Η αποφασιστική στάση των Γερμανών στην παρούσα φάση ανοίγει έναν άλλο δρόμο που μεσοπρόθεσμα θα φουσκώσει δυσθεώρητα τον λογαρισμό
H θανάσιμη απειλή του Coronavirus που μπαίνει σε φάση γιγάντωσης μετά και το «μένουμε σπίτι στις ΗΠΑ» οδηγεί τις τελευταίες ημέρες σε κοσμογονικές αλλαγές την οικονομική πολιτική όχι μόνον στις ΗΠΑ αλλά και την Ευρώπη.
Μετά το πακέτο Trump που μοιράζει χρήμα στον κόσμο και θα φτάσει τα 2 τρις, η Ευρώπη αποφασίζει να βάλει στην άκρη το Σύμφωνο Σταθερότητας και η Γερμανία ετοιμάζει πακέτο 356 δις με αύξηση χρέους και παρέμβαση στις μετοχές και τις επιχειρήσεις.
Θεωρητικά οι παρεμβάσεις της ΕΚΤ θα υποστηρίξουν τα ευρωπαϊκά ομόλογα της περιφέρειας έναντι της αύξησης των ελλειμμάτων και της δημοσιονομικής εκτροπής, όμως τα δεδομένα των χωρών – μελών της ΕΕ θα επιδεινωθούν δραματικά.
Η Ιταλία με μια ύφεση αγνώστου έκτασης είναι βέβαιο ότι θα δει το χρέος να βαδίζει προς το 150% του ΑΕΠ και το έλλειμμα προς το 4-5%.
Η Ελλάδα είναι αδύνατο να διαφύγει της ύφεσης αν δεν λήξει η κρίση μέχρι τον Μάϊο γιατί θα ο τουρισμός θα καταρρεύσει , ενώ η δημοσιονομική εκτροπή της επίσης είναι απρόβλεπτη.
Υπάρχει βέβαια το μαξιλάρι των 24 δις αλλά αυτό είναι μια άκρως ευαίσθητη παράμετρος, που δεν θα βοηθήσει την αξιολόγηση της οικονομίας μακροπρόθεσμα αν γίνει χρήση αυτού.
Γενικότερα οι οικονομίες της Ευρωζώνης θα αντιμετωπίσουν αρκετές υποβαθμίσεις και έναν χρόνο μετά, όταν πρώτα ο Θεός η κρίση θα έχει παρέλθει, οι ευρωπαϊκές οικονομίες θα χαρακτηρίζονται από αύξηση ελλειμμάτων και επιδείνωση της σχέσης χρέους ως προς ΑΕΠ.
Εκεί θα έλθουν τα δύσκολα, όμως διαφαίνεται ότι είναι αναπόφευκτο η Ευρώπη να παρουσιάσει πολλά χαρακτηριστικά ομόλογα με την Ιαπωνία.
Ας ελπίσουμε ότι θα αποφύγει τον αποπληθωρισμό, αλλά το βέβαιο είναι ότι θα έχει σωρεύσει αυξήσεις χρεών και θα πρέπει να ληφθούν αποφάσεις για το ποιά θα είναι η πορεία της από τα κράτη του πυρήνα και ειδικά την Γερμανία.
Καθοριστικός ο ρόλος των Γερμανών
Αν επιχειρηθεί σενάριο, που θα είναι και το πιο πιθανό, να επανέλθει η δημοσιονομική τάξη έστω και κατά προσέγγιση, τότε τα μέτρα που θα ληφθούν θα ανασχέσουν τις προσδοκίες για ανάπτυξη και θα επαναφέρουν στοιχεία σταθεροποιητικών προγραμμάτων στις οικονομίες που έχουν εκτραπεί.
Αυτό θα μειώσει εκ νέου τους ρυθμούς ανάπτυξης και θα δημιουργήσει νέες πηγές πολιτικής δυσαρέσκειας.
Μπορεί να μην γίνει κάτι τέτοιο, δοθέντος ότι οι Γερμανοί προς το παρόν κάνουν στροφή 180 μοιρών; Θα εξαρτηθεί από τις συγκυρίες αντιμετώπισης του Κορωνοϊού, στον βαθμό ταχύτητας, που απαιτεί αποτελεσματική άμυνα και πρόοδο γρήγορη στα φάρμακα.
Τα μπαζούκας για την οικονομία είναι περισσότερο έτοιμα από κάθε άλλη φορά όμως με τέτοια συγκυρία το πρώτο μέλημα είναι οι ανθρώπινες ζωές.
Αν η κρίση παραταθεί και χτυπήσει και το δεύτερο εξάμηνο του έτους 2020 οι ζημίες στις οικονομίες θα είναι ανυπολόγιστες και όπως θυμάται κανείς από το 2009 η πρώτη επιλογή των Ευρωπαίων ήταν να μαζευτούν τα μεγάλα ελλείμματα.
Σε μια τέτοια περίπτωση η Ευρώπη θα πέσει πίσω οικονομικά και η βασική γραμμή άμυνας θα είναι η χρήση των ευρωομολόγων που αναμένεται να εξαγγελθεί.
Πόσο θα θέλουν να κάνουν χρήση αυτών όμως οι Γερμανοί και οι Ολλανδοί;
Άρα η μεγάλη τωρινή κρίση ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο για την Ευρώπη, που δεν θα πρέπει να μας παρασύρει από τις βραχύβιες αποφάσεις αλλά όταν έλθει η ώρα να το δούμε σε βάθος χρόνου.
Τα ομόλογα χαρακτηριστικά
Η επιδείνωση του χρέους για τις οικονομίες της Ευρωζώνης, οι ήδη ασθενείς ρυθμοί ανάπτυξης και ζήτησης, τα αντίστοιχα με την Ιαπωνία δημογραφικά χαρακτηριστικά της γήρανσης του πληθυσμού προϊδεάζουν για μια μακροχρόνια στασιμότητα η οποία μπορεί να ακολουθήσει την κρίση.
Πολλά θα εξαρτηθούν από την στάση των Γερμανών, οι οποίοι τώρα παίρνουν τις ενδεικνυόμενες αποφάσεις έχοντας την εμπειρία του παρελθόντος.
Όμως το ερώτημα είναι πόσο γρήγορα μπορούν να αντιδράσουν οι παγκόσμιες οικονομίες ούσες σε lock down και πόσο θα κρατήσει το bear market;
Και επίσης ποιο θα είναι το βάθος της ύφεσης, μέχρι να έλθει η ανάκαμψη;
Επίσης τα κεφάλαια που θα πέσουν στην οικονομία θα δημιουργήσουν πληθωριστικές πιέσεις λόγω της κατάλυσης της εφοδιαστικής αλυσίδας ή λόγω της βιαίας ύφεσης θα κυριαρχήσει ο αποπληθωρισμός.
Ένα στοιχείο καθοριστικό για την γερμανική συλλογιστική που κουβαλά τα τραύματα της δεκαετίας του 1930.
Προς το παρόν κρατάμε την θετική πλευρά, όμως σε χρόνο δεύτερο η Ευρώπη τείνει να βαδίσει σαν έτοιμη από καιρό στον δρόμο της Ιαπωνίας, η οποία μετά από δύο δεκαετίες αρχίζει να βρίσκει τα φάρμακα στα προβλήματά της.
Μετά το πακέτο Trump που μοιράζει χρήμα στον κόσμο και θα φτάσει τα 2 τρις, η Ευρώπη αποφασίζει να βάλει στην άκρη το Σύμφωνο Σταθερότητας και η Γερμανία ετοιμάζει πακέτο 356 δις με αύξηση χρέους και παρέμβαση στις μετοχές και τις επιχειρήσεις.
Θεωρητικά οι παρεμβάσεις της ΕΚΤ θα υποστηρίξουν τα ευρωπαϊκά ομόλογα της περιφέρειας έναντι της αύξησης των ελλειμμάτων και της δημοσιονομικής εκτροπής, όμως τα δεδομένα των χωρών – μελών της ΕΕ θα επιδεινωθούν δραματικά.
Η Ιταλία με μια ύφεση αγνώστου έκτασης είναι βέβαιο ότι θα δει το χρέος να βαδίζει προς το 150% του ΑΕΠ και το έλλειμμα προς το 4-5%.
Η Ελλάδα είναι αδύνατο να διαφύγει της ύφεσης αν δεν λήξει η κρίση μέχρι τον Μάϊο γιατί θα ο τουρισμός θα καταρρεύσει , ενώ η δημοσιονομική εκτροπή της επίσης είναι απρόβλεπτη.
Υπάρχει βέβαια το μαξιλάρι των 24 δις αλλά αυτό είναι μια άκρως ευαίσθητη παράμετρος, που δεν θα βοηθήσει την αξιολόγηση της οικονομίας μακροπρόθεσμα αν γίνει χρήση αυτού.
Γενικότερα οι οικονομίες της Ευρωζώνης θα αντιμετωπίσουν αρκετές υποβαθμίσεις και έναν χρόνο μετά, όταν πρώτα ο Θεός η κρίση θα έχει παρέλθει, οι ευρωπαϊκές οικονομίες θα χαρακτηρίζονται από αύξηση ελλειμμάτων και επιδείνωση της σχέσης χρέους ως προς ΑΕΠ.
Εκεί θα έλθουν τα δύσκολα, όμως διαφαίνεται ότι είναι αναπόφευκτο η Ευρώπη να παρουσιάσει πολλά χαρακτηριστικά ομόλογα με την Ιαπωνία.
Ας ελπίσουμε ότι θα αποφύγει τον αποπληθωρισμό, αλλά το βέβαιο είναι ότι θα έχει σωρεύσει αυξήσεις χρεών και θα πρέπει να ληφθούν αποφάσεις για το ποιά θα είναι η πορεία της από τα κράτη του πυρήνα και ειδικά την Γερμανία.
Καθοριστικός ο ρόλος των Γερμανών
Αν επιχειρηθεί σενάριο, που θα είναι και το πιο πιθανό, να επανέλθει η δημοσιονομική τάξη έστω και κατά προσέγγιση, τότε τα μέτρα που θα ληφθούν θα ανασχέσουν τις προσδοκίες για ανάπτυξη και θα επαναφέρουν στοιχεία σταθεροποιητικών προγραμμάτων στις οικονομίες που έχουν εκτραπεί.
Αυτό θα μειώσει εκ νέου τους ρυθμούς ανάπτυξης και θα δημιουργήσει νέες πηγές πολιτικής δυσαρέσκειας.
Μπορεί να μην γίνει κάτι τέτοιο, δοθέντος ότι οι Γερμανοί προς το παρόν κάνουν στροφή 180 μοιρών; Θα εξαρτηθεί από τις συγκυρίες αντιμετώπισης του Κορωνοϊού, στον βαθμό ταχύτητας, που απαιτεί αποτελεσματική άμυνα και πρόοδο γρήγορη στα φάρμακα.
Τα μπαζούκας για την οικονομία είναι περισσότερο έτοιμα από κάθε άλλη φορά όμως με τέτοια συγκυρία το πρώτο μέλημα είναι οι ανθρώπινες ζωές.
Αν η κρίση παραταθεί και χτυπήσει και το δεύτερο εξάμηνο του έτους 2020 οι ζημίες στις οικονομίες θα είναι ανυπολόγιστες και όπως θυμάται κανείς από το 2009 η πρώτη επιλογή των Ευρωπαίων ήταν να μαζευτούν τα μεγάλα ελλείμματα.
Σε μια τέτοια περίπτωση η Ευρώπη θα πέσει πίσω οικονομικά και η βασική γραμμή άμυνας θα είναι η χρήση των ευρωομολόγων που αναμένεται να εξαγγελθεί.
Πόσο θα θέλουν να κάνουν χρήση αυτών όμως οι Γερμανοί και οι Ολλανδοί;
Άρα η μεγάλη τωρινή κρίση ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο για την Ευρώπη, που δεν θα πρέπει να μας παρασύρει από τις βραχύβιες αποφάσεις αλλά όταν έλθει η ώρα να το δούμε σε βάθος χρόνου.
Τα ομόλογα χαρακτηριστικά
Η επιδείνωση του χρέους για τις οικονομίες της Ευρωζώνης, οι ήδη ασθενείς ρυθμοί ανάπτυξης και ζήτησης, τα αντίστοιχα με την Ιαπωνία δημογραφικά χαρακτηριστικά της γήρανσης του πληθυσμού προϊδεάζουν για μια μακροχρόνια στασιμότητα η οποία μπορεί να ακολουθήσει την κρίση.
Πολλά θα εξαρτηθούν από την στάση των Γερμανών, οι οποίοι τώρα παίρνουν τις ενδεικνυόμενες αποφάσεις έχοντας την εμπειρία του παρελθόντος.
Όμως το ερώτημα είναι πόσο γρήγορα μπορούν να αντιδράσουν οι παγκόσμιες οικονομίες ούσες σε lock down και πόσο θα κρατήσει το bear market;
Και επίσης ποιο θα είναι το βάθος της ύφεσης, μέχρι να έλθει η ανάκαμψη;
Επίσης τα κεφάλαια που θα πέσουν στην οικονομία θα δημιουργήσουν πληθωριστικές πιέσεις λόγω της κατάλυσης της εφοδιαστικής αλυσίδας ή λόγω της βιαίας ύφεσης θα κυριαρχήσει ο αποπληθωρισμός.
Ένα στοιχείο καθοριστικό για την γερμανική συλλογιστική που κουβαλά τα τραύματα της δεκαετίας του 1930.
Προς το παρόν κρατάμε την θετική πλευρά, όμως σε χρόνο δεύτερο η Ευρώπη τείνει να βαδίσει σαν έτοιμη από καιρό στον δρόμο της Ιαπωνίας, η οποία μετά από δύο δεκαετίες αρχίζει να βρίσκει τα φάρμακα στα προβλήματά της.
www.worldenergynews.gr
