Τα διαφορετικά σενάρια για πρωτογενή πλεονάσματα, επιμηκύνσεις αποπληρωμής των δανείων και των περιόδων χάριτος, ίσως να είναι και "στημένα" στην πραγματικότητα
Το Ταμείο εμφανίζεται να εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι όλοι στην ευρωζώνη και κυρίως η Γερμανία επιδιώκουν τη συμμετοχή του στο τρίτο πρόγραμμα διάσωσης
«Σκηνικό» παράτασης του τρίτου Μνημονίου έχουν ξεκινήσει και στήνουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί σε συνεργασία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Η αδιαλλαξία που προβάλλεται στο θέμα της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους μάλλον υποκρύπτει κάτι περισσότερο από μία απλή κόντρα ανάμεσα στους δύο πλευρές.
Τα διαφορετικά σενάρια για πρωτογενή πλεονάσματα, επιμηκύνσεις αποπληρωμής των δανείων και των περιόδων χάριτος που υπερασπίζονται Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και Πόουλ Τόμσεν για την βιωσιμότητα του χρέους τη Ελλάδας, ίσως να είναι και στημένα στην πραγματικότητα.
Την εξήγηση αυτή δίνουν κύκλοι της κυβέρνησης που ζούνε από κοντά την αγωνία της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές και το παιγνίδι των εντυπώσεων που λαμβάνει χώρα σε επίπεδο Eurogroup.
«Το θέμα είναι που αποσκοπούν όλα αυτά;» διερωτώνται οι ίδιες πηγές, υποστηρίζοντας όσο παραμένει «αγεφύρωτο» το χάσμα των θέσεων μεταξύ αλλά τόσο θα καθυστερεί και η εμπλοκή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.
Το Ταμείο εμφανίζεται να εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι όλοι στην ευρωζώνη και κυρίως η Γερμανία επιδιώκουν τη συμμετοχή του στο τρίτο πρόγραμμα διάσωσης με αποτέλεσμα να διαπραγματεύεται εκ του ασφαλώς στις παρασκηνιακές διαβουλεύσεις για το ελληνικό ζήτημα.
Το Βερολίνο από την πλευρά του διαμηνύει ότι χωρίς ΔΝΤ δεν υπάρχει όχι μόνο μνημονιακή δόση ( 7,1 δις. ευρώ) αλλά και ούτε καν πρόγραμμα βοήθειας.
Σε περίπτωση που το Ταμείο έμπαινε με καθυστέρηση το ελληνικό πρόγραμμα τότε οι προβλεπόμενες εκταμιεύσεις του προς την Ελλάδα θα μετατίθεντο για μετά τον Αύγουστο 2018 που εκπνέει το Ευρωπαϊκό Μνημόνιο ( MoU).
Με άλλα λόγια, μια τέτοια εξέλιξη θα ισοδυναμούσε με παράταση του υφιστάμενου Μνημονίου την οποία πρώτη και καλύτερη θα ζητούσε η Γερμανία…
Πάνω στο τραπέζι παραμένει ακόμη και το σενάριο που έχει ήδη αποκαλύψει το «bankingnews» και προβλέπει συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα χωρίς όμως κεφάλαια στήριξης προς την Ελλάδα.
Σύμφωνα με καλά ενημερωμένες πηγές, πρόκειται για μία λύση η οποία ικανοποιεί όλες τις πλευρές αφού με βάση αυτή το Ταμείο θα εμπλακεί στο πρόγραμμα και μάλιστα με ένα πιο αναβαθμισμένο ρόλο από αυτόν του τεχνικού Συμβούλου που έχει τώρα.
Το μοντέλο αυτής της επιτροπείας έχει εφαρμοστεί και στο παρελθόν από το Ταμείο και όχι πολύ μακριά από εδώ στη γειτονική Κύπρο όπου οι σκληροί τεχνοκράτες του ΔΝΤ επόπτευαν το κυπριακό Μνημόνιο χωρίς την προβλεπόμενη εκταμίευση των δόσεων που συνήθως έπονται της αξιολόγησης.
Η Ελλάδα, που βρίσκεται στη μέση αυτού του περίεργου «μπρα- ντε - φερ δεν θέλει να καθυστερήσει άλλο η ιστορία με το ΔΝΤ η συμμετοχή του οποίου όπως προαναφέρθηκε αποτελεί προαπαιτούμενο για την εκταμίευση της μεγάλης καλοκαιρινής δόσης.
Ας σημειωθεί ότι στις 17 Ιουλίου θα πρέπει να πληρωθεί το ομόλογο Σαμαρά ύψους 1,6 δισ. ευρώ αλλά και τίτλοι αξίας 3,867 δισ. ευρώ που έχει η ΕΚΤ στο χαρτοφυλάκιό της και λήγουν στις 20 του ίδιου μήνα.
Οι χρηματοδοτικές πιέσεις συνεχίζονται και τον Αύγουστο όπου στις 17 του μήνα ωριμάζει δόση του 1,62 δισ. ευρώ που θα πρέπει να πληρώσει η χώρα στον ESM.
Σε αυτό το πλαίσιο η επόμενη σύνοδος της ευρωζώνης στις 15 Ιουνίου στο Λουξεμβούργο για τα πρωτογενή πλεονάσματα μετά το 2022 και τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης θα είναι καθοριστική για το πού πάει το πράγμα με την Ελλάδα.
Στίγμα από το EuroWorkingGroup
Ένα πρώτο στίγμα θεωρείται σίγουρο ότι θα δοθεί από το EuroWorkingGroup που θα συνεδριάσει λίγες μέρες νωρίτερα και θα αναλάβει να «τσεκάρει» αν υπήρξε πρόοδος στις συζητήσεις από το τελευταίο Eurogroup οι οποίες είχαν «κολλήσει»:
1. Στα πλεονάσματα που πρέπει να πετύχει η Ελλάδα μετά το 2022.
Για την 4ετία 2018-2022 τα ζάρια έχουν ριχτεί: 3,5% του ΑΕΠ για την περίοδο 2023 -2060, με την Γερμανία να ζητεί πλεονάσματα της τάξης του 2,2 % ετησίως (από 2,6 % που ζητούσε αρχικά). Το ΔΝΤ δεν δέχεται πάνω από 1,5% του ΑΕΠ, εκτιμώντας ότι ο στόχος για τη βιωσιμότητα του χρέους θα καταστεί μη εφικτός.
2. Στα μεσοπρόθεσμα μέτρα που θα εφαρμοστούν από του χρόνου το καλοκαίρι.
Το ΔΝΤ ζητεί όχι μόνο να καθοριστούν από τώρα, αλλά να αποσαφηνιστεί και η ποσοτικοποίησή τους, προτείνοντας μεγαλύτερη επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων του ΕΤΧΣ και μεγαλύτερη περίοδο χάριτος.
Πηγή:www.bankingnews.gr
www.worldenergynews.gr
«Σκηνικό» παράτασης του τρίτου Μνημονίου έχουν ξεκινήσει και στήνουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί σε συνεργασία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Η αδιαλλαξία που προβάλλεται στο θέμα της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους μάλλον υποκρύπτει κάτι περισσότερο από μία απλή κόντρα ανάμεσα στους δύο πλευρές.
Τα διαφορετικά σενάρια για πρωτογενή πλεονάσματα, επιμηκύνσεις αποπληρωμής των δανείων και των περιόδων χάριτος που υπερασπίζονται Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και Πόουλ Τόμσεν για την βιωσιμότητα του χρέους τη Ελλάδας, ίσως να είναι και στημένα στην πραγματικότητα.
Την εξήγηση αυτή δίνουν κύκλοι της κυβέρνησης που ζούνε από κοντά την αγωνία της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές και το παιγνίδι των εντυπώσεων που λαμβάνει χώρα σε επίπεδο Eurogroup.
«Το θέμα είναι που αποσκοπούν όλα αυτά;» διερωτώνται οι ίδιες πηγές, υποστηρίζοντας όσο παραμένει «αγεφύρωτο» το χάσμα των θέσεων μεταξύ αλλά τόσο θα καθυστερεί και η εμπλοκή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.
Το Ταμείο εμφανίζεται να εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι όλοι στην ευρωζώνη και κυρίως η Γερμανία επιδιώκουν τη συμμετοχή του στο τρίτο πρόγραμμα διάσωσης με αποτέλεσμα να διαπραγματεύεται εκ του ασφαλώς στις παρασκηνιακές διαβουλεύσεις για το ελληνικό ζήτημα.
Το Βερολίνο από την πλευρά του διαμηνύει ότι χωρίς ΔΝΤ δεν υπάρχει όχι μόνο μνημονιακή δόση ( 7,1 δις. ευρώ) αλλά και ούτε καν πρόγραμμα βοήθειας.
Σε περίπτωση που το Ταμείο έμπαινε με καθυστέρηση το ελληνικό πρόγραμμα τότε οι προβλεπόμενες εκταμιεύσεις του προς την Ελλάδα θα μετατίθεντο για μετά τον Αύγουστο 2018 που εκπνέει το Ευρωπαϊκό Μνημόνιο ( MoU).
Με άλλα λόγια, μια τέτοια εξέλιξη θα ισοδυναμούσε με παράταση του υφιστάμενου Μνημονίου την οποία πρώτη και καλύτερη θα ζητούσε η Γερμανία…
Πάνω στο τραπέζι παραμένει ακόμη και το σενάριο που έχει ήδη αποκαλύψει το «bankingnews» και προβλέπει συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα χωρίς όμως κεφάλαια στήριξης προς την Ελλάδα.
Σύμφωνα με καλά ενημερωμένες πηγές, πρόκειται για μία λύση η οποία ικανοποιεί όλες τις πλευρές αφού με βάση αυτή το Ταμείο θα εμπλακεί στο πρόγραμμα και μάλιστα με ένα πιο αναβαθμισμένο ρόλο από αυτόν του τεχνικού Συμβούλου που έχει τώρα.
Το μοντέλο αυτής της επιτροπείας έχει εφαρμοστεί και στο παρελθόν από το Ταμείο και όχι πολύ μακριά από εδώ στη γειτονική Κύπρο όπου οι σκληροί τεχνοκράτες του ΔΝΤ επόπτευαν το κυπριακό Μνημόνιο χωρίς την προβλεπόμενη εκταμίευση των δόσεων που συνήθως έπονται της αξιολόγησης.
Η Ελλάδα, που βρίσκεται στη μέση αυτού του περίεργου «μπρα- ντε - φερ δεν θέλει να καθυστερήσει άλλο η ιστορία με το ΔΝΤ η συμμετοχή του οποίου όπως προαναφέρθηκε αποτελεί προαπαιτούμενο για την εκταμίευση της μεγάλης καλοκαιρινής δόσης.
Ας σημειωθεί ότι στις 17 Ιουλίου θα πρέπει να πληρωθεί το ομόλογο Σαμαρά ύψους 1,6 δισ. ευρώ αλλά και τίτλοι αξίας 3,867 δισ. ευρώ που έχει η ΕΚΤ στο χαρτοφυλάκιό της και λήγουν στις 20 του ίδιου μήνα.
Οι χρηματοδοτικές πιέσεις συνεχίζονται και τον Αύγουστο όπου στις 17 του μήνα ωριμάζει δόση του 1,62 δισ. ευρώ που θα πρέπει να πληρώσει η χώρα στον ESM.
Σε αυτό το πλαίσιο η επόμενη σύνοδος της ευρωζώνης στις 15 Ιουνίου στο Λουξεμβούργο για τα πρωτογενή πλεονάσματα μετά το 2022 και τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης θα είναι καθοριστική για το πού πάει το πράγμα με την Ελλάδα.
Στίγμα από το EuroWorkingGroup
Ένα πρώτο στίγμα θεωρείται σίγουρο ότι θα δοθεί από το EuroWorkingGroup που θα συνεδριάσει λίγες μέρες νωρίτερα και θα αναλάβει να «τσεκάρει» αν υπήρξε πρόοδος στις συζητήσεις από το τελευταίο Eurogroup οι οποίες είχαν «κολλήσει»:
1. Στα πλεονάσματα που πρέπει να πετύχει η Ελλάδα μετά το 2022.
Για την 4ετία 2018-2022 τα ζάρια έχουν ριχτεί: 3,5% του ΑΕΠ για την περίοδο 2023 -2060, με την Γερμανία να ζητεί πλεονάσματα της τάξης του 2,2 % ετησίως (από 2,6 % που ζητούσε αρχικά). Το ΔΝΤ δεν δέχεται πάνω από 1,5% του ΑΕΠ, εκτιμώντας ότι ο στόχος για τη βιωσιμότητα του χρέους θα καταστεί μη εφικτός.
2. Στα μεσοπρόθεσμα μέτρα που θα εφαρμοστούν από του χρόνου το καλοκαίρι.
Το ΔΝΤ ζητεί όχι μόνο να καθοριστούν από τώρα, αλλά να αποσαφηνιστεί και η ποσοτικοποίησή τους, προτείνοντας μεγαλύτερη επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων του ΕΤΧΣ και μεγαλύτερη περίοδο χάριτος.
Πηγή:www.bankingnews.gr
www.worldenergynews.gr
