Η πώληση του 24% του ΑΔΜΗΕ αποτελεί κομβικό σημείο για την στρατηγική της ΔΕΗ
Η διαγωνιστική διαδικασία του ΑΔΜΗΕ συγκέντρωσε τελικά δύο προσφορές και όλα δείχνουν ότι θα ολοκληρωθεί με επιτυχία.
Από εκεί και πέρα όμως ξεκινούν και οι ευθύνες της σημερινής δίοικησης για το μέλλον της ΔΕΗ.
Η ΔΕΗ επί χρόνια είναι το υποζύγιο που της φορτώνονται όλα τα προβλήματα της αγοράς.
Απαντα.
Ακόμα και τώρα αυτή είναι που θα κληθεί να σηκώσει το βάρος του κόστους των ανανεώσιμων πηγών για το για το 2017, αν δεν μετακυλισει μέρος του κόστους στους καταναλωτες.
Από πολιτικής πλευράς αυτό θα της επιβληθεί,το αν και πώς θα το καταφέρει είναι μια άλλη υπόθεση.
Το όλο κόστος υπολογίζεται ότι δεν θα είναι μικρότερο από 300 εκατ. για την Επιχείρηση.
Παράλληλα η ΔΕΗ είναι αυτή που σήκωσε το βάρος της μείωσης της τάξης του 15% και αυτή που σε μια περίοδο με αυξημένες δυσκολίες έχει προχωρήσει σε μπαράζ ρυθμίσεων.
Η ΔΕΗ όμως εκτός από φορέας εξυπηρέτησης πολιτικών συμφερόντων και είναι και μια εισηγμένη εταιρία με μετόχους.
Κύριος δε μετοχός της είναι το ίδιο το δημόσιο και αν κάποιοι κόπτονται για την κρατική περιουσία και την τοποθέτηση του πσοσοστού αυτού στο Υπερτμαμείο πρέπει να είναι οι ίδιοι οι κυβερνώντες.
Οπως μού έλεγε εξάλλου κορυφαίο στέλεχος του ενεργειακού χώρου άλλο το δημόσιο συμφέρον και άλλο το κρατκό,όπως εξελίχθηκε μέσα από τις πολιτικές παρεμβάσεις.
Ποιός αποφασίζει;
Ο νούμερο ένα υπεύθυνος για όλα αυτά είναι ο σημερινός πρόεδρος της ΔΕΗ κ. Εμμανουήλ Παναγιωτάκης.
Ο κ.Παναγιωτάκης έχει τώρα μια χρυσή ευκαιρία να ενισχύσει την στρατηγική του, καθώς από τον ΑΔΜΗΕ μαζί με την επιστροφή κεφαλαίου μπορεί να πάρει συνολικά 350 εκατ ευρώ στα οποία αν προστεθούν και τα 100 εκατ του Αλουμινίου της Ελλάδος, θα ανέλθουν συνολικά στα 450 εκατ.
Ο κ. Παναγιωτάκης επικρίθηκε όταν ανέλαβε την θέση αυτή καθώς αποτέλεσε επιλογή του Παναγιώτη Λαφαζάνη.
Η αποχώρηση του τελευταίου δεν άλλαξε τίποτε,μάλιστα ο κ. Παναγιωτάκης χαίρει της εμπιστοσύνης του πρωθυπουργού.
Αλλωστε τον συνόδευσε στην Κίνα και το Μαξίμου του πίστωσε στην συνέχεια το μνημόνιο με τον κινέζικο κολοσσό CMEC για την επικείμενη επένδυση στην Μελίτη 2.
Πολλά συζητήθηκαν και γράφτηκαν για την σχέση του με τον αρμόδιο υπουργό κύριο Πάνο Σκουρλέτη,όμως οι μειώσεις της τάξης του 15% έγιναν και αυτές πραγματικότητα.
Εδώ όμως φτάνουμε σε ένα σημείο καμπής.
Οκ. Ευάγγελος Μυτιληναίος που είναι κορυφαίος επιχειρηματίας και διέυνυσε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα έχοντας νομικές διαφορές με την ΔΕΗ για την ηλεκτροδότηση του Αλουμινίου,κάνει συχνά πυκνά την κριτική του για την έλλειψη στρατηγικής της επιχείρησης, όμως την περασμένη Τρίτη τόνισε σε κατ ιδιαν συζητήσεις ότι, χωρίς μια βιώσιμη ΔΕΗ το ενεργειακό σύστημα στην χώρα θα τιναχτεί στον αέρα.
Ολα αυτά δείχνουν ότι η εύκολη λύση,που μια μερίδα των ιδιωτών προσπαθεί να περάσει, ότι "για όλα φταίει η ΔΕΗ και πρέπει να τιμωρείται,όπου την βρούμε",είναι αβάσιμα.
Οπως αβάσιμη είναι και η πρακτική που επιβάλλουν οι εσαεί εύκολες πολιτικες επιλογές,που θέλουν να τα φορτώνουν όλα στην ΔΕΗ,λες και αποτελεί τον σκουπιδοτενεκέ της ενεργειακής αγοράς.
Η ΔΕΗ έχει μπροστά της δύσκολα βήματα σε σχέση με την απελευθέρωση της ενεργειακής αγοράς,που υλοποιείται.
Ομως μπορεί να αξιοποιήσει και πλεονεκτήματα.
Ενα πρώτο βήμα θα είναι να μην βγεί χαμένη από το πέρασμα του ΑΔΜΗΕ στον έλεγχο του δημοσίου.
Στο ζήτημα αυτό δεν έχουν ξεκαθαριστεί ακόμα πολλά.
Ο ίδιος ο κ. Παμαγιωτάκης έχει κάνει πολλές προτάσεις όπως και η μεταβίβαση χαρτοφυλακίου ενεργειακών assets της Επιχείρησης.
Δεν υπηρξε προς το παρόν τουλάχιστον συνέχεια.
Το να αποτιμά όμως η αγορά την ΔΕΗ στα 680 εκατ κάποιους μπορεί να αφήνει ικανοποιημένους.
Σίγουρα όμως όχι όσους κόπτονται για τα συμφέροντα του δημοσίου.
Π. Μπουσμπουρέλης
www.wordenergynews.gr
Από εκεί και πέρα όμως ξεκινούν και οι ευθύνες της σημερινής δίοικησης για το μέλλον της ΔΕΗ.
Η ΔΕΗ επί χρόνια είναι το υποζύγιο που της φορτώνονται όλα τα προβλήματα της αγοράς.
Απαντα.
Ακόμα και τώρα αυτή είναι που θα κληθεί να σηκώσει το βάρος του κόστους των ανανεώσιμων πηγών για το για το 2017, αν δεν μετακυλισει μέρος του κόστους στους καταναλωτες.
Από πολιτικής πλευράς αυτό θα της επιβληθεί,το αν και πώς θα το καταφέρει είναι μια άλλη υπόθεση.
Το όλο κόστος υπολογίζεται ότι δεν θα είναι μικρότερο από 300 εκατ. για την Επιχείρηση.
Παράλληλα η ΔΕΗ είναι αυτή που σήκωσε το βάρος της μείωσης της τάξης του 15% και αυτή που σε μια περίοδο με αυξημένες δυσκολίες έχει προχωρήσει σε μπαράζ ρυθμίσεων.
Η ΔΕΗ όμως εκτός από φορέας εξυπηρέτησης πολιτικών συμφερόντων και είναι και μια εισηγμένη εταιρία με μετόχους.
Κύριος δε μετοχός της είναι το ίδιο το δημόσιο και αν κάποιοι κόπτονται για την κρατική περιουσία και την τοποθέτηση του πσοσοστού αυτού στο Υπερτμαμείο πρέπει να είναι οι ίδιοι οι κυβερνώντες.
Οπως μού έλεγε εξάλλου κορυφαίο στέλεχος του ενεργειακού χώρου άλλο το δημόσιο συμφέρον και άλλο το κρατκό,όπως εξελίχθηκε μέσα από τις πολιτικές παρεμβάσεις.
Ποιός αποφασίζει;
Ο νούμερο ένα υπεύθυνος για όλα αυτά είναι ο σημερινός πρόεδρος της ΔΕΗ κ. Εμμανουήλ Παναγιωτάκης.
Ο κ.Παναγιωτάκης έχει τώρα μια χρυσή ευκαιρία να ενισχύσει την στρατηγική του, καθώς από τον ΑΔΜΗΕ μαζί με την επιστροφή κεφαλαίου μπορεί να πάρει συνολικά 350 εκατ ευρώ στα οποία αν προστεθούν και τα 100 εκατ του Αλουμινίου της Ελλάδος, θα ανέλθουν συνολικά στα 450 εκατ.
Ο κ. Παναγιωτάκης επικρίθηκε όταν ανέλαβε την θέση αυτή καθώς αποτέλεσε επιλογή του Παναγιώτη Λαφαζάνη.
Η αποχώρηση του τελευταίου δεν άλλαξε τίποτε,μάλιστα ο κ. Παναγιωτάκης χαίρει της εμπιστοσύνης του πρωθυπουργού.
Αλλωστε τον συνόδευσε στην Κίνα και το Μαξίμου του πίστωσε στην συνέχεια το μνημόνιο με τον κινέζικο κολοσσό CMEC για την επικείμενη επένδυση στην Μελίτη 2.
Πολλά συζητήθηκαν και γράφτηκαν για την σχέση του με τον αρμόδιο υπουργό κύριο Πάνο Σκουρλέτη,όμως οι μειώσεις της τάξης του 15% έγιναν και αυτές πραγματικότητα.
Εδώ όμως φτάνουμε σε ένα σημείο καμπής.
Οκ. Ευάγγελος Μυτιληναίος που είναι κορυφαίος επιχειρηματίας και διέυνυσε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα έχοντας νομικές διαφορές με την ΔΕΗ για την ηλεκτροδότηση του Αλουμινίου,κάνει συχνά πυκνά την κριτική του για την έλλειψη στρατηγικής της επιχείρησης, όμως την περασμένη Τρίτη τόνισε σε κατ ιδιαν συζητήσεις ότι, χωρίς μια βιώσιμη ΔΕΗ το ενεργειακό σύστημα στην χώρα θα τιναχτεί στον αέρα.
Ολα αυτά δείχνουν ότι η εύκολη λύση,που μια μερίδα των ιδιωτών προσπαθεί να περάσει, ότι "για όλα φταίει η ΔΕΗ και πρέπει να τιμωρείται,όπου την βρούμε",είναι αβάσιμα.
Οπως αβάσιμη είναι και η πρακτική που επιβάλλουν οι εσαεί εύκολες πολιτικες επιλογές,που θέλουν να τα φορτώνουν όλα στην ΔΕΗ,λες και αποτελεί τον σκουπιδοτενεκέ της ενεργειακής αγοράς.
Η ΔΕΗ έχει μπροστά της δύσκολα βήματα σε σχέση με την απελευθέρωση της ενεργειακής αγοράς,που υλοποιείται.
Ομως μπορεί να αξιοποιήσει και πλεονεκτήματα.
Ενα πρώτο βήμα θα είναι να μην βγεί χαμένη από το πέρασμα του ΑΔΜΗΕ στον έλεγχο του δημοσίου.
Στο ζήτημα αυτό δεν έχουν ξεκαθαριστεί ακόμα πολλά.
Ο ίδιος ο κ. Παμαγιωτάκης έχει κάνει πολλές προτάσεις όπως και η μεταβίβαση χαρτοφυλακίου ενεργειακών assets της Επιχείρησης.
Δεν υπηρξε προς το παρόν τουλάχιστον συνέχεια.
Το να αποτιμά όμως η αγορά την ΔΕΗ στα 680 εκατ κάποιους μπορεί να αφήνει ικανοποιημένους.
Σίγουρα όμως όχι όσους κόπτονται για τα συμφέροντα του δημοσίου.
Π. Μπουσμπουρέλης
www.wordenergynews.gr
