Στην αρχή οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες της Ελλάδας ήταν ασύμμετρες, καθώς επικεντρώνονταν κυρίως στην αγορά εργασίας και στη δημοσιονομική εξυγίανση.
"Οι μεγάλοι στόχοι για τα πρωτογενή πλεονάσματα στην Ελλάδα είναι συμβατοί με την οικονομική ανάπτυξη, υπό τον όρο ότι επιτυγχάνονται και διατηρούνται με μέσα που ευνοούν την ανάπτυξη", δηλώνει με συνέντευξή του στο bankingnews.gr ο Mauro Pisu, ανώτερος οικονομολόγος του ΟΟΣΑ, επικεφαλής για την Ελλάδα.
Σχολιάζοντας το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει από τους τους υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές στην Ευρώπη, ο ίδιος διαπιστώνει ότι αυτό συμβαίνει για δύο λόγους: "Πρώτον, οι φορολογικοί συντελεστές είναι υψηλοί επειδή έχει στενή φορολογική βάση.
Δεύτερον, το κράτος δεν είναι επαρκώς ανεπτυγμένο, δεδομένου ότι επικεντρώνεται κυρίως στις συντάξεις".
Όπως υπογραμμίζει, "και οι δύο αυτές αιτίες οφείλονται σε πολιτικές επιλογές που μπορούν να αλλάξουν", ενώ εμφανίζεται πεπεισμένος ότι "η Ελλάδα βρίσκεται στο σωστό δρόμο προς την οικονομική ανάκαμψη".
Ο κ. Pisu κάνει αναφορά, μεταξύ πολλών άλλων, και στα λάθη που έγιναν στην αρχή της κρίσης.
"Στην αρχή οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες της Ελλάδας ήταν ασύμμετρες, καθώς επικεντρώνονταν κυρίως στην αγορά εργασίας και στη δημοσιονομική εξυγίανση.
Τάσσεται, τέλος, υπέρ της κατάργησης της πρόωρης συνταξιοδότησης, επισημαίνοντας πως "η Ελλάδα πρέπει να δαπανήσει λιγότερα για τις συντάξεις και περισσότερο για αποτελεσματικά προγράμματα καταπολέμησης της φτώχειας που θα στηρίξουν τους πιο ευάλωτους".
Διαβάστε αναλυτικά τη συνέντευξη του Mauro Pisu στο bankingnews.gr:
Η Ελλάδα βιώνει το 8ο έτος μιας κρίσης χρέους και ακόμη δεν έχει δει φως στο τέλος του τούνελ. Ποια λάθη του παρελθόντος δεν πρέπει να επαναληφθούν και ποιες ενέργειες επικροτείτε ως εξαιρετικές προσπάθειες προς την κατεύθυνση της εξόδου από την κρίση;
Στην αρχή της κρίσης, οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες της Ελλάδας ήταν ασύμμετρες, καθώς επικεντρώνονταν κυρίως στην αγορά εργασίας και στη δημοσιονομική εξυγίανση (μειώνοντας τις δαπάνες και αυξάνοντας τους φορολογικούς συντελεστές).
Παρότι αυτό ήταν αναπόφευκτο κατά τη διάρκεια εκείνης της δύσκολης περιόδου, οι μεταρρυθμίσεις σε άλλους σημαντικούς τομείς – η αγορά προϊόντων, η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς, τα προγράμματα για την καταπολέμηση της φτώχειας, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια στον τραπεζικό τομέα και η βελτίωση της κατανομής και της αποτελεσματικότητας των δημόσιων δαπανών – καθυστέρησαν.
Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο η ύφεση ήταν τόσο μεγάλη και το βάρος της προσαρμογής έπεσε κυρίως στους εργαζόμενους.
Η πρόοδος που σημειώθηκε πρόσφατα όσον αφορά τη ρύθμιση για την αγορά προϊόντων (όπως η αδειοδότηση και τα νομοθετικώς κατοχυρωμένα επαγγέλματα), η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, η αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων (που εξακολουθούν να αποτελούν πρόβλημα) και η ανάπτυξη μιας στρατηγικής για την καταπολέμηση της διαφθοράς δείχνουν τις προσπάθειες της κυβέρνησης να επιδιώξει μια στρατηγική ολιστικής μεταρρύθμισης.
Οι προσπάθειες αυτές, αν επιδιωχθούν επιθετικά, θα βοηθήσουν στην ανοικοδόμηση της εμπιστοσύνης των εγχώριων και των ξένων επενδυτών και θα ωθήσουν την ελληνική οικονομία σε μια ισχυρή ανάκαμψη.
Η Ελλάδα και οι πιστωτές της κατέληξαν σε συμβιβασμό στην τελευταία συνεδρίαση του Eurogroup.
Μπορούν τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα να συμβαδίσουν με τους στόχους για την ανάπτυξη που έχει θέσει η Ελλάδα;
Η συμφωνία που επετεύχθη στη συνεδρίαση του Eurogroup στις 15 Ιουνίου αναφέρει ότι το πρωτογενές πλεόνασμα της Ελλάδας θα πρέπει να φθάσει το 3,5% του ΑΕΠ έως το 2022 και στη συνέχεια σε πρωτογενή πλεονάσματα ίσα ή ανώτερα αλλά κοντά στο 2% του ΑΕΠ για την περίοδο 2023-2060.
Αυτοί οι μεγάλοι στόχοι για τα πρωτογενή πλεονάσματα είναι συμβατοί με την οικονομική ανάπτυξη, υπό τον όρο ότι επιτυγχάνονται και διατηρούνται με μέσα που ευνοούν την ανάπτυξη.
Η ελληνική κυβέρνηση πέτυχε το 2016 ένα πρωτογενές πλεόνασμα πάνω από 3,5% του ΑΕΠ, πολύ πάνω από το στόχο.
Η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και η διεύρυνση της φορολογικής βάσης έχουν συμβάλει αποφασιστικά στην επίτευξη αυτού του στόχου.
Η κυβέρνηση θα πρέπει να συνεχίσει σε αυτή την πορεία.
Επιπλέον, πρέπει να ενισχύσει την ποιότητα των δαπανών της, ώστε να μεγιστοποιήσει τα κοινωνικά οφέλη των περιορισμένων διαθέσιμων πόρων.
Η βελτίωση της διαδικασίας κατάρτισης του προϋπολογισμού και της διαχείρισης των δημόσιων οικονομικών, η αποτελεσματικότητα των δημόσιων συμβάσεων, η καταπολέμηση της διαφθοράς και η διασφάλιση της διάθεσης των πόρων εκεί όπου χρειάζονται περισσότερο, είναι όλες οι πρωτοβουλίες προς τη σωστή κατεύθυνση που θα πρέπει να εφαρμοστούν πλήρως.
Ποιο είναι, κατά τη γνώμη σας, το κατάλληλο συνταξιοδοτικό μοντέλο για την Ελλάδα;
Η μείωση των συντάξεων ή η αύξηση των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης;
Ποιες είναι οι σκέψεις σας γύρω από αυτό το ζήτημα;
Η αύξηση των πρόσθετων εισφορών κοινωνικής ασφάλισης για τη χρηματοδότηση του συνταξιοδοτικού συστήματος δεν θα ήταν σοφή κίνηση, καθώς στην Ελλάδα οι εισφορές κοινωνικής ασφάλισης είναι ήδη υψηλές.
Οι υψηλές εισφορές κοινωνικής ασφάλισης ενισχύουν την άτυπη απασχόληση (μειώνει περαιτέω τη φορολογική βάση).
Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, όπου η παραγωγικότητα είναι χαμηλή, οι υψηλές εισφορές κοινωνικής ασφάλισης εμποδίζουν την αύξηση της απασχόλησης.
Η στενότερη σύνδεση μεταξύ συνταξιοδοτικών παροχών και καταβληθεισών εισφορών και η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης σε παρόμοια επίπεδα με εκείνα που ισχύουν στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, όπως έγινε με τις πρόσφατες μεταρρυθμίσεις, κατευθύνονται προς τη σωστή κατεύθυνση.
Η πρόωρη συνταξιοδότηση πρέπει να καταργηθεί το συντομότερο δυνατόν.
Οι περαιτέρω μεταρρυθμίσεις θα πρέπει να εξετάσουν το συνταξιοδοτικό σύστημα όχι μεμονωμένα αλλά ως μέρος ενός ευρύτερου συστήματος κοινωνικής προστασίας.
Συνολικά, η Ελλάδα πρέπει να δαπανήσει λιγότερα για τις συντάξεις και περισσότερο για αποτελεσματικά προγράμματα καταπολέμησης της φτώχειας που θα στηρίξουν τους πιο ευάλωτους.
Πράγματι, ένας από τους στόχους του συστήματος κοινωνικής προστασίας είναι να μειώσει τον κίνδυνο φτώχειας για όλους, όχι μόνο για τους ηλικιωμένους αλλά και για τους νέους και τα παιδιά.
Αυτό απαιτεί κάποια ανακατανομή του εισοδήματος μεταξύ των ατόμων (και των γενεών) ανά πάσα στιγμή.
Ένα σύστημα κοινωνικής προστασίας που βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στις συντάξεις (όπως ισχύει στην Ελλάδα) δεν κάνει πολλά ή και δεν κάνει τίποτα για να το επιτύχει αυτό, καθώς οι συντάξεις δεν βοηθούν την αναδιανομή των πόρων από γενιά σε γενιά.
Η ανάπτυξη αποτελεσματικών προγραμμάτων κατά της φτώχειας (όπως το Εγγυημένο Ελάχιστο Εισόδημα και το πρόγραμμα για τα σχολικά γεύματα) είναι ένας τρόπος για να ενισχυθεί η αναδιανομή μεταξύ των γενεών, η οποία είναι ζωτικής σημασίας για τη μείωση της φτώχειας με αποτελεσματικότερο τρόπο απ’ ό, τι μόνο με τις συντάξεις.
Αυτή η προσέγγιση θα διευκολύνει τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος καθώς οι πολίτες θα έχουν πρόσβαση σε μια σειρά από αποτελεσματικά κοινωνικά προγράμματα και όχι μόνο σε συνταξιοδοτικά οφέλη όταν γεράσουν.
Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ένα αποτελεσματικό σύστημα κοινωνικής προστασίας μπορεί να υποστηρίξει την οικονομική ανάκαμψη της Ελλάδας.
Ένα καλά σχεδιασμένο δίχτυ κοινωνικής προστασίας μπορεί να παρέχει στους ανθρώπους την εμπιστοσύνη να προσπαθήσουν, να βρουν νέες ευκαιρίες και να αναλάβουν ρίσκα χωρίς να θέσουν σε κίνδυνο την ευημερία της οικογένειάς τους.
Η προστασία της κοινωνικής ασφάλισης πρέπει να συμπληρώνεται με αποτελεσματικότερα προγράμματα κατάρτισης και ανάπτυξης δεξιοτήτων, ώστε οι εργαζόμενοι να ενημερώνονται συνεχώς και να προσαρμόζουν τις δεξιότητές τους, καθώς η κυβέρνηση αυτή τη στιγμή δοκιμάζεται.
Η Ελλάδα έχει από τους υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές στην Ευρώπη.
Ταυτόχρονα, δεν διαθέτει ένα από τα προηγμένα συστήματα πρόνοιας.
Βρισκόμαστε σε λάθος δρόμο προς την κατεύθυνση της ανάκαμψης;
Η Ελλάδα βρίσκεται στο σωστό δρόμο προς την οικονομική ανάκαμψη.
Η οικονομία αναμένεται να ενισχυθεί το 2017 και την επόμενη χρονιά.
Επίσης, ο ισοσκελισμός του προϋπολογισμού έχει βελτιωθεί σημαντικά και η κυβέρνηση αναμένεται ότι το 2017 θα υπερβεί τον στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος (όπως έκανε και το 2016).
Ωστόσο, πρέπει να γίνουν περισσότερες προσπάθειες για τη βελτίωση των μακροπρόθεσμων προοπτικών και, κυρίως, μεγαλύτερη συμμετοχή στην ανάπτυξη.
Όπως σημειώσατε, η Ελλάδα έχει υψηλούς φορολογικούς συντελεστές και χαμηλή ανάπτυξη.
Αυτό οφείλεται σε δύο κύριες αιτίες.
Πρώτον, οι φορολογικοί συντελεστές είναι υψηλοί επειδή έχει «στενή» φορολογική βάση.
Δεύτερον, το κράτος δεν είναι επαρκώς ανεπτυγμένο, δεδομένου ότι επικεντρώνεται κυρίως στις συντάξεις.
Και οι δύο αυτές αιτίες οφείλονται σε πολιτικές επιλογές που μπορούν να αλλάξουν.
Όσον αφορά τους υψηλούς φορολογικούς συντελεστές, αυτοί μπορούν βαθμιαία να μειωθούν με διεύρυνση της φορολογικής βάσης.
Η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και ο εξορθολογισμός των φορολογικών δαπανών είναι οι καλύτεροι τρόποι για να γίνει αυτό.
Η κυβέρνηση έχει σημειώσει σημαντική επιτυχία στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής μέσω ενός καλύτερου και πιο έγκαιρου ελέγχου, την υιοθέτηση ανάλυσης κινδύνου για την αντιμετώπιση των μεγάλων φορολογικών καθυστερήσεων και την αύξηση της χρήσης ηλεκτρονικών πληρωμών.
Η ίδρυση της ανεξάρτητης αρχής εσόδων κατευθύνεται προς τη σωστή κατεύθυνση για τον εκσυγχρονισμό της είσπραξης των φόρων και την αύξηση της αποτελεσματικότητάς της.
Η μείωση του αφορολόγητου (όπως θεσπίστηκε τον Μάιο του 2017) αποτελεί επίσης ένα βήμα προόδου, καθώς το κατώτατο εισόδημα είναι πολύ μεγαλύτερο στην Ελλάδα από ό, τι στις περισσότερες χώρες του ΟΟΣΑ.
Ως αποτέλεσμα, μέχρι σήμερα ένα χαμηλό ποσοστό των εισοδηματιών πληρώνει φόρους.
Συνολικά, οι μεταρρυθμίσεις που αποσκοπούν στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και στη μείωση των φορολογικών συντελεστών θα καταστήσουν το φορολογικό σύστημα δικαιότερο και φιλικότερο προς την ανάπτυξη, καθώς οι υψηλοί φορολογικοί συντελεστές αποθαρρύνουν τις οικονομικές δραστηριότητες και παρέχουν μεγάλα κίνητρα για τη μετατόπιση των δραστηριοτήτων προς τον ανεπίσημο τομέα.
Όσον αφορά το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας στην Ελλάδα, αυτό βασίστηκε κυρίως στις συντάξεις.
Αυτή η επιλογή πολιτικής δικαιολογείται εν μέρει από την υπόθεση ότι οι συντάξεις διαχέονταν στην οικογένεια κάτι που θα μπορούσε να λειτουργήσει και ως αντίβαρο απέναντι στη φτώχεια.
Το σκληρό μάθημα από την ελληνική κρίση στην Ελλάδα (αλλά και στην Ιταλία, το οποίο έχει παρόμοιο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας) είναι ότι το σύστημα αυτό δεν κατάφερε να προστατεύσει τα παιδιά και τους νέους από τη φτώχεια.
Με την πάροδο του χρόνου, ο κίνδυνος φτώχειας έχει μετατοπιστεί από τους μεγαλύτερους σε ηλικία στους νέους.
Κατά τη διάρκεια της κρίσης, το ποσοστό παιδικής φτώχειας αυξήθηκε σημαντικά.
Το 2016 το ποσοστό φτώχειας σε άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών ήταν χαμηλότερο από αυτό των οικογενειών με παιδιά.
Τα υψηλά ποσοστά φτώχειας σε παιδιά και νέους είναι ανησυχητικά, καθώς υπάρχουν τεράστιες ενδείξεις ότι η φτώχεια που παρατηρείται σε νεαρή ηλικία έχει μόνιμες συνέπειες, που έχουν ως αποτέλεσμα χειρότερη εκπαίδευση και επιπτώσεις στην υγεία αλλά και χαμηλότερα εισοδήματα σε μεγαλύτερη ηλικία.
Έτσι, η Ελλάδα πρέπει να δημιουργήσει ένα αποτελεσματικότερο σύστημα κοινωνικής προστασίας με μεγαλύτερη στόχευση στους νέους και τις οικογένειες με παιδιά.
Το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα είναι μια καλή πρωτοβουλία που πηγαίνει προς τη σωστή κατεύθυνση.
Η επέκταση των πιλοτικών προγραμμάτων για τα σχολικά γεύματα και η καλύτερη στόχευση της στεγαστικής στήριξης θα βασιστούν σε αυτό.
Πώς αξιολογείτε τις ενέργειες της ελληνικής κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της διαφθοράς;
Έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος στον συγκεκριμένο τομέα και η ελληνική κυβέρνηση δίνει προτεραιότητα στην καταπολέμηση της διαφθοράς και της δωροδοκίας, και με την τεχνική υποστήριξη των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων και του ΟΟΣΑ.
Το εθνικό σχέδιο δράσης για την καταπολέμηση της διαφθοράς (NACAP) της Ελλάδας αναθεωρήθηκε το 2015 με στόχο να ενσωματωθούν πλήρως στο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων και στα επιχειρηματικά μοντέλα του ιδιωτικού τομέα, οι προσπάθειες για την καταπολέμηση της διαφθοράς καθώς και η ευαισθητοποίηση του κοινού κατά των πρακτικών διαφθοράς.
Ο ΟΟΣΑ παρέχει τεχνική υποστήριξη σε διάφορες στρατηγικές κατά της διαφθοράς, όπως ο εκσυγχρονισμός των μηχανισμών ελέγχου, η ενίσχυση της θεσμικής ικανότητας της Γενικής Γραμματείας κατά της Διαφθοράς, η ενίσχυση των μηχανισμών προστασίας από καταγγελίες σε δημόσιους και ιδιωτικούς τομείς και πολλούς άλλους.
Πρόκειται για καλές πρωτοβουλίες, αλλά πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι δεν υπάρχει μία συγκεκριμένη λύση-μοντέλο που μπορεί να εφαρμοστεί παντού, καθώς και ότι η Ελλάδα πρέπει να αναπτύξει με τους εταίρους της μια προσαρμοσμένη προσέγγιση που θα βασίζεται σε συγκεκριμένους κινδύνους διαφθοράς, ειδικά για τους τομείς υψηλού κινδύνου.
Επίσης, είναι σημαντικό οι προσπάθειες αυτές για την καταπολέμηση της διαφθοράς να επιδιωχθούν μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.
Πηγή: www.bankingnews.gr
www.worldenergynews.gr
Σχολιάζοντας το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει από τους τους υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές στην Ευρώπη, ο ίδιος διαπιστώνει ότι αυτό συμβαίνει για δύο λόγους: "Πρώτον, οι φορολογικοί συντελεστές είναι υψηλοί επειδή έχει στενή φορολογική βάση.
Δεύτερον, το κράτος δεν είναι επαρκώς ανεπτυγμένο, δεδομένου ότι επικεντρώνεται κυρίως στις συντάξεις".
Όπως υπογραμμίζει, "και οι δύο αυτές αιτίες οφείλονται σε πολιτικές επιλογές που μπορούν να αλλάξουν", ενώ εμφανίζεται πεπεισμένος ότι "η Ελλάδα βρίσκεται στο σωστό δρόμο προς την οικονομική ανάκαμψη".
Ο κ. Pisu κάνει αναφορά, μεταξύ πολλών άλλων, και στα λάθη που έγιναν στην αρχή της κρίσης.
"Στην αρχή οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες της Ελλάδας ήταν ασύμμετρες, καθώς επικεντρώνονταν κυρίως στην αγορά εργασίας και στη δημοσιονομική εξυγίανση.
Τάσσεται, τέλος, υπέρ της κατάργησης της πρόωρης συνταξιοδότησης, επισημαίνοντας πως "η Ελλάδα πρέπει να δαπανήσει λιγότερα για τις συντάξεις και περισσότερο για αποτελεσματικά προγράμματα καταπολέμησης της φτώχειας που θα στηρίξουν τους πιο ευάλωτους".
Διαβάστε αναλυτικά τη συνέντευξη του Mauro Pisu στο bankingnews.gr:
Η Ελλάδα βιώνει το 8ο έτος μιας κρίσης χρέους και ακόμη δεν έχει δει φως στο τέλος του τούνελ. Ποια λάθη του παρελθόντος δεν πρέπει να επαναληφθούν και ποιες ενέργειες επικροτείτε ως εξαιρετικές προσπάθειες προς την κατεύθυνση της εξόδου από την κρίση;
Στην αρχή της κρίσης, οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες της Ελλάδας ήταν ασύμμετρες, καθώς επικεντρώνονταν κυρίως στην αγορά εργασίας και στη δημοσιονομική εξυγίανση (μειώνοντας τις δαπάνες και αυξάνοντας τους φορολογικούς συντελεστές).
Παρότι αυτό ήταν αναπόφευκτο κατά τη διάρκεια εκείνης της δύσκολης περιόδου, οι μεταρρυθμίσεις σε άλλους σημαντικούς τομείς – η αγορά προϊόντων, η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς, τα προγράμματα για την καταπολέμηση της φτώχειας, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια στον τραπεζικό τομέα και η βελτίωση της κατανομής και της αποτελεσματικότητας των δημόσιων δαπανών – καθυστέρησαν.
Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο η ύφεση ήταν τόσο μεγάλη και το βάρος της προσαρμογής έπεσε κυρίως στους εργαζόμενους.
Η πρόοδος που σημειώθηκε πρόσφατα όσον αφορά τη ρύθμιση για την αγορά προϊόντων (όπως η αδειοδότηση και τα νομοθετικώς κατοχυρωμένα επαγγέλματα), η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, η αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων (που εξακολουθούν να αποτελούν πρόβλημα) και η ανάπτυξη μιας στρατηγικής για την καταπολέμηση της διαφθοράς δείχνουν τις προσπάθειες της κυβέρνησης να επιδιώξει μια στρατηγική ολιστικής μεταρρύθμισης.
Οι προσπάθειες αυτές, αν επιδιωχθούν επιθετικά, θα βοηθήσουν στην ανοικοδόμηση της εμπιστοσύνης των εγχώριων και των ξένων επενδυτών και θα ωθήσουν την ελληνική οικονομία σε μια ισχυρή ανάκαμψη.
Η Ελλάδα και οι πιστωτές της κατέληξαν σε συμβιβασμό στην τελευταία συνεδρίαση του Eurogroup.
Μπορούν τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα να συμβαδίσουν με τους στόχους για την ανάπτυξη που έχει θέσει η Ελλάδα;
Η συμφωνία που επετεύχθη στη συνεδρίαση του Eurogroup στις 15 Ιουνίου αναφέρει ότι το πρωτογενές πλεόνασμα της Ελλάδας θα πρέπει να φθάσει το 3,5% του ΑΕΠ έως το 2022 και στη συνέχεια σε πρωτογενή πλεονάσματα ίσα ή ανώτερα αλλά κοντά στο 2% του ΑΕΠ για την περίοδο 2023-2060.
Αυτοί οι μεγάλοι στόχοι για τα πρωτογενή πλεονάσματα είναι συμβατοί με την οικονομική ανάπτυξη, υπό τον όρο ότι επιτυγχάνονται και διατηρούνται με μέσα που ευνοούν την ανάπτυξη.
Η ελληνική κυβέρνηση πέτυχε το 2016 ένα πρωτογενές πλεόνασμα πάνω από 3,5% του ΑΕΠ, πολύ πάνω από το στόχο.
Η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και η διεύρυνση της φορολογικής βάσης έχουν συμβάλει αποφασιστικά στην επίτευξη αυτού του στόχου.
Η κυβέρνηση θα πρέπει να συνεχίσει σε αυτή την πορεία.
Επιπλέον, πρέπει να ενισχύσει την ποιότητα των δαπανών της, ώστε να μεγιστοποιήσει τα κοινωνικά οφέλη των περιορισμένων διαθέσιμων πόρων.
Η βελτίωση της διαδικασίας κατάρτισης του προϋπολογισμού και της διαχείρισης των δημόσιων οικονομικών, η αποτελεσματικότητα των δημόσιων συμβάσεων, η καταπολέμηση της διαφθοράς και η διασφάλιση της διάθεσης των πόρων εκεί όπου χρειάζονται περισσότερο, είναι όλες οι πρωτοβουλίες προς τη σωστή κατεύθυνση που θα πρέπει να εφαρμοστούν πλήρως.
Ποιο είναι, κατά τη γνώμη σας, το κατάλληλο συνταξιοδοτικό μοντέλο για την Ελλάδα;
Η μείωση των συντάξεων ή η αύξηση των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης;
Ποιες είναι οι σκέψεις σας γύρω από αυτό το ζήτημα;
Η αύξηση των πρόσθετων εισφορών κοινωνικής ασφάλισης για τη χρηματοδότηση του συνταξιοδοτικού συστήματος δεν θα ήταν σοφή κίνηση, καθώς στην Ελλάδα οι εισφορές κοινωνικής ασφάλισης είναι ήδη υψηλές.
Οι υψηλές εισφορές κοινωνικής ασφάλισης ενισχύουν την άτυπη απασχόληση (μειώνει περαιτέω τη φορολογική βάση).
Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, όπου η παραγωγικότητα είναι χαμηλή, οι υψηλές εισφορές κοινωνικής ασφάλισης εμποδίζουν την αύξηση της απασχόλησης.
Η στενότερη σύνδεση μεταξύ συνταξιοδοτικών παροχών και καταβληθεισών εισφορών και η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης σε παρόμοια επίπεδα με εκείνα που ισχύουν στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, όπως έγινε με τις πρόσφατες μεταρρυθμίσεις, κατευθύνονται προς τη σωστή κατεύθυνση.
Η πρόωρη συνταξιοδότηση πρέπει να καταργηθεί το συντομότερο δυνατόν.
Οι περαιτέρω μεταρρυθμίσεις θα πρέπει να εξετάσουν το συνταξιοδοτικό σύστημα όχι μεμονωμένα αλλά ως μέρος ενός ευρύτερου συστήματος κοινωνικής προστασίας.
Συνολικά, η Ελλάδα πρέπει να δαπανήσει λιγότερα για τις συντάξεις και περισσότερο για αποτελεσματικά προγράμματα καταπολέμησης της φτώχειας που θα στηρίξουν τους πιο ευάλωτους.
Πράγματι, ένας από τους στόχους του συστήματος κοινωνικής προστασίας είναι να μειώσει τον κίνδυνο φτώχειας για όλους, όχι μόνο για τους ηλικιωμένους αλλά και για τους νέους και τα παιδιά.
Αυτό απαιτεί κάποια ανακατανομή του εισοδήματος μεταξύ των ατόμων (και των γενεών) ανά πάσα στιγμή.
Ένα σύστημα κοινωνικής προστασίας που βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στις συντάξεις (όπως ισχύει στην Ελλάδα) δεν κάνει πολλά ή και δεν κάνει τίποτα για να το επιτύχει αυτό, καθώς οι συντάξεις δεν βοηθούν την αναδιανομή των πόρων από γενιά σε γενιά.
Η ανάπτυξη αποτελεσματικών προγραμμάτων κατά της φτώχειας (όπως το Εγγυημένο Ελάχιστο Εισόδημα και το πρόγραμμα για τα σχολικά γεύματα) είναι ένας τρόπος για να ενισχυθεί η αναδιανομή μεταξύ των γενεών, η οποία είναι ζωτικής σημασίας για τη μείωση της φτώχειας με αποτελεσματικότερο τρόπο απ’ ό, τι μόνο με τις συντάξεις.
Αυτή η προσέγγιση θα διευκολύνει τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος καθώς οι πολίτες θα έχουν πρόσβαση σε μια σειρά από αποτελεσματικά κοινωνικά προγράμματα και όχι μόνο σε συνταξιοδοτικά οφέλη όταν γεράσουν.
Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ένα αποτελεσματικό σύστημα κοινωνικής προστασίας μπορεί να υποστηρίξει την οικονομική ανάκαμψη της Ελλάδας.
Ένα καλά σχεδιασμένο δίχτυ κοινωνικής προστασίας μπορεί να παρέχει στους ανθρώπους την εμπιστοσύνη να προσπαθήσουν, να βρουν νέες ευκαιρίες και να αναλάβουν ρίσκα χωρίς να θέσουν σε κίνδυνο την ευημερία της οικογένειάς τους.
Η προστασία της κοινωνικής ασφάλισης πρέπει να συμπληρώνεται με αποτελεσματικότερα προγράμματα κατάρτισης και ανάπτυξης δεξιοτήτων, ώστε οι εργαζόμενοι να ενημερώνονται συνεχώς και να προσαρμόζουν τις δεξιότητές τους, καθώς η κυβέρνηση αυτή τη στιγμή δοκιμάζεται.
Η Ελλάδα έχει από τους υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές στην Ευρώπη.
Ταυτόχρονα, δεν διαθέτει ένα από τα προηγμένα συστήματα πρόνοιας.
Βρισκόμαστε σε λάθος δρόμο προς την κατεύθυνση της ανάκαμψης;
Η Ελλάδα βρίσκεται στο σωστό δρόμο προς την οικονομική ανάκαμψη.
Η οικονομία αναμένεται να ενισχυθεί το 2017 και την επόμενη χρονιά.
Επίσης, ο ισοσκελισμός του προϋπολογισμού έχει βελτιωθεί σημαντικά και η κυβέρνηση αναμένεται ότι το 2017 θα υπερβεί τον στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος (όπως έκανε και το 2016).
Ωστόσο, πρέπει να γίνουν περισσότερες προσπάθειες για τη βελτίωση των μακροπρόθεσμων προοπτικών και, κυρίως, μεγαλύτερη συμμετοχή στην ανάπτυξη.
Όπως σημειώσατε, η Ελλάδα έχει υψηλούς φορολογικούς συντελεστές και χαμηλή ανάπτυξη.
Αυτό οφείλεται σε δύο κύριες αιτίες.
Πρώτον, οι φορολογικοί συντελεστές είναι υψηλοί επειδή έχει «στενή» φορολογική βάση.
Δεύτερον, το κράτος δεν είναι επαρκώς ανεπτυγμένο, δεδομένου ότι επικεντρώνεται κυρίως στις συντάξεις.
Και οι δύο αυτές αιτίες οφείλονται σε πολιτικές επιλογές που μπορούν να αλλάξουν.
Όσον αφορά τους υψηλούς φορολογικούς συντελεστές, αυτοί μπορούν βαθμιαία να μειωθούν με διεύρυνση της φορολογικής βάσης.
Η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και ο εξορθολογισμός των φορολογικών δαπανών είναι οι καλύτεροι τρόποι για να γίνει αυτό.
Η κυβέρνηση έχει σημειώσει σημαντική επιτυχία στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής μέσω ενός καλύτερου και πιο έγκαιρου ελέγχου, την υιοθέτηση ανάλυσης κινδύνου για την αντιμετώπιση των μεγάλων φορολογικών καθυστερήσεων και την αύξηση της χρήσης ηλεκτρονικών πληρωμών.
Η ίδρυση της ανεξάρτητης αρχής εσόδων κατευθύνεται προς τη σωστή κατεύθυνση για τον εκσυγχρονισμό της είσπραξης των φόρων και την αύξηση της αποτελεσματικότητάς της.
Η μείωση του αφορολόγητου (όπως θεσπίστηκε τον Μάιο του 2017) αποτελεί επίσης ένα βήμα προόδου, καθώς το κατώτατο εισόδημα είναι πολύ μεγαλύτερο στην Ελλάδα από ό, τι στις περισσότερες χώρες του ΟΟΣΑ.
Ως αποτέλεσμα, μέχρι σήμερα ένα χαμηλό ποσοστό των εισοδηματιών πληρώνει φόρους.
Συνολικά, οι μεταρρυθμίσεις που αποσκοπούν στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και στη μείωση των φορολογικών συντελεστών θα καταστήσουν το φορολογικό σύστημα δικαιότερο και φιλικότερο προς την ανάπτυξη, καθώς οι υψηλοί φορολογικοί συντελεστές αποθαρρύνουν τις οικονομικές δραστηριότητες και παρέχουν μεγάλα κίνητρα για τη μετατόπιση των δραστηριοτήτων προς τον ανεπίσημο τομέα.
Όσον αφορά το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας στην Ελλάδα, αυτό βασίστηκε κυρίως στις συντάξεις.
Αυτή η επιλογή πολιτικής δικαιολογείται εν μέρει από την υπόθεση ότι οι συντάξεις διαχέονταν στην οικογένεια κάτι που θα μπορούσε να λειτουργήσει και ως αντίβαρο απέναντι στη φτώχεια.
Το σκληρό μάθημα από την ελληνική κρίση στην Ελλάδα (αλλά και στην Ιταλία, το οποίο έχει παρόμοιο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας) είναι ότι το σύστημα αυτό δεν κατάφερε να προστατεύσει τα παιδιά και τους νέους από τη φτώχεια.
Με την πάροδο του χρόνου, ο κίνδυνος φτώχειας έχει μετατοπιστεί από τους μεγαλύτερους σε ηλικία στους νέους.
Κατά τη διάρκεια της κρίσης, το ποσοστό παιδικής φτώχειας αυξήθηκε σημαντικά.
Το 2016 το ποσοστό φτώχειας σε άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών ήταν χαμηλότερο από αυτό των οικογενειών με παιδιά.
Τα υψηλά ποσοστά φτώχειας σε παιδιά και νέους είναι ανησυχητικά, καθώς υπάρχουν τεράστιες ενδείξεις ότι η φτώχεια που παρατηρείται σε νεαρή ηλικία έχει μόνιμες συνέπειες, που έχουν ως αποτέλεσμα χειρότερη εκπαίδευση και επιπτώσεις στην υγεία αλλά και χαμηλότερα εισοδήματα σε μεγαλύτερη ηλικία.
Έτσι, η Ελλάδα πρέπει να δημιουργήσει ένα αποτελεσματικότερο σύστημα κοινωνικής προστασίας με μεγαλύτερη στόχευση στους νέους και τις οικογένειες με παιδιά.
Το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα είναι μια καλή πρωτοβουλία που πηγαίνει προς τη σωστή κατεύθυνση.
Η επέκταση των πιλοτικών προγραμμάτων για τα σχολικά γεύματα και η καλύτερη στόχευση της στεγαστικής στήριξης θα βασιστούν σε αυτό.
Πώς αξιολογείτε τις ενέργειες της ελληνικής κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της διαφθοράς;
Έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος στον συγκεκριμένο τομέα και η ελληνική κυβέρνηση δίνει προτεραιότητα στην καταπολέμηση της διαφθοράς και της δωροδοκίας, και με την τεχνική υποστήριξη των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων και του ΟΟΣΑ.
Το εθνικό σχέδιο δράσης για την καταπολέμηση της διαφθοράς (NACAP) της Ελλάδας αναθεωρήθηκε το 2015 με στόχο να ενσωματωθούν πλήρως στο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων και στα επιχειρηματικά μοντέλα του ιδιωτικού τομέα, οι προσπάθειες για την καταπολέμηση της διαφθοράς καθώς και η ευαισθητοποίηση του κοινού κατά των πρακτικών διαφθοράς.
Ο ΟΟΣΑ παρέχει τεχνική υποστήριξη σε διάφορες στρατηγικές κατά της διαφθοράς, όπως ο εκσυγχρονισμός των μηχανισμών ελέγχου, η ενίσχυση της θεσμικής ικανότητας της Γενικής Γραμματείας κατά της Διαφθοράς, η ενίσχυση των μηχανισμών προστασίας από καταγγελίες σε δημόσιους και ιδιωτικούς τομείς και πολλούς άλλους.
Πρόκειται για καλές πρωτοβουλίες, αλλά πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι δεν υπάρχει μία συγκεκριμένη λύση-μοντέλο που μπορεί να εφαρμοστεί παντού, καθώς και ότι η Ελλάδα πρέπει να αναπτύξει με τους εταίρους της μια προσαρμοσμένη προσέγγιση που θα βασίζεται σε συγκεκριμένους κινδύνους διαφθοράς, ειδικά για τους τομείς υψηλού κινδύνου.
Επίσης, είναι σημαντικό οι προσπάθειες αυτές για την καταπολέμηση της διαφθοράς να επιδιωχθούν μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.
Πηγή: www.bankingnews.gr
www.worldenergynews.gr
