Τα απόβλητα που δημιουργούν όταν πρέπει να αποσυρθούν - Εταιρείες πειραματίζονται με νέα υλικά ενόψει ενεργειακής μετάβασης
Ιστορίες για νεκροταφεία… ανεμογεννητριών και ηλιακούς συλλέκτες που συσσωρεύονται σε χώρους υγειονομικής ταφής έχουν γίνει viral, με ακτιβιστές κατά του πράσινου να αξιοποιούν τις εικόνες ως απόδειξη ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας δεν είναι και τόσο καλές για τον πλανήτη.
Καθώς η ηλιακή και η αιολική ενέργεια έχουν απογειωθεί σε όλο τον κόσμο, το ίδιο συμβαίνει και με την αντίδραση ενάντια στα απόβλητα που δημιουργούν όταν ο εξοπλισμός πρέπει να αποσυρθεί.
Σύμφωνα με το Bloomberg, ενώ τα αποσυρμένα πάνελ και λεπίδες είναι μια μορφή απορριμμάτων, είναι μια σταγόνα… στον κάδο των σκουπιδιών που παράγονται κάθε χρόνο από τα πάντα (από καταναλωτικά αγαθά μέχρι δομικά υλικά).
Η χρήση αιολικής και ηλιακής ενέργειας κόβει πολύ περισσότερους τόνους άνθρακα από ό,τι δημιουργεί η παραγωγή και η απόρριψή τους και είναι πολύ πιο καθαρά από τα ορυκτά καύσιμα.
Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι η καθαρή ενέργεια δεν μπορεί να γίνει πιο καθαρή.
Δοκιμές νέων υλικών στην πορεία πιο πράσινης και πιο κυκλικής οικονομίας
Εταιρείες από τη Γαλλία μέχρι την Ταϊβάν πειραματίζονται με νέα υλικά, βιομηχανικές διεργασίες και σχεδιαστικές ιδέες για την επαναχρησιμοποίηση ή την ανακύκλωση ηλιακού και αιολικού εξοπλισμού.
Υποκινούνται από την επιθυμία να δημιουργήσουν μια πιο πράσινη, πιο κυκλική οικονομία, αλλά και από την υπόσχεση ότι υπάρχουν χρήματα που θα βγάλουν από τη μεταπώληση των πολύτιμων υλικών που κρύβονται σε αυτά τα πεταμένα μέρη.
Οι εταιρείες προετοιμάζονται για ένα μέλλον, όταν η έκρηξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) σημαίνει ότι περισσότερες εταιρείες καθαρής ενέργειας θα πληρώσουν για κάποιον να ασχοληθεί με τα σκουπίδια τους.
Το κίνητρο για την ανακύκλωση ηλιακών συλλεκτών
Υπάρχει επίσης ένα οικονομικό κίνητρο για την ανακύκλωση ηλιακών συλλεκτών. Κάθε κυψέλη περιέχει μικρές ποσότητες πολύτιμων μετάλλων όπως ασήμι, χαλκό και αλουμίνιο.
«Έχουμε πόρους στα απόβλητά μας.
Πρέπει πραγματικά να κάνουμε μια προσπάθεια για να πάμε και να πάρουμε αυτά τα στρατηγικά υλικά», λέει ο Nicolas Defrenne (Διευθύνων Σύμβουλος της γαλλικής εταιρείας ανακύκλωσης ηλιακής ενέργειας Soren, η οποία οργανώνει τη συλλογή των χρησιμοποιημένων πάνελ και φροντίζει να αποστέλλονται σε διαφορετικά εργοστάσια ανακύκλωσης).
Τα ηλιακά πάνελ και οι ανεμογεννήτριες είναι εξοπλισμός τελευταίας τεχνολογίας που κατασκευάστηκε για να επιβιώσει σε ανοιχτά πεδία, στον ωκεανό και στις στέγες για δεκαετίες.
Αυτή η ανθεκτικότητα καθιστά επίσης πιο δύσκολο να διαλυθούν όταν έρθει η ώρα να απορριφθούν.
Για να συλλάβουν όσο το δυνατόν περισσότερη αιολική ενέργεια, οι λεπίδες κατασκευάζονται από τα ίδια υλικά με τα αεροπλάνα τύπου jet, ώστε να μπορούν να είναι μακριά και ελαφριά.
Τα μειονεκτήματα
Οι ηλιακοί συλλέκτες είναι ένα παρασκεύασμα της διαστημικής εποχής από ειδικά μέταλλα και γυαλί που είναι 10 φορές πιο αποτελεσματικά από τα φυτά στο να συλλαμβάνουν τις ακτίνες του ήλιου και να τις μετατρέπουν σε χρησιμοποιήσιμη ενέργεια.
«Από την άλλη πλευρά, όλα αυτά συγκρατούνται πολύ καλά για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Από το μειονέκτημα, καθιστά δύσκολη την ανακύκλωση», λέει ο Antoine Chalaux (Διευθύνων Σύμβουλος της ROSI, μιας εταιρείας που ανακυκλώνει ηλιακούς συλλέκτες με έδρα το Seyssins).
Από τα δύο, τα πτερύγια του ανέμου είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα. Μια γιγάντια λεπίδα, που στροβιλίζεται εκατοντάδες μέτρα στον αέρα, μπορεί να γίνει πραγματικός κίνδυνος μετά από πάρα πολλά χρόνια λειτουργίας. Είναι λιγότερο επικίνδυνο να αφήσετε ένα ηλιακό πάνελ να κάθεται λίγα μέτρα από το έδαφος ή σε μια ταράτσα μετά την ημερομηνία λήξης του.
Στην πραγματικότητα, ορισμένα ηλιακά πάνελ που κατασκευάστηκαν τη δεκαετία του 1980 εξακολουθούν να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια. Πολλά λειτουργικά πάνελ που έχουν αφαιρεθεί στις ΗΠΑ και την Ευρώπη μπορούν να πωληθούν με έκπτωση σε αναδυόμενες αγορές, για παράδειγμα σε χώρες της Αφρικής ή της Λατινικής Αμερικής.
Το θέμα όταν πρόκειται για ηλιακή ενέργεια είναι η κλίμακα.
Η βιομηχανία αναπτύσσεται σχεδόν δύο φορές πιο γρήγορα από την αιολική.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να πεταχτούν 97.000 τόνοι πάνελ μέχρι το 2020. Ο αριθμός αυτός θα μπορούσε να ανέλθει σε 2,6 εκατομμύρια τόνους μέχρι το τέλος της δεκαετίας σύμφωνα με το Εθνικό Εργαστήριο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
«Σε 20 χρόνια, όταν θα χρειαστεί να αλλάξουμε όλα αυτά τα πάνελ, θα έχουμε μια πρόκληση τάξεων μεγέθους μεγαλύτερη από σήμερα.
Αυτή τη στιγμή είμαστε στην αρχή», είπε ο Chalaux.
www.worldenergynews.gr
