Υπάρχουν πολλές ανεπιθύμητες παρενέργειες από την πολιτική των κεντρικών τραπεζών που θα μας προκαλέσουν σημαντικό πόνο τα επόμενα χρόνια
Ψευδεπίγραφη ελεύθερη οικονομία και αγορά είναι η Ευρωζώνη αναφέρει το Mises institute το ινστιτούτο σκέψης της Αυστρίας.
Όταν εισήχθη το ευρώ και για αρκετά χρόνια, δεν αντιλήφθηκαν πολλοί ότι το κοινό νόμισμα ήταν το πρόβλημα και η ωρολογιακή βόμβα όπως αργότερα αποδείχθηκε.
Όταν το ευρώ εισήχθη το 1999, πολλοί το είδαν ως μια ευκαιρία να μειωθούν τα έξοδα συναλλαγών του ενδοευρωπαϊκού εμπορίου και ως εκ τούτου ήταν καλή εξέλιξη.
Στην πορεία συνέβησαν τα εξής.
Η ΕΕ αποχώρησε από τις ιδέες του ελεύθερου εμπορίου, των ελεύθερων αγορών και του ανταγωνισμού και επέστρεψε την προσοχή, τους πόρους και τις προθέσεις της στην ανάπτυξη ενός γραφειοκρατικού, κανονιστικού και οικονομικού σχεδιασμού.
Η σημερινή ΕΕ είναι η ενσάρκωση της γραφειοκρατίας.
Η ανάρμοστη χειραγώγηση της ευρω-κρίσης , καθώς γεννήθηκε από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, η οποία έφερε στο προσκήνιο τις εσωτερικές εντάσεις, τις αδυναμίες και τα ελλείμματα διακυβέρνησης της Ευρωζώνης.
Οι απαντήσεις που παρουσιάστηκαν ενόψει της κρίσης δεν ήταν βελτίωση αυτών των ελλειμμάτων.
Αντί της αντιμετώπισης των θεμάτων διακυβέρνησης και των δυσμενών κινήτρων, η απάντηση των ευρωπαίων πολιτικών ήταν να προτείνουν λύσεις που αγόραζαν χρόνο σε βάρος της μακροπρόθεσμης σταθερότητας και της μείωσης των ανισορροπιών.
Ενώ ξέσπασε η κρίση το μόνο που δεν άλλαξε ήταν η συνθήκη του Μάαστριχτ...
Τα οικονομικά μοντέλα της περιόδου 1990 με 2000 αναπτύχθηκαν υπό συνθήκες θετικών επιτοκίων.
Δεν έχουν συμπεριλάβει παραμέτρους όπως ένα σύστημα όπου η κεντρική τράπεζα χειρίζεται τεχνητά τα επιτόκια και μπορεί να διαμορφώνει πλέον αρνητικά επιτόκια στα ομόλογα.
Πλέον φυσιολογικό θεωρείται ότι είναι ακραία στρεβλωμένο.
Οι κυβερνήσεις πιέζουν τις τράπεζες προς την ίδια κατεύθυνση, ο τραπεζικός κλάδος στην Ευρώπη παράγει κέρδη πλασματικά.
Ο φορολογούμενος, ασφαλώς, τάσσεται υπέρ αυτού του είδους της δημιουργικής λογιστικής, επειδή τα λογιστικά κέρδη παράγουν φορολογικά έσοδα.
Οι κεντρικές τράπεζες θα προκαλέσουν πολύ πόνο
Υπάρχουν πολλές ανεπιθύμητες παρενέργειες από την πολιτική των κεντρικών τραπεζών που θα μας προκαλέσουν σημαντικό πόνο τα επόμενα χρόνια.
Πρώτον, τα τεχνητά χαμηλά επιτόκια έχουν μειώσει τον αριθμό των χρεοκοπιών.
Εταιρείες που θα έπρεπε να έχουν πτωχεύσει κρατήθηκαν ζωντανές από την επιδότηση των μηδενικών επιτοκίων. Αποτελούν τώρα περίπου το 15% όλων των εταιρειών στην Ευρώπη.
Αυτές είναι εταιρείες zombie: νεκρές εταιρίες, που υπάρχουν, έχουν λάβει μεγάλα ποσά δανείων που είναι δάνεια zombie.
Aργά ή γρήγορα ένα μεγάλο κύμα χρεοκοπιών εταιριών θα πλήξει την Ευρώπη.
Οι τράπεζες δεν είναι διατεθειμένες να απορροφήσουν αυτό το σοκ.
Δεύτερον, η επίπεδη καμπύλη αποδόσεων στα ομόλογα έχει διαβρώσει το επιχειρηματικό μοντέλο της εμπορικής τραπεζικής, καταστρέφοντας τα περιθώρια επιτοκίων.
Διάφορα λογιστικά κόλπα έχουν χρησιμοποιηθεί για να το κρύψουν εδώ και χρόνια.
Τρίτον, η συσσώρευση εταιρειών zombie είναι ένα κίνητρο για την αύξηση της παραγωγικότητας της οικονομίας, η οποία είναι η μόνη πηγή μακροπρόθεσμης ανάπτυξης.
Οποιαδήποτε επιβράδυνση στην παραγωγικότητα θα μεταφραστεί σε επιβράδυνση στην ευρωπαϊκή οικονομία.
Επομένως, δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από το πρόβλημα του χρέους απλά μεταθέτουμε την θεραπεία και όσο περνάει ο χρόνος τόσο πιο επώδυνη θα είναι η ανάρρωση.
www.worldenergynews.gr
Όταν εισήχθη το ευρώ και για αρκετά χρόνια, δεν αντιλήφθηκαν πολλοί ότι το κοινό νόμισμα ήταν το πρόβλημα και η ωρολογιακή βόμβα όπως αργότερα αποδείχθηκε.
Όταν το ευρώ εισήχθη το 1999, πολλοί το είδαν ως μια ευκαιρία να μειωθούν τα έξοδα συναλλαγών του ενδοευρωπαϊκού εμπορίου και ως εκ τούτου ήταν καλή εξέλιξη.
Στην πορεία συνέβησαν τα εξής.
Η ΕΕ αποχώρησε από τις ιδέες του ελεύθερου εμπορίου, των ελεύθερων αγορών και του ανταγωνισμού και επέστρεψε την προσοχή, τους πόρους και τις προθέσεις της στην ανάπτυξη ενός γραφειοκρατικού, κανονιστικού και οικονομικού σχεδιασμού.
Η σημερινή ΕΕ είναι η ενσάρκωση της γραφειοκρατίας.
Η ανάρμοστη χειραγώγηση της ευρω-κρίσης , καθώς γεννήθηκε από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, η οποία έφερε στο προσκήνιο τις εσωτερικές εντάσεις, τις αδυναμίες και τα ελλείμματα διακυβέρνησης της Ευρωζώνης.
Οι απαντήσεις που παρουσιάστηκαν ενόψει της κρίσης δεν ήταν βελτίωση αυτών των ελλειμμάτων.
Αντί της αντιμετώπισης των θεμάτων διακυβέρνησης και των δυσμενών κινήτρων, η απάντηση των ευρωπαίων πολιτικών ήταν να προτείνουν λύσεις που αγόραζαν χρόνο σε βάρος της μακροπρόθεσμης σταθερότητας και της μείωσης των ανισορροπιών.
Ενώ ξέσπασε η κρίση το μόνο που δεν άλλαξε ήταν η συνθήκη του Μάαστριχτ...
Τα οικονομικά μοντέλα της περιόδου 1990 με 2000 αναπτύχθηκαν υπό συνθήκες θετικών επιτοκίων.
Δεν έχουν συμπεριλάβει παραμέτρους όπως ένα σύστημα όπου η κεντρική τράπεζα χειρίζεται τεχνητά τα επιτόκια και μπορεί να διαμορφώνει πλέον αρνητικά επιτόκια στα ομόλογα.
Πλέον φυσιολογικό θεωρείται ότι είναι ακραία στρεβλωμένο.
Οι κυβερνήσεις πιέζουν τις τράπεζες προς την ίδια κατεύθυνση, ο τραπεζικός κλάδος στην Ευρώπη παράγει κέρδη πλασματικά.
Ο φορολογούμενος, ασφαλώς, τάσσεται υπέρ αυτού του είδους της δημιουργικής λογιστικής, επειδή τα λογιστικά κέρδη παράγουν φορολογικά έσοδα.
Οι κεντρικές τράπεζες θα προκαλέσουν πολύ πόνο
Υπάρχουν πολλές ανεπιθύμητες παρενέργειες από την πολιτική των κεντρικών τραπεζών που θα μας προκαλέσουν σημαντικό πόνο τα επόμενα χρόνια.
Πρώτον, τα τεχνητά χαμηλά επιτόκια έχουν μειώσει τον αριθμό των χρεοκοπιών.
Εταιρείες που θα έπρεπε να έχουν πτωχεύσει κρατήθηκαν ζωντανές από την επιδότηση των μηδενικών επιτοκίων. Αποτελούν τώρα περίπου το 15% όλων των εταιρειών στην Ευρώπη.
Αυτές είναι εταιρείες zombie: νεκρές εταιρίες, που υπάρχουν, έχουν λάβει μεγάλα ποσά δανείων που είναι δάνεια zombie.
Aργά ή γρήγορα ένα μεγάλο κύμα χρεοκοπιών εταιριών θα πλήξει την Ευρώπη.
Οι τράπεζες δεν είναι διατεθειμένες να απορροφήσουν αυτό το σοκ.
Δεύτερον, η επίπεδη καμπύλη αποδόσεων στα ομόλογα έχει διαβρώσει το επιχειρηματικό μοντέλο της εμπορικής τραπεζικής, καταστρέφοντας τα περιθώρια επιτοκίων.
Διάφορα λογιστικά κόλπα έχουν χρησιμοποιηθεί για να το κρύψουν εδώ και χρόνια.
Τρίτον, η συσσώρευση εταιρειών zombie είναι ένα κίνητρο για την αύξηση της παραγωγικότητας της οικονομίας, η οποία είναι η μόνη πηγή μακροπρόθεσμης ανάπτυξης.
Οποιαδήποτε επιβράδυνση στην παραγωγικότητα θα μεταφραστεί σε επιβράδυνση στην ευρωπαϊκή οικονομία.
Επομένως, δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από το πρόβλημα του χρέους απλά μεταθέτουμε την θεραπεία και όσο περνάει ο χρόνος τόσο πιο επώδυνη θα είναι η ανάρρωση.
www.worldenergynews.gr
