Οι πράσινες στέγες – δώματα, όπως και οι κάθετοι κήποι στην εξωτερική τοιχοποιία ενός ακινήτου μειώνουν μέχρι 10 βαθμούς Κελσίου την εσωτερική θερμοκρασία τους θερινούς μήνες, ενώ περιορίζουν την απώλεια θερμότητας από το εσωτερικό κατά τους χειμερινούς μήνες
Δεν είναι μόνο θέμα αισθητικής, αλλά έχει και ουσιαστικό οικονομικό όφελος, αφού μία «πράσινη» στέγη ή ένα φυτεμένο δώμα – ταράτσα ομορφαίνει μεν το κάθε ακίνητο, συμβάλει δε στην μείωση των εξόδων για τη θέρμανση και τον κλιματισμό της κατοικίας ή οποιασδήποτε άλλης χρήσης δομημένο χώρο.
Η φύτευση, η οποία μπορεί να γίνει τόσο σε ένα επίπεδο δώμα (μονοκατοικίας ή πολυκατοικίας) όσο και σε μία επικλινή στέγη, έχει αποδειχθεί πως μπορεί να περιορίσει αισθητά τα θερμικά φορτία του ακινήτου στη διάρκεια του καλοκαιριού και αντίστοιχα τις θερμικές απώλειες κατά τους χειμερινούς μήνες, εξασφαλίζοντας ιδανικές θερμοκρασιακές συνθήκες στους εσωτερικούς χώρους με τη μικρότερη δυνατή χρήση ενέργειας.
Μάλιστα, υπολογίζεται πως χάρη στην δημιουργία πράσινης στέγης είναι δυνατόν η εξοικονόμηση ενέργειας για τον δροσισμό και τη θέρμανση μιας κατοικίας να αγγίξει το 50%.
Το ίδιο αποτέλεσμα μπορούν να πετύχουν και οι λεγόμενοι «κάθετοι κήποι», οι οποίοι δημιουργούνται με φύτευση πάνω στις κάθετες επιφάνειες των κτιρίων.
Αυτό επιτυγχάνεται είτε με φυτοδοχεία που στηρίζονται στους τοίχους, είτε με ένα εξειδικευμένο σύστημα που περιλαμβάνει έναν ανθεκτικό μεταλλικό σκελετό, ένα φύλλο PVC, μη βιοαποικοδομήσιμες μεμβράνες και μία ποικιλία φυτών που προσαρτώνται σε αυτές.
Για τη βελτίωση της ενεργειακής «συμπεριφοράς» μιας κατοικίας ή ενός κτιρίου δεν είναι απαραίτητο να συνυπάρχουν η πράσινη στέγη – δώμα με τον κάθετο κήπο, αφού η παρουσία είτε της πρώτης είτε του δεύτερου είναι αρκετή για να εξασφαλίσει τα ίδια ακριβώς αποτελέσματα χωρίς επιπρόσθετο κόστος.
Επισημαίνεται πως το κόστος για τη δημιουργία μιας πράσινης στέγης – δώματος, όπως αναφέρει στο World Energy News ο κ. Andrew Michael Clements ως επικεφαλής της εταιρίας Οικοστέγες ΑΕ, ξεκινά από τα 5.000 ευρώ και εξαρτάται από το είδος της φύτευσης και φυσικά την επιφάνεια κάλυψης.
«Σε μία ταράτσα που έχει επιφάνεια 100 τ.μ. δεν είναι απαραίτητο να κάνουμε φύτευση στο σύνολο του χώρου. Μπορούμε να έχουμε τα ίδια θετικά αποτελέσματα ακόμη κι αν αξιοποιήσουμε μόλις τη μισή από τη διαθέσιμη επιφάνεια. Εξάλλου, ένα τμήμα της επιφάνειας το χρειαζόμαστε για να δημιουργήσουμε διαδρόμους περιπάτου, αλλά και για την εγκατάσταση συστημάτων όπως είναι οι ηλιακοί θερμοσίφωνες ή τα φωτοβολταϊκά πάνελ», σημειώνει ο κ. Clements.
Η απαραίτητη υποδομή για ένα φυτεμένο δώμα εφαρμόζεται από το επίπεδο της στεγάνωσης του κτιρίου και άνω (είναι απαραίτητο να έχει προηγηθεί στεγανοποίηση της ταράτσας σε περίπτωση που δεν υπάρχει), με την εξής διαστρωμάτωση: πρώτα τοποθετείται η αντιριζική μεμβράνη, μετά το φύλλο προστασίας και συγκράτησης υγρασίας, κατόπιν το αποστραγγιστικό δίκτυο και το διηθητικό φύλλο, ενώ τέλος το υπόστρωμα για την ανάπτυξη των φυτών και φυσικά τα φυτά.
Τρεις κατηγορίες πράσινων στεγών
Οι πράσινες στέγες, ανάλογα με το είδος της βλάστησης που χρησιμοποιείται, το βάθος και το βάρος του απαραίτητου υποστρώματος (χώμα), τον βαθμό της φροντίδας – συντήρησης και το συνολικό κόστος δημιουργίας, κατατάσσονται σε τρεις διαφορετικές κατηγορίες.
Πιο συγκεκριμένα, οι επιμέρους τύποι των πράσινων στεγών είναι:
• Ο εντατικός τύπος περιλαμβάνει από χλοοτάπητα, μέχρι θάμνους και δέντρα. Το βάθος του υποστρώματος είναι από μισό μέχρι και ένα μέτρο, ενώ επιβαρύνει το ακίνητο με 180 – 500 κιλά ανά τετραγωνικό μέτρο. Αποτελεί δε σχετικά καλή επιλογή για υγρά και ήπια κλίματα, που δεν χαρακτηρίζονται από ισχυρούς ανέμους. Ωστόσο, το συνολικό όφελος από την εφαρμογή αυτού του είδους πράσινης στέγης περιορίζεται από το υψηλό κόστος τοποθέτησης και συντήρησής της, με αποτέλεσμα η απόσβεση της επένδυσης να απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα. Επιπλέον, στη χώρα μας, οι αυξημένες ανάγκες άρδευσης, περιορίζουν και το οικολογικό όφελος ενός τέτοιου έργου. Επιπρόσθετα, ο εντατικός τύπος επιβαρύνει σημαντικά το στατικό φορτίο του κτιρίου, βάζοντας σε κίνδυνο ιδιαίτερα τόσο τις παλιότερες κατασκευές όσο και εκείνες που βρίσκονται σε σεισμογενείς περιοχές.
• Ο ημιεντατικός τύπος περιλαμβάνει κάθε είδους βλάστηση εκτός από δέντρα, με το βάθος του υποστρώματος να είναι από 15 – 50 εκατοστά και το σχετικό βάρος (βρεγμένο υπόστρωμα και φυτά) να διαμορφώνεται μεταξύ 120 και 200 κιλών για κάθε τετραγωνικό μέτρο. Το συγκεκριμένο είδος πράσινης στέγης έχει ένα μέσο κόστος περί τα 10.000 ευρώ για την κάλυψη μιας επιφάνειας περίπου 100 τ.μ., ενώ απαιτεί τακτικό πότισμα και κατά περιόδους πρέπει να γίνεται συντήρηση με μια σχετικά υψηλή δαπάνη. Η απόσβεση μιας τέτοιας επένδυσης είναι σχετικά αργή χρονικά.
• Ο εκτατικός τύπος συγκεντρώνει τα περισσότερα πλεονεκτήματα σε σχέση με τους άλλους δύο τύπους πράσινης στέγης, κυρίως λόγω του μικρότερου κόστους τοποθέτησης και της χαμηλής έως και μηδενικής δαπάνης για τη συντήρησή του. Έτσι, δεν είναι τυχαίο που αποτελεί την πρώτη και με διαφορά επιλογή σε σχέση με τον εντατικό και τον ημιεντατικό τύπο. Η βλάστηση αποτελείται από χλόη (γκαζόν), ανθοφόρα φυτά, βότανα και ποώδη φυτά, το βάθος του υποστρώματος δεν ξεπερνά τα 15 εκατοστά και το βάρος του το 50 - 150 κιλά το τετραγωνικό μέτρο. Το δε κόστος διαμορφώνεται περί τα 5.000 – 6.000 ευρώ για επιφάνεια περίπου 100 τ.μ., με την απόσβεση να γίνεται σε διάστημα 3 – 4 ετών.
Σημειώνεται πως ιδιαίτερα στη χώρα μας που οι κλιματολογικές συνθήκες χαρακτηρίζονται από μεγάλες αυξομειώσεις θερμοκρασίας και ισχυρούς ανέμους και όπου η επάρκεια νερού είναι σχετικά περιορισμένη, ο εκτατικός τύπος φυτεμένου δώματος είναι ο πλέον ενδεδειγμένος.
«Ο τύπος φυτεμένου δώματος επιλέγεται με βάση το διαθέσιμο φορτίο του κτιρίου. Αν δεν υπάρχει διαθέσιμο το φορτίο που απαιτείται για την κατασκευή φυτεμένου δώματος δεν μπορούμε να προχωρήσουμε ή εφόσον είναι εφικτό επιλέγεται ο εκτατικός τύπος με το μικρότερο δυνατό φορτίο που μπορεί να εφαρμοστεί», αναφέρει στο World Energy News η κ. Λαμπρινή Ποδαροπούλου, γεωπόνος ΓΠΑ - MSc Αρχιτέκτων Τοπίου της εταιρίας Landco ΕΠΕ.
Εξοικονόμηση ενέργειας και μείωση του κόστους συντήρησης ακινήτων
Η αισθητική αναβάθμιση του ακινήτου, αν και προφανής, δεν είναι ωστόσο ο βασικός λόγος για τη δημιουργία μιας πράσινης στέγης – πράσινου δώματος ή ακόμη και ενός κάθετου κήπου.
Μια επένδυση αυτού του είδους έχει οικονομικά οφέλη, συμβάλλοντας μεταξύ άλλων σε σημαντικό βαθμό στην εξοικονόμηση ενέργειας για την ψύξη και τη θέρμανση ενός ακινήτου.
Ειδικότερα, το καλοκαίρι η θερμοκρασία στην επιφάνεια της ταράτσας μπορεί να φτάσει ακόμη και τους 80 βαθμούς Κελσίου, με αποτέλεσμα ένα μεγάλο μέρος της να διοχετεύεται προς το εσωτερικό του κτιρίου και να απαιτείται η κατανάλωση αρκετής ενέργειας για τον κλιματισμό του.
Η ύπαρξη, όμως, μια φυτεμένης ταράτσας απορροφά το μεγαλύτερο μέρος της θερμότητας και έτσι το ακίνητο κατά τους θερινούς μήνες θερμαίνεται (και αντίστοιχα κατά τους χειμερινούς μήνες ψύχεται) πολύ πιο αργά σε σχέση με ένα δώμα όπου δεν έχει εφαρμοστεί αντίστοιχο σύστημα.
Επομένως, το ακίνητο κλιματίζεται πιο αποτελεσματικά είτε με τη βοήθεια μηχανημάτων είτε και χωρίς αυτά.
Αναλυτικά, τα οφέλη που προσφέρει η εφαρμογή συστήματος πράσινης στέγης – δώματος, είναι τα εξής:
• Μείωση της επιφανειακής θερμοκρασίας της ταράτσας έως 45 βαθμούς Κελσίου και σταθεροποίησή της κατά τις θερμότερες μέρες και ώρες του χρόνου κάτω από τους 35 βαθμούς.
• Μείωση της εσωτερικής θερμοκρασίας του κτιρίου έως 10 βαθμούς Κελσίου τους θερινούς μήνες, καθώς και μείωση της απώλειας θερμότητας από το εσωτερικό του ακινήτου τους χειμερινούς μήνες.
• Μείωση του κόστους της ενέργειας για θέρμανση και ψύξη έως 50%. Ειδικότερα, μπορεί να εξασφαλίσει οικονομία στο πετρέλαιο θέρμανσης κατά 2 λίτρα ανά τετραγωνικό μέτρο το χρόνο.
• Αύξηση της εμπορικής αξίας των οικιστικών και άλλων ακινήτων (γραφεία, εργοστάσια, αποθήκες κ.λπ.) λόγω της υψηλής βαθμολόγησης τους στην ενεργειακή ταυτότητα του κτιρίου.
Επιπλέον, το πράσινο – φύτευση προστατεύει την επιφάνεια του δώματος και την στεγανωτική του στρώση από τις καιρικές συνθήκες (βροχόπτωση, χιόνι, χαλάζι) την ακτινοβολία UV, αλλά και τις μηχανικές καταπονήσεις.
Έτσι, ο χρόνος «ζωής» του δώματος, αλλά και της στεγάνωσής του διπλασιάζεται από περίπου 30 έτη σε περισσότερα από 60 χρόνια, γεγονός που σημαίνει σημαντική εξοικονόμηση χρημάτων για την επαναστεγανοποίηση και επισκευή του σκυροδέματος.
Δηλαδή, μέσω του πράσινου δώματος επιτυγχάνεται μείωση σε ότι αφορά στο κόστος συντήρησης του ακινήτου.
Προστασία από φωτιά, πλημμύρες και θορύβους
Πέρα από τα καθαρά οικονομικά οφέλη, θετικές επιπτώσεις από τη δημιουργία μιας πράσινης στέγης προκύπτουν επίσης σε ότι αφορά στην προστασία του ακινήτου από τη φωτιά, τις πλημμύρες και τους θορύβους.
Ειδικότερα, με βάση σχετικές έρευνες, τα φυτεμένα δώματα εμποδίζουν την εξάπλωση της φωτιάς καλύτερα ακόμη και από τα δώματα που έχουν στρωθεί με χαλίκι.
Αυτό οφείλεται κυρίως στην κατακράτηση νερού από τα παχύφυτα που συνήθως χρησιμοποιούνται στη φύτευση.
Επιπλέον, μία πράσινη στέγη κατακρατά και φιλτράρει περίπου το 75% της ποσότητας των νερών της βροχής, παρέχοντας ουσιαστικά αντιπλημμυρική προστασία στην πόλη.
Και αυτό, αφού αποτρέπει μία σημαντική ποσότητα των βρόχινων υδάτων να κατευθυνθεί στο αποχετευτικό σύστημα, κάτι που σε περίπτωση ισχυρών καταιγίδων ενδέχεται να προκαλέσει πλημμύρες.
Σημαντικό είναι, επίσης, ότι ένα φυτεμένο δώμα και ιδίαίτερα ένας κάθετος κήπος έχει ηχομονωτικές ιδιότητες, καθώς μπορεί να μειώσει τον εξωτερικό θόρυβο κατά τουλάχιστον 10 ντεσιμπέλ (μονάδα μέτρησης ήχου) σε σχέση με μία συμβατική μόνωση.
Επομένως, η πράσινη στέγη αποτελεί σε αρκετές περιπτώσεις ιδανική λύση για τα ακίνητα εκείνα που βρίσκονται κοντά σε ισχυρές πηγές θορύβου, όπως είναι λεωφόροι, αεροδρόμια και εργοστάσια.
Φυσικά, η εκτεταμένη ύπαρξη πράσινων στεγών μπορεί να αντιμετωπίσει το φαινόμενο των θερμικών νησίδων και να βελτιώσει το μικροκλίμα μιας πόλης, ενώ παράλληλα – χάρη στα φυτά που απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα και παράγουν οξυγόνο μέσω της φωτοσύνθεσης – να εμπλουτίσει την ατμόσφαιρα με καθαρό οξυγόνο.
www.worldenergynews.gr
Η φύτευση, η οποία μπορεί να γίνει τόσο σε ένα επίπεδο δώμα (μονοκατοικίας ή πολυκατοικίας) όσο και σε μία επικλινή στέγη, έχει αποδειχθεί πως μπορεί να περιορίσει αισθητά τα θερμικά φορτία του ακινήτου στη διάρκεια του καλοκαιριού και αντίστοιχα τις θερμικές απώλειες κατά τους χειμερινούς μήνες, εξασφαλίζοντας ιδανικές θερμοκρασιακές συνθήκες στους εσωτερικούς χώρους με τη μικρότερη δυνατή χρήση ενέργειας.
Μάλιστα, υπολογίζεται πως χάρη στην δημιουργία πράσινης στέγης είναι δυνατόν η εξοικονόμηση ενέργειας για τον δροσισμό και τη θέρμανση μιας κατοικίας να αγγίξει το 50%.
Το ίδιο αποτέλεσμα μπορούν να πετύχουν και οι λεγόμενοι «κάθετοι κήποι», οι οποίοι δημιουργούνται με φύτευση πάνω στις κάθετες επιφάνειες των κτιρίων.
Αυτό επιτυγχάνεται είτε με φυτοδοχεία που στηρίζονται στους τοίχους, είτε με ένα εξειδικευμένο σύστημα που περιλαμβάνει έναν ανθεκτικό μεταλλικό σκελετό, ένα φύλλο PVC, μη βιοαποικοδομήσιμες μεμβράνες και μία ποικιλία φυτών που προσαρτώνται σε αυτές.
Για τη βελτίωση της ενεργειακής «συμπεριφοράς» μιας κατοικίας ή ενός κτιρίου δεν είναι απαραίτητο να συνυπάρχουν η πράσινη στέγη – δώμα με τον κάθετο κήπο, αφού η παρουσία είτε της πρώτης είτε του δεύτερου είναι αρκετή για να εξασφαλίσει τα ίδια ακριβώς αποτελέσματα χωρίς επιπρόσθετο κόστος.
Επισημαίνεται πως το κόστος για τη δημιουργία μιας πράσινης στέγης – δώματος, όπως αναφέρει στο World Energy News ο κ. Andrew Michael Clements ως επικεφαλής της εταιρίας Οικοστέγες ΑΕ, ξεκινά από τα 5.000 ευρώ και εξαρτάται από το είδος της φύτευσης και φυσικά την επιφάνεια κάλυψης.
«Σε μία ταράτσα που έχει επιφάνεια 100 τ.μ. δεν είναι απαραίτητο να κάνουμε φύτευση στο σύνολο του χώρου. Μπορούμε να έχουμε τα ίδια θετικά αποτελέσματα ακόμη κι αν αξιοποιήσουμε μόλις τη μισή από τη διαθέσιμη επιφάνεια. Εξάλλου, ένα τμήμα της επιφάνειας το χρειαζόμαστε για να δημιουργήσουμε διαδρόμους περιπάτου, αλλά και για την εγκατάσταση συστημάτων όπως είναι οι ηλιακοί θερμοσίφωνες ή τα φωτοβολταϊκά πάνελ», σημειώνει ο κ. Clements.
Η απαραίτητη υποδομή για ένα φυτεμένο δώμα εφαρμόζεται από το επίπεδο της στεγάνωσης του κτιρίου και άνω (είναι απαραίτητο να έχει προηγηθεί στεγανοποίηση της ταράτσας σε περίπτωση που δεν υπάρχει), με την εξής διαστρωμάτωση: πρώτα τοποθετείται η αντιριζική μεμβράνη, μετά το φύλλο προστασίας και συγκράτησης υγρασίας, κατόπιν το αποστραγγιστικό δίκτυο και το διηθητικό φύλλο, ενώ τέλος το υπόστρωμα για την ανάπτυξη των φυτών και φυσικά τα φυτά.
Τρεις κατηγορίες πράσινων στεγών
Οι πράσινες στέγες, ανάλογα με το είδος της βλάστησης που χρησιμοποιείται, το βάθος και το βάρος του απαραίτητου υποστρώματος (χώμα), τον βαθμό της φροντίδας – συντήρησης και το συνολικό κόστος δημιουργίας, κατατάσσονται σε τρεις διαφορετικές κατηγορίες.
Πιο συγκεκριμένα, οι επιμέρους τύποι των πράσινων στεγών είναι:
• Ο εντατικός τύπος περιλαμβάνει από χλοοτάπητα, μέχρι θάμνους και δέντρα. Το βάθος του υποστρώματος είναι από μισό μέχρι και ένα μέτρο, ενώ επιβαρύνει το ακίνητο με 180 – 500 κιλά ανά τετραγωνικό μέτρο. Αποτελεί δε σχετικά καλή επιλογή για υγρά και ήπια κλίματα, που δεν χαρακτηρίζονται από ισχυρούς ανέμους. Ωστόσο, το συνολικό όφελος από την εφαρμογή αυτού του είδους πράσινης στέγης περιορίζεται από το υψηλό κόστος τοποθέτησης και συντήρησής της, με αποτέλεσμα η απόσβεση της επένδυσης να απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα. Επιπλέον, στη χώρα μας, οι αυξημένες ανάγκες άρδευσης, περιορίζουν και το οικολογικό όφελος ενός τέτοιου έργου. Επιπρόσθετα, ο εντατικός τύπος επιβαρύνει σημαντικά το στατικό φορτίο του κτιρίου, βάζοντας σε κίνδυνο ιδιαίτερα τόσο τις παλιότερες κατασκευές όσο και εκείνες που βρίσκονται σε σεισμογενείς περιοχές.
• Ο ημιεντατικός τύπος περιλαμβάνει κάθε είδους βλάστηση εκτός από δέντρα, με το βάθος του υποστρώματος να είναι από 15 – 50 εκατοστά και το σχετικό βάρος (βρεγμένο υπόστρωμα και φυτά) να διαμορφώνεται μεταξύ 120 και 200 κιλών για κάθε τετραγωνικό μέτρο. Το συγκεκριμένο είδος πράσινης στέγης έχει ένα μέσο κόστος περί τα 10.000 ευρώ για την κάλυψη μιας επιφάνειας περίπου 100 τ.μ., ενώ απαιτεί τακτικό πότισμα και κατά περιόδους πρέπει να γίνεται συντήρηση με μια σχετικά υψηλή δαπάνη. Η απόσβεση μιας τέτοιας επένδυσης είναι σχετικά αργή χρονικά.
• Ο εκτατικός τύπος συγκεντρώνει τα περισσότερα πλεονεκτήματα σε σχέση με τους άλλους δύο τύπους πράσινης στέγης, κυρίως λόγω του μικρότερου κόστους τοποθέτησης και της χαμηλής έως και μηδενικής δαπάνης για τη συντήρησή του. Έτσι, δεν είναι τυχαίο που αποτελεί την πρώτη και με διαφορά επιλογή σε σχέση με τον εντατικό και τον ημιεντατικό τύπο. Η βλάστηση αποτελείται από χλόη (γκαζόν), ανθοφόρα φυτά, βότανα και ποώδη φυτά, το βάθος του υποστρώματος δεν ξεπερνά τα 15 εκατοστά και το βάρος του το 50 - 150 κιλά το τετραγωνικό μέτρο. Το δε κόστος διαμορφώνεται περί τα 5.000 – 6.000 ευρώ για επιφάνεια περίπου 100 τ.μ., με την απόσβεση να γίνεται σε διάστημα 3 – 4 ετών.
Σημειώνεται πως ιδιαίτερα στη χώρα μας που οι κλιματολογικές συνθήκες χαρακτηρίζονται από μεγάλες αυξομειώσεις θερμοκρασίας και ισχυρούς ανέμους και όπου η επάρκεια νερού είναι σχετικά περιορισμένη, ο εκτατικός τύπος φυτεμένου δώματος είναι ο πλέον ενδεδειγμένος.
«Ο τύπος φυτεμένου δώματος επιλέγεται με βάση το διαθέσιμο φορτίο του κτιρίου. Αν δεν υπάρχει διαθέσιμο το φορτίο που απαιτείται για την κατασκευή φυτεμένου δώματος δεν μπορούμε να προχωρήσουμε ή εφόσον είναι εφικτό επιλέγεται ο εκτατικός τύπος με το μικρότερο δυνατό φορτίο που μπορεί να εφαρμοστεί», αναφέρει στο World Energy News η κ. Λαμπρινή Ποδαροπούλου, γεωπόνος ΓΠΑ - MSc Αρχιτέκτων Τοπίου της εταιρίας Landco ΕΠΕ.
Εξοικονόμηση ενέργειας και μείωση του κόστους συντήρησης ακινήτων
Η αισθητική αναβάθμιση του ακινήτου, αν και προφανής, δεν είναι ωστόσο ο βασικός λόγος για τη δημιουργία μιας πράσινης στέγης – πράσινου δώματος ή ακόμη και ενός κάθετου κήπου.
Μια επένδυση αυτού του είδους έχει οικονομικά οφέλη, συμβάλλοντας μεταξύ άλλων σε σημαντικό βαθμό στην εξοικονόμηση ενέργειας για την ψύξη και τη θέρμανση ενός ακινήτου.
Ειδικότερα, το καλοκαίρι η θερμοκρασία στην επιφάνεια της ταράτσας μπορεί να φτάσει ακόμη και τους 80 βαθμούς Κελσίου, με αποτέλεσμα ένα μεγάλο μέρος της να διοχετεύεται προς το εσωτερικό του κτιρίου και να απαιτείται η κατανάλωση αρκετής ενέργειας για τον κλιματισμό του.
Η ύπαρξη, όμως, μια φυτεμένης ταράτσας απορροφά το μεγαλύτερο μέρος της θερμότητας και έτσι το ακίνητο κατά τους θερινούς μήνες θερμαίνεται (και αντίστοιχα κατά τους χειμερινούς μήνες ψύχεται) πολύ πιο αργά σε σχέση με ένα δώμα όπου δεν έχει εφαρμοστεί αντίστοιχο σύστημα.
Επομένως, το ακίνητο κλιματίζεται πιο αποτελεσματικά είτε με τη βοήθεια μηχανημάτων είτε και χωρίς αυτά.
Αναλυτικά, τα οφέλη που προσφέρει η εφαρμογή συστήματος πράσινης στέγης – δώματος, είναι τα εξής:
• Μείωση της επιφανειακής θερμοκρασίας της ταράτσας έως 45 βαθμούς Κελσίου και σταθεροποίησή της κατά τις θερμότερες μέρες και ώρες του χρόνου κάτω από τους 35 βαθμούς.
• Μείωση της εσωτερικής θερμοκρασίας του κτιρίου έως 10 βαθμούς Κελσίου τους θερινούς μήνες, καθώς και μείωση της απώλειας θερμότητας από το εσωτερικό του ακινήτου τους χειμερινούς μήνες.
• Μείωση του κόστους της ενέργειας για θέρμανση και ψύξη έως 50%. Ειδικότερα, μπορεί να εξασφαλίσει οικονομία στο πετρέλαιο θέρμανσης κατά 2 λίτρα ανά τετραγωνικό μέτρο το χρόνο.
• Αύξηση της εμπορικής αξίας των οικιστικών και άλλων ακινήτων (γραφεία, εργοστάσια, αποθήκες κ.λπ.) λόγω της υψηλής βαθμολόγησης τους στην ενεργειακή ταυτότητα του κτιρίου.
Επιπλέον, το πράσινο – φύτευση προστατεύει την επιφάνεια του δώματος και την στεγανωτική του στρώση από τις καιρικές συνθήκες (βροχόπτωση, χιόνι, χαλάζι) την ακτινοβολία UV, αλλά και τις μηχανικές καταπονήσεις.
Έτσι, ο χρόνος «ζωής» του δώματος, αλλά και της στεγάνωσής του διπλασιάζεται από περίπου 30 έτη σε περισσότερα από 60 χρόνια, γεγονός που σημαίνει σημαντική εξοικονόμηση χρημάτων για την επαναστεγανοποίηση και επισκευή του σκυροδέματος.
Δηλαδή, μέσω του πράσινου δώματος επιτυγχάνεται μείωση σε ότι αφορά στο κόστος συντήρησης του ακινήτου.
Προστασία από φωτιά, πλημμύρες και θορύβους
Πέρα από τα καθαρά οικονομικά οφέλη, θετικές επιπτώσεις από τη δημιουργία μιας πράσινης στέγης προκύπτουν επίσης σε ότι αφορά στην προστασία του ακινήτου από τη φωτιά, τις πλημμύρες και τους θορύβους.
Ειδικότερα, με βάση σχετικές έρευνες, τα φυτεμένα δώματα εμποδίζουν την εξάπλωση της φωτιάς καλύτερα ακόμη και από τα δώματα που έχουν στρωθεί με χαλίκι.
Αυτό οφείλεται κυρίως στην κατακράτηση νερού από τα παχύφυτα που συνήθως χρησιμοποιούνται στη φύτευση.
Επιπλέον, μία πράσινη στέγη κατακρατά και φιλτράρει περίπου το 75% της ποσότητας των νερών της βροχής, παρέχοντας ουσιαστικά αντιπλημμυρική προστασία στην πόλη.
Και αυτό, αφού αποτρέπει μία σημαντική ποσότητα των βρόχινων υδάτων να κατευθυνθεί στο αποχετευτικό σύστημα, κάτι που σε περίπτωση ισχυρών καταιγίδων ενδέχεται να προκαλέσει πλημμύρες.
Σημαντικό είναι, επίσης, ότι ένα φυτεμένο δώμα και ιδίαίτερα ένας κάθετος κήπος έχει ηχομονωτικές ιδιότητες, καθώς μπορεί να μειώσει τον εξωτερικό θόρυβο κατά τουλάχιστον 10 ντεσιμπέλ (μονάδα μέτρησης ήχου) σε σχέση με μία συμβατική μόνωση.
Επομένως, η πράσινη στέγη αποτελεί σε αρκετές περιπτώσεις ιδανική λύση για τα ακίνητα εκείνα που βρίσκονται κοντά σε ισχυρές πηγές θορύβου, όπως είναι λεωφόροι, αεροδρόμια και εργοστάσια.
Φυσικά, η εκτεταμένη ύπαρξη πράσινων στεγών μπορεί να αντιμετωπίσει το φαινόμενο των θερμικών νησίδων και να βελτιώσει το μικροκλίμα μιας πόλης, ενώ παράλληλα – χάρη στα φυτά που απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα και παράγουν οξυγόνο μέσω της φωτοσύνθεσης – να εμπλουτίσει την ατμόσφαιρα με καθαρό οξυγόνο.
www.worldenergynews.gr
