Ενέργεια

Η αγορά αμφισβητεί την μεθοδολογία της ΡΑΕ για το πλαφόν στα καύσιμα

Η αγορά αμφισβητεί την μεθοδολογία της ΡΑΕ για το πλαφόν στα καύσιμα

Σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, το πρόβλημα της μεθοδολογίας της ΡΑΕ είναι ότι δεν λαμβάνει υπόψη της για κάθε νομό, όλες τις επιμέρους παραμέτρους που καθορίζουν τις τιμές στα τοπικά πρατήρια

Με βάση το Παρατηρητήριο Τιμών Υγρών Καυσίμων, στον Νομό Ηρακλείου η μέση τιμή της αμόλυβδης βενζίνης ήταν χθες 1,702 ευρώ το λίτρο και στον νομό Λασιθίου 1,711 ευρώ. Ωστόσο, το κόστος του καυσίμου είναι ασυνήθιστα υψηλό μόνο στον νομό Ρεθύμνου (όπου χθες πουλιόταν με 1,715 ευρώ το λίτρο κατά μέσο όρο) και επομένως σε αυτόν θα πρέπει να επιβληθεί πλαφόν.
Από την άλλη πλευρά, στην Κορινθία η αμόλυβδη βενζίνη θα πρέπει να κοστίζει πιο ακριβά απ’ ό,τι στη Λευκάδα, παρά τη μεγαλύτερη χιλιομετρική απόσταση. Και στην Ηλεία είναι λογικό να υπάρχει ένα μεγαλύτερο «καπέλο» στην αντλία σε σχέση με τη Ζάκυνθο, παρά το υψηλότερο μεταφορικό κόστος που συνεπάγεται η τροφοδοσία μέσω θαλάσσης.
Αυτά είναι μερικά από τα ομολογουμένως αφύσικα αποτελέσματα που προκύπτουν από τη μεθοδολογία της ΡΑΕ για το πλαφόν στην αμόλυβδη, αναφορικά με τον υπολογισμό της θεωρητικής ανώτατης τιμής πώλησης ανά νομό. Αποτελέσματα που, όπως είναι φυσικό, επηρεάζουν τόσο τον προσδιορισμό των νομών στους οποίους σύμφωνα με τη ΡΑΕ θα πρέπει να επιβληθεί πλαφόν, όσο και το ύψος του πλαφόν σε κάθε έναν από αυτούς.
Σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, το πρόβλημα της μεθοδολογίας της ΡΑΕ είναι ότι δεν λαμβάνει υπόψη της για κάθε νομό, όλες τις επιμέρους παραμέτρους που καθορίζουν τις τιμές στα τοπικά πρατήρια – δηλαδή το μεταφορικό κόστος, καθώς και ένα εύλογο περιθώριο κέρδους τόσο των εταιρειών εμπορίας όσο και των πρατηριούχων. Παραμέτρους που θα έπρεπε να προσθέσει στη συνέχεια στην τιμή του διυλιστηρίου, για να υπολογίσει το επιτρεπόμενο «ταβάνι» ανά νομό.
Αντίθετα, η ΡΑΕ «βαφτίζει» ως θεμιτή διαφορά της τιμής σε σχέση με την Αττική ένα μέγεθος που ονομάζει διαφορικό κόστος, το οποίο υπολογίζει για κάθε νομό με βάση τη μέγιστη τιμή χονδρεμπορικής σε αυτόν, για τουλάχιστον τις προηγούμενες 45 ημέρες. Έτσι, όσο πιο μεγάλο είναι αυτό το διαφορικό κόστος, τόσο πιο μεγάλη προκύπτει και η εύλογη (βλ. δικαιολογούμενη ως ανταγωνιστική) τιμή του καυσίμου στα τοπικά πρατήρια.
Με βάση τα ίδια στελέχη της αγοράς, η προφανής αστοχία οφείλεται στη λανθασμένη υπόθεση ότι στην ακριβότερη τιμή χονδρεμπορικής που παρατηρήθηκε τις τελευταίες 45 ημέρες, είναι δεδομένο πως ενσωματώνεται το μεταφορικό κόστος και τα περιθώρια των επιχειρήσεων που εμπλέκονται στην αλυσίδα τροφοδοσίας.
Ωστόσο, αυτό κάλλιστα μπορεί να μην συμβαίνει, αφού μία υψηλή τιμή μπορεί να οφείλεται σε άλλη αιτία – όπως π.χ. στην έλλειψη ανταγωνισμού στον συγκεκριμένο νομό. Επίσης, καθώς το χρονικό διάστημα των 45 ημερών βρίσκεται μέσα στη θερινή περίοδο, είναι πιθανό στους νομούς με έντονη παραθεριστική κίνηση η κατανάλωση να είναι εποχική, και επομένως η όποια αύξηση να οφείλεται στο ότι οι εταιρείες περιμένουν αυτή την εποχή για να αποσβέσουν τα κόστη τους.
Το WorldEnergyNews έφτιαξε έναν πίνακα κατάταξης των νομών με κριτήριο το διαφορικό κόστος, το οποίο είναι το βασικό κριτήριο υπολογισμού της θεωρητικής ανώτατης τιμής σε καθένα από αυτούς. Κάτι που σημαίνει πως με τον ίδιο τρόπο κατατάσσονται και οι νομοί, ως προς τις εύλογες μέγιστες τιμές της αμόλυβδης.
Με άλλα λόγια, πέρα από τα παραδείγματα που ήδη αναφέρθηκαν, ο πίνακας δείχνει πως είναι επίσης λογικό η αμόλυβδη στην Αττική να κοστίζει έστω και κατ’ ελάχιστον ακριβότερα από τον Έβρο και την Ημαθία.

Δείτε επίσης