Τα τελευταία δύο έτη η πιο τακτική ερώτηση μεταξύ των συμμετεχόντων στις επενδυτικές επιτροπές των διεθνών χρηματοοικονομικών οργανισμών και των διαφόρων εταιριών διαχείρισης ενεργητικού αφορά εάν η αγορά ομολόγων είναι η τελευταία φούσκα σε μία σειρά από κυλιόμενες φούσκες που συμβαίνουν παγκοσμίως από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 μέχρι σήμερα.
Μετά την κρίση της Νοτιοανατολικής Ασίας το τελευταίο τρίμηνο του 1997 και την κρίση του Ρωσικού χρέους μαζί με αυτή του διεθνούς επενδυτικού κεφαλαίου LTCM τον Σεπτέμβριο του 1998, εισήλθαμε σε έναν μακροχρόνιο κύκλο επιθετικών απαντήσεων και δυναμικών παρεμβάσεων από μέρους των κυβερνητικών χρηματοοικονομικών φορέων - ρυθμιστικών οργανισμών σε κάθε είδους πρόβλημα που εμφανιζόταν και έδειχνε ικανό να κλονήσει την παγκόσμια ισορροπία.
Αυτές οι παρεμβάσεις με τη σειρά τους οδήγησαν σε διαδοχικές φούσκες όπως αυτή των μετοχών εταιριών υψηλής τεχνολογίας, η οποία αποκορυφώθηκε το α' τρίμηνο του 2000, αυτή που αφορούσε τον κλάδο της ενυπόθηκης πίστης κατά τη διετία 2006-2007, αυτή που αφορούσε το ευρωπαϊκό δημόσιο χρέος των χωρών του νότου κατά τη διετία 2010 - 2012.
Σε καμία περίπτωση δεν επετράπη η διόρθωση των ανισορροπιών μέσω της λειτουργίας των ίδιων των δυνάμεων των αγορών αποκλειστικά.
Με αυτό τον τρόπο φτάσαμε πλέον να υπάρχει ισχυρή επιχειρηματολογία για τη φούσκα στην αγορά ομολόγων και την απεικόνιση αυτής στους ισολογισμούς των κεντρικών τραπεζών. Αυτό συμβαίνει σε μία "ακραία" χρονική περίοδο όπου το μέσο χρέος των χωρών που απαρτίζουν το G7, ως ποσοστό του ΑΕΠ τους, διαμορφώνεται σε ιστορικό υψηλό (110% περίπου) με μόνη εξαίρεση την περίοδο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που κυμάνθηκε στο 150%.
Μία ακόμα επισήμανση αφορά το ύψος της μερισματικής απόδοσης των μετοχών της συντριπτικής πλειοψηφίας των μεγαλύτερων παγκοσμίως εταιρικών εκδοτών χρέους επενδυτικής διαβάθμισης (Investment Grade). Αυτή η απόδοση διαμορφώνεται σήμερα υψηλότερα της τρέχουσας απόδοσης των εταιρικών ομολόγων που οι ίδιοι έχουν εκδόσει!!!
Συνεχίζοντας, θα προσθέσουμε και το πλέον κρίσιμο στατιστικό από τη μεριά των Η.Π.Α. αυτή τη φορά. Από τον Ιανουάριο του 2018 και για πρώτη φορά εδώ και πολλά έτη η απόδοση του 2-ετούς κρατικού ομολόγου αναρριχήθηκε υψηλότερα της μέσης μερισματικής απόδοσης των μετοχών των εταιριών του δείκτη S&P 500. Διαμορφώνεται πλέον στο 2,30% έναντι μερισματικής απόδοσης 2,10%.
Ολα τα παραπάνω συνιστούν ένα άκρως ανησυχητικό μείγμα και δείχνουν ότι σιγά-σιγά έχουν αρχίσει και "κινούνται" πιο ενεργητικά οι ομολογιούχοι κάτοχοι δημοσίου χρέους οι οποίοι δεν έχουν λόγο να είναι ικανοποιημένοι από τις όλο και πιο τακτικά αρνητικές πραγματικές ετήσιες αποδόσεις των χαρτοφυλακίων τους με κουπόνια ομολόγων στο 0,5% - 1,0 % και πληθωρισμό της τάξεως του 1,5% - 2,0% κατά τα τελευταία έτη. Ο προσδιορισμός του προορισμού των κεφαλαίων τους δεν εντοπίζεται εύκολα. Κάνουν την "επανάσταση" τους και επιλέγουν μετοχικούς τίτλους γνωρίζοντας ότι θυσιάζουν μικρές αποδόσεις με αντάλλαγμα την προοπτική διψήφιων αποδόσεων αλλά με σαφώς υψηλότερο ρίσκο ή μήπως επιλέγουν αποχή γνωρίζοντας ότι στο κοντινό μέλλον θα τους παρουσιάζονται όλο και υψηλότερα κουπόνια στις επανεκδόσεις χρέους εντός του διαφαινόμενου ανοδικού επιτοκιακού κύκλου;
www.worldenergynews.gr
Μετά την κρίση της Νοτιοανατολικής Ασίας το τελευταίο τρίμηνο του 1997 και την κρίση του Ρωσικού χρέους μαζί με αυτή του διεθνούς επενδυτικού κεφαλαίου LTCM τον Σεπτέμβριο του 1998, εισήλθαμε σε έναν μακροχρόνιο κύκλο επιθετικών απαντήσεων και δυναμικών παρεμβάσεων από μέρους των κυβερνητικών χρηματοοικονομικών φορέων - ρυθμιστικών οργανισμών σε κάθε είδους πρόβλημα που εμφανιζόταν και έδειχνε ικανό να κλονήσει την παγκόσμια ισορροπία.
Αυτές οι παρεμβάσεις με τη σειρά τους οδήγησαν σε διαδοχικές φούσκες όπως αυτή των μετοχών εταιριών υψηλής τεχνολογίας, η οποία αποκορυφώθηκε το α' τρίμηνο του 2000, αυτή που αφορούσε τον κλάδο της ενυπόθηκης πίστης κατά τη διετία 2006-2007, αυτή που αφορούσε το ευρωπαϊκό δημόσιο χρέος των χωρών του νότου κατά τη διετία 2010 - 2012.
Σε καμία περίπτωση δεν επετράπη η διόρθωση των ανισορροπιών μέσω της λειτουργίας των ίδιων των δυνάμεων των αγορών αποκλειστικά.
Με αυτό τον τρόπο φτάσαμε πλέον να υπάρχει ισχυρή επιχειρηματολογία για τη φούσκα στην αγορά ομολόγων και την απεικόνιση αυτής στους ισολογισμούς των κεντρικών τραπεζών. Αυτό συμβαίνει σε μία "ακραία" χρονική περίοδο όπου το μέσο χρέος των χωρών που απαρτίζουν το G7, ως ποσοστό του ΑΕΠ τους, διαμορφώνεται σε ιστορικό υψηλό (110% περίπου) με μόνη εξαίρεση την περίοδο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που κυμάνθηκε στο 150%.
Μία ακόμα επισήμανση αφορά το ύψος της μερισματικής απόδοσης των μετοχών της συντριπτικής πλειοψηφίας των μεγαλύτερων παγκοσμίως εταιρικών εκδοτών χρέους επενδυτικής διαβάθμισης (Investment Grade). Αυτή η απόδοση διαμορφώνεται σήμερα υψηλότερα της τρέχουσας απόδοσης των εταιρικών ομολόγων που οι ίδιοι έχουν εκδόσει!!!
Συνεχίζοντας, θα προσθέσουμε και το πλέον κρίσιμο στατιστικό από τη μεριά των Η.Π.Α. αυτή τη φορά. Από τον Ιανουάριο του 2018 και για πρώτη φορά εδώ και πολλά έτη η απόδοση του 2-ετούς κρατικού ομολόγου αναρριχήθηκε υψηλότερα της μέσης μερισματικής απόδοσης των μετοχών των εταιριών του δείκτη S&P 500. Διαμορφώνεται πλέον στο 2,30% έναντι μερισματικής απόδοσης 2,10%.
Ολα τα παραπάνω συνιστούν ένα άκρως ανησυχητικό μείγμα και δείχνουν ότι σιγά-σιγά έχουν αρχίσει και "κινούνται" πιο ενεργητικά οι ομολογιούχοι κάτοχοι δημοσίου χρέους οι οποίοι δεν έχουν λόγο να είναι ικανοποιημένοι από τις όλο και πιο τακτικά αρνητικές πραγματικές ετήσιες αποδόσεις των χαρτοφυλακίων τους με κουπόνια ομολόγων στο 0,5% - 1,0 % και πληθωρισμό της τάξεως του 1,5% - 2,0% κατά τα τελευταία έτη. Ο προσδιορισμός του προορισμού των κεφαλαίων τους δεν εντοπίζεται εύκολα. Κάνουν την "επανάσταση" τους και επιλέγουν μετοχικούς τίτλους γνωρίζοντας ότι θυσιάζουν μικρές αποδόσεις με αντάλλαγμα την προοπτική διψήφιων αποδόσεων αλλά με σαφώς υψηλότερο ρίσκο ή μήπως επιλέγουν αποχή γνωρίζοντας ότι στο κοντινό μέλλον θα τους παρουσιάζονται όλο και υψηλότερα κουπόνια στις επανεκδόσεις χρέους εντός του διαφαινόμενου ανοδικού επιτοκιακού κύκλου;
www.worldenergynews.gr
