Οι θαλάσσιες περιοχές όπου θα εγκατασταθούν τα έργα θα πρέπει να διαθέτουν υποβρύχιο ηλεκτρικό καλώδιο για την έγχυση της «πράσινης» ενέργειας στο διασυνδεδεμένο δίκτυο
Ανοίγει την επόμενη χρονιά η αγορά των πλωτών ανεμογεννητριών στη χώρα μας, καθώς το ΥΠΕΝ προγραμματίζει να πραγματοποιήσει στο δεύτερο εξάμηνο του 2020 τον πρώτο πιλοτικό διαγωνισμό για την εγκατάσταση των πρώτων πλωτών αιολικών πάρκων σε θαλάσσια περιοχή της Ελλάδας.
Τη διενέργεια του διαγωνισμού εξήγγειλε ο Γενικός Γραμματέας Ενέργειας και Ορυκτών Πρώτων Υλών του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Μιχάλης Βερροιόπουλος, σε workshop που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Παρασκευή (12/04) η Πρεσβεία της Νορβηγίας στην Αθήνα σε συνεργασία με την Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας (ΕΛΕΤΑΕΝ).
Σύμφωνα με τον κ. Βερροιόπουλο, το απαραίτητο ρυθμιστικό πλαίσιο θα έχει ολοκληρωθεί στο πρώτο μισό της επόμενης χρονιάς, ώστε ο διαγωνισμός να προκηρυχθεί αμέσως μετά, επιτρέποντας σε εταιρείες που έχουν αναπτύξει πλωτές ανεμογεννήτριες να διεκδικήσουν την εγκατάσταση ενός έργου τους με βάση τις μικρότερες προσφορές για τιμές αναφοράς που θα υποβληθούν στη δημοπρασία.
Το ΥΠΕΝ θα επιλέξει την περιοχή για τον διαγωνισμό ανάμεσα σε υποψήφιες χωροθετήσεις τόσο στο Αιγαίο όσο και στο Ιόνιο, με σημείο αφετηρίας τις 12 ζώνες τις οποίες είχε υποδείξει το Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΚΑΠΕ) το 2010 για την εγκατάσταση υπεράκτιων αιολικών πάρκων.
Πρόθεση του υπουργείου είναι στην περιοχή να υπάρχει υποβρύχιο ηλεκτρικό καλώδιο για την έγχυση της «πράσινης» ενέργειας στο διασυνδεδεμένο δίκτυο, ώστε στη δημοπρασία οι υποβληθείσες προσφορές να αντανακλούν αποκλειστικά το κόστος παραγωγής από κάθε τεχνολογία, χωρίς να υπεισέρχεται κόστος για τη διασύνδεση κάθε πάρκου με το ηπειρωτικό δίκτυο.
Μάλιστα, εκτιμάται πως, σε μία τέτοια περίπτωση, οι τιμές που θα «κλειδώσουν» θα κινούνται κάτω από 90 ευρώ ανά μεγαβατώρα (MWh).
Σε κάθε περίπτωση, η διενέργεια της πιλοτικής δημοπρασίας σημαίνει πως από το 2020 θα διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις για να αρχίσουν να «ωριμάζουν» αδειοδοτικά επενδύσεις σε πλωτά αιολικά πάρκα, με δεδομένο εξάλλου πως θα πρέπει να έχουν θεσπισθεί οι διαδικασίες αδειοδότησης πλωτών ανεμογεννητριών, για να «τρέξει» ο διαγωνισμός.
Ένταξη στο Ειδικό Χωροταξικό και νέο θεσμικό πλαίσιο
Παράλληλα, όπως σημείωσε ο κ. Βερροιόπουλος, στο νέο Ειδικό Χωροταξικό για τις ΑΠΕ, το οποίο βρίσκεται στα σκαριά από το ΥΠΕΝ, θα περιλαμβάνονται και τα πλωτά αιολικά πάρκα, καθώς θα περιέχει γενικές κατευθυντήριες γραμμές για τις θαλάσσιες περιοχές στις οποίες θα μπορούν αυτά να εγκατασταθούν.
Οι πλωτές ανεμογεννήτριες αναμένεται να αποτελέσουν σε μερικά χρόνια οικονομικά βιώσιμη λύση για την εκμετάλλευση του υπεράκτιου αιολικού δυναμικού σε θαλάσσιες περιοχές με μεγάλα βάθη, όπως κατά κόρον συμβαίνει στις ελληνικές θάλασσες.
Σε βάθη μεγαλύτερα από 60 μέτρα περίπου, δεν μπορούν να εγκατασταθούν συμβατικά υπεράκτια αιολικά πάρκα, δηλαδή πάρκα από ανεμογεννήτριες που θεμελιώνονται στον βυθό, καθώς το κόστος είναι ασύμφορο.
Βέβαια, καθώς οι συγκεκριμένες τεχνολογίες βρίσκεται ακόμη στις πρώτες φάσεις εφαρμογής τους, το κόστος τους είναι ακόμη υψηλό, κάτι που προφανώς θα έχει επιπτώσεις και στο κόστος της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας.
Ωστόσο, ήδη έχουν αρχίσει να γίνονται ολοένα και περισσότερο ανταγωνιστικές εμπορικά.
Είναι ενδεικτικό ότι 90 ευρώ ανά MWh ήταν η τιμή εκκίνησης του πρώτου εγχώριου διαγωνισμού για χερσαία αιολικά πάρκα, όσο δηλαδή και οι εκτιμήσεις για τη διαμόρφωση των προσφορών στην πιλοτική διαδικασία για πλωτά αιολικά πάρκα.
Στην αισθητή μείωση του κόστους των πλωτών ανεμογεννητριών, αναφέρθηκε στο workshop και ο δρ Διονύσης Παπαχρήστου, ειδικός επιστήμονας, συντονιστής της Ομάδας διαγωνισμών ΑΠΕ και διευθυντής του γραφείου Τύπου και δημοσίων σχέσεων της ΡΑΕ.
Όπως συμπλήρωσε, η λύση αυτή έχει να παίξει ρόλο στην επίτευξη των στόχων για τη διείσδυση των ΑΠΕ, που έχει θέσει η χώρα μας για το τέλος της επόμενης δεκαετίας.
Επίσης, επισήμανε πως η ΡΑΕ πραγματοποίησε πέρυσι μελέτη για τα πλωτά αιολικά πάρκα, ενώ θα ετοιμάσει πρόταση προς το ΥΠΕΝ για τη θέσπιση ενός νέου νομοθετικού πλαισίου.
Παράλληλα, με δεδομένο ότι οι πλωτές ανεμογεννήτριες είναι ακόμη νεοαναδυόμενος κλάδος, το άνοιγμα της εγχώριας αγοράς δημιουργεί τις προϋποθέσεις ώστε μία σειρά από τομείς (όπως π.χ. τα ναυπηγεία) να αποκτήσουν τεχνογνωσία ώστε να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην εφαρμογή τους στη Μεσόγειο.
Ανάγκη για άμεση αδειοδότηση έργων
Εξάλλου, όπως τόνισε στο workshop ο Παναγιώτης Λαδακάκος, πρόεδρος της ΕΛΕΤΑΕΝ, στο κόστος των πλωτών αιολικών μόλις το 40% αφορά την προμήθεια της ανεμογεννήτριας, κάτι που σημαίνει πως το υπόλοιπο 60% του εξοπλισμού (π.χ. οι πλωτές εξέδρες ή τα συστήματα αγκύρωσης) μπορεί να δημιουργήσει εγχώρια προστιθέμενη αξία.
Σύμφωνα με τον κ. Λαδακάκο, είναι απαραίτητο να διαμορφωθεί από τώρα το ρυθμιστικό πλαίσιο, με δεδομένο ότι από τη στιγμή της αδειοδότησης χρειάζονται 5 - 10 χρόνια για την υλοποίηση των έργων.
Επομένως, θα πρέπει οι αδειοδοτήσεις να ξεκινήσουν άμεσα, ώστε να είναι καθ’ όλα έτοιμες προς υλοποίηση οι επενδύσεις, όταν οι σχετικές τεχνολογίες θα είναι έτοιμες για ευρεία εφαρμογή.
Από την πλευρά του ο Arne Eik, εκπρόσωπος της νορβηγικής Equinor που ειδικεύεται στις πλωτές ανεμογεννήτριες, επισήμανε στο workshop πως στόχος της εταιρείας είναι να μειώσει στα 40 - 60 ευρώ ανά MWh το κόστος ηλεκτροπαραγωγής από πλωτά αιολικά πάρκα, με ορίζοντα το τέλος της επόμενης δεκαετίας.
Στο workshop μίλησε επιπλέον ο Άγγελος Συρίγος, αναπληρωτής καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου και της Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, με θέμα την εγκατάσταση πλωτών ανεμογεννητριών υπό το πρίσμα του Δικαίου της Θάλασσας.
Τέλος, χαιρετισμό απηύθυνε ο Νορβηγός Πρέσβης στην Αθήνα, Jorn Gjelstad.
www.worldenergynews.gr
