Υπό αυτό το πρίσμα των δυνητικών κινδύνων η πορεία της ελληνικής οικονομίας θα συνεχίσει να τελεί υπό δοκιμασία για καιρό μέχρι να επανέλθει στην κανονικότητα
Η επάνοδος της ΝΔ στην εξουσία θεωρείται από πολλούς βήμα προς τα εμπρός για την ανάκαμψη της οικονομίας, την επιστροφή στην κανονικότητα με μια κυβέρνηση φιλική προς στις αγορές.
Αυτό σε μεγάλο βαθμό είναι αληθές αλλά υπάρχουν τέσσερις κίνδυνοι που θα πρέπει να διαχειριστεί με μεγάλη προσοχή η νέα κυβέρνηση της ΝΔ.
Κίνδυνος πρώτος – Ιδιωτικοποιήσεις εσωτερικής ανακύκλωσης
Πολλοί υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση Τσίπρα επιβράδυνε τις ιδιωτικοποιήσεις είτε γιατί φοβόταν το πολιτικό κόστος είτε γιατί σχεδίαζε διαφορετικά πράγματα.
Η ουσία είναι ότι υπήρξε επιβράδυνση στις ιδιωτικοποιήσεις.
Η γενική πεποίθηση είναι ότι η νέα κυβέρνηση της ΝΔ ερχόμενη στην εξουσία θα επιταχύνει τις ιδιωτικοποιήσεις με διττό στόχο να περάσει το μήνυμα της επιτάχυνσης στην προσπάθεια ανάκαμψης και ταυτόχρονα να προσελκύσει ξένο κεφάλαιο από το εξωτερικό.
Όμως όλα αυτά είναι μια ουτοπία.
Η ΝΔ μπορεί να έχει καλή πρόθεση και καλή διάθεση να επιταχύνει τις ιδιωτικοποιήσεις αλλά εάν δει κανείς με προσοχή τι ιδιωτικοποιείται και κυρίως ποιοι ενδιαφέρονται για τις ιδιωτικοποιήσεις θα καταλήξει σε ένα ασφαλές συμπέρασμα
1)Υπάρχουν διεθνείς επενδυτές που ενδιαφέρονται για την Ελλάδα αλλά είναι distress funds που ενδιαφέρονται μόνο για τα NPEs των τραπεζών.
Επίσης funds που θέλουν να αγοράσουν φθηνά ελληνικά assets και να τα πουλήσουν σε υψηλότερες τιμές.
Ουσιαστικά δεν υπάρχει πραγματικό ενδιαφέρον μακροπρόθεσμων επενδυτών για την Ελλάδα, ευκαιριακού τύπου κερδοσκοπικό ενδιαφέρον χαμηλής βαρύτητας που δεν επιστρέφει αξία στην Ελλάδα.
2)Το κύριο ενδιαφέρον για τις ιδιωτικοποιήσεις αποτελεί εσωτερική υπόθεση.
Όταν μιλάμε για Ελληνικό μιλάμε για τον Λάτση που έχει επενδύσει στο Ελληνικό και η επένδυση παραμένει ακόμη ναρκοθετημένη.
Η Ελληνικός Χρυσός ήδη έχει επενδύσει στην Ελλάδα.
Για τις λιγνιτικές της ΔΕΗ θα αποδειχθεί ότι ο μόνος τρόπος για να πωληθούν είναι να ιδιωτικοποιηθεί κάποια υδροηλεκτρική μονάδα και να δοθούν ως bonus οι λιγνιτικές.
Οι ενδιαφερόμενοι θα είναι έλληνες Μυτιληναίος, Περιστέρης και άλλοι.
3)Στον τομέα της ενέργειας – ΕΛΠΕ η οικογένεια Βαρδινογιάννη θα επιδιώξει να έχει ρόλο στις εξελίξεις λόγω της Motor Oil.
Άρα αυτό που αποκαλούμε γενικόλογα ιδιωτικοποιήσεις δεν είναι τίποτε άλλο ιδιωτικοποιήσεις εσωτερικής ανακύκλωσης.
Κίνδυνος δεύτερος – Επάνοδος της διαπλοκής
Ο κίνδυνος αυτός δεν είναι ούτε αμελητέος, ούτε θεωρητικός.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός δεν πρέπει να επιτρέψει σε διάφορα συστήματα μέσων ενημέρωσης και άλλων παραγόντων να επανεμφανιστούν στο προσκήνιο και παρασκήνιο και να ασκούν επιρροή στην εκτελεστική εξουσία.
Κυκλοφορούν πολλές φήμες ότι παλαιά συστήματα που είχαν θαφτεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, ελπίζουν με τον Μητσοτάκη και την ΝΔ να νεκραναστηθούν.
Είναι πολύ συγκεκριμένα τα συμφέροντα φιλικά και εχθρικά προς την ΝΔ που βλέπουν ως ευκαιρία την πολιτική αλλαγή με αφορμή τις εθνικές εκλογές στις 7 Ιουλίου.
Κίνδυνος τρίτος – Αποτυχία μείωσης του πρωτογενούς πλεονάσματος και μεγάλης αύξησης του ΑΕΠ
Ένας υπαρκτός κίνδυνος είναι η κυβέρνηση της ΝΔ να αποτύχει σε δύο κομβικούς τομείς.
Να μειώσει το πρωτογενές πλεόνασμα από 3,5% σε 2,5% πριν το 2022 ώστε να απελευθερώσει πόρους για την οικονομία
Να αυξήσει το ΑΕΠ στο 4% σε ετήσια βάση.
Λέγεται ότι τους δύο τελευταίο μήνες η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αποσταθεροποίησε την οικονομία και έκανε ξανά καχύποπτους τους ξένους δανειστές.
Αυτό δεν είναι σωστό η οικονομία δεν είχε επιστρέψει στην κανονικότητα με λογιστικά τρικ και ωραιοποιήσεις η αριστερή κυβέρνηση έκρυβε τα προβλήματα και στην πρώτη χαλάρωση…αποκαλύφθηκε ότι η ελληνική οικονομία είναι διάτρητη.
Μια οικονομία δεν μπορεί να κλονιστεί μέσα σε διάστημα δύο μηνών παροχών.
Το πρόβλημα προϋπήρχε απλά ήταν κρυμμένο.
Η κυβέρνηση της ΝΔ αναλαμβάνει να διαχειριστεί ναρκοπέδιο και μάλιστα χωρίς να έχει την θετική συνδρομή των τραπεζών.
Όχι γιατί οι τράπεζες ακολουθούν μια εσωστρεφή πορεία λόγω των προβληματικών τους δανείων αλλά γιατί δεν υπάρχει το πελατειακό target για να δανείσουν οι τράπεζες.
Η οικονομία υποχρηματοδοτείται.
Τα τελευταία 14-16 χρόνια ένα μοντέλο ανακυκλώθηκε στην Ελλάδα ατομικές επιχειρήσεις, ασήμαντου ενδιαφέροντος, στραμμένες στην κατανάλωση χωρίς να υπακούν σε κανόνες εταιρικής διακυβέρνησης και με έντονα σημάδια φοροδιαφυγής.
Μια μεγάλη μερίδα μικρών εταιριών ανήκει σε αυτή την ομάδα την οποία οι τράπεζες δεν θα χρηματοδοτήσουν.
Χρειάζεται να δημιουργηθεί νέο πελατολόγιο για τις τράπεζες, πελατολόγιο με πιστοληπτική ικανότητα, με κανόνες εταιρικής διακυβέρνησης και φορολογικής συνέπειας ώστε οι τράπεζες – ξανά – να αρχίζουν να δανείζουν με κεφάλαια κίνησης ή μακροπρόθεσμα δάνεια.
Εάν αυτό δεν συμβεί, οι τράπεζες θα συνεχίσουν να λειτουργούν παθητικά απέναντι στην οικονομία.
Κίνδυνος τέταρτος – Κοινωνικές ταραχές
Ο ΣΥΡΙΖΑ επέδειξε ότι είναι διατεθειμένος στον βωμό της μικροπολιτικής ψηφοθηρίας να τα τινάξει όλα στον αέρα και συγκυριακά να εμφανιστεί ως αντιπολίτευση στους δανειστές που πιστά υπηρέτησε σχεδόν 4 χρόνια.
Τίποτα δεν αποκλείει Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ να θυμηθούν το αριστερό παρελθόν τους και με αφορμή μη λαοφιλείς αποφάσεις που θα λάβει η κυβέρνηση της ΝΔ να κατεβάσουν τον κόσμο στους δρόμους, σε διαδηλώσεις προκαλώντας κοινωνικές ταραχές.
Βέβαια οι απεργίες και οι διαδηλώσεις ως μέσο κοινωνικής πίεσης έχει ξεθωριάσει αλλά τίποτε δεν αποκλείει τους αριστερούς του ΣΥΡΙΖΑ να θυμηθούν τον παλαιό τους κακό εαυτό.
Υπό αυτό το πρίσμα των δυνητικών κινδύνων η πορεία της ελληνικής οικονομίας θα συνεχίσει να τελεί υπό δοκιμασία για καιρό μέχρι να επανέλθει στην κανονικότητα.
www.worldenergynews.gr
Αυτό σε μεγάλο βαθμό είναι αληθές αλλά υπάρχουν τέσσερις κίνδυνοι που θα πρέπει να διαχειριστεί με μεγάλη προσοχή η νέα κυβέρνηση της ΝΔ.
Κίνδυνος πρώτος – Ιδιωτικοποιήσεις εσωτερικής ανακύκλωσης
Πολλοί υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση Τσίπρα επιβράδυνε τις ιδιωτικοποιήσεις είτε γιατί φοβόταν το πολιτικό κόστος είτε γιατί σχεδίαζε διαφορετικά πράγματα.
Η ουσία είναι ότι υπήρξε επιβράδυνση στις ιδιωτικοποιήσεις.
Η γενική πεποίθηση είναι ότι η νέα κυβέρνηση της ΝΔ ερχόμενη στην εξουσία θα επιταχύνει τις ιδιωτικοποιήσεις με διττό στόχο να περάσει το μήνυμα της επιτάχυνσης στην προσπάθεια ανάκαμψης και ταυτόχρονα να προσελκύσει ξένο κεφάλαιο από το εξωτερικό.
Όμως όλα αυτά είναι μια ουτοπία.
Η ΝΔ μπορεί να έχει καλή πρόθεση και καλή διάθεση να επιταχύνει τις ιδιωτικοποιήσεις αλλά εάν δει κανείς με προσοχή τι ιδιωτικοποιείται και κυρίως ποιοι ενδιαφέρονται για τις ιδιωτικοποιήσεις θα καταλήξει σε ένα ασφαλές συμπέρασμα
1)Υπάρχουν διεθνείς επενδυτές που ενδιαφέρονται για την Ελλάδα αλλά είναι distress funds που ενδιαφέρονται μόνο για τα NPEs των τραπεζών.
Επίσης funds που θέλουν να αγοράσουν φθηνά ελληνικά assets και να τα πουλήσουν σε υψηλότερες τιμές.
Ουσιαστικά δεν υπάρχει πραγματικό ενδιαφέρον μακροπρόθεσμων επενδυτών για την Ελλάδα, ευκαιριακού τύπου κερδοσκοπικό ενδιαφέρον χαμηλής βαρύτητας που δεν επιστρέφει αξία στην Ελλάδα.
2)Το κύριο ενδιαφέρον για τις ιδιωτικοποιήσεις αποτελεί εσωτερική υπόθεση.
Όταν μιλάμε για Ελληνικό μιλάμε για τον Λάτση που έχει επενδύσει στο Ελληνικό και η επένδυση παραμένει ακόμη ναρκοθετημένη.
Η Ελληνικός Χρυσός ήδη έχει επενδύσει στην Ελλάδα.
Για τις λιγνιτικές της ΔΕΗ θα αποδειχθεί ότι ο μόνος τρόπος για να πωληθούν είναι να ιδιωτικοποιηθεί κάποια υδροηλεκτρική μονάδα και να δοθούν ως bonus οι λιγνιτικές.
Οι ενδιαφερόμενοι θα είναι έλληνες Μυτιληναίος, Περιστέρης και άλλοι.
3)Στον τομέα της ενέργειας – ΕΛΠΕ η οικογένεια Βαρδινογιάννη θα επιδιώξει να έχει ρόλο στις εξελίξεις λόγω της Motor Oil.
Άρα αυτό που αποκαλούμε γενικόλογα ιδιωτικοποιήσεις δεν είναι τίποτε άλλο ιδιωτικοποιήσεις εσωτερικής ανακύκλωσης.
Κίνδυνος δεύτερος – Επάνοδος της διαπλοκής
Ο κίνδυνος αυτός δεν είναι ούτε αμελητέος, ούτε θεωρητικός.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός δεν πρέπει να επιτρέψει σε διάφορα συστήματα μέσων ενημέρωσης και άλλων παραγόντων να επανεμφανιστούν στο προσκήνιο και παρασκήνιο και να ασκούν επιρροή στην εκτελεστική εξουσία.
Κυκλοφορούν πολλές φήμες ότι παλαιά συστήματα που είχαν θαφτεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, ελπίζουν με τον Μητσοτάκη και την ΝΔ να νεκραναστηθούν.
Είναι πολύ συγκεκριμένα τα συμφέροντα φιλικά και εχθρικά προς την ΝΔ που βλέπουν ως ευκαιρία την πολιτική αλλαγή με αφορμή τις εθνικές εκλογές στις 7 Ιουλίου.
Κίνδυνος τρίτος – Αποτυχία μείωσης του πρωτογενούς πλεονάσματος και μεγάλης αύξησης του ΑΕΠ
Ένας υπαρκτός κίνδυνος είναι η κυβέρνηση της ΝΔ να αποτύχει σε δύο κομβικούς τομείς.
Να μειώσει το πρωτογενές πλεόνασμα από 3,5% σε 2,5% πριν το 2022 ώστε να απελευθερώσει πόρους για την οικονομία
Να αυξήσει το ΑΕΠ στο 4% σε ετήσια βάση.
Λέγεται ότι τους δύο τελευταίο μήνες η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αποσταθεροποίησε την οικονομία και έκανε ξανά καχύποπτους τους ξένους δανειστές.
Αυτό δεν είναι σωστό η οικονομία δεν είχε επιστρέψει στην κανονικότητα με λογιστικά τρικ και ωραιοποιήσεις η αριστερή κυβέρνηση έκρυβε τα προβλήματα και στην πρώτη χαλάρωση…αποκαλύφθηκε ότι η ελληνική οικονομία είναι διάτρητη.
Μια οικονομία δεν μπορεί να κλονιστεί μέσα σε διάστημα δύο μηνών παροχών.
Το πρόβλημα προϋπήρχε απλά ήταν κρυμμένο.
Η κυβέρνηση της ΝΔ αναλαμβάνει να διαχειριστεί ναρκοπέδιο και μάλιστα χωρίς να έχει την θετική συνδρομή των τραπεζών.
Όχι γιατί οι τράπεζες ακολουθούν μια εσωστρεφή πορεία λόγω των προβληματικών τους δανείων αλλά γιατί δεν υπάρχει το πελατειακό target για να δανείσουν οι τράπεζες.
Η οικονομία υποχρηματοδοτείται.
Τα τελευταία 14-16 χρόνια ένα μοντέλο ανακυκλώθηκε στην Ελλάδα ατομικές επιχειρήσεις, ασήμαντου ενδιαφέροντος, στραμμένες στην κατανάλωση χωρίς να υπακούν σε κανόνες εταιρικής διακυβέρνησης και με έντονα σημάδια φοροδιαφυγής.
Μια μεγάλη μερίδα μικρών εταιριών ανήκει σε αυτή την ομάδα την οποία οι τράπεζες δεν θα χρηματοδοτήσουν.
Χρειάζεται να δημιουργηθεί νέο πελατολόγιο για τις τράπεζες, πελατολόγιο με πιστοληπτική ικανότητα, με κανόνες εταιρικής διακυβέρνησης και φορολογικής συνέπειας ώστε οι τράπεζες – ξανά – να αρχίζουν να δανείζουν με κεφάλαια κίνησης ή μακροπρόθεσμα δάνεια.
Εάν αυτό δεν συμβεί, οι τράπεζες θα συνεχίσουν να λειτουργούν παθητικά απέναντι στην οικονομία.
Κίνδυνος τέταρτος – Κοινωνικές ταραχές
Ο ΣΥΡΙΖΑ επέδειξε ότι είναι διατεθειμένος στον βωμό της μικροπολιτικής ψηφοθηρίας να τα τινάξει όλα στον αέρα και συγκυριακά να εμφανιστεί ως αντιπολίτευση στους δανειστές που πιστά υπηρέτησε σχεδόν 4 χρόνια.
Τίποτα δεν αποκλείει Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ να θυμηθούν το αριστερό παρελθόν τους και με αφορμή μη λαοφιλείς αποφάσεις που θα λάβει η κυβέρνηση της ΝΔ να κατεβάσουν τον κόσμο στους δρόμους, σε διαδηλώσεις προκαλώντας κοινωνικές ταραχές.
Βέβαια οι απεργίες και οι διαδηλώσεις ως μέσο κοινωνικής πίεσης έχει ξεθωριάσει αλλά τίποτε δεν αποκλείει τους αριστερούς του ΣΥΡΙΖΑ να θυμηθούν τον παλαιό τους κακό εαυτό.
Υπό αυτό το πρίσμα των δυνητικών κινδύνων η πορεία της ελληνικής οικονομίας θα συνεχίσει να τελεί υπό δοκιμασία για καιρό μέχρι να επανέλθει στην κανονικότητα.
www.worldenergynews.gr
