Το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας στη Μέση Τάση στην Ελλάδα είναι σχεδόν διπλάσιο από το αντίστοιχο στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες
Την ώρα που οι διαπραγματεύσεις της ΔΕΗ με τις ενεργοβόρες βιομηχανίες της χώρας για τα νέα τιμολόγια ρεύματος βρίσκονται σε απόλυτο αδιέξοδο, μια ακόμη κατηγορία βιομηχανιών που τροφοδοτούνται στη Μέση Τάση θέτουν θέμα μείωσης του ενεργειακού κόστους ζητώντας την παρέμβαση της κυβέρνησης.
Συγκεκριμένα ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων Κλωστοϋφαντουργών με υπόμνημα του προς τα συναρμόδια υπουργεία ζητεί εξίσωση της τιμολογιακής πολιτικής της ΔΕΗ για τους καταναλωτές Μέσης Τάσης και ειδικότερα για την κλωστοϋφαντουργία, με τους καταναλωτές που τροφοδοτούνται στην Υψηλή Τάση.
Όπως σημειώνεται στο υπόμνημα που υπογράφεται από τον πρόεδρο του Συνδέσμου Ελευθέριο Κούρταλη, η κλωστοϋφαντουργία είναι ένας κατ’ εξοχήν ενεργοβόρος κλάδος, αφού το ενεργειακό κόστος στην παραγωγική διαδικασία αποτελεί το 30% της ακαθάριστης προστιθέμενης αξίας του προϊόντος.
Σύμφωνα με τον κ. Κούρταλη, η τιμή του ρεύματος στη Μέση Τάση είναι η ακριβότερη στην Ευρώπη και τα τελευταία χρόνια εκτοξεύτηκε, φθάνοντας να είναι διπλάσια από τις τιμές των Ευρωπαίων ανταγωνιστών της ελληνικής κλωστοϋφαντουργίας.
Με βάση αυτά τα δεδομένα ο Σύνδεσμος ζητά εξίσωση της τιμής του ηλεκτρισμού στη Μέση Τάση με αυτή στην Υψηλή.
Σύμφωνα με πληροφορίες μεταξύ των επιμέρους ζητημάτων που θέτει η κλωστοϋφαντουργία είναι η εξίσωση του ΕΦΚ του ρεύματος της Μέσης Τάσης που ανέρχεται σε 5 ευρώ ανά MWh με τον ΕΦΚ της Υψηλής Τάσης που είναι 2,5 ευρώ ανά MWh.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η ελληνική κλωστοϋφαντουργία παρά την μεγάλη συρρίκνωση που υπέστη όλα αυτά τα χρόνια, όχι μόνο λόγω των μνημονίων αλλά και εξαιτίας του απηνή ανταγωνισμού από τρίτες χώρες χαμηλού κόστους (Κίνα, Ινδία, Πακιστάν κ.α), κατάφερε να παραμείνει όρθια και μεγάλο μέρος του κλάδου να λειτουργεί και να εξάγει το 10% των όλων βιομηχανικών εξαγωγών, ήτοι 1,7 δις. ευρώ για το 2017 και μάλιστα με αύξηση της τάξης του 8% για το 2108.
Προτάσεις για «επανεκκίνηση» του κλάδου
Πέραν του ζητήματος του ενεργειακού κόστους για την επανεκκίνηση του κλάδου ο Σύνδεσμος προτείνει επίσης:
• Πάγωμα των οφειλών, των βιώσιμων μονάδων του κλάδου μας οι περισσότερες από τις οποίες είναι εξαγωγικές, από τις Τράπεζες, για 5 χρόνια, και επαναχρηματοδότηση, για επενδύσεις, αγορά πρώτων υλών, βάμβακος, με μειωμένα επιτόκια. Η πιστωτική ασφυξία που μαστίζει τον κλάδο και η απουσία ρευστότητας, αποτελεί βασική αιτία για την κάμψη της παραγωγής και των εξαγωγών του.
• Τραπεζική Χρηματοδότηση των εξαγωγών των επιχειρήσεων του κλάδου, βάσει εξαγωγικού συμβολαίου και εκχωρήσεως φορτωτικών εγγράφων.
• Το εργασιακό κόστος υπεισέρχεται κατά 25% στο κόστος παραγωγής, ως εκ τούτου απαιτείται αυτοσυγκράτηση από πολιτεία, εργοδότες και εργαζόμενους, ώστε κάθε αύξηση να είναι συνδεδεμένη με την ανταγωνιστικότητα και τις δυνατότητες του κλάδου. Οι φορείς του κλάδου τάσσονται υπέρ της κατάργησης της υποχρεωτικής διαιτησίας, της υπεροχής των επιχειρησιακών συμβάσεων εργασίας έναντι των κλαδικών και της δυνατότητας επέκτασης των κλαδικών και όχι των ομοιοεπαγγελματικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
• Νομοθετική ρύθμιση των «οικιστικών πυκνώσεων», λόγω του ότι αρκετές επιχειρήσεις του κλάδου μας αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα.
• Μείωση στο 20% της φορολογίας των εξαγωγικών επιχειρήσεων του κλάδου.
www.worldenergynews.gr
