Θεωρεί ως κύρια αδυναμία της Ευρωπαϊκής Ένωσης την πρόωρη διακοπή λειτουργίας των πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής
Την εκτίμηση πως οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου θα καταγράψουν φέτος μια μικρή αύξηση χωρίς ωστόσο να διαμορφωθούν σε επίπεδα πολύ διαφορετικά από τα σημερινά χαμηλά, διατυπώνει μέσω της συνέντευξης που παραχώρησε στο WorldEnergyNews.gr ο κ. Robin Mills, διευθύνων σύμβουλος της συμβουλευτικής εταιρίας Qamar Energy με έδρα το Ντουμπάι.
Σχολιάζοντας δε τις αδυναμίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον ενεργειακό κλάδο, ο κ. Mills αναφέρει πως οι βασικότερες είναι η έλλειψη προόδου όσον αφορά την ανάπτυξη του σχιστολιθικού φυσικού αερίου και η πρόωρη διακοπή λειτουργίας των πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής.
Ο ίδιος επισημαίνει πως το Ιράν προς το παρόν κερδίζει από την αύξηση των τιμών μετά τη συμφωνία του ΟΠΕΚ, ενώ τα στοιχεία που παραθέτει δείχνουν πως η πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα της Σαουδικής Αραβίας ανέρχεται σε περίπου 2,5 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως.
Αναλυτικά η συνέντευξη του κ. Robin Mills στο World Energy News έχει ως εξής:
Αναμένετε να δούμε τις τιμές πετρελαίου να παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα και το 2017 παρά τις περικοπές του ΟΠΕΚ;
«Ναι, θεωρώ ότι οι τιμές θα αυξηθούν λίγο περισσότερο από τα σημερινά επίπεδα, αλλά όχι δραματικά.
Οι αυξήσεις στην παραγωγή σχιστολιθικού πετρελαίου στις ΗΠΑ και οι αναλήψεις πλεονασμάτων θα περιορίσουν ενδεχόμενες αυξήσεις στις τιμές».
Θα μπορούσε η συμφωνία του ΟΠΕΚ είναι δίκοπο μαχαίρι για το Ιράν;
«Προς το παρόν, το Ιράν έχει μια καλή συμφωνία, αφού τα όρια που έθεσε ο ΟΠΕΚ είναι πάνω από αυτό που μπορεί να παράγει σήμερα, ενώ κερδίζει από την αύξηση των τιμών.
Εάν η συμφωνία μείωσης της παραγωγής παραταθεί και μετά τους έξι μήνες, τότε θα αρχίσουν να περιορίζονται τα πλάνα του Ιράν για να αυξήσει την παραγωγή».
Ποια είναι τα λάθη της Δύσης στον κλάδο της ενέργειας;
«Προφανώς αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο ερώτημα. Αλλά θα ήθελα να πω, ότι η ενεργειακή πολιτική της Δύσης ήταν αρκετά λογική τα τελευταία χρόνια, σε αντίθεση με τις πολιτικές που ασκήθηκαν στις διεθνείς σχέσεις.
Οι εξαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου των ΗΠΑ και η ολοκλήρωση της αγοράς φυσικού αερίου στην Ευρώπη υπήρξαν επιτυχημένες.
Κύριες αποτυχίες στάθηκαν οι υπερβολικά δαπανηρές πολιτικές για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τη μείωση των εκπομπών CO2, αλλά και η απουσία μεγαλύτερης προόδου στις ορθολογικές και δεσμευτικές πολιτικές για το κλίμα.
Κύριες αδυναμίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν η έλλειψη προόδου όσον αφορά την ανάπτυξη του σχιστολιθικού φυσικού αερίου και η πρόωρη διακοπή λειτουργίας των πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής».
Πόση πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα έχει η Σαουδική Αραβία;
«Η επίσημη παραγωγική ικανότητα της Σαουδικής Αραβίας είναι 12,5 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως και η παραγωγή ήταν κάτω από τα 10 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως τον Δεκέμβριο.
Έτσι, η πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα ανέρχεται σε 2,5 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως ή ίσως λίγο παρακάτω».
Θα μπορούσατε σας παρακαλώ να σχολιάσετε τη νέα ενεργειακή πραγματικότητα στη Δυτική Ασία που αποτελείται από τη Ρωσία, το Ιράν και την Τουρκία;
«Υπάρχει προφανώς μια νέα πολιτική ευθυγράμμιση μεταξύ του Ιράν και της Ρωσίας, καθώς και μεταξύ της Ρωσίας και της Τουρκίας.
Αυτό όμως δεν έχει επηρεάσει ακόμα την ενέργεια.
Το Ιράν θέλει να πουλήσει περισσότερο αέριο στην Τουρκία, στα πλαίσια μιας εμπορικής συναλλαγής.
Η Ρωσία θέλει να πουλήσει περισσότερο αέριο προς και από την Τουρκία (μέσω του Turkish Stream), αλλά αυτό δεν έχει σημαντικά εμπορικά και πολιτικά εμπόδια.
Η Ρωσία και το Ιράν είναι ευθυγραμμισμένες με τη συμφωνία της παραγωγής του ΟΠΕΚ - και των μη μελών του - και η Ρωσία έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να μπορέσουν να συμφωνήσουν η Σαουδική Αραβία και το Ιράν.
Όμως η Ρωσία και το Ιράν είναι ακόμα ανταγωνιστές στην αγορά πετρελαίου, καθώς και στην αγορά του φυσικού αερίου στην Τουρκία και, στο μέλλον, στην Ευρώπη».
Αθηνά Δημητρακοπούλου
www.worldenergynews.gr
Σχολιάζοντας δε τις αδυναμίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον ενεργειακό κλάδο, ο κ. Mills αναφέρει πως οι βασικότερες είναι η έλλειψη προόδου όσον αφορά την ανάπτυξη του σχιστολιθικού φυσικού αερίου και η πρόωρη διακοπή λειτουργίας των πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής.
Ο ίδιος επισημαίνει πως το Ιράν προς το παρόν κερδίζει από την αύξηση των τιμών μετά τη συμφωνία του ΟΠΕΚ, ενώ τα στοιχεία που παραθέτει δείχνουν πως η πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα της Σαουδικής Αραβίας ανέρχεται σε περίπου 2,5 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως.
Αναλυτικά η συνέντευξη του κ. Robin Mills στο World Energy News έχει ως εξής:
Αναμένετε να δούμε τις τιμές πετρελαίου να παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα και το 2017 παρά τις περικοπές του ΟΠΕΚ;
«Ναι, θεωρώ ότι οι τιμές θα αυξηθούν λίγο περισσότερο από τα σημερινά επίπεδα, αλλά όχι δραματικά.
Οι αυξήσεις στην παραγωγή σχιστολιθικού πετρελαίου στις ΗΠΑ και οι αναλήψεις πλεονασμάτων θα περιορίσουν ενδεχόμενες αυξήσεις στις τιμές».
Θα μπορούσε η συμφωνία του ΟΠΕΚ είναι δίκοπο μαχαίρι για το Ιράν;
«Προς το παρόν, το Ιράν έχει μια καλή συμφωνία, αφού τα όρια που έθεσε ο ΟΠΕΚ είναι πάνω από αυτό που μπορεί να παράγει σήμερα, ενώ κερδίζει από την αύξηση των τιμών.
Εάν η συμφωνία μείωσης της παραγωγής παραταθεί και μετά τους έξι μήνες, τότε θα αρχίσουν να περιορίζονται τα πλάνα του Ιράν για να αυξήσει την παραγωγή».
Ποια είναι τα λάθη της Δύσης στον κλάδο της ενέργειας;
«Προφανώς αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο ερώτημα. Αλλά θα ήθελα να πω, ότι η ενεργειακή πολιτική της Δύσης ήταν αρκετά λογική τα τελευταία χρόνια, σε αντίθεση με τις πολιτικές που ασκήθηκαν στις διεθνείς σχέσεις.
Οι εξαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου των ΗΠΑ και η ολοκλήρωση της αγοράς φυσικού αερίου στην Ευρώπη υπήρξαν επιτυχημένες.
Κύριες αποτυχίες στάθηκαν οι υπερβολικά δαπανηρές πολιτικές για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τη μείωση των εκπομπών CO2, αλλά και η απουσία μεγαλύτερης προόδου στις ορθολογικές και δεσμευτικές πολιτικές για το κλίμα.
Κύριες αδυναμίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν η έλλειψη προόδου όσον αφορά την ανάπτυξη του σχιστολιθικού φυσικού αερίου και η πρόωρη διακοπή λειτουργίας των πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής».
Πόση πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα έχει η Σαουδική Αραβία;
«Η επίσημη παραγωγική ικανότητα της Σαουδικής Αραβίας είναι 12,5 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως και η παραγωγή ήταν κάτω από τα 10 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως τον Δεκέμβριο.
Έτσι, η πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα ανέρχεται σε 2,5 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως ή ίσως λίγο παρακάτω».
Θα μπορούσατε σας παρακαλώ να σχολιάσετε τη νέα ενεργειακή πραγματικότητα στη Δυτική Ασία που αποτελείται από τη Ρωσία, το Ιράν και την Τουρκία;
«Υπάρχει προφανώς μια νέα πολιτική ευθυγράμμιση μεταξύ του Ιράν και της Ρωσίας, καθώς και μεταξύ της Ρωσίας και της Τουρκίας.
Αυτό όμως δεν έχει επηρεάσει ακόμα την ενέργεια.
Το Ιράν θέλει να πουλήσει περισσότερο αέριο στην Τουρκία, στα πλαίσια μιας εμπορικής συναλλαγής.
Η Ρωσία θέλει να πουλήσει περισσότερο αέριο προς και από την Τουρκία (μέσω του Turkish Stream), αλλά αυτό δεν έχει σημαντικά εμπορικά και πολιτικά εμπόδια.
Η Ρωσία και το Ιράν είναι ευθυγραμμισμένες με τη συμφωνία της παραγωγής του ΟΠΕΚ - και των μη μελών του - και η Ρωσία έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να μπορέσουν να συμφωνήσουν η Σαουδική Αραβία και το Ιράν.
Όμως η Ρωσία και το Ιράν είναι ακόμα ανταγωνιστές στην αγορά πετρελαίου, καθώς και στην αγορά του φυσικού αερίου στην Τουρκία και, στο μέλλον, στην Ευρώπη».
Αθηνά Δημητρακοπούλου
www.worldenergynews.gr
