Ποιά ζητήματα ανοίγουν με την κατάθεση του άρθρου 106 στο νέο νομοσχέδιο του Υπουργείου Ναυτιλίας
Η υπόθεση της καταγγελίας στην Ευρωπαική Ένωση για το άρθρο 106 του νέου νομοσχεδίου του υπουργείου Ναυτιλίας παίρνει διαστάσεις καθώς μετά το αίτημα απόσυρσης ή εξαίρεσης που διατύπωσε στην Βουλή η νομική σύμβουλος του ΟΛΠ και ΕΛΙΜΕ κυρία Ιφιγένεια Βουρδούμη αλλά και την εισήγηση της Ρυθμιστικής Αρχής Λιμένων αποδυναμώνεται σε μεγάλο βαθμό η σχετική διάταξη.
Νομικοί κύκλοι που γνωρίζουν το ζήτημα εκτιμούν μάλιστα ότι η εισήγηση του διοκητή της ΔΑΛ Δημοσθένη Μπακόπουλου στην βουλή περιέχει πολλά αδύνατα και αντιφατικά σημεία που χρήζουν κριτικής.
1 Αναλυτικά ο κ. Μπακόπουλος ανέφερε ότι, το άρθρο 106, μετά από πολλά χρόνια αδράνειας, είναι η πρώτη σοβαρή νομοθετική πρωτοβουλία που αποπειράται να βάλει μια τάξη σε αυτό το περιβαλλοντικά ευαίσθητο ζήτημα.
Επειδή ακούστηκαν περί «διαγωνιστικών διαδικασιών και ν.4412», το έτος 2017 το Υπουργείο Ναυτιλίας νομοθετώντας για το ζήτημα των αποβλήτων στα λιμάνια, πρέπει να κάνει τρία πράγματα ταυτόχρονα, να δει που είμαστε σήμερα, να εναρμονιστεί με τον κανονισμό και ταυτόχρονα να εξασφαλίσει την προστασία του περιβάλλοντος στα λιμάνια.
Σχέδια διαχείρισης αποβλήτων, που αποτελούν τεχνικές προδιαγραφές διαγωνισμών και μέσα αναφέρουν τεχνικές απαιτήσεις για φορτηγά, με αναφορά της μάρκας του φορτηγού και του αριθμού κυκλοφορίας φορτηγών συγκεκριμένου αναδόχου.
Οι ασκούντες κριτική στο αρ.106 θεωρούν αστήρικτη και αβάσιμη την παρατήρηση.
Το ΥΝΑΝΠ ενέκρινε και εγκρίνει τα σχέδια των φορέων διαχείρισης.
Ηταν απαίτηση του ΥΝΑΝΠ να συμπεριλαμβάνονται όλα τα στοιχεία στα σχέδια προκειμένου ο εκάστοτε ανάδοχος να είναι αναγκασμένος να διατηρεί όλο τον εξοπλισμό που απαιτείτο από τις διακηρύξεις.
Είναι καθαρά στην επιλογή του φορέα διαχείρισης να εντάξει στο σχέδιό του ότι επιθυμεί την στιγμή μάλιστα που που τα σχέδια τυγχάνουν έγκρισης ΥΝΑΝΠ.
Από την στιγμή μάλσιτα που τα σχέδια εγκρίνονται από το ΥΝΑΝΠ όπου σαφώς μπορεί αυτό να επέμβει, προς τι το συγκεκριμένο σχόλιο?
2.Στην συνέχεια ο κ. Μπακόπουλος αναφέρθηκε στα τέλη και στην διαδικασία τιμολόγησης
Σωρεία υπουργικών αποφάσεων, στις οποίες ειδικά για τα επικίνδυνα απόβλητα, το πλοίο ως «πελάτης» παραπέμπεται σε συμφωνίες και σε τιμολόγια αναδόχων, τα οποία υπουργικές αποφάσεις δεν αναφέρουν
Η κριτική έγκειται στο ότι, οι διαδικασίες ξεκάθαρα περιγράφονται στο σχέδιο του φορέα διαχείρισης που εγκρίνεται από το ΥΝΑΝΠ και στον δημοσιευμένο κανονισμό των φορέων διαχείρισης.
Πολύ λογικά, ειδικά για τα επικίνδυνα απόβλητα προβλέπεται ο καθορισμός των τιμών με τριμερή συμφωνία (ανάδοχος – χρήστης – φορέας διαχείρισης), καθώς οι τιμές εξαρτώνται από το είδος και την τελική διάθεση.
Τα ερωτήματα που μπαίνουν:
Γιατί να γίνουν ανεξάρτητες διαδικασίες για τα επικίνδυνα?
Γιατί να καθορίζονται τιμές μόνο για τα επικίνδυνα, όταν με άλλη διάταξη του 106 αυτό απαγορεύεται για τα μη επικίνδυνα?
Ποιος είναι ο περιφερειακός σχεδιασμός σχετικά με την ύπαρξη και αδειοδοτημένη λειτουργία μονάδων επεξεργασίας επικίνδυνων αποβλήτων στην Αττική και σε ολόκληρη την Ελλάδα?
Μήπως γίνεται μονοπωλιακή εκμετάλλευση και κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης σε ότι αφορά την επεξεργασία επικίνδυνων αποβλήτων?
Πως θα διαμορφωθούν οι τιμές των επικινδύνων μετά παρέλευση εύλογου χρονικού διαστήματος εφαρμογής του 106 με τις παρούσες διατάξεις?
Ποια συμφέροντα εξυπηρετούν, η εμβόλιμη διάταξη (παρ. 10 Α του 106) και άλλες που αφορούν ειδικά στα επικίνδυνα απόβλητα?
3.Σε σχέση με το μοντέλο είσπραξης τελών από τους Οργανισμούς Λιμένα ο διοικητής της ΔΑΛ ανέφερε:
Χιαστί χρεώσεις, ο ιδιώτης να παίρνει ποσοστό επί του τέλους που είναι δημόσιο έσοδο και το λιμάνι να χρεώνει ποσοστό επί των τιμολογίων ιδιωτών αναδόχων, που δεν είναι δημόσιο έσοδο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι, στις έκτακτες πλόες που καταπλέουν στο λιμάνι του Πειραιά, όταν δεν δίνονται απόβλητα, οι ιδιώτες ανάδοχοι παίρνουν το 52,5% του τέλους που έπρεπε να παίρνει το λιμάνι, ξέρετε γιατί;
Γιατί 5% το παίρνει κάποιος, ο οποίος έχει ένα λογισμικό, χωρίς να μπορούμε να καταλάβουμε γιατί η λειτουργία λογισμικού δεν μπορούσε να είναι μια ξεχωριστή προμήθεια και 47,5% παίρνει κάποιος άλλος, ο οποίος έχει Προσωπικό στο Γραφείο Ευκολιών Υποδοχής, το οποίο υποτίθεται ότι τον εποπτεύει.
Αυτό είναι σήμερα το σύστημα διαχείρισης αποβλήτων.
Η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» είναι διεθνώς αποδεκτή και απαράβατη, σύμφωνα με την κριτική που ασκείται.
Σύμφωνα με τον κανονισμό 352/2017 ουδόλως επιδεικνύεται ή επιβάλλεται συγκεκριμένο σύστημα τελών.
Αντίθετα ξεκάθαρα αναφέρεται ότι αφορά τα κράτη και τους φορείς διαχείρισης να αποφασίσουν για το σύστημα τελών ανάλογα με τις απαιτήσεις και ιδιμορφίες των λιμένων.
Το μηχανογραφικό σύστημα έχει αποδειχθεί απαραίτητο ειδικότερα για τα μεγάλα λιμάνια και σαφώς εντάσσεται στον κύκλο διαχείρισης αποβλήτων και κατ’ επέκταση στην αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει».
Σύμφωνα με τον κανονισμό 352/2017 η ύπαρξη ή όχι και πως θα λειτουργεί μηχανογραφικό σύστημα αφορά ξεκάθαρα στην απόφαση του φορέα διαχείρισης, εάν θέλει ο ίδιος να έχει μηχανγραφικό σύστημα και εάν ναι να το αναθέσει σε άλλο φορέα ή να το διαχειριστή με ίδια μέσα.
Με την υφιστάμενη νομοθεσία το ΥΝΑΝΠ ξεκάθαρα και με κάθε διαφάνεια έχει την δυνατότητα να κάνει τις ανάλογες παρεμβάσεις
Και μπάνει το Ερώτημα:
Ποιος ο λόγος των εμβόλιμων διατάξεων και η διά νόμου ποδηγέτηση των φορέων διαχείρισης, ειδικότερα αυτών που έχουν ήδη παραχωρηθεί ή πρόκειται να παραχωρηθούν?
Μήπως επιχειρείται η δημιουργία αρμοδιοτήτων της ΔΑΛ?
4. Όσον αφορά το Μοντέλο παρατάσεων συμβάσεων υπό το καθεστώς του νόμου 4412 ο διοικητής της ΔΑΛ σημείωσε.
Στον Οργανισμό Λιμένα Ελευσίνας πήγαν οι επιθεωρητές δημόσιας διοίκησης την έστειλαν στον εισαγγελέα.
Ζητήσαμε γνώμη της ΕΑΔΥΣΥ για τους διαγωνισμούς του Ηρακλείου, τους παραπέμψανε στο γενικό επιθεωρητή δημόσιας διοίκησης, γιατί διαπίστωσαν ότι το 2017 συνεχίζονται να υλοποιούνται συμβάσεις που έληξαν το 2014.
Η κριτική που διατυπώνεται:
Η σύμβαση στην Ελευσίνα υπεγράφει το 2014 και πριν τον νόμο 4412.
Σε ότι αφορά το Ηράκλειο η ΡΑΛ έδωσε συγκεκριμένες κατευθύνσεις στον ΟΛΗ σχετικά με την διακήρυξη διαγωνισμού, που όμως δεν τηρήθηκαν από τον ΟΛΗ.
Κατά συνέπεια τα παραπάνω είναι αστήρικτα και αβάσιμα.
Τα ερωτήματα που μπαίνουν είναι:
Γιατί αναφέρεται στην Ελευσίνα?
Σε ότι αφορά το Ηράκλειο. Ο διοικητής ΔΑΛ ως νομικός σύμβουλος τι πρωτοβουλία ανέλαβε για τις εκκρεμότητες στον ΟΛΗ?
Ποια η θέση του νομικού συμβούλου επί υπουργείας κου Δρίτσα και νυν διοικητού ΔΑΛ σχετικά με την απόφαση της ΡΑΛ και αναφορικά με την υλοποίηση της απόφασης ΡΑΛ?
5.Για τους όρους διαγωνισμών με το νόμο 4412 ο κ. Μπακόπουλος ανέφερε:
Για να δουλέψεις σε λιμάνι ως μοναδικός πάροχος, πρέπει να έχεις 24 μήνες εμπειρία, στο συγκεκριμένο λιμάνι, στα είδη αποβλήτων του συγκεκριμένου λιμανιού, στις ποσότητες που παράγει το συγκεκριμένο λιμάνι και το προσωπικό σου να γνωρίζει από λιμάνια σαν αυτό που προκηρύσσει τους διαγωνισμούς.
Αυτό είναι το μοντέλο διαχείρισης των αποβλήτων.
Μιλάμε για διαγωνισμούς που φωτογραφίζουν αναδόχους.
Η κριτική που ασκείται:
Ο κανονισμός 352/2017 ξεκάθαρα αναφέρει την απαίτηση για παροχή ποιοτικών υπηρεσιών αναφορικά με την παροχή κατάλληλων ευκολιών υποδοχής.
Επιπλέον θέτει ξεκάθαρες ελάχιστες απαιτήσεις που σαφώς ανα φέρουν την απαίτηση για απόδειξη σε ότι αφορά τα εχέγγυα αξιοπιστίας και επαγγελματικής επάρκειας των παρόχων.
Σε εθνικό πλαίσιο και σε εφαρμογή της οδηγία ΕΕ 23-24/2014 ο ν. 4412/2016 ξεκάθαρα αναφέρει την απαίτηση εμπειρίας
Ακόμα και με την κοινή λογική και διεθνώς εφαρμοζόμενη πρακτική, σε κάθε επάγγελμα και παροχή υπηρεσίας ακόμα και των πλέον απλών ζητείται πρωθύστερη εμπειρία
Τα ερωτήματα που μπαίνουν:
Ποιος ο λόγος παράκαμψης της υφιστάμενης εκ του αποτελέσματος επιτυχούς πρακτικής και της υφιστάμενης εθνικής νομοθεσίας που είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένη με τις κοινοτικές οδηγίες και κανονισμό?
Ποια συμφέροντα επιμένουν για την κατάργηση της παρ 6 του 106 που αναφέρεται στις ελάχιστες απαιτήσεις?
Ποια συμφέροντα εξυπηρετούνται με την ζουγκλοποίηση των λιμανιών που επιχειρείται με το 106?
Ποια συμφέροντα εξυπηρετούνται με την παράκαμψη της εμπειρίας?
6.Συνοψίζοντας ο διοκητής της ΔΑΛ την σημασία του άρθρου 106 είπε:
Πρώτον, αποτελεί μία πολύ ήπια προσαρμογή σε αυτά που προβλέπει ο Κανονισμός 352.
Δεύτερον, περιφρουρεί την αρμοδιότητα του λιμανιού, να καθορίζει το λιμάνι που είναι πιο κοντά στην πηγή της ρύπανσης τις ελάχιστες απαιτήσεις και να ασκεί το λιμάνι τον περιορισμό παρόχων.
Έχει μέσα ειδικούς όρους για την αποφυγή μονοπωλιακών πρακτικών κυρίως του κινδύνου τα λιμάνια και θυγατρικές να κάνουν, στις οποίες να αναθέσουν χωρίς διαγωνισμούς την παροχή της υπηρεσίας και τους παρόχους να τους περιορίσουν σε έναν.
Για πρώτη φορά καθιερώνει κατώτατες τιμές στο επικίνδυνο απόβλητο που σήμερα δεν υπήρχαν.
Για πρώτη φορά υποχρεώνει τους φορείς να καταθέτουν στο Υπουργείο Ναυτιλίας τα πιστοποιητικά τελικής νόμιμης διάθεσης, γιατί σήμερα δεν τα καταθέτουν.
Δεν γνωρίζει σήμερα το Υπουργείο Ναυτιλίας που πηγαίνουν τα απόβλητα που συλλέγουν.
Για πρώτη φορά καθιερώνει υποχρεωτικά πρότυπα διακηρύξεων, τα οποία θα καταρτίσει η ΕΑΔΥΣΥ για να αποφεύγουμε φωτογραφικούς όρους.
Η ανάλυση της κριτικής πλευράς.
Κατ’ αρχάς δεν υπάρχει μονοπώλιο καθώς σε ό,τι αφορά την διαχείριση αποβλήτων στα λιμάνια υπάρχουν περισσότερες από έξη εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον χώρο υγρών και στερεών αποβλήτων
Με την σημερινή πρακτική σαφώς κατατίθενται όλα τα πιστοποιητικά, ενώ τηρείται πλέον ηλεκτρονικό μητρώο καταχώρησης αποβλήτων και τελικής διάθεσης αυτών.
Αντίθετα με το 106 δημιουργούνται επιπλέον γραφειοκρατικές διαδικασίες που σε καμία περίπτωση δεν διευκολύνουν αλλά δυσχεραίνουν τους φορείς διαχείρισης με επιπλέον διοικητικά κόστη.
Ακόμα και εάν δεχθούμε την χρήση του όρου μονοπώλια, αυτός δεν είναι απαγορευτικός.
Εκείνο που είναι κατακριτέο είναι η κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης.
Το 106 ειδικότερα με την παρ 10 Α και άλλες διατάξεις που αναφέρονται σε αυτή, όχι μόνο δεν καταργεί τα μονοπώλια αλλά επιχειρεί την στήριξη συμφερόντων κατάχρησης δεσπόζουσας θέσης στον χώρο διαχείρισης των επικίνδυνων αποβλήτων
7.Όσον αφορά το ζήτημα μη εναρμόνισης του άρθρου με τον Κανονισμό ο διοκητής της ΔΑΛ σημείωσε:Δεν βοηθάει τον ανταγωνισμό όταν 4 μέρες μετά την κατάθεσή του, ενός άρθρου που είναι υπό ψήφιση από την Ελληνική Κυβέρνηση, ο ΟΛΠ δημοσιοποιεί διαγωνισμό για 15 χρόνια με κριτήριο ανάδειξης αναδόχου τα τελευταία 10 χρόνια να έχεις δουλέψεις σε λιμάνι σαν το Πειραιά και με απόβλητα σαν του Πειραιά;
Κατά διαβολική σύμπτωση ξέρετε από πότε είχε να κάνει διαγωνισμό ο Πειραιάς; Από το 2008. Ακριβώς πριν 10 χρόνια.
Ξέρετε το 2015 γιατί ο διαγωνισμός δεν προχώρησε;
Διότι έφτασε το Ελληνικό Δημόσιο να ασκήσει δικαίωμα αντίρρησης γιατί προκήρυξαν διαγωνισμό χωρίς να υπάρχει εγκεκριμένο σχέδιο διαχείρισης αποβλήτων.
Οι παρατηρήσεις της κριτικής πλευράς.
Είναι προφανής επομένως ο λόγος επίσπευσης του 106.
Το σχέδιο ΟΛΠ κατατέθηκε έγκαιρα.
Το ΥΝΑΝΠ καθυστέρησε την έγκρισή του επιχειρώντας να επιβάλλει συγκεκριμένες διατάξεις αναφορικά με την διαχείριση αποβλήτων επισκευής και ναυαγιαίρεσης.
Οταν αργότερα το σχέδιο εγκρίθηκε όπως είχε υποβληθεί από τον ΟΛΠ, εμβόλιμα επιχειρήθηκε παρέμβαση από το ΥΝΑΝΠ σχετικά με τα δύο αναφερόμενα είδη αποβλήτων.
Τα ερωτήματα που μπαίνουν.
Ποια η θέση και ευθύνη του ΥΝΑΝΠ και του νομικού συμβούλου σε όλη την διάρκεια της διαγωνιστικής διαδικασίας?
Ποια συμφέροντα εξυπηρετούνται μέσω της συγκεκριμένης δυσμενούς αναφοράς σχετικά με τον προσφάτως εξαγγελθέντα διαγωνισμό από τον ΟΛΠ? (βλέπε εισήγηση νομικού συμβούλου ΟΛΠ)
Ποια συμφέροντα κωλυσιεργούν τους διαγωνισμούς στον ΟΛΠ και Ηράκλειο. Ποια η αντιμετώπιση του ΥΝΑΝΠ και του νομικού συμβούλου και νυν διοικητού ΔΑΛ?
8.Όπως είπε ο κ. Μπακόπουλος, το μεγαλύτερο πλεονέκτημα αυτού το άρθρου είναι ότι διορθώνει πολλά κακώς κείμενα.
Στηρίζουμε την ψήφισή του και θέλουμε επίσης να καταθέσουμε και την προγραμματική μας θέση ειδικά στο ζήτημα της διαχείρισης των αποβλήτων, επειδή αυτό δεν είναι θέμα που αφορά τις συμβάσεις παραχώρησης, είναι θέμα που αφορά την εφαρμογή της ευρύτερης ελληνικής νομοθεσίας να περιφρουρηθεί η αρμοδιότητα της εκτελεστικής εξουσίας και να σταματήσει οποιαδήποτε διαρροή αρμοδιοτήτων της εκτελεστικής εξουσίας προς ανεξάρτητες αρχές.
Η κριτική στο σημείο αυτό αναφέρει:
Ο κανονισμός 352/2017 ισχύει από την ψήφισή του και πρέπει να εφαρμοστεί από το 2019.
Ουδεμία νομοθετική πρωτοβουλία σε εθνικό πλαίσιο απαιτείται αφού η Ελλάδα είναι κράτος της ΕΕ.
Τα ερωτήματα που μπάινουν:
Πως εξηγείται η επιμονή γαι το 106 παρά το γεγονός ότι ενώ το πολυνομοσχέδιο είχε αναρτηθεί για διαβούλεσυη που ολοκληρώθηκε τον Φεβρουάριο 2017, στη συνέχεια εμβόλιμα και χωρίς διαβούλευση μπήκε στο πλυνομοσχέδιο το 106 και όταν μάλιστα οι καθ’ ύλην αρμόδιοι φορείς (ΡΑΛ – ΕΛΙΜΕ – ΟΛΠ – ΕΒΕΠ) όσο και το σύνολο της αντιπολίτευσης έχουν θέσει σοβαρότατες επιφυλάξεις?
Προς τι η απαίτηση της βιασύνης του 106 την στιγμή μάλιστα που η οδηγία 2000/59 βρίσκεται υπό αναθεώρηση που τελειώνει κατά το τέλος 2017, ενώ ο κανονισμός 352/2017 τίθεται σε εφαρμογή το 2019?
www.worldenergynews.gr
Νομικοί κύκλοι που γνωρίζουν το ζήτημα εκτιμούν μάλιστα ότι η εισήγηση του διοκητή της ΔΑΛ Δημοσθένη Μπακόπουλου στην βουλή περιέχει πολλά αδύνατα και αντιφατικά σημεία που χρήζουν κριτικής.
1 Αναλυτικά ο κ. Μπακόπουλος ανέφερε ότι, το άρθρο 106, μετά από πολλά χρόνια αδράνειας, είναι η πρώτη σοβαρή νομοθετική πρωτοβουλία που αποπειράται να βάλει μια τάξη σε αυτό το περιβαλλοντικά ευαίσθητο ζήτημα.
Επειδή ακούστηκαν περί «διαγωνιστικών διαδικασιών και ν.4412», το έτος 2017 το Υπουργείο Ναυτιλίας νομοθετώντας για το ζήτημα των αποβλήτων στα λιμάνια, πρέπει να κάνει τρία πράγματα ταυτόχρονα, να δει που είμαστε σήμερα, να εναρμονιστεί με τον κανονισμό και ταυτόχρονα να εξασφαλίσει την προστασία του περιβάλλοντος στα λιμάνια.
Σχέδια διαχείρισης αποβλήτων, που αποτελούν τεχνικές προδιαγραφές διαγωνισμών και μέσα αναφέρουν τεχνικές απαιτήσεις για φορτηγά, με αναφορά της μάρκας του φορτηγού και του αριθμού κυκλοφορίας φορτηγών συγκεκριμένου αναδόχου.
Οι ασκούντες κριτική στο αρ.106 θεωρούν αστήρικτη και αβάσιμη την παρατήρηση.
Το ΥΝΑΝΠ ενέκρινε και εγκρίνει τα σχέδια των φορέων διαχείρισης.
Ηταν απαίτηση του ΥΝΑΝΠ να συμπεριλαμβάνονται όλα τα στοιχεία στα σχέδια προκειμένου ο εκάστοτε ανάδοχος να είναι αναγκασμένος να διατηρεί όλο τον εξοπλισμό που απαιτείτο από τις διακηρύξεις.
Είναι καθαρά στην επιλογή του φορέα διαχείρισης να εντάξει στο σχέδιό του ότι επιθυμεί την στιγμή μάλιστα που που τα σχέδια τυγχάνουν έγκρισης ΥΝΑΝΠ.
Από την στιγμή μάλσιτα που τα σχέδια εγκρίνονται από το ΥΝΑΝΠ όπου σαφώς μπορεί αυτό να επέμβει, προς τι το συγκεκριμένο σχόλιο?
2.Στην συνέχεια ο κ. Μπακόπουλος αναφέρθηκε στα τέλη και στην διαδικασία τιμολόγησης
Σωρεία υπουργικών αποφάσεων, στις οποίες ειδικά για τα επικίνδυνα απόβλητα, το πλοίο ως «πελάτης» παραπέμπεται σε συμφωνίες και σε τιμολόγια αναδόχων, τα οποία υπουργικές αποφάσεις δεν αναφέρουν
Η κριτική έγκειται στο ότι, οι διαδικασίες ξεκάθαρα περιγράφονται στο σχέδιο του φορέα διαχείρισης που εγκρίνεται από το ΥΝΑΝΠ και στον δημοσιευμένο κανονισμό των φορέων διαχείρισης.
Πολύ λογικά, ειδικά για τα επικίνδυνα απόβλητα προβλέπεται ο καθορισμός των τιμών με τριμερή συμφωνία (ανάδοχος – χρήστης – φορέας διαχείρισης), καθώς οι τιμές εξαρτώνται από το είδος και την τελική διάθεση.
Τα ερωτήματα που μπαίνουν:
Γιατί να γίνουν ανεξάρτητες διαδικασίες για τα επικίνδυνα?
Γιατί να καθορίζονται τιμές μόνο για τα επικίνδυνα, όταν με άλλη διάταξη του 106 αυτό απαγορεύεται για τα μη επικίνδυνα?
Ποιος είναι ο περιφερειακός σχεδιασμός σχετικά με την ύπαρξη και αδειοδοτημένη λειτουργία μονάδων επεξεργασίας επικίνδυνων αποβλήτων στην Αττική και σε ολόκληρη την Ελλάδα?
Μήπως γίνεται μονοπωλιακή εκμετάλλευση και κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης σε ότι αφορά την επεξεργασία επικίνδυνων αποβλήτων?
Πως θα διαμορφωθούν οι τιμές των επικινδύνων μετά παρέλευση εύλογου χρονικού διαστήματος εφαρμογής του 106 με τις παρούσες διατάξεις?
Ποια συμφέροντα εξυπηρετούν, η εμβόλιμη διάταξη (παρ. 10 Α του 106) και άλλες που αφορούν ειδικά στα επικίνδυνα απόβλητα?
3.Σε σχέση με το μοντέλο είσπραξης τελών από τους Οργανισμούς Λιμένα ο διοικητής της ΔΑΛ ανέφερε:
Χιαστί χρεώσεις, ο ιδιώτης να παίρνει ποσοστό επί του τέλους που είναι δημόσιο έσοδο και το λιμάνι να χρεώνει ποσοστό επί των τιμολογίων ιδιωτών αναδόχων, που δεν είναι δημόσιο έσοδο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι, στις έκτακτες πλόες που καταπλέουν στο λιμάνι του Πειραιά, όταν δεν δίνονται απόβλητα, οι ιδιώτες ανάδοχοι παίρνουν το 52,5% του τέλους που έπρεπε να παίρνει το λιμάνι, ξέρετε γιατί;
Γιατί 5% το παίρνει κάποιος, ο οποίος έχει ένα λογισμικό, χωρίς να μπορούμε να καταλάβουμε γιατί η λειτουργία λογισμικού δεν μπορούσε να είναι μια ξεχωριστή προμήθεια και 47,5% παίρνει κάποιος άλλος, ο οποίος έχει Προσωπικό στο Γραφείο Ευκολιών Υποδοχής, το οποίο υποτίθεται ότι τον εποπτεύει.
Αυτό είναι σήμερα το σύστημα διαχείρισης αποβλήτων.
Η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» είναι διεθνώς αποδεκτή και απαράβατη, σύμφωνα με την κριτική που ασκείται.
Σύμφωνα με τον κανονισμό 352/2017 ουδόλως επιδεικνύεται ή επιβάλλεται συγκεκριμένο σύστημα τελών.
Αντίθετα ξεκάθαρα αναφέρεται ότι αφορά τα κράτη και τους φορείς διαχείρισης να αποφασίσουν για το σύστημα τελών ανάλογα με τις απαιτήσεις και ιδιμορφίες των λιμένων.
Το μηχανογραφικό σύστημα έχει αποδειχθεί απαραίτητο ειδικότερα για τα μεγάλα λιμάνια και σαφώς εντάσσεται στον κύκλο διαχείρισης αποβλήτων και κατ’ επέκταση στην αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει».
Σύμφωνα με τον κανονισμό 352/2017 η ύπαρξη ή όχι και πως θα λειτουργεί μηχανογραφικό σύστημα αφορά ξεκάθαρα στην απόφαση του φορέα διαχείρισης, εάν θέλει ο ίδιος να έχει μηχανγραφικό σύστημα και εάν ναι να το αναθέσει σε άλλο φορέα ή να το διαχειριστή με ίδια μέσα.
Με την υφιστάμενη νομοθεσία το ΥΝΑΝΠ ξεκάθαρα και με κάθε διαφάνεια έχει την δυνατότητα να κάνει τις ανάλογες παρεμβάσεις
Και μπάνει το Ερώτημα:
Ποιος ο λόγος των εμβόλιμων διατάξεων και η διά νόμου ποδηγέτηση των φορέων διαχείρισης, ειδικότερα αυτών που έχουν ήδη παραχωρηθεί ή πρόκειται να παραχωρηθούν?
Μήπως επιχειρείται η δημιουργία αρμοδιοτήτων της ΔΑΛ?
4. Όσον αφορά το Μοντέλο παρατάσεων συμβάσεων υπό το καθεστώς του νόμου 4412 ο διοικητής της ΔΑΛ σημείωσε.
Στον Οργανισμό Λιμένα Ελευσίνας πήγαν οι επιθεωρητές δημόσιας διοίκησης την έστειλαν στον εισαγγελέα.
Ζητήσαμε γνώμη της ΕΑΔΥΣΥ για τους διαγωνισμούς του Ηρακλείου, τους παραπέμψανε στο γενικό επιθεωρητή δημόσιας διοίκησης, γιατί διαπίστωσαν ότι το 2017 συνεχίζονται να υλοποιούνται συμβάσεις που έληξαν το 2014.
Η κριτική που διατυπώνεται:
Η σύμβαση στην Ελευσίνα υπεγράφει το 2014 και πριν τον νόμο 4412.
Σε ότι αφορά το Ηράκλειο η ΡΑΛ έδωσε συγκεκριμένες κατευθύνσεις στον ΟΛΗ σχετικά με την διακήρυξη διαγωνισμού, που όμως δεν τηρήθηκαν από τον ΟΛΗ.
Κατά συνέπεια τα παραπάνω είναι αστήρικτα και αβάσιμα.
Τα ερωτήματα που μπαίνουν είναι:
Γιατί αναφέρεται στην Ελευσίνα?
Σε ότι αφορά το Ηράκλειο. Ο διοικητής ΔΑΛ ως νομικός σύμβουλος τι πρωτοβουλία ανέλαβε για τις εκκρεμότητες στον ΟΛΗ?
Ποια η θέση του νομικού συμβούλου επί υπουργείας κου Δρίτσα και νυν διοικητού ΔΑΛ σχετικά με την απόφαση της ΡΑΛ και αναφορικά με την υλοποίηση της απόφασης ΡΑΛ?
5.Για τους όρους διαγωνισμών με το νόμο 4412 ο κ. Μπακόπουλος ανέφερε:
Για να δουλέψεις σε λιμάνι ως μοναδικός πάροχος, πρέπει να έχεις 24 μήνες εμπειρία, στο συγκεκριμένο λιμάνι, στα είδη αποβλήτων του συγκεκριμένου λιμανιού, στις ποσότητες που παράγει το συγκεκριμένο λιμάνι και το προσωπικό σου να γνωρίζει από λιμάνια σαν αυτό που προκηρύσσει τους διαγωνισμούς.
Αυτό είναι το μοντέλο διαχείρισης των αποβλήτων.
Μιλάμε για διαγωνισμούς που φωτογραφίζουν αναδόχους.
Η κριτική που ασκείται:
Ο κανονισμός 352/2017 ξεκάθαρα αναφέρει την απαίτηση για παροχή ποιοτικών υπηρεσιών αναφορικά με την παροχή κατάλληλων ευκολιών υποδοχής.
Επιπλέον θέτει ξεκάθαρες ελάχιστες απαιτήσεις που σαφώς ανα φέρουν την απαίτηση για απόδειξη σε ότι αφορά τα εχέγγυα αξιοπιστίας και επαγγελματικής επάρκειας των παρόχων.
Σε εθνικό πλαίσιο και σε εφαρμογή της οδηγία ΕΕ 23-24/2014 ο ν. 4412/2016 ξεκάθαρα αναφέρει την απαίτηση εμπειρίας
Ακόμα και με την κοινή λογική και διεθνώς εφαρμοζόμενη πρακτική, σε κάθε επάγγελμα και παροχή υπηρεσίας ακόμα και των πλέον απλών ζητείται πρωθύστερη εμπειρία
Τα ερωτήματα που μπαίνουν:
Ποιος ο λόγος παράκαμψης της υφιστάμενης εκ του αποτελέσματος επιτυχούς πρακτικής και της υφιστάμενης εθνικής νομοθεσίας που είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένη με τις κοινοτικές οδηγίες και κανονισμό?
Ποια συμφέροντα επιμένουν για την κατάργηση της παρ 6 του 106 που αναφέρεται στις ελάχιστες απαιτήσεις?
Ποια συμφέροντα εξυπηρετούνται με την ζουγκλοποίηση των λιμανιών που επιχειρείται με το 106?
Ποια συμφέροντα εξυπηρετούνται με την παράκαμψη της εμπειρίας?
6.Συνοψίζοντας ο διοκητής της ΔΑΛ την σημασία του άρθρου 106 είπε:
Πρώτον, αποτελεί μία πολύ ήπια προσαρμογή σε αυτά που προβλέπει ο Κανονισμός 352.
Δεύτερον, περιφρουρεί την αρμοδιότητα του λιμανιού, να καθορίζει το λιμάνι που είναι πιο κοντά στην πηγή της ρύπανσης τις ελάχιστες απαιτήσεις και να ασκεί το λιμάνι τον περιορισμό παρόχων.
Έχει μέσα ειδικούς όρους για την αποφυγή μονοπωλιακών πρακτικών κυρίως του κινδύνου τα λιμάνια και θυγατρικές να κάνουν, στις οποίες να αναθέσουν χωρίς διαγωνισμούς την παροχή της υπηρεσίας και τους παρόχους να τους περιορίσουν σε έναν.
Για πρώτη φορά καθιερώνει κατώτατες τιμές στο επικίνδυνο απόβλητο που σήμερα δεν υπήρχαν.
Για πρώτη φορά υποχρεώνει τους φορείς να καταθέτουν στο Υπουργείο Ναυτιλίας τα πιστοποιητικά τελικής νόμιμης διάθεσης, γιατί σήμερα δεν τα καταθέτουν.
Δεν γνωρίζει σήμερα το Υπουργείο Ναυτιλίας που πηγαίνουν τα απόβλητα που συλλέγουν.
Για πρώτη φορά καθιερώνει υποχρεωτικά πρότυπα διακηρύξεων, τα οποία θα καταρτίσει η ΕΑΔΥΣΥ για να αποφεύγουμε φωτογραφικούς όρους.
Η ανάλυση της κριτικής πλευράς.
Κατ’ αρχάς δεν υπάρχει μονοπώλιο καθώς σε ό,τι αφορά την διαχείριση αποβλήτων στα λιμάνια υπάρχουν περισσότερες από έξη εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον χώρο υγρών και στερεών αποβλήτων
Με την σημερινή πρακτική σαφώς κατατίθενται όλα τα πιστοποιητικά, ενώ τηρείται πλέον ηλεκτρονικό μητρώο καταχώρησης αποβλήτων και τελικής διάθεσης αυτών.
Αντίθετα με το 106 δημιουργούνται επιπλέον γραφειοκρατικές διαδικασίες που σε καμία περίπτωση δεν διευκολύνουν αλλά δυσχεραίνουν τους φορείς διαχείρισης με επιπλέον διοικητικά κόστη.
Ακόμα και εάν δεχθούμε την χρήση του όρου μονοπώλια, αυτός δεν είναι απαγορευτικός.
Εκείνο που είναι κατακριτέο είναι η κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης.
Το 106 ειδικότερα με την παρ 10 Α και άλλες διατάξεις που αναφέρονται σε αυτή, όχι μόνο δεν καταργεί τα μονοπώλια αλλά επιχειρεί την στήριξη συμφερόντων κατάχρησης δεσπόζουσας θέσης στον χώρο διαχείρισης των επικίνδυνων αποβλήτων
7.Όσον αφορά το ζήτημα μη εναρμόνισης του άρθρου με τον Κανονισμό ο διοκητής της ΔΑΛ σημείωσε:Δεν βοηθάει τον ανταγωνισμό όταν 4 μέρες μετά την κατάθεσή του, ενός άρθρου που είναι υπό ψήφιση από την Ελληνική Κυβέρνηση, ο ΟΛΠ δημοσιοποιεί διαγωνισμό για 15 χρόνια με κριτήριο ανάδειξης αναδόχου τα τελευταία 10 χρόνια να έχεις δουλέψεις σε λιμάνι σαν το Πειραιά και με απόβλητα σαν του Πειραιά;
Κατά διαβολική σύμπτωση ξέρετε από πότε είχε να κάνει διαγωνισμό ο Πειραιάς; Από το 2008. Ακριβώς πριν 10 χρόνια.
Ξέρετε το 2015 γιατί ο διαγωνισμός δεν προχώρησε;
Διότι έφτασε το Ελληνικό Δημόσιο να ασκήσει δικαίωμα αντίρρησης γιατί προκήρυξαν διαγωνισμό χωρίς να υπάρχει εγκεκριμένο σχέδιο διαχείρισης αποβλήτων.
Οι παρατηρήσεις της κριτικής πλευράς.
Είναι προφανής επομένως ο λόγος επίσπευσης του 106.
Το σχέδιο ΟΛΠ κατατέθηκε έγκαιρα.
Το ΥΝΑΝΠ καθυστέρησε την έγκρισή του επιχειρώντας να επιβάλλει συγκεκριμένες διατάξεις αναφορικά με την διαχείριση αποβλήτων επισκευής και ναυαγιαίρεσης.
Οταν αργότερα το σχέδιο εγκρίθηκε όπως είχε υποβληθεί από τον ΟΛΠ, εμβόλιμα επιχειρήθηκε παρέμβαση από το ΥΝΑΝΠ σχετικά με τα δύο αναφερόμενα είδη αποβλήτων.
Τα ερωτήματα που μπαίνουν.
Ποια η θέση και ευθύνη του ΥΝΑΝΠ και του νομικού συμβούλου σε όλη την διάρκεια της διαγωνιστικής διαδικασίας?
Ποια συμφέροντα εξυπηρετούνται μέσω της συγκεκριμένης δυσμενούς αναφοράς σχετικά με τον προσφάτως εξαγγελθέντα διαγωνισμό από τον ΟΛΠ? (βλέπε εισήγηση νομικού συμβούλου ΟΛΠ)
Ποια συμφέροντα κωλυσιεργούν τους διαγωνισμούς στον ΟΛΠ και Ηράκλειο. Ποια η αντιμετώπιση του ΥΝΑΝΠ και του νομικού συμβούλου και νυν διοικητού ΔΑΛ?
8.Όπως είπε ο κ. Μπακόπουλος, το μεγαλύτερο πλεονέκτημα αυτού το άρθρου είναι ότι διορθώνει πολλά κακώς κείμενα.
Στηρίζουμε την ψήφισή του και θέλουμε επίσης να καταθέσουμε και την προγραμματική μας θέση ειδικά στο ζήτημα της διαχείρισης των αποβλήτων, επειδή αυτό δεν είναι θέμα που αφορά τις συμβάσεις παραχώρησης, είναι θέμα που αφορά την εφαρμογή της ευρύτερης ελληνικής νομοθεσίας να περιφρουρηθεί η αρμοδιότητα της εκτελεστικής εξουσίας και να σταματήσει οποιαδήποτε διαρροή αρμοδιοτήτων της εκτελεστικής εξουσίας προς ανεξάρτητες αρχές.
Η κριτική στο σημείο αυτό αναφέρει:
Ο κανονισμός 352/2017 ισχύει από την ψήφισή του και πρέπει να εφαρμοστεί από το 2019.
Ουδεμία νομοθετική πρωτοβουλία σε εθνικό πλαίσιο απαιτείται αφού η Ελλάδα είναι κράτος της ΕΕ.
Τα ερωτήματα που μπάινουν:
Πως εξηγείται η επιμονή γαι το 106 παρά το γεγονός ότι ενώ το πολυνομοσχέδιο είχε αναρτηθεί για διαβούλεσυη που ολοκληρώθηκε τον Φεβρουάριο 2017, στη συνέχεια εμβόλιμα και χωρίς διαβούλευση μπήκε στο πλυνομοσχέδιο το 106 και όταν μάλιστα οι καθ’ ύλην αρμόδιοι φορείς (ΡΑΛ – ΕΛΙΜΕ – ΟΛΠ – ΕΒΕΠ) όσο και το σύνολο της αντιπολίτευσης έχουν θέσει σοβαρότατες επιφυλάξεις?
Προς τι η απαίτηση της βιασύνης του 106 την στιγμή μάλιστα που η οδηγία 2000/59 βρίσκεται υπό αναθεώρηση που τελειώνει κατά το τέλος 2017, ενώ ο κανονισμός 352/2017 τίθεται σε εφαρμογή το 2019?
www.worldenergynews.gr
