Ποιές εγγυήσεις δεν παρέχει η επικείμενη συμφωνία
Η κυβέρνηση αποδεχόμενη την απαίτηση των δανειστών για πώληση λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ κερδίζει πολιτικό χρόνο για να διαχειριστεί τις αντιδράσεις, αλλά και περιθώριο για να κρύψει επί του παρόντος την πραγματική συμφωνία που προβλέπει την πώληση υδροηλεκτρικών μονάδων το Φθινόπωρο.
Η σαλαμοποίηση των απαιτήσεων των δανειστών είναι κάτι που δεν γίνεται πρώτη φορά στον τομέα της ενέργειας.
Άλλωστε η πρόσφατη ιστορία είναι αψευδής μάρτυρας αυτής της τακτικής.
Ο κ. Σκουρλέτης, που τη Δευτέρα (27/3) δήλωνε ότι η κυβέρνηση δεν θα πρέπει να υποκύψει στον «κανιβαλισμό της ΔΕΗ» και την Τετάρτη (29/3) εξηγούσε ότι με τη στάση του «προσπαθεί να λειάνει την εκκολαπτόμενη απόφαση», καθώς και ότι ο ίδιος έχει γαλουχηθεί να σέβεται τις συλλογικές αποφάσεις, ήταν ο πρώτος που συμφώνησε με την Τρόικα στη σαλαμοποίηση των απαιτήσεων για την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας.
Συγκεκριμένα τον Ιούνιο του 2016 ο τότε υπουργός Ενέργειας συμφώνησε ότι αν δεν επιτύχουν οι δημοπρασίες ΝΟΜΕ, τις οποίες προώθησε ως εναλλακτική λύση για τη μείωση του μεριδίου της ΔΕΗ στην αγορά, τότε θα ενεργοποιηθούν «δομικά μέτρα».
Γνώριζε καλά πως «δομικά μέτρα» στην αργκό της Τρόικας δεν ήταν άλλα από την πώληση μονάδων της ΔΕΗ, που ήδη από τότε ζητούσαν οι δανειστές και σήμερα πλέον καλείται να διαχειριστεί ο κ. Σταθάκης αποδεχόμενος και αυτός μια νέα σαλαμοποίηση των απαιτήσεων: Τώρα τα λιγνιτικά και αν δεν επιτύχει το market test θα ενεργοποιηθούν τα «δομικά» μέτρα δηλαδή η πώληση υδροηλεκτρικών.
Η "ακτινογραφία" των λιγνιτικών μονάδων
Ίσως και ο κ. Σταθάκης να ελπίζει ότι τον Σεπτέμβριο θα βρίσκεται κάποιος άλλος στο πόστο του, όπως συνέβη με τον προκάτοχο του, όμως εκείνο που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι ότι η ενεργοποίηση της διαδικασίας πώλησης υδροηλεκτρικών μονάδων σε ένα εξάμηνο από σήμερα, θα πρέπει να θεωρείται απολύτως βέβαιη.
Αυτό άλλωστε αποδεικνύεται από την ακτινογραφία των 14 λιγνιτικών εργοστασίων της ΔΕΗ, αφού σε λίγα χρόνια θα έχουν απομείνει σε λειτουργία μόνο τα τέσσερα και συγκεκριμένα ο Άγιος Δημήτριος 5, η Μελίτη 1, η Μεγαλόπολη 4 και η υπό κατασκευή μονάδα Πτολεμαΐδα 5.
Τι θα έχει συμβεί με τις υπόλοιπες λιγνιτικές μονάδες;
• Ο ΑΗΣ Καρδιάς περιλαμβάνει τέσσερις μονάδες συνολικής ισχύος 1.212 MW οι οποίες θα κλείσουν και θα γκρεμιστούν έως το 2020 προκειμένου να αξιοποιηθεί το υποκείμενο κοίτασμα λιγνίτη το οποίο μάλιστα θεωρείται ιδιαιτέρως πλούσιο.
• Ο ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου περιλαμβάνει πέντε μονάδες εκ των οποίων οι τέσσερις συνολικής ισχύος 1.220 MW προβλέπεται να κλείσουν το 2025. Σε λειτουργία θα παραμείνει μόνο ο Άγιος Δημήτριος 5 ισχύος 375 MW ο οποίος υπολογίζεται ότι έχει άλλα 17-20 χρόνια ζωής αφού εγκαινιάστηκε το 1997.
• Οι δυο μονάδες του Αμυνταίου συνολικής ισχύος 600 MW έχουν ηλικία περίπου 30 ετών και θεωρούνται οι πλέον ταλαιπωρημένες εξαιτίας της υψηλής περιεκτικότητας του καυσίμου σε πυριτικά που οδήγησε σε φθορές των υπό πίεση στοιχείων στους λέβητες καθώς και στους αγωγούς καυσίμου των μύλων και τους αγωγούς καυσαερίων.
Επίσης η υψηλή περιεκτικότητα σε θείο των καυσαερίων, επιβάλει την εγκατάσταση συστήματος αποθείωσης για την ικανοποίηση των απαιτήσεων των Κανονισμών της ΕΕ.
Το σύστημα όμως αυτό όπως και οποιαδήποτε άλλη περιβαλλοντική αναβάθμιση των Μονάδων, που μπορεί να κοστίσει από 50-100 εκατ ευρώ, θα πρέπει να αποσβεσθεί με παραγωγή που δεν θα υπερέβαινε τις 35 TWh, δεδομένου ότι αυτό αποτελεί το όριο ηλεκτροπαραγωγής μέχρι εξάντλησης των αποθεμάτων λιγνίτη του Ορυχείου Αμυνταίου Αγίων Αναργύρων, από τα οποία τροφοδοτείται ο Σταθμός.
Υπολογίζεται ότι το κοίτασμα επαρκεί για την κάλυψη των αναγκών της μια μόνο από τις δυο μονάδες έως το 2032, ενώ το 2022 λήγει η άδεια λειτουργίας τους και βεβαίως για να λάβουν νέα άδεια θα πρέπει να γίνουν οι επενδύσεις που προαναφέρθηκαν για την περιβαλλοντική αναβάθμιση.
• Όσο δε για τις δυο μονάδες της Μεγαλόπολης συνολικής ισχύος 600 MW η διάρκεια ζωής της Μεγαλόπολης ΙΙΙ είναι έως το 2020 και της Μεγαλόπολης IV έως το 2032.
Ανύπαρκτο επενδυτικό ενδιαφέρον χωρίς υδροηλεκτρικά
Με βάση αυτά τα δεδομένα και εφόσον η ΔΕΗ δεν δώσει προς πώληση τον Άγιος Δημήτριος 5, τη Μελίτη 1 (για την οποία έχει ήδη υπογράψει MOU με την κινεζική CMEC) τη Μεγαλόπολη 4, και την υπό κατασκευή Πτολεμαΐδα 5, τότε είναι βέβαιο ότι δεν θα υπάρξει επενδυτικό ενδιαφέρον.
Πόσο μάλλον που η παραγωγή ενέργειας από λιγνίτη τα τελευταία χρόνια έχει καταστεί ακριβότερη από το φυσικό αέριο και ως εκ τούτου κανένας ιδιώτης δεν θα ενδιαφερθεί να αγοράσει μονάδες που θα παράγουν ακριβό ρεύμα και δεν θα μπορούν να μπουν στο pool.
Έτσι στο σχέδιο που αποδέχεται σήμερα η κυβέρνηση υποστηρίζοντας ότι διαπραγματεύεται σκληρά υπάρχει ένα σημαντικό κενό:
Πως θα απελευθερωθεί η αγορά, δηλαδή πως θα αποκτήσουν ιδιωτικές εταιρίες ένα μίγμα φθηνής παραγωγής που θα τους επιτρέψει να ανταγωνιστούν τη ΔΕΗ, αν δεν υπάρχει μέσα στο συγκεκριμένο μίγμα και νερό που είναι το πλέον φθηνό «καύσιμο» για την παραγωγή ρεύματος;
www.worldenergynews.gr
Η σαλαμοποίηση των απαιτήσεων των δανειστών είναι κάτι που δεν γίνεται πρώτη φορά στον τομέα της ενέργειας.
Άλλωστε η πρόσφατη ιστορία είναι αψευδής μάρτυρας αυτής της τακτικής.
Ο κ. Σκουρλέτης, που τη Δευτέρα (27/3) δήλωνε ότι η κυβέρνηση δεν θα πρέπει να υποκύψει στον «κανιβαλισμό της ΔΕΗ» και την Τετάρτη (29/3) εξηγούσε ότι με τη στάση του «προσπαθεί να λειάνει την εκκολαπτόμενη απόφαση», καθώς και ότι ο ίδιος έχει γαλουχηθεί να σέβεται τις συλλογικές αποφάσεις, ήταν ο πρώτος που συμφώνησε με την Τρόικα στη σαλαμοποίηση των απαιτήσεων για την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας.
Συγκεκριμένα τον Ιούνιο του 2016 ο τότε υπουργός Ενέργειας συμφώνησε ότι αν δεν επιτύχουν οι δημοπρασίες ΝΟΜΕ, τις οποίες προώθησε ως εναλλακτική λύση για τη μείωση του μεριδίου της ΔΕΗ στην αγορά, τότε θα ενεργοποιηθούν «δομικά μέτρα».
Γνώριζε καλά πως «δομικά μέτρα» στην αργκό της Τρόικας δεν ήταν άλλα από την πώληση μονάδων της ΔΕΗ, που ήδη από τότε ζητούσαν οι δανειστές και σήμερα πλέον καλείται να διαχειριστεί ο κ. Σταθάκης αποδεχόμενος και αυτός μια νέα σαλαμοποίηση των απαιτήσεων: Τώρα τα λιγνιτικά και αν δεν επιτύχει το market test θα ενεργοποιηθούν τα «δομικά» μέτρα δηλαδή η πώληση υδροηλεκτρικών.
Η "ακτινογραφία" των λιγνιτικών μονάδων
Ίσως και ο κ. Σταθάκης να ελπίζει ότι τον Σεπτέμβριο θα βρίσκεται κάποιος άλλος στο πόστο του, όπως συνέβη με τον προκάτοχο του, όμως εκείνο που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι ότι η ενεργοποίηση της διαδικασίας πώλησης υδροηλεκτρικών μονάδων σε ένα εξάμηνο από σήμερα, θα πρέπει να θεωρείται απολύτως βέβαιη.
Αυτό άλλωστε αποδεικνύεται από την ακτινογραφία των 14 λιγνιτικών εργοστασίων της ΔΕΗ, αφού σε λίγα χρόνια θα έχουν απομείνει σε λειτουργία μόνο τα τέσσερα και συγκεκριμένα ο Άγιος Δημήτριος 5, η Μελίτη 1, η Μεγαλόπολη 4 και η υπό κατασκευή μονάδα Πτολεμαΐδα 5.
Τι θα έχει συμβεί με τις υπόλοιπες λιγνιτικές μονάδες;
• Ο ΑΗΣ Καρδιάς περιλαμβάνει τέσσερις μονάδες συνολικής ισχύος 1.212 MW οι οποίες θα κλείσουν και θα γκρεμιστούν έως το 2020 προκειμένου να αξιοποιηθεί το υποκείμενο κοίτασμα λιγνίτη το οποίο μάλιστα θεωρείται ιδιαιτέρως πλούσιο.
• Ο ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου περιλαμβάνει πέντε μονάδες εκ των οποίων οι τέσσερις συνολικής ισχύος 1.220 MW προβλέπεται να κλείσουν το 2025. Σε λειτουργία θα παραμείνει μόνο ο Άγιος Δημήτριος 5 ισχύος 375 MW ο οποίος υπολογίζεται ότι έχει άλλα 17-20 χρόνια ζωής αφού εγκαινιάστηκε το 1997.
• Οι δυο μονάδες του Αμυνταίου συνολικής ισχύος 600 MW έχουν ηλικία περίπου 30 ετών και θεωρούνται οι πλέον ταλαιπωρημένες εξαιτίας της υψηλής περιεκτικότητας του καυσίμου σε πυριτικά που οδήγησε σε φθορές των υπό πίεση στοιχείων στους λέβητες καθώς και στους αγωγούς καυσίμου των μύλων και τους αγωγούς καυσαερίων.
Επίσης η υψηλή περιεκτικότητα σε θείο των καυσαερίων, επιβάλει την εγκατάσταση συστήματος αποθείωσης για την ικανοποίηση των απαιτήσεων των Κανονισμών της ΕΕ.
Το σύστημα όμως αυτό όπως και οποιαδήποτε άλλη περιβαλλοντική αναβάθμιση των Μονάδων, που μπορεί να κοστίσει από 50-100 εκατ ευρώ, θα πρέπει να αποσβεσθεί με παραγωγή που δεν θα υπερέβαινε τις 35 TWh, δεδομένου ότι αυτό αποτελεί το όριο ηλεκτροπαραγωγής μέχρι εξάντλησης των αποθεμάτων λιγνίτη του Ορυχείου Αμυνταίου Αγίων Αναργύρων, από τα οποία τροφοδοτείται ο Σταθμός.
Υπολογίζεται ότι το κοίτασμα επαρκεί για την κάλυψη των αναγκών της μια μόνο από τις δυο μονάδες έως το 2032, ενώ το 2022 λήγει η άδεια λειτουργίας τους και βεβαίως για να λάβουν νέα άδεια θα πρέπει να γίνουν οι επενδύσεις που προαναφέρθηκαν για την περιβαλλοντική αναβάθμιση.
• Όσο δε για τις δυο μονάδες της Μεγαλόπολης συνολικής ισχύος 600 MW η διάρκεια ζωής της Μεγαλόπολης ΙΙΙ είναι έως το 2020 και της Μεγαλόπολης IV έως το 2032.
Ανύπαρκτο επενδυτικό ενδιαφέρον χωρίς υδροηλεκτρικά
Με βάση αυτά τα δεδομένα και εφόσον η ΔΕΗ δεν δώσει προς πώληση τον Άγιος Δημήτριος 5, τη Μελίτη 1 (για την οποία έχει ήδη υπογράψει MOU με την κινεζική CMEC) τη Μεγαλόπολη 4, και την υπό κατασκευή Πτολεμαΐδα 5, τότε είναι βέβαιο ότι δεν θα υπάρξει επενδυτικό ενδιαφέρον.
Πόσο μάλλον που η παραγωγή ενέργειας από λιγνίτη τα τελευταία χρόνια έχει καταστεί ακριβότερη από το φυσικό αέριο και ως εκ τούτου κανένας ιδιώτης δεν θα ενδιαφερθεί να αγοράσει μονάδες που θα παράγουν ακριβό ρεύμα και δεν θα μπορούν να μπουν στο pool.
Έτσι στο σχέδιο που αποδέχεται σήμερα η κυβέρνηση υποστηρίζοντας ότι διαπραγματεύεται σκληρά υπάρχει ένα σημαντικό κενό:
Πως θα απελευθερωθεί η αγορά, δηλαδή πως θα αποκτήσουν ιδιωτικές εταιρίες ένα μίγμα φθηνής παραγωγής που θα τους επιτρέψει να ανταγωνιστούν τη ΔΕΗ, αν δεν υπάρχει μέσα στο συγκεκριμένο μίγμα και νερό που είναι το πλέον φθηνό «καύσιμο» για την παραγωγή ρεύματος;
www.worldenergynews.gr
