Wind 1 των 1,2 GW.
Μόνο αμερικάνικα σκάφη επιτρέπει η νομοθεσία των ΗΠΑ
Μέρος του προβλήματος είναι ο νόμος Jones, που απαιτεί τα πλοία να ναυπηγούνται στις ΗΠΑ και να στελεχώνονται από Αμερικάνους υπαλλήλους.
Σημαίνει ότι τα λίγα πλοία που κατασκευάζονται αυτή τη στιγμή καθυστερούν και υπερβαίνουν τον προϋπολογισμό τους και συγκρατούν την υπεράκτια αιολική βιομηχανία των ΗΠΑ επειδή τα έργα εκεί δεν μπορούν να φέρουν υπάρχοντα πλοία και πρέπει να πληρώσουν τις πιθανότητες για τοπικές εκδόσεις.
Νόμος των ΗΠΑ που βοηθάει τα αιολικά και σύγκριση με την Αυστραλία
Ωστόσο, υπάρχει επίσης βοήθεια για τους υπεράκτιους κατασκευαστές αιολικής ενέργειας: ο ομοσπονδιακός νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού υπόσχεται πίστωση φόρου επένδυσης 10% εάν το τοπικό τμήμα της κατασκευής πληροί τις οδηγίες του, άλλο 20% για έργα που ξεκινούν έως το 2024 και αυξάνονται σε 35%, 45% και 55% για εκείνους που ξεκινούν κάθε χρόνο μετά. Αυτό είναι πέρα από τα κρατικά φορολογικά κίνητρα.
Και αν το κόστος κατασκευής αυξηθεί κατά 25 ή περισσότερο λόγω των τοπικών κανόνων περιεχομένου, το Υπουργείο Οικονομικών θα παραδώσει μια επιδότηση για να βοηθήσει.
Στην Αυστραλία, η εκκολαπτόμενη βιομηχανία προτρέπει τις κυβερνήσεις να μην επιβάλλουν αυστηρές ποσοστώσεις τοπικού περιεχομένου για αυτόν τον λόγο, υποστηρίζοντας ότι οι περιορισμένες αλυσίδες εφοδιασμού θα αναγκάσουν τις εταιρείες να κατασκευάσουν περισσότερα εγχώρια αντί να αγοράζουν τα πάντα από το εξωτερικό.
Ωστόσο, δεδομένων των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται σε άλλες βιομηχανίες, όπως η εταιρεία κατασκευής φορτιστών ηλεκτρικών οχημάτων (EV) Tritium, η οποία κλήθηκε να στραφεί στις ΗΠΑ, οι υποσχέσεις για μια νέα εγχώρια βιομηχανία χωρίς καμία νομοθετική απαίτηση μπορεί να είναι κάτι περισσότερο από ουτοπία από ό,τι θέλουν να παραδεχτούν οι εταιρείες.
Η Αυστραλία προέτρεψε (ξανά) να θέσει στόχους
Στην Αυστραλία, όπου οι πρώτες άδειες πρόκειται να ανακοινωθούν τους επόμενους μήνες, η κατάσταση είναι διαφορετική. Τα έργα μπαίνουν στη διαδικασία σχεδιασμού και κατασκευής με υψηλότερες τιμές που λαμβάνονται υπόψη από την αρχή.
«Οι πιο ανεπτυγμένες αγορές υπεράκτιων αιολικών έχουν τιμές για την παραγόμενη ενέργεια κλειδωμένες από τα προηγούμενα χρόνια, οι οποίες δεν λαμβάνουν υπόψη την άνοδο του κόστους που αισθάνθηκε ο κλάδος πιο πρόσφατα.
Υπάρχουν σίγουρα προκλήσεις, αλλά αυτές μπορούν να ξεπεραστούν και αναμένουμε ότι όπως καθιερώνει ο κλάδος θα δούμε ότι οι τιμές θα πέφτουν», λέει η Carolyn Sanders (επικεφαλής των επιχειρήσεων στην Flotation Energy που έχει μια αίτηση για την υπεράκτια ζώνη Gippsland για το 1,5 GW Seadragon Offshore Wind Project).
Πάλη του «IRA» με την Αυστραλία και τον υπόλοιπο κόσμο
Καθώς οι εταιρείες αγωνίζονται να δουλέψουν τα υπεράκτια αιολικά έργα στις ΗΠΑ, ο υπόλοιπος κόσμος παλεύει ενάντια στον νόμο για τη μείωση του πληθωρισμού των ΗΠΑ (IRA) και την τεράστια οικονομική του υποστήριξη για όλα τα είδη καθαρής ενέργειας και χώρες με εθνικούς στόχους όπως ο στόχος των 50 GW του Ηνωμένου Βασιλείου .
Σημαίνει ότι «για χώρες όπως η Αυστραλία, οι κυβερνήσεις πρέπει να εμπλακούν προκειμένου να διασφαλίσουν ότι τα έργα μπορούν να έχουν πρόσβαση στον εξοπλισμό που χρειάζονται για να ξεκινήσουν τα πρώτα υπεράκτια αιολικά έργα», όπως υποστηρίζει η Sanders με δηλώσεις της στο RenewEconomy.
Πρόσθεσε μάλιστα ότι «Οι κατασκευαστές αυθεντικού εξοπλισμού και οι ιδιοκτήτες σκαφών είναι πολύ επικεντρωμένοι στις αγορές του βόρειου ημισφαιρίου και ορισμένοι εξακολουθούν να αξιολογούν αν θα μπουν καν στον κόπο να εισέλθουν στην αυστραλιανή αγορά.
Η Αυστραλία μπορεί να δείξει ότι είναι σοβαρή όσον αφορά τη δέσμευσή της σε αυτόν τον εκκολαπτόμενο κλάδο θέτοντας σαφείς στόχους όπως έχει κάνει το Ηνωμένο Βασίλειο.
Η βιομηχανία θα χρειαστεί να συνεργαστεί για να δημιουργήσει την πρώτη υπεράκτια αιολική περιοχή της Αυστραλίας. Ο ανταγωνισμός είναι σημαντικός, αλλά και η συνεργασία, ειδικά καθώς εργαζόμαστε για να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις της εφοδιαστικής αλυσίδας».
www.worldenergynews.gr
