Σε μείζον πολιτικό θέμα εξελίσσεται το άνοιγμα του Σκοπιανού
Η κινητικότητα αναμένεται να ενταθεί στο α΄εξάμηνο του 2018, με στόχο να μη χαθεί η ευκαιρία επίλυσης της διαφωνίας, προκειμένου να δρομολογηθεί η ευρωατλαντική ενταξιακή πορεία της ΠΓΔΜ
Έντονη είναι η κινητικότητα στο «Σκοπιανό», καθώς είναι ξεκάθαρη η πρόθεση Ελλάδας και ΠΓΔΜ να υπάρξει συμφωνία εντός του 2018, ώστε να μην υποχρεωθεί η Ελλάδα να ασκήσει νέο βέτο στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ τον Ιούλιο.
Η κινητικότητα αναμένεται να ενταθεί στο α΄εξάμηνο του 2018, με στόχο να μη χαθεί η ευκαιρία επίλυσης της διαφωνίας, προκειμένου να δρομολογηθεί η ευρωατλαντική ενταξιακή πορεία της ΠΓΔΜ.
Υπό αυτό το πρίσμα, Ελλάδα και Σκόπια ενθαρρύνουν την προοπτική της λύσης, με τον διεθνή παράγοντα - και ιδιαίτερα τις ΗΠΑ- να ασκούν πιέσεις προς αυτή την κατεύθυνση, ώστε να μπει οριστικό τέλος στη διαμάχη που ξεκίνησε το 1992.
Τα τελευταία 25 χρόνια η Ελλάδα έχει σπαταλήσει πολύτιμο διπλωματικό κεφάλαιο σε ένα ζήτημα το οποίο θα έπρεπε να έχει επιλυθεί εδώ και καιρό.
Πρόσφατα ο ειδικός διαμεσολαβητής του ΟΗΕ για το θέμα Mathew Nimetz εμφανίστηκε ιδιαίτερα αισιόδοξος, δηλώνοντας ότι «τον επόμενο χρόνο μπορεί και πρέπει να επιλυθεί».
Ωστόσο η συζήτηση για το Σκοπιανό έχει προκαλέσει ήδη κυβερνητικούς τριγμούς αλλά και σφοδρή αντιπαράθεση μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ και Νέας Δημοκρατίας.
Την ίδια ώρα, η Ελλάδα κινδυνεύει να παγιδευτεί και να κατηγορηθεί για αδιαλλαξία, εάν εμποδίσει τη λύση λόγω πολιτικών διαφωνιών στο εσωτερικό της.
Υπό αυτό το πρίσμα η εθνική θέση περί «σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό πριν από τη λέξη «Μακεδονία» που θα ισχύει έναντι όλων (erga omnes), για κάθε χρήση, εσωτερική και διεθνή», με τη χρήση ενός επιθέτου όπως π.χ. «μακεδονική», φαντάζει ως η μόνη εφικτή λύση.
Σε κάθε περίπτωση η εθνική θέση, είτε διατηρηθεί ως έχει, είτε τροποποιηθεί, θα πρέπει να καθοριστεί από το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών.
Στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης βρίσκεται η διαφωνία του κυβερνητικού εταίρου και υπουργού Εθνικής Άμυνας, Πάνου Καμμένου, ο οποίος διαμηνύει σε όλους τους τόνους ότι δεν πρόκειται να ψηφίσει τη χρήση του όρου Μακεδονία.
Ο πρόεδρος των Ανεξαρτήτων Ελλήνων «φωτογράφησε» την ονομασία «Βαρντάσκα» ή «Δημοκρατία του Βαρδάρη», ως την καταλληλότερη ονομασία.
Την ίδια ώρα η Νέα Δημοκρατία, εκμεταλλευόμενη πολιτική την αντίθεση του Πάνου Καμμένου, κάνει λόγο για απώλεια της δεδηλωμένης, σε περίπτωση διαφωνίας του Πάνου Καμμένου.
Όμως μια σύνθετη ονομασία μπορεί να εγκλωβίσει πολιτικά και τη Νέα Δημοκρατία αφού η στάση της αναμένεται να κριθεί από τους δεξιόστροφους ψηφοφόρους.
Το ιστορικό της διαμάχης
Το ζήτημα του ονόματος προέκυψε το 1991, όταν η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας αποσχίστηκε από την ομοσπονδιακή Γιουγκοσλαβία και ανακήρυξε την ανεξαρτησία της υπό το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Η Βουλγαρία ήταν η πρώτη χώρα που αναγνωρίζει την ΠΓΔΜ με το συνταγματικό της όνομα («Δημοκρατία της Μακεδονίας»).
Ιστορικά, ο όρος «Μακεδονία», ο οποίος, σημειωτέον, είναι ελληνική λέξη, αναφέρεται στο Βασίλειο και τον πολιτισμό των αρχαίων Μακεδόνων, που ανήκουν στο ελληνικό έθνος και αποτελούν αδιαμφισβήτητο κομμάτι της ελληνικής ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς, όπως αναφέρει το υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας.
Η αδιάλλακτη θέση του 1992 περί ονομασίας που δεν θα περιέχει τη λέξη Μακεδονία ή παράγωγο αυτής και οδήγησε σε μια μεγάλη διπλωματική αποτυχία και στην Ενδιάμεση Συμφωνία (1995) με το Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ/ FYROM).
Το αποτέλεσμα ήταν οι περισσότερες ξένες κυβερνήσεις και σύσσωμα τα διεθνή μέσα ενημέρωσης να αποκαλούν τα Σκόπια...Μακεδονία.
Η αδιαλλαξία της δεκαετίας του '90 έδωσε τη θέση της το 2007 στην αποδοχή της σύνθετης ονομασίας, ωστόσο τότε ήταν η σειρά των Σκοπίων να τηρήσουν μια σκληρή, αλυτρωτική και αδιάλλακτη στάση.
To 2008, o ειδικός διαπραγματευτής του ΟΗΕ, πρότεινε πέντε ονόματα: Συνταγματική Δημοκρατία της Μακεδονίας, Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας, Ανεξάρτητη Δημοκρατία της Μακεδονίας, Νέα Δημοκρατία της Μακεδονίας και Δημοκρατία της Άνω Μακεδονίας.
Η FYROM αποδέχθηκε τα Ανεξάρτητη Δημοκρατία της Μακεδονίας ή Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας.
To χάσμα δεν γεφυρώθηκε ποτέ και η Ελλάδα άσκησε βέτο στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ.
Ωστόσο, μετά την κατάρρευση του εθνικιστή Gruevski και την εκλογή του μετριοπαθή Zaev στην πρωθυπουργία της FYROM, το ζήτημα φαίνεται πως έχει προοπτικές επίλυσης.
Ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ, Zoran Zaev δηλώνει αισιόδοξος για επίλυση εντός του 2018, ξεκαθαρίζει ωστόσο ότι επί του παρόντος δεν υπάρχουν σε εξέλιξη ουσιαστικές διαπραγματεύσεις.
Ο Zaev χαρακτήρισε το α΄εξάμηνο του 2018 ως μια πολύ καλή ευκαιρία για να βρεθεί λύση, με στόχο να λάβει ημερομηνία έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την ΕΕ και να ενεργοποιηθεί αυτόματα η πρόσκληση για ένταξη στο ΝΑΤΟ.
Πηγή:
www.bankingnews.gr
www.worldenergynews.gr
Έντονη είναι η κινητικότητα στο «Σκοπιανό», καθώς είναι ξεκάθαρη η πρόθεση Ελλάδας και ΠΓΔΜ να υπάρξει συμφωνία εντός του 2018, ώστε να μην υποχρεωθεί η Ελλάδα να ασκήσει νέο βέτο στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ τον Ιούλιο.
Η κινητικότητα αναμένεται να ενταθεί στο α΄εξάμηνο του 2018, με στόχο να μη χαθεί η ευκαιρία επίλυσης της διαφωνίας, προκειμένου να δρομολογηθεί η ευρωατλαντική ενταξιακή πορεία της ΠΓΔΜ.
Υπό αυτό το πρίσμα, Ελλάδα και Σκόπια ενθαρρύνουν την προοπτική της λύσης, με τον διεθνή παράγοντα - και ιδιαίτερα τις ΗΠΑ- να ασκούν πιέσεις προς αυτή την κατεύθυνση, ώστε να μπει οριστικό τέλος στη διαμάχη που ξεκίνησε το 1992.
Τα τελευταία 25 χρόνια η Ελλάδα έχει σπαταλήσει πολύτιμο διπλωματικό κεφάλαιο σε ένα ζήτημα το οποίο θα έπρεπε να έχει επιλυθεί εδώ και καιρό.
Πρόσφατα ο ειδικός διαμεσολαβητής του ΟΗΕ για το θέμα Mathew Nimetz εμφανίστηκε ιδιαίτερα αισιόδοξος, δηλώνοντας ότι «τον επόμενο χρόνο μπορεί και πρέπει να επιλυθεί».
Ωστόσο η συζήτηση για το Σκοπιανό έχει προκαλέσει ήδη κυβερνητικούς τριγμούς αλλά και σφοδρή αντιπαράθεση μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ και Νέας Δημοκρατίας.
Την ίδια ώρα, η Ελλάδα κινδυνεύει να παγιδευτεί και να κατηγορηθεί για αδιαλλαξία, εάν εμποδίσει τη λύση λόγω πολιτικών διαφωνιών στο εσωτερικό της.
Υπό αυτό το πρίσμα η εθνική θέση περί «σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό πριν από τη λέξη «Μακεδονία» που θα ισχύει έναντι όλων (erga omnes), για κάθε χρήση, εσωτερική και διεθνή», με τη χρήση ενός επιθέτου όπως π.χ. «μακεδονική», φαντάζει ως η μόνη εφικτή λύση.
Σε κάθε περίπτωση η εθνική θέση, είτε διατηρηθεί ως έχει, είτε τροποποιηθεί, θα πρέπει να καθοριστεί από το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών.
Στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης βρίσκεται η διαφωνία του κυβερνητικού εταίρου και υπουργού Εθνικής Άμυνας, Πάνου Καμμένου, ο οποίος διαμηνύει σε όλους τους τόνους ότι δεν πρόκειται να ψηφίσει τη χρήση του όρου Μακεδονία.
Ο πρόεδρος των Ανεξαρτήτων Ελλήνων «φωτογράφησε» την ονομασία «Βαρντάσκα» ή «Δημοκρατία του Βαρδάρη», ως την καταλληλότερη ονομασία.
Την ίδια ώρα η Νέα Δημοκρατία, εκμεταλλευόμενη πολιτική την αντίθεση του Πάνου Καμμένου, κάνει λόγο για απώλεια της δεδηλωμένης, σε περίπτωση διαφωνίας του Πάνου Καμμένου.
Όμως μια σύνθετη ονομασία μπορεί να εγκλωβίσει πολιτικά και τη Νέα Δημοκρατία αφού η στάση της αναμένεται να κριθεί από τους δεξιόστροφους ψηφοφόρους.
Το ιστορικό της διαμάχης
Το ζήτημα του ονόματος προέκυψε το 1991, όταν η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας αποσχίστηκε από την ομοσπονδιακή Γιουγκοσλαβία και ανακήρυξε την ανεξαρτησία της υπό το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Η Βουλγαρία ήταν η πρώτη χώρα που αναγνωρίζει την ΠΓΔΜ με το συνταγματικό της όνομα («Δημοκρατία της Μακεδονίας»).
Ιστορικά, ο όρος «Μακεδονία», ο οποίος, σημειωτέον, είναι ελληνική λέξη, αναφέρεται στο Βασίλειο και τον πολιτισμό των αρχαίων Μακεδόνων, που ανήκουν στο ελληνικό έθνος και αποτελούν αδιαμφισβήτητο κομμάτι της ελληνικής ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς, όπως αναφέρει το υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας.
Η αδιάλλακτη θέση του 1992 περί ονομασίας που δεν θα περιέχει τη λέξη Μακεδονία ή παράγωγο αυτής και οδήγησε σε μια μεγάλη διπλωματική αποτυχία και στην Ενδιάμεση Συμφωνία (1995) με το Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ/ FYROM).
Το αποτέλεσμα ήταν οι περισσότερες ξένες κυβερνήσεις και σύσσωμα τα διεθνή μέσα ενημέρωσης να αποκαλούν τα Σκόπια...Μακεδονία.
Η αδιαλλαξία της δεκαετίας του '90 έδωσε τη θέση της το 2007 στην αποδοχή της σύνθετης ονομασίας, ωστόσο τότε ήταν η σειρά των Σκοπίων να τηρήσουν μια σκληρή, αλυτρωτική και αδιάλλακτη στάση.
To 2008, o ειδικός διαπραγματευτής του ΟΗΕ, πρότεινε πέντε ονόματα: Συνταγματική Δημοκρατία της Μακεδονίας, Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας, Ανεξάρτητη Δημοκρατία της Μακεδονίας, Νέα Δημοκρατία της Μακεδονίας και Δημοκρατία της Άνω Μακεδονίας.
Η FYROM αποδέχθηκε τα Ανεξάρτητη Δημοκρατία της Μακεδονίας ή Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας.
To χάσμα δεν γεφυρώθηκε ποτέ και η Ελλάδα άσκησε βέτο στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ.
Ωστόσο, μετά την κατάρρευση του εθνικιστή Gruevski και την εκλογή του μετριοπαθή Zaev στην πρωθυπουργία της FYROM, το ζήτημα φαίνεται πως έχει προοπτικές επίλυσης.
Ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ, Zoran Zaev δηλώνει αισιόδοξος για επίλυση εντός του 2018, ξεκαθαρίζει ωστόσο ότι επί του παρόντος δεν υπάρχουν σε εξέλιξη ουσιαστικές διαπραγματεύσεις.
Ο Zaev χαρακτήρισε το α΄εξάμηνο του 2018 ως μια πολύ καλή ευκαιρία για να βρεθεί λύση, με στόχο να λάβει ημερομηνία έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την ΕΕ και να ενεργοποιηθεί αυτόματα η πρόσκληση για ένταξη στο ΝΑΤΟ.
Πηγή:
www.bankingnews.gr
www.worldenergynews.gr
