Ενδεχομένως θα υπάρξει διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης για κάποιο χρονικό διάστημα με προοπτική τη μελλοντική επίλυση του θέματος ή θα οδηγηθούμε σε μια de jure διχοτόμηση, με επιστροφή κάποιων εδαφών και στη συνέχεια τη διαφορετική πορεία που θα ακολουθήσουν οι δύο κοινότητες
Το ζήτημα «ασφάλειας και εγγυήσεων» αποδείχθηκε όπως ήταν αναμενόμενο ότι είναι το κομβικό σημείο επίλυσης του κυπριακού, θέμα που οδήγησε στο ναυάγιο των διαπραγματεύσεων στην Ελβετία.
Η Τουρκία έδειξε για μια ακόμα φορά ότι εξακολουθεί να αντιλαμβάνεται τη θέση της ως εγγυήτριας δυνάμεως και θέλει να νομιμοποιήσει τη χρήση βίας στο πλαίσιο των εγγυήσεων, για να μπορεί να επεμβαίνει και στο μέλλον, όχι μόνο στο τουρκοκυπριακό κρατίδιο, αλλά σε ολόκληρη τη μεγαλόνησο.
Σε ερώτηση που ετέθη στον υπουργό εξωτερικών της Τουρκίας Μεσούτ Τσαβούσογλου πως εννοεί και για ποιο λόγο η Τουρκία επιθυμεί να διατηρήσει το παρεμβατικό δικαίωμα στην Κύπρο, αυτός με αφοπλιστική ειλικρίνεια δήλωσε: «Ναι, θέλουμε να κρατήσουμε τα παρεμβατικά δικαιώματα για να μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε. Δικαίωμα επέμβασης θα ισχύει μέχρι οι Τουρκοκύπριοι να αισθανθούν ασφαλείς».
Το ερώτημα βέβαια που προκύπτει και θα έπρεπε να τεθεί στην τουρκική πλευρά είναι: Από ποιον κινδυνεύει η Κύπρος και απαιτείται η διατήρηση του αναχρονιστικού θεσμού των εγγυήσεων και του παρεμβατικού δικαιώματος της Τουρκίας;
Κάθε επίκληση προστασίας των Tουρκοκυπρίων από επέμβαση της Ελλάδας στην Κύπρο, νομίζω ότι θεωρείται ανεδαφική με βάση την κοινή λογική.
Η Κύπρος δεν απειλείται από κανέναν παρά μόνον από την Τουρκία.
Το κυπριακό είναι ένα πρόβλημα εισβολής και κατοχής το οποίο καρκινοβατεί εδώ και δεκαετίες με τη διεθνή ανεκτικότητα και θα συνεχίζει όσο η διεθνής κοινότητα με τη στάση της ανέχεται την προκλητικότητα της Άγκυρας.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η Άγκυρα δείχνει ξεκάθαρα τις προθέσεις της για την Κύπρο.
Ο Αχμέτ Νταβούτογλου από το 2001 πριν αναλάβει τα καθήκοντα του ΥΠΕΞ της γείτονος χώρας, τις είχε διατυπώσει γραπτώς στο βιβλίο του «Το Στρατηγικό Βάθος, η Διεθνής Θέση της Τουρκίας», σύμφωνα με το οποίο: Στόχος και πάγια επιδίωξη της Άγκυρας είναι η διατήρηση ή ο έλεγχος της στρατηγικής σημασίας νήσου Κύπρου, παράλληλα με τη συμμετοχή της στην εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων της Ανατολικής Μεσογείου.
Τι μέλλει γενέσθαι
Το ερώτημα που προκύπτει μετά το ναυάγιο των διαπραγματεύσεων είναι ποια μπορεί να είναι η εξέλιξη και η προοπτική επίλυσης του κυπριακού;
Ενδεχομένως θα υπάρξει διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης για κάποιο χρονικό διάστημα με προοπτική τη μελλοντική επίλυση του θέματος ή θα οδηγηθούμε σε μια de jure διχοτόμηση, με επιστροφή κάποιων εδαφών και στη συνέχεια τη διαφορετική πορεία που θα ακολουθήσουν οι δύο κοινότητες.
Για το ερώτημα βέβαια της προοπτικής του κυπριακού, ο Ερντογάν από το Αμβούργο στη διάσκεψη των G20, προέβη σε δηλώσεις που περιπλέκουν και δημιουργούν ερωτηματικά αντί να το διαφωτίζουν.
Ανέφερε ότι είναι αδύνατο να βρεθεί λύση εντός των παραμέτρων του ΟΗΕ και ότι η Τουρκία προσανατολίζεται στο σχέδιο Β' και το σχέδιο Γ΄ για την Κύπρο.
Προφανώς το σχέδιο Β΄ έχει να κάνει με τη λύση τύπου συνομοσπονδίας.
Όπως είναι γνωστό η προτεινόμενη λύση μέχρι σήμερα ήταν αυτή της «διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας με όρους πολιτικής ισότητας».
Τι σήμαινε αυτός ο όρος : Δύο συνιστώσες κοινότητες, μία ελληνοκυπριακή και μία τουρκοκυπριακή με δικά τους νομοθετικά, εκτελεστικά και δικαστικά όργανα, στις οποίες θα υπήρχαν σταθερά εγγυημένα ξεκάθαρα ποσοστά πληθυσμού και ιδιοκτησίας περιουσιών.
Σε κεντρικό επίπεδο θα υπήρχε μία ομοσπονδιακή κυβέρνηση με διεθνή εκπροσώπηση.
Ο όρος πολιτική ισότητα αναφέρεται στη λογική της ανάγκης μιας ψήφου για κάθε απόφαση και ενός Τουρκοκύπριου από τους συμμετέχοντες στην κυβέρνηση.
Η βασική διαφορά της συνομοσπονδίας από την ομοσπονδία έγκειται στο ότι η πρώτη δεν αποτελεί κράτος από μόνη της, κράτη είναι τα συστατικά της μέρη.
Ενώ στην ομοσπονδία συμβαίνει το αντίθετο.
Κράτος αποτελεί μόνο η ίδια και όχι τα συστατικά της μέρη.
Εάν το σχέδιο Β΄ που ανέφερε ο Ερντογάν για την Κύπρο αφορά τη λύση της συνομοσπονδίας, θα υφίστανται δύο ανεξάρτητα κράτη, με διαφορετική εκπροσώπηση διεθνώς, και όχι ένα κράτος με μία αρχή, όπως ήταν ο αρχικός στόχος της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας.
Ενδεχομένως αν συνυπολογισθούν οι τεράστιες διαφορές μεταξύ των δύο πλευρών στην Κύπρο να θεωρηθεί ότι η καλύτερη δυνατή λύση να είναι αυτή της συνομοσπονδίας.
Θα πρέπει όμως να ληφθεί υπόψη, ότι κάτι τέτοιο νομιμοποιεί ουσιαστικά τη δημιουργία τουρκικού κράτους στην κατεχόμενη Κύπρο.
Η «απειλή» της προσάρτησης των κατεχομένων εδαφών
Σε περίπτωση που η λύση της συνομοσπονδίας δεν επιτευχθεί, ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας ενδεχομένως να έχει στο νου του την προσάρτηση των κατεχομένων στην τουρκική επικράτεια, κάτι που αναφέρει ως σχέδιο Γ΄.
Κάτι τέτοιο βέβαια περισσότερο ως απειλή ακούγεται και δύσκολα θα επιχειρηθεί από την Τουρκία, η οποία θα έχει να αντιμετωπίσει διεθνείς αντιδράσεις και πολύ δύσκολα θα νομιμοποιήσει τετελεσμένα.
Δεν μπορεί βέβαια να αποκλειστεί ως ενδεχόμενο, καθόσον η Άγκυρα έχει αποδείξει κατ’ επανάληψη ότι αγνοεί τους διεθνείς κανόνες, το τελευταίο διάστημα έχει τεθεί σε τροχιά σύγκρουσης με τα περισσότερα κράτη της Δύσης, αλλά και με δεδομένο το απρόβλεπτο του χαρακτήρα του Ερντογάν.
Την ερχόμενη εβδομάδα είναι προγραμματισμένο να ξεκινήσουν οι εργασίες γεώτρησης στο οικόπεδο 11 της κυπριακής ΑΟΖ.
Η Τουρκία για το θέμα αυτό έχει διατυπώσει έντονες αντιρρήσεις και έχει εξαπολύσει απειλές ότι θα λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για «την προστασία των συμφερόντων της και των συμφερόντων των Τουρκοκυπρίων».
Η χρονική συγκυρία δεν επιτρέπει εφησυχασμούς, καθόσον η χώρα μας την παρούσα φάση πλήττεται από τη δημοσιονομική κρίση, η αμυντική και εξωτερική πολιτική μας διακατέχεται από φοβικά σύνδρομα και ο κατευνασμός που επιχειρείται αντί να λειτουργεί αποτρεπτικά αποθρασύνει την Τουρκία.
Το επόμενο χρονικό διάστημα είναι ιδιαίτερα κρίσιμο και θα πρέπει να υπάρχει ετοιμότητα για αντιμετώπιση τυχόν εξελίξεων.
www.worldenergynews.gr
Η Τουρκία έδειξε για μια ακόμα φορά ότι εξακολουθεί να αντιλαμβάνεται τη θέση της ως εγγυήτριας δυνάμεως και θέλει να νομιμοποιήσει τη χρήση βίας στο πλαίσιο των εγγυήσεων, για να μπορεί να επεμβαίνει και στο μέλλον, όχι μόνο στο τουρκοκυπριακό κρατίδιο, αλλά σε ολόκληρη τη μεγαλόνησο.
Σε ερώτηση που ετέθη στον υπουργό εξωτερικών της Τουρκίας Μεσούτ Τσαβούσογλου πως εννοεί και για ποιο λόγο η Τουρκία επιθυμεί να διατηρήσει το παρεμβατικό δικαίωμα στην Κύπρο, αυτός με αφοπλιστική ειλικρίνεια δήλωσε: «Ναι, θέλουμε να κρατήσουμε τα παρεμβατικά δικαιώματα για να μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε. Δικαίωμα επέμβασης θα ισχύει μέχρι οι Τουρκοκύπριοι να αισθανθούν ασφαλείς».
Το ερώτημα βέβαια που προκύπτει και θα έπρεπε να τεθεί στην τουρκική πλευρά είναι: Από ποιον κινδυνεύει η Κύπρος και απαιτείται η διατήρηση του αναχρονιστικού θεσμού των εγγυήσεων και του παρεμβατικού δικαιώματος της Τουρκίας;
Κάθε επίκληση προστασίας των Tουρκοκυπρίων από επέμβαση της Ελλάδας στην Κύπρο, νομίζω ότι θεωρείται ανεδαφική με βάση την κοινή λογική.
Η Κύπρος δεν απειλείται από κανέναν παρά μόνον από την Τουρκία.
Το κυπριακό είναι ένα πρόβλημα εισβολής και κατοχής το οποίο καρκινοβατεί εδώ και δεκαετίες με τη διεθνή ανεκτικότητα και θα συνεχίζει όσο η διεθνής κοινότητα με τη στάση της ανέχεται την προκλητικότητα της Άγκυρας.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η Άγκυρα δείχνει ξεκάθαρα τις προθέσεις της για την Κύπρο.
Ο Αχμέτ Νταβούτογλου από το 2001 πριν αναλάβει τα καθήκοντα του ΥΠΕΞ της γείτονος χώρας, τις είχε διατυπώσει γραπτώς στο βιβλίο του «Το Στρατηγικό Βάθος, η Διεθνής Θέση της Τουρκίας», σύμφωνα με το οποίο: Στόχος και πάγια επιδίωξη της Άγκυρας είναι η διατήρηση ή ο έλεγχος της στρατηγικής σημασίας νήσου Κύπρου, παράλληλα με τη συμμετοχή της στην εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων της Ανατολικής Μεσογείου.
Τι μέλλει γενέσθαι
Το ερώτημα που προκύπτει μετά το ναυάγιο των διαπραγματεύσεων είναι ποια μπορεί να είναι η εξέλιξη και η προοπτική επίλυσης του κυπριακού;
Ενδεχομένως θα υπάρξει διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης για κάποιο χρονικό διάστημα με προοπτική τη μελλοντική επίλυση του θέματος ή θα οδηγηθούμε σε μια de jure διχοτόμηση, με επιστροφή κάποιων εδαφών και στη συνέχεια τη διαφορετική πορεία που θα ακολουθήσουν οι δύο κοινότητες.
Για το ερώτημα βέβαια της προοπτικής του κυπριακού, ο Ερντογάν από το Αμβούργο στη διάσκεψη των G20, προέβη σε δηλώσεις που περιπλέκουν και δημιουργούν ερωτηματικά αντί να το διαφωτίζουν.
Ανέφερε ότι είναι αδύνατο να βρεθεί λύση εντός των παραμέτρων του ΟΗΕ και ότι η Τουρκία προσανατολίζεται στο σχέδιο Β' και το σχέδιο Γ΄ για την Κύπρο.
Προφανώς το σχέδιο Β΄ έχει να κάνει με τη λύση τύπου συνομοσπονδίας.
Όπως είναι γνωστό η προτεινόμενη λύση μέχρι σήμερα ήταν αυτή της «διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας με όρους πολιτικής ισότητας».
Τι σήμαινε αυτός ο όρος : Δύο συνιστώσες κοινότητες, μία ελληνοκυπριακή και μία τουρκοκυπριακή με δικά τους νομοθετικά, εκτελεστικά και δικαστικά όργανα, στις οποίες θα υπήρχαν σταθερά εγγυημένα ξεκάθαρα ποσοστά πληθυσμού και ιδιοκτησίας περιουσιών.
Σε κεντρικό επίπεδο θα υπήρχε μία ομοσπονδιακή κυβέρνηση με διεθνή εκπροσώπηση.
Ο όρος πολιτική ισότητα αναφέρεται στη λογική της ανάγκης μιας ψήφου για κάθε απόφαση και ενός Τουρκοκύπριου από τους συμμετέχοντες στην κυβέρνηση.
Η βασική διαφορά της συνομοσπονδίας από την ομοσπονδία έγκειται στο ότι η πρώτη δεν αποτελεί κράτος από μόνη της, κράτη είναι τα συστατικά της μέρη.
Ενώ στην ομοσπονδία συμβαίνει το αντίθετο.
Κράτος αποτελεί μόνο η ίδια και όχι τα συστατικά της μέρη.
Εάν το σχέδιο Β΄ που ανέφερε ο Ερντογάν για την Κύπρο αφορά τη λύση της συνομοσπονδίας, θα υφίστανται δύο ανεξάρτητα κράτη, με διαφορετική εκπροσώπηση διεθνώς, και όχι ένα κράτος με μία αρχή, όπως ήταν ο αρχικός στόχος της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας.
Ενδεχομένως αν συνυπολογισθούν οι τεράστιες διαφορές μεταξύ των δύο πλευρών στην Κύπρο να θεωρηθεί ότι η καλύτερη δυνατή λύση να είναι αυτή της συνομοσπονδίας.
Θα πρέπει όμως να ληφθεί υπόψη, ότι κάτι τέτοιο νομιμοποιεί ουσιαστικά τη δημιουργία τουρκικού κράτους στην κατεχόμενη Κύπρο.
Η «απειλή» της προσάρτησης των κατεχομένων εδαφών
Σε περίπτωση που η λύση της συνομοσπονδίας δεν επιτευχθεί, ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας ενδεχομένως να έχει στο νου του την προσάρτηση των κατεχομένων στην τουρκική επικράτεια, κάτι που αναφέρει ως σχέδιο Γ΄.
Κάτι τέτοιο βέβαια περισσότερο ως απειλή ακούγεται και δύσκολα θα επιχειρηθεί από την Τουρκία, η οποία θα έχει να αντιμετωπίσει διεθνείς αντιδράσεις και πολύ δύσκολα θα νομιμοποιήσει τετελεσμένα.
Δεν μπορεί βέβαια να αποκλειστεί ως ενδεχόμενο, καθόσον η Άγκυρα έχει αποδείξει κατ’ επανάληψη ότι αγνοεί τους διεθνείς κανόνες, το τελευταίο διάστημα έχει τεθεί σε τροχιά σύγκρουσης με τα περισσότερα κράτη της Δύσης, αλλά και με δεδομένο το απρόβλεπτο του χαρακτήρα του Ερντογάν.
Την ερχόμενη εβδομάδα είναι προγραμματισμένο να ξεκινήσουν οι εργασίες γεώτρησης στο οικόπεδο 11 της κυπριακής ΑΟΖ.
Η Τουρκία για το θέμα αυτό έχει διατυπώσει έντονες αντιρρήσεις και έχει εξαπολύσει απειλές ότι θα λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για «την προστασία των συμφερόντων της και των συμφερόντων των Τουρκοκυπρίων».
Η χρονική συγκυρία δεν επιτρέπει εφησυχασμούς, καθόσον η χώρα μας την παρούσα φάση πλήττεται από τη δημοσιονομική κρίση, η αμυντική και εξωτερική πολιτική μας διακατέχεται από φοβικά σύνδρομα και ο κατευνασμός που επιχειρείται αντί να λειτουργεί αποτρεπτικά αποθρασύνει την Τουρκία.
Το επόμενο χρονικό διάστημα είναι ιδιαίτερα κρίσιμο και θα πρέπει να υπάρχει ετοιμότητα για αντιμετώπιση τυχόν εξελίξεων.
www.worldenergynews.gr
