Η διαδρομή του επιχειρηματία και τα μηνύματα που μπαίνουν στο τραπέζι για την μεταμνημονιακή Ελλάδα
Η αναγόρευση του Ευάγγγελου Μυτιληναίου σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου Πειραιώς έκλεισε έναν κύκλο σημαντικών εξελίξεων για την Επιχείρηση, κυρίως όμως για τον ίδιο, που σηματοδοτήθηκε τους τελευταίους μήνες από τα εξής:
Τα εγκαίνια της υπερσύγχρονης μονάδας CCGT φυσικού αερίου, η οποία είναι ευτύχημα που ξεκινά, καθώς τόσο η μελέτη για το ενεργειακό ισοζύγιο στην οποία έχει προχωρήσει ο ΑΔΜΗΕ, όσο και η έκθεση της Κοινότητας για την ενέργεια συμφωνούν, ότι υπάρχουν ανάγκες για περισσότερες τέτοιες μονάδες στην μετάβαση της απολιγνιτοποίησης.
Η άντληση σημαντικών κεφαλαίων διαμέσου ευρωομολόγου με κόστος της τάξης του 2,5% άλλαξε τα δεδομένα της εταιρίας, η οποία απέκτησε ταμείο υψηλότερο των 600 εκατ ευρώ.
Ήταν η περίοδος μετά την μεγάλη άνοδο του Χρηματιστηρίου που ο επιχειρηματίας είχε αξιοποιήσει για να φτιάξει την κεφαλαιοποίηση και να ενισχύσει τα κεφάλαιά του.
Βέβαια ο Μυτιληναίος δεν ήταν κερδοσκόπος, όπως αυτοί που τον ανταγωνίζονταν ήθελαν να τον παρουσιάσουν, γιατί διαφορετικά η μετοχή του δεν θα είχε άνοδο 1500% από την είσοδο στο Χρηματιστήριο.
Η πρώτη μεγάλη κίνηση ήταν η εξαγορά της ΜΕΤΚΑ που με το μάνατζμεντ του αδελφού Γιάννη αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο λίθο, μέχρι την μεγάλη κίνηση, το κομβικό σημείο στον μετασχηματισμό του ομίλου με την εξαγορά του Αλουμινίου της Ελλάδος το 2005.
Από τότε άλλαξαν πολλά, καθώς στις μετοχές εισήλθαν τα funds της Morgan Stanley και ο όμιλος άρχισε να μετατρέπεται σε έναν σύγχρονο Τιτάνα.
Οι μεγάλες κινήσεις που οδηγούν στο σήμερα έγιναν το 2007-2009 όταν η συμφωνία με την Endessa ξεκίνησε την κατασκευή των μονάδων του φυσικού αερίου , που σήμερα ζουν και βασιλεύουν καθιστώντας τον όμιλο τον μεγαλύτερο ιδιώτη παραγωγό ενέργειας. Τότε όμως και ενώ η κρίση της Lehman απλωνόταν εξαγόρασε τα ποσοστά της αποχωρούσασας Endessa και με ένα ομολογιακό της τάξης των 400 εκατ ευρώ διασφάλισε τα εχέγγυα για να διέλθει από τον τυφώνα που ερχόταν.
Μπορεί να δημιουργηθούν στην Ελλάδα ελίτ με την λειτουργικότητα των προηγμένων χωρών;
Κάμποσα χρόνια μετά και μετά από πολλές δικές του προσπάθειες με την Eυρωπαϊκή Επιτροπή από τα χρόνια του πρώτου μνημονίου, την προσέλκυση του Watsa το 2011, τα πράγματα φαίνονται πια πολύ πιο ολοκληρωμένα σε σχέση με την αρχή της ιστορίας. Ο ίδιος ο Μυτιληναίος έδωσε μεγάλη μάχη για να μείνει η χώρα στο ευρώ την στιγμή που η οικονομία έπνεε τα λοίσθια.
Ένας trader μετάλλων, όπως ήταν αρχικά γνωστός με την προσήλωση που τον διακατείχε εξελίχθηκε σε έναν σύγχρονο Ευρωπαίο βιομήχανο, επισφραγίζοντας και το μοντέλο μετασχηματισμού της ελληνικής οικονομίας από μια αναδυόμενη σε μια ευρωπαϊκή αγορά.
Για την ελληνική οικονομία στο σύνολό της η μάχη ακόμα δεν έχει κριθεί, τώρα όμως οι πιθανότητες είναι περισσότερες. Όμως η αποφασιστικότητα, το όραμα και η υλοποποίηση του σχεδίου γράφουν μια πολύ ξεχωριστή σελίδα στην σύγχρονη οικονομία και αποτελούν ένα σημαντικό case study του οικονομικού γίγνεσθαι.
Παράλληλα δημιουργούν και ελπίδες ότι μπορεί και η Ελλάδα να αποκτήσει τελικά τις ελίτ που θα έχουν συνολική άποψη και θα συνυπολογίζουν την κοινωνία και την εθνική οικονομία στους σχεδιασμούς τους.
Είναι ένας από τους λόγους, που πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, μας οδήγησαν από την είσοδο στην ΟΝΕ στην χρεωκοπία του 2010.
Αυτό άλλωστε νομίζω είναι και το νόημα της αγόρευσής του σε Επίτιμο Διδάκτορα του Πανεπιστημίου Πειραιώς.
www.worldenergynews.gr
Τα εγκαίνια της υπερσύγχρονης μονάδας CCGT φυσικού αερίου, η οποία είναι ευτύχημα που ξεκινά, καθώς τόσο η μελέτη για το ενεργειακό ισοζύγιο στην οποία έχει προχωρήσει ο ΑΔΜΗΕ, όσο και η έκθεση της Κοινότητας για την ενέργεια συμφωνούν, ότι υπάρχουν ανάγκες για περισσότερες τέτοιες μονάδες στην μετάβαση της απολιγνιτοποίησης.
Η άντληση σημαντικών κεφαλαίων διαμέσου ευρωομολόγου με κόστος της τάξης του 2,5% άλλαξε τα δεδομένα της εταιρίας, η οποία απέκτησε ταμείο υψηλότερο των 600 εκατ ευρώ.
Οξυδέρκεια και αποφασιστικότητα
Η ομιλία του κατά την αναγόρευση του σε διδάκτορα είχε πολλά στοιχεία από την μακρά διαδρομή των τελευταίων 30 περίπου χρόνων, κατά την οποία οδήγησε έναν μικρό όμιλο στην κορυφή του επιχειρείν.
Για τον ίδιο βέβαια επειδή αποφάσισε να ακολουθήσει την δική του πορεία δεν ίσχυε πάντα το ‘’You ll never walk alone” και υπήρξαν περίοδοι στις οποίες ο ίδιος έλεγε:«Τώρα μετράμε φίλους».Ήταν η περίοδος μετά την μεγάλη άνοδο του Χρηματιστηρίου που ο επιχειρηματίας είχε αξιοποιήσει για να φτιάξει την κεφαλαιοποίηση και να ενισχύσει τα κεφάλαιά του.
Βέβαια ο Μυτιληναίος δεν ήταν κερδοσκόπος, όπως αυτοί που τον ανταγωνίζονταν ήθελαν να τον παρουσιάσουν, γιατί διαφορετικά η μετοχή του δεν θα είχε άνοδο 1500% από την είσοδο στο Χρηματιστήριο.
Η πρώτη μεγάλη κίνηση ήταν η εξαγορά της ΜΕΤΚΑ που με το μάνατζμεντ του αδελφού Γιάννη αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο λίθο, μέχρι την μεγάλη κίνηση, το κομβικό σημείο στον μετασχηματισμό του ομίλου με την εξαγορά του Αλουμινίου της Ελλάδος το 2005.
Από τότε άλλαξαν πολλά, καθώς στις μετοχές εισήλθαν τα funds της Morgan Stanley και ο όμιλος άρχισε να μετατρέπεται σε έναν σύγχρονο Τιτάνα.
Οι μεγάλες κινήσεις που οδηγούν στο σήμερα έγιναν το 2007-2009 όταν η συμφωνία με την Endessa ξεκίνησε την κατασκευή των μονάδων του φυσικού αερίου , που σήμερα ζουν και βασιλεύουν καθιστώντας τον όμιλο τον μεγαλύτερο ιδιώτη παραγωγό ενέργειας. Τότε όμως και ενώ η κρίση της Lehman απλωνόταν εξαγόρασε τα ποσοστά της αποχωρούσασας Endessa και με ένα ομολογιακό της τάξης των 400 εκατ ευρώ διασφάλισε τα εχέγγυα για να διέλθει από τον τυφώνα που ερχόταν.
Μπορεί να δημιουργηθούν στην Ελλάδα ελίτ με την λειτουργικότητα των προηγμένων χωρών;
Κάμποσα χρόνια μετά και μετά από πολλές δικές του προσπάθειες με την Eυρωπαϊκή Επιτροπή από τα χρόνια του πρώτου μνημονίου, την προσέλκυση του Watsa το 2011, τα πράγματα φαίνονται πια πολύ πιο ολοκληρωμένα σε σχέση με την αρχή της ιστορίας. Ο ίδιος ο Μυτιληναίος έδωσε μεγάλη μάχη για να μείνει η χώρα στο ευρώ την στιγμή που η οικονομία έπνεε τα λοίσθια.
Για την ελληνική οικονομία στο σύνολό της η μάχη ακόμα δεν έχει κριθεί, τώρα όμως οι πιθανότητες είναι περισσότερες. Όμως η αποφασιστικότητα, το όραμα και η υλοποποίηση του σχεδίου γράφουν μια πολύ ξεχωριστή σελίδα στην σύγχρονη οικονομία και αποτελούν ένα σημαντικό case study του οικονομικού γίγνεσθαι.
Παράλληλα δημιουργούν και ελπίδες ότι μπορεί και η Ελλάδα να αποκτήσει τελικά τις ελίτ που θα έχουν συνολική άποψη και θα συνυπολογίζουν την κοινωνία και την εθνική οικονομία στους σχεδιασμούς τους.
Είναι ένας από τους λόγους, που πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, μας οδήγησαν από την είσοδο στην ΟΝΕ στην χρεωκοπία του 2010.
Αυτό άλλωστε νομίζω είναι και το νόημα της αγόρευσής του σε Επίτιμο Διδάκτορα του Πανεπιστημίου Πειραιώς.
www.worldenergynews.gr
