Η ψήφιση του νόμου της ΕΕ για τα πρότυπα εκπομπών CO2 για αυτοκίνητα και φορτηγά ανατρέπεται
Στις αρχές της περασμένης εβδομάδας, η ψήφιση του νόμου της ΕΕ για τα πρότυπα εκπομπών CO2 για αυτοκίνητα και φορτηγά, ο οποίος περιλαμβάνει de facto απαγόρευση της πώλησης οχημάτων με κινητήρα εσωτερικής καύσης από το 2035, φαινόταν σε γενικές γραμμές σε καλό δρόμο.
Η Γερμανία υπαγορεύει Η απαίτηση της Γερμανίας να υποβάλει η Επιτροπή πρόταση για τα ηλεκτρονικά καύσιμα φέρνει την εκτελεστική εξουσία της ΕΕ σε δύσκολη θέση. Τελικά, είναι πιθανό η Επιτροπή να παράσχει κάποια μορφή εγγύησης ότι θα προετοιμάσει μια έκθεση για τα ηλεκτρονικά καύσιμα, έστω και μόνο για να διασφαλίσει την ασφαλή ψήφιση μιας ζωτικής σημασίας νομοθεσίας για την Πράσινη Συμφωνία. Κάτι τέτοιο θα είναι κάτι σαν αμηχανία για τον Αντιπρόεδρο της Επιτροπής Τίμερμανς, ο οποίος θα χρειαστεί να δικαιολογήσει ακροβατικά μια στάση που ο ίδιος έχει αποδοκιμάσει στο παρελθόν (τα ηλεκτρονικά καύσιμα, είπε ο Τίμερμανς στους δημοσιογράφους στις 14 Φεβρουαρίου, δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται στις οδικές μεταφορές σε τρόπο ή μορφή »). Αλλά αυτό δεν είναι πέρα από τις δυνατότητες ενός ικανού πολιτικού. Αν γίνει σωστά, το Timmermans μπορεί σε μεγάλο βαθμό να σώσει το πρόσωπο, δικαιολογώντας την πρόταση για τα ηλεκτρονικά καύσιμα ως μέρος της δέσμευσης της Επιτροπής για τεχνολογική ουδετερότητα και ως μέσο για την άμβλυνση των ανησυχιών της βιομηχανίας. Αυτό που είναι πιο δύσκολο να δικαιολογηθεί, και τελικά πιο επιζήμιο, είναι η αντίληψη ότι η Επιτροπή μπορεί να οπλιστεί από ένα ισχυρό κράτος μέλος, για να κάνει δηλώσεις που μπορεί να μην επιθυμεί να κάνει. Το τελευταίο κεφάλαιο στο έπος της απαγόρευσης των κινητήρων εσωτερικής καύσης θα αναζωογονήσει αναμφίβολα την αντίληψη ότι, αν και η ΕΕ είναι μια λέσχη ίσων, ορισμένα μέλη είναι πιο ίσα από άλλα. Φαίνεται σε αυτό το τελευταίο στάδιο ότι η Επιτροπή δεν έχει άλλη επιλογή από το να υποχωρήσει στις απαιτήσεις του Βερολίνου. Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι είναι λογικό να γίνει κάτι τέτοιο και ότι το αίτημα δεν είναι ιδιαίτερα επαχθές. Αλλά η εικόνα του μεγαλύτερου κράτους μέλους της ένωσης που αναγκάζει την Επιτροπή να υποκύψει στη θέλησή του θα είναι πιο δύσκολο να κλονιστεί.
Fast forward στο σήμερα και όλα έχουν αλλάξει. Τη στιγμή της σύνταξης, τουλάχιστον πέντε κράτη μέλη έχουν δηλώσει ότι δεν θα υποστηρίξουν το νόμο. Μια συνεδρίαση για την επικύρωση της νομοθετικής πρότασης που είχε προγραμματιστεί για σήμερα (7 Μαρτίου) – που θεωρείται απλώς τυπική – ακυρώθηκε. Δεν έχει προταθεί ακόμη νέα ημερομηνία. Η χρονική στιγμή αυτής της ανατροπής, στο τέλος της νομοθετικής διαδικασίας, είναι σε μεγάλο βαθμό άνευ προηγουμένου. Ο λόγος αυτής της μεγάλης κατάρριψης της νομοθετικής παράδοσης είναι ουσιαστικά μια εσωτερική πολιτική διαμάχη μεταξύ του ολοένα και πιο ασταθούς κυβερνητικού συνασπισμού της Γερμανίας. Παρά το γεγονός ότι η Γερμανία υποστήριξε τη συμφωνία σε συνεδρίαση του Συμβουλίου τον περασμένο Νοέμβριο, το κόμμα της ελεύθερης αγοράς FDP (Ανανέωση της Ευρώπης) άρχισε να υποψιάζεται ότι μια μη δεσμευτική ρήτρα που περιλαμβάνεται στο κείμενο δεν θα ήταν αρκετή για να εγγυηθεί ότι οι κινητήρες εσωτερικής καύσης που λειτουργούν με ηλεκτρική ενέργεια θα εξοικονομηθούν συνθετικά καύσιμα. Ανησυχώντας ότι οι δεξιοί αντίπαλοι, το CDU (EPP), θα τους χρωματίσουν ως το κόμμα που επέτρεψε στην ΕΕ να καταστρέψει τον κινητήρα εσωτερικής καύσης, σύμβολο της μηχανικής ικανότητας της Γερμανίας, ανέλαβαν δράση. Ο υπουργός Μεταφορών Volker Wissing ανακοίνωσε ότι το FDP δεν θα υποστηρίξει τη συμφωνία, εκτός εάν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαβεβαιώσει ότι θα υποβάλει νομοθετική πρόταση για το πώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα ηλεκτρονικά καύσιμα για την επίτευξη του στόχου μηδενικού CO2. Σύμφωνα με τους κανόνες του συνασπισμού, εκτός εάν όλα τα κυβερνώντα κόμματα συμφωνήσουν να υποστηρίξουν ένα μέτρο, η Γερμανία πρέπει να απέχει από τις ψηφοφορίες της ΕΕ. Αφού η Γερμανία απέσυρε την υποστήριξή της, άλλες χώρες ένιωσαν την τόλμη να κάνουν το ίδιο. Ως έχει, το όριο των τεσσάρων χωρών για μια μειοψηφία που εμποδίζει έχει ξεπεραστεί, με την Τσεχία –την ίδια τη χώρα που μεσολάβησε στη συμφωνία με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο– να είναι η τελευταία.Η Γερμανία υπαγορεύει Η απαίτηση της Γερμανίας να υποβάλει η Επιτροπή πρόταση για τα ηλεκτρονικά καύσιμα φέρνει την εκτελεστική εξουσία της ΕΕ σε δύσκολη θέση. Τελικά, είναι πιθανό η Επιτροπή να παράσχει κάποια μορφή εγγύησης ότι θα προετοιμάσει μια έκθεση για τα ηλεκτρονικά καύσιμα, έστω και μόνο για να διασφαλίσει την ασφαλή ψήφιση μιας ζωτικής σημασίας νομοθεσίας για την Πράσινη Συμφωνία. Κάτι τέτοιο θα είναι κάτι σαν αμηχανία για τον Αντιπρόεδρο της Επιτροπής Τίμερμανς, ο οποίος θα χρειαστεί να δικαιολογήσει ακροβατικά μια στάση που ο ίδιος έχει αποδοκιμάσει στο παρελθόν (τα ηλεκτρονικά καύσιμα, είπε ο Τίμερμανς στους δημοσιογράφους στις 14 Φεβρουαρίου, δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται στις οδικές μεταφορές σε τρόπο ή μορφή »). Αλλά αυτό δεν είναι πέρα από τις δυνατότητες ενός ικανού πολιτικού. Αν γίνει σωστά, το Timmermans μπορεί σε μεγάλο βαθμό να σώσει το πρόσωπο, δικαιολογώντας την πρόταση για τα ηλεκτρονικά καύσιμα ως μέρος της δέσμευσης της Επιτροπής για τεχνολογική ουδετερότητα και ως μέσο για την άμβλυνση των ανησυχιών της βιομηχανίας. Αυτό που είναι πιο δύσκολο να δικαιολογηθεί, και τελικά πιο επιζήμιο, είναι η αντίληψη ότι η Επιτροπή μπορεί να οπλιστεί από ένα ισχυρό κράτος μέλος, για να κάνει δηλώσεις που μπορεί να μην επιθυμεί να κάνει. Το τελευταίο κεφάλαιο στο έπος της απαγόρευσης των κινητήρων εσωτερικής καύσης θα αναζωογονήσει αναμφίβολα την αντίληψη ότι, αν και η ΕΕ είναι μια λέσχη ίσων, ορισμένα μέλη είναι πιο ίσα από άλλα. Φαίνεται σε αυτό το τελευταίο στάδιο ότι η Επιτροπή δεν έχει άλλη επιλογή από το να υποχωρήσει στις απαιτήσεις του Βερολίνου. Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι είναι λογικό να γίνει κάτι τέτοιο και ότι το αίτημα δεν είναι ιδιαίτερα επαχθές. Αλλά η εικόνα του μεγαλύτερου κράτους μέλους της ένωσης που αναγκάζει την Επιτροπή να υποκύψει στη θέλησή του θα είναι πιο δύσκολο να κλονιστεί.
www.worldenergynews.gr