Eurasia University Diplomacy Club: Η Ανατολική Μεσόγειος είναι επικίνδυνη περιοχή λόγω της ενέργειας

Η αλληλεπίδραση των Βαλκανίων και των περιοχών της Μέσης Ανατολής είναι τα σύνορα Αιγαίου και Ανατολικής Μεσογείου αναφέρει η Eurasia University Diplomacy Club μέσω του Docu Akdeniz Politik.
Κάθε πολιτική που αφορά αυτές τις περιοχές πρέπει να αξιολογείται με στρατηγική ακεραιότητα.
Η Τουρκία της Μεσογείου, του Εύξεινου Πόντου και του Αιγαίου και η καθορισμένη θαλάσσια δικαιοδοσία αφορούν μια περιοχή που καλύπτει περίπου το 50% του μεγέθους της Τουρκίας.
Η Τουρκία βρίσκεται στην λεκάνη της Κασπίας Θάλασσας στην Ευρώπη, της παγκόσμιας αγοράς ενεργειακών πόρων με πλούσιες πηγές ενέργειας.
Η Τουρκία αναδύεται ως ενεργειακός κόμβος στην περιοχή, καθώς διαδραματίζει ρόλο μιας ενεργειακής γέφυρας λόγω της γεωγραφικής της θέσης.
Αυτή η προνομιακή τοποθεσία ως φυσική γέφυρα όχι μόνο προσέφερε ευκαιρίες στο πλαίσιο της ενεργειακής ασφάλειας στην Τουρκία, αλλά επίσης αυξάνει τις ευθύνες της χώρας.
Το νησί της Κύπρου, το οποίο βρίσκεται στη μέση της Ανατολικής Μεσογείου κυριαρχεί και έχει στρατηγική σημασία όσον αφορά την ασφάλεια της μεταφοράς πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Η Τουρκία είναι επίσης μια από τις σημαντικότερες πλωτές οδούς στον κόσμο.
Διαθέτει τα μοναδικά τουρκικά στενά (Βόσπορος και Δαρδανέλια) και διαθέτει μια μεγάλης κλίμακας ακτογραμμή.


Μοντέλα στρατηγικής της Ανατολικής Μεσογείου

Η περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου επί του παρόντος βιώνει τις πιο καυτές συγκρούσεις στον κόσμο, η ειρήνη και η ασφάλεια δεν μπορούν να επιτευχθούν και οι αγώνες των μεγάλων κρατών, ιδίως των ΗΠΑ, για τον έλεγχο και τη διανομή των ενεργειακών πόρων στην περιοχή συνεχίζονται.
Αυτό που κάνει αυτήν την περιοχή επικίνδυνη και σημαντική είναι οι ενεργειακοί πόροι, οι στρατηγικές θαλάσσιες γραμμές, οι αραβικές κοινότητες που δεν μπορούν να εκπληρώσουν πλήρως τα σχέδια τους για σύσταση έθνους και το Ισραήλ.
Η εξαφάνιση του παράγοντα της ΕΣΣΔ με το τέλος του ψυχρού πολέμου επέτρεψε στις ΗΠΑ να εφαρμόσουν τις πολιτικές τους με βάση τα συμφέροντα τους πολύ εύκολα.
 Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ, δεν δίστασαν να παίξουν αυτά τα σενάρια ανοιχτά.
Σήμερα κοιτάζουμε τις χώρες της περιοχής (Λίβανος, Συρία, Τουρκία) όλες έχουν κάποιας μορφής προβλήματα.
Η μόνη χώρα χωρίς πιστωτές είναι το Ισραήλ.
Ο πιο περίπλοκος παράγοντας στην περιοχή είναι η έλλειψη εναλλακτικής στρατηγικής.
Δεδομένου ότι όλες οι στρατηγικές έχουν παραχθεί υπό την καθοδήγηση των μεγάλων συμμάχων μέχρι σήμερα, δεν έχουν παραχθεί πολιτικές που πρέπει να ακολουθούνται σε πιθανές μελλοντικές συγκρούσεις συμφερόντων.
Το Κυπριακό πρέπει να αντιμετωπίζεται περισσότερο ως ζήτημα ασφάλειας από οτιδήποτε άλλο.
Είναι πολύ ενδιαφέρον ότι η παρουσία βρετανικών βάσεων είναι ουδέτερη για όλους, ενώ η τουρκική παρουσία στο νησί είναι γεγονός.

Η βραχυπρόθεσμη στρατηγική της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο

Θα πρέπει να ειπωθεί ότι η ίδρυση ενός κουρδικού κράτους μαριονέτα στο βόρειο Ιράκ δεν θα πρέπει να επιτραπεί με κάθε κόστος.
Ταυτόχρονα, είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί ότι το τουρκμενικό στοιχείο, του οποίου η ύπαρξη δεν αναφέρεται καν στην περιοχή, συμμετέχει ενεργά στη νέα ιρακινή διοίκηση.
Η Τουρκία πρέπει να αναπτύξει σχέσεις με το Ισραήλ, την Συρία αλλά και την Αίγυπτο.
Ως προς την Κύπρο το κύριο πρόβλημα εδώ δεν είναι να λύσουμε το πρόβλημα, αλλά να το λύσουμε κατόπιν αιτήματος των Ελλήνων.
Θα ήταν ωφέλιμο να δούμε το Κυπριακό ως πρόβλημα ασφάλειας, όχι ένα πρόβλημα που πρέπει να λυθεί προκειμένου να ενταχθεί η Τουρκία στην ΕΕ.

Μεσοπρόθεσμη στρατηγική της Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο

Πιστεύεται ότι οι δραστηριότητες του Ισραήλ και των ΗΠΑ στην περιοχή θα συνεχιστούν.
Σε αυτό το πλαίσιο, υπάρχει ανάγκη ανάπτυξης πολιτικών που θα τερματίσουν τις σχέσεις με την τρομοκρατία σε χώρες που υποστηρίζουν την τρομοκρατία, ιδίως τη Συρία.
Τα κύρια προβλήματα των αραβικών χωρών προκύπτουν από την αδυναμία τους να ολοκληρώσουν τη διαδικασία εξέλιξης τους σε έθνος.
Αυτές οι χώρες πρέπει να ενθαρρυνθούν ώστε να ενισχύσουν την δημοκρατία.
Σε αυτό το πλαίσιο, δεν θα πρέπει να επιτραπεί να καλλιεργηθούν τάσεις όπως συνέβη πριν από το 1974.

Η μακροπρόθεσμη στρατηγική της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο

Απαιτείται να υπάρχει μια ισχυρή οικονομική και στρατιωτική δύναμη να έχει λόγο στην περιοχή, τόσο οικονομικά όσο και στρατιωτικά, ανεξάρτητα, χωρίς την ανάγκη εξωτερικής βοήθειας.
Η Τουρκία στον τομέα της ανάπτυξης στην περιοχή θα έχει ηγετικό ρόλο εάν δεν προκύψουν εμπόδια.
Θα πρέπει να υπάρξει σχέδιο εναλλακτικής ενέργειας (Τουρκία-Αίγυπτος, φυσικό αέριο-Ιράν-Τουρκία φυσικού αερίου και πετρελαίου και φυσικού αερίου) και βεβαίως να δημιουργηθούν ενεργειακοί διάδρομοι.
Μετά τις έρευνες για φυσικό αέριο και πετρέλαιο στην Ανατολική Μεσόγειο, η περιοχή έχει γίνει πολύ πιο σημαντική.
Για το λόγο αυτό, πιστεύεται ότι η Ανατολική Μεσόγειος και η Κύπρος θα συνεχίσουν να αποτελούν σημαντικά στοιχεία της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σύμφωνα με την ΑΟΖ, οι χώρες έχουν το δικαίωμα να χρησιμοποιούν και να χειρίζονται όλα τα είδη φυσικών πόρων και ενέργειας που βρίσκονται από την ακτογραμμή έως και διακόσια ναυτικά μίλια πάνω και κάτω από τη θάλασσα.
Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα, σε συνεργασία με την Ελληνοκυπριακή Διοίκηση και το Ισραήλ, με τον αγωγό EastMed θέλουν να περιθωριοποιήσουν την Τουρκία.
Η Τουρκία ακολουθεί προληπτική πολιτική ώστε να προστατεύσει τα συμφέροντα της.
Ο βασικός σκοπός της Τουρκίας είναι να εξελιχθεί σε ένα από τους μεγαλύτερους ενεργειακούς κόμβους μέσω της οποίας θα τροφοδοτείται η Ευρώπη με πετρέλαιο και φυσικό αέριο.