Σοβαρές αντιδράσεις προκαλεί ήδη η διάταξη του νομοσχεδίου του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για τις ενεργειακές κοινότητες, τον ενεργειακό συμψηφισμό και την αυτοπαραγωγή από συστήματα ΑΠΕ, που έχει δοθεί σε δημόσια διαβούλευση έως τις 27 Φεβρουαρίου. Ήδη έχουν υποβληθεί σχετικά σχόλια στη διαβούλευση ενώ έντονη είναι και η αντίδραση των επιχειρήσεων που θεωρούν ότι με το νομοσχέδιο γράφονται τίτλοι τέλους τόσο στο net metering όσο και στην αυτοπαραγωγή.
Στο επίκεντρο της κριτικής βρίσκεται το άρθρο 28 του νομοσχεδίου που αφορά «την εφαρμογή του ενεργειακού συμψηφισμού και εικονικού ενεργειακού συμψηφισμού από αυτοκαταναλωτές». Το συγκεκριμένο άρθρο αντικαθιστά το άρθρο 14Α του Ν.3468/2006 και προβλέπει μεταξύ άλλων τα εξής:
«Για σταθμούς που εγκαθίστανται από αυτοκαταναλωτές, καθώς και για αυτοκαταναλωτές από κοινού, για την εφαρμογή του ενεργειακού συμψηφισμού, η μέγιστη ισχύς του σταθμού για:
α) οικίες (νοικοκυριά), δεν μπορεί να ξεπερνά τα 10 kW ανα παροχή κατανάλωσης,
β) νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, δεν μπορεί να ξεπερνά τα 100 kW ανά παροχή κατανάλωσης.
Τα όρια που τίθενται προκαλούν αντιδράσεις καθώς θεωρείται ότι καταργείται επί της ουσίας η δυνατότητα αυτοκατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ για τις επιχειρήσεις. Τα 100 kW ανά παροχή κατανάλωσης που προβλέπει το νομοσχέδιο είναι πολύ μικρή ποσότητα ενέργειας για να καλύψει τις ανάγκες οποιασδήποτε επιχείρησης. Πολύ δε περισσότερο που στον προηγούμενο νόμο ο οποίος τροποποιείται προβλεπόταν μέγιστο όριο τα 3 ΜW για τους σταθμούς ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ και ανώτατα όρια εγκατεστημένης ισχύος διαφοροποιημένα ανά κατηγορία παραγωγών και ανά ηλεκτρικό σύστημα διασυνδεδεμένο ή αυτόνομο.
Περιορισμοί στην αυτοπαραγωγή επιχειρήσεων
Η συγκεκριμένη διάταξη χαρακτηρίζεται ως αδικαιολόγητη, αφού θέτει περιορισμό στην ελεύθερη οικονομική δραστηριότητα των βιομηχανικών ή βιοτεχνικών επιχειρήσεων που είχαν επιλέξει ή που θα επέλεγαν να επενδύσουν σε ίδια παραγωγή για να καλύπτουν μεγάλο μέρος των ενεργειακών αναγκών τους από ΑΠΕ. Εξάλλου με τον περιορισμό που εισάγεται προκαλείται σημαντική δυνητική οικονομική επιβάρυνση στις επιχειρήσεις που θα παρήγαγαν ενέργεια από ΑΠΕ για αυτοκατανάλωση και οι οποίες θα συνεχίσουν να αγοράζουν ενέργεια από το σύστημα.
Επιπλέον, εκτιμάται ότι με τον περιορισμό αυτό μπαίνει φρένο στην ενεργειακή δυναμική των ΑΠΕ και μάλιστα όταν είναι προτεραιότητα της χώρας ο στόχος του 45% από ΑΠΕ το 2030
Εξάλλου στο νομοσχέδιο γίνεται αναφορά γενικά στην αυτοκατανάλωση είτε γίνεται με έγχυση και συμψηφισμό (net metering) είτε χωρίς έκχυση στο δίκτυο. Το όριο σε όλες τις περιπτώσεις είναι 100 KW και κρίνεται πως επί της ουσίας καταργεί το net metering, το οποίο έχει πολυδιαφημιστεί από τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας ως λύση για τη μείωση του ενεργειακού κόστους των μικρών βιομηχανιών.
Εκτός βιομηχανικών χώρων τα φωτοβολταϊκά
Όμως οι αντιρρήσεις της αγοράς δεν σταματούν εδώ. Η πιο μεγάλη ένσταση αφορά την αυτοκατανάλωση χωρίς έκχυση στο δίκτυο. Κάποιες εκτιμήσεις μιλούν για παραβίαση των κατευθύνσεων της ευρωπαικής οδηγίας η οποία ενσωματώνεται στο εθνικό δίκαιο με το νομοσχέδιο του ΥΠΕΝ. Μάλιστα σημειώνεται ότι αντί να γίνει χρήση των βιομηχανικών χώρων (σκεπών κ.λ.π) για την τοποθέτηση φωτοβολταικών για την παραγωγή ενέργειας που θα κάλυπτε τις ανάγκες των επιχειρήσεων οι ΑΠΕ περιορίζονται σε οικόπεδα ή πλαγιές.
Και το ερώτημα που τίθεται είναι για ποιον επιστημονικά ή τεχνολογικά τεκμηριωμένο λόγο η κυβέρνηση επιλέγει να θέσει όρια στην παραγωγή από ΑΠΕ (φωτοβολταικά) σε νομικά πρόσωπα (ήτοι βιοτεχνικές/βιομηχανικές μονάδες) όταν γίνεται για αυτοκατανάλωση; Ποιος θεσμικός λόγος δικαιολογεί περιορισμούς στην ίδια παραγωγή και την αυτοκατανάλωση;
Και όλα αυτά όταν μόλις πριν από λίγες ημέρες ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κώστας Σκρέκας μιλούσε από την Δυτική Μακεδονία για net-metering ακόμη και στην Υψηλή Τάση.
www.worldenergynews.gr
