Θα καταφέρει τελικά η ΔΕΗ να εξασφαλίσει εκείνα τα έσοδα από την πώληση των λιγνιτικών της μονάδων που θα της επιτρέψουν να χρηματοδοτήσει τη στροφή της στη νέα εποχή;
Σοβαρά ερωτηματικά για το κατά πόσο η πώλησης των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ μπορεί να προσελκύσει επενδυτικό ενδιαφέρον, ειδικά από Ευρωπαίους παίκτες εγείρουν οι πρόσφατες εξελίξεις στη Γερμανία που αφορούν το deal μεταξύ της RWE και της Ε.ΟΝ οι οποίες συμφώνησαν να μοιραστούν τα δυο μεγάλα τμήματα της Innogy, θυγατρική έως τώρα της RWE.
Το deal προβλέπει ότι η RWE θα κρατήσει το κομμάτι της Innogy που αφορά τις ΑΠΕ και θα το ενώσει με τις αντίστοιχες δραστηριότητες ΑΠΕ που διέθετε μέχρι τώρα η άλλη γερμανική εταιρία, η Ε.ΟΝ.
Σε αντάλλαγμα, η Ε.ΟΝ θα πάρει τα ρυθμιζόμενα δίκτυα της Innogy, καθώς και τις υπηρεσίες λιανικής.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η Innogy ιδρύθηκε από την RWE το 2016, για να συγκεντρώσει τις δραστηριότητες της στους τομείς των ΑΠΕ, των δικτύων και της λιανικής αγοράς.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Euractiv, το deal για την Innogy σηματοδοτεί το θάνατο των καθετοποιημένων εταιριών ηλεκτρισμού, αλλά και το τέλος των μεγάλων διασυνοριακών εξαγορών και συγχωνεύσεων.
Μάλιστα σημειώνει ότι πρόκειται για μία συμφωνία, που συνεχίζει τη λογική του σπασίματος των δύο μεγάλων καθετοποιημένων εταιριών ηλεκτρισμού της Γερμανίας (RWE και Ε.ΟΝ.), καθώς και ότι όταν η Ε.ΟΝ ολοκληρώσει την πώληση στη φιλανδική Fortune και του μεριδίου της στην Upiter (εταιρία που διαθέτει θερμικές μονάδες παραγωγής), τότε οι δύο γερμανικοί όμιλοι θα έχουν μείνει με τα μόνα περιουσιακά στοιχεία που ακόμα βγάζουν λεφτά στην αγορά ηλεκτρισμού, δηλαδή τις επιδοτούμενες ΑΠΕ και τα ρυθμιζόμενα δίκτυα.
Στην… αποστρατεία λιγνιτικές και πυρηνικές μονάδες
Σύμφωνα με το Euractiv η στροφή της Γερμανίας από τα πυρηνικά στις ΑΠΕ μετά την καταστροφή στη Φουκουσίμα το 2011 και η στήριξη της ΕΕ στην ανανεώσιμη ενέργεια δημιούργησαν ένα τεράστιο πλεονάζον δυναμικό, το οποίο οδηγεί τις θερμικές και τις πυρηνικές μονάδες παραγωγής ηλεκτρισμού εκτός αγοράς.
Στο σημείο αυτό, λοιπόν, προκύπτει το ερώτημα: Τι είδους επενδυτικό ενδιαφέρον μπορούν να προσελκύσουν θερμικές μονάδες που πωλούνται στην Ελλάδα, την ώρα που δυο γερμανικοί κολοσσοί αποεπενδύουν σε θερμική παραγωγή και συνεχίζουν να επικεντρώνουν τις δραστηριότητες τους στις ΑΠΕ και τα δίκτυα;
Την ίδια ώρα στην Ευρώπη υπάρχουν σενάρια σπασίματος και διαχωρισμού δραστηριοτήτων ακόμα και για τις πιο καθετοποιημένες και κρατικά ελεγχόμενες εταιρίες ηλεκτρισμού της ΕΕ, όπως η γαλλική EdF και η τσεχική CEZ.
Όμως το deal της Innogy ανέδειξε και κάτι ακόμη σύμφωνα με το Euractiv: Καμία ξένη εταιρία δεν έδειξε ενδιαφέρον όταν η RWE ανακοίνωσε την πρόθεση να πουλήσει τη θυγατρική της.
Μπορεί άραγε με αυτά τα δεδομένα να προσδοκά η ΔΕΗ ότι θα προσελκύσει ενδιαφέρον και μάλιστα για μονάδες λιγνίτη, ο οποίος βρίσκεται υπό διωγμό στην ΕΕ;
Βεβαίως όλα αυτά είναι γνωστά στη διοίκηση της ΔΕΗ που προσδοκά στην εκδήλωση κινεζικού ενδιαφέροντος και ελπίζει ότι η Κομισιόν δεν θα δημιουργήσει ανυπέρβλητα εμπόδια σε μια τέτοια προοπτική.
Όπως σημειώνει το Euractiv πριν την κρίση του 2008, οι ευρωπαϊκές εταιρίες ηλεκτρικής ενέργειας έσπευδαν να αποκτήσουν συμμετοχές σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Τα περισσότερα όμως από τα deal αυτά, είτε δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα, είτε ναυάγησαν και τώρα πλέον είναι ελάχιστες οι εταιρίες που έχουν σημαντική παρουσία σε άλλες χώρες.
Πριν από μία δεκαετία, οι Βρυξέλλες προωθούσαν την ιδιωτικοποίηση των εταιριών ηλεκτρισμού και τον διαχωρισμό των δραστηριοτήτων τους και κυρίως την απόσχιση των δικτύων.
Όμως η εγκατάλειψη της πυρηνικής ενέργειας από τη Γερμανία, οι υψηλές επιδοτήσεις των ΑΠΕ στην Ισπανία και η απειλή της Βρετανίας για πλαφόν στις τιμές είναι παραδείγματα που δείχνουν πώς η πολιτική επηρεάζει τις εταιρίες ηλεκτρικής ενέργειας.
Εξαγορές μόνο σε καινοτόμες δραστηριότητες
Ορισμένοι αναλυτές, μάλιστα, εκτιμούν ότι έχει περάσει η εποχή των εξαγορών και συγχωνεύσεων για τις εταιρίες ηλεκτρισμού, τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και σε διεθνές.
Πλέον οι εταιρίες ηλεκτρισμού έχουν περάσει σε άλλου είδους εξαγορές. Ενδιαφέρονται για τις αγορές μικρομεσαίων επιχειρήσεων σε νέους τομείς, όπως η φόρτιση ηλεκτρικών αυτοκινήτων, η μόνωση, οι έξυπνοι μετρητές και οι ενεργειακές υπηρεσίες.
Επίσης εξακολουθούν να επενδύουν σε αναδυόμενες αγορές, που έχουν τεράστιες ανάγκες σε ηλεκτρική ενέργεια και περισσότερο ευέλικτο ρυθμιστικό πλαίσιο.
Μήπως τελικά η ΔΕΗ έχει χάσει το τραίνο των αλλαγών που συντελέστηκαν τα προηγούμενα χρόνια στις μεγάλες καθετοποιημένες εταιρίες ηλεκτρισμού της Ευρώπης;
Θα μπορέσει σήμερα που οι επιδοτήσεις στις ΑΠΕ μειώνονται να αναπτύξει δραστηριότητα ικανή να αντισταθμίσει τις απώλειες;
Θα καταφέρει να προλάβει τις νέες αλλαγές που συντελούνται στην Ευρώπη;
Θα προσελκύσει επενδυτικό ενδιαφέρον, ώστε από τα έσοδα της πώλησης των λιγνιτικών μονάδων να χρηματοδοτήσει τη στροφή της στη νέα εποχή;
Τα ερωτήματα αυτά μένουν να απαντηθούν, αν και το άλμα φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο.
www.worldenergynews.gr
Το deal προβλέπει ότι η RWE θα κρατήσει το κομμάτι της Innogy που αφορά τις ΑΠΕ και θα το ενώσει με τις αντίστοιχες δραστηριότητες ΑΠΕ που διέθετε μέχρι τώρα η άλλη γερμανική εταιρία, η Ε.ΟΝ.
Σε αντάλλαγμα, η Ε.ΟΝ θα πάρει τα ρυθμιζόμενα δίκτυα της Innogy, καθώς και τις υπηρεσίες λιανικής.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η Innogy ιδρύθηκε από την RWE το 2016, για να συγκεντρώσει τις δραστηριότητες της στους τομείς των ΑΠΕ, των δικτύων και της λιανικής αγοράς.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Euractiv, το deal για την Innogy σηματοδοτεί το θάνατο των καθετοποιημένων εταιριών ηλεκτρισμού, αλλά και το τέλος των μεγάλων διασυνοριακών εξαγορών και συγχωνεύσεων.
Μάλιστα σημειώνει ότι πρόκειται για μία συμφωνία, που συνεχίζει τη λογική του σπασίματος των δύο μεγάλων καθετοποιημένων εταιριών ηλεκτρισμού της Γερμανίας (RWE και Ε.ΟΝ.), καθώς και ότι όταν η Ε.ΟΝ ολοκληρώσει την πώληση στη φιλανδική Fortune και του μεριδίου της στην Upiter (εταιρία που διαθέτει θερμικές μονάδες παραγωγής), τότε οι δύο γερμανικοί όμιλοι θα έχουν μείνει με τα μόνα περιουσιακά στοιχεία που ακόμα βγάζουν λεφτά στην αγορά ηλεκτρισμού, δηλαδή τις επιδοτούμενες ΑΠΕ και τα ρυθμιζόμενα δίκτυα.
Στην… αποστρατεία λιγνιτικές και πυρηνικές μονάδες
Σύμφωνα με το Euractiv η στροφή της Γερμανίας από τα πυρηνικά στις ΑΠΕ μετά την καταστροφή στη Φουκουσίμα το 2011 και η στήριξη της ΕΕ στην ανανεώσιμη ενέργεια δημιούργησαν ένα τεράστιο πλεονάζον δυναμικό, το οποίο οδηγεί τις θερμικές και τις πυρηνικές μονάδες παραγωγής ηλεκτρισμού εκτός αγοράς.
Στο σημείο αυτό, λοιπόν, προκύπτει το ερώτημα: Τι είδους επενδυτικό ενδιαφέρον μπορούν να προσελκύσουν θερμικές μονάδες που πωλούνται στην Ελλάδα, την ώρα που δυο γερμανικοί κολοσσοί αποεπενδύουν σε θερμική παραγωγή και συνεχίζουν να επικεντρώνουν τις δραστηριότητες τους στις ΑΠΕ και τα δίκτυα;
Την ίδια ώρα στην Ευρώπη υπάρχουν σενάρια σπασίματος και διαχωρισμού δραστηριοτήτων ακόμα και για τις πιο καθετοποιημένες και κρατικά ελεγχόμενες εταιρίες ηλεκτρισμού της ΕΕ, όπως η γαλλική EdF και η τσεχική CEZ.
Όμως το deal της Innogy ανέδειξε και κάτι ακόμη σύμφωνα με το Euractiv: Καμία ξένη εταιρία δεν έδειξε ενδιαφέρον όταν η RWE ανακοίνωσε την πρόθεση να πουλήσει τη θυγατρική της.
Μπορεί άραγε με αυτά τα δεδομένα να προσδοκά η ΔΕΗ ότι θα προσελκύσει ενδιαφέρον και μάλιστα για μονάδες λιγνίτη, ο οποίος βρίσκεται υπό διωγμό στην ΕΕ;
Βεβαίως όλα αυτά είναι γνωστά στη διοίκηση της ΔΕΗ που προσδοκά στην εκδήλωση κινεζικού ενδιαφέροντος και ελπίζει ότι η Κομισιόν δεν θα δημιουργήσει ανυπέρβλητα εμπόδια σε μια τέτοια προοπτική.
Όπως σημειώνει το Euractiv πριν την κρίση του 2008, οι ευρωπαϊκές εταιρίες ηλεκτρικής ενέργειας έσπευδαν να αποκτήσουν συμμετοχές σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Τα περισσότερα όμως από τα deal αυτά, είτε δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα, είτε ναυάγησαν και τώρα πλέον είναι ελάχιστες οι εταιρίες που έχουν σημαντική παρουσία σε άλλες χώρες.
Πριν από μία δεκαετία, οι Βρυξέλλες προωθούσαν την ιδιωτικοποίηση των εταιριών ηλεκτρισμού και τον διαχωρισμό των δραστηριοτήτων τους και κυρίως την απόσχιση των δικτύων.
Όμως η εγκατάλειψη της πυρηνικής ενέργειας από τη Γερμανία, οι υψηλές επιδοτήσεις των ΑΠΕ στην Ισπανία και η απειλή της Βρετανίας για πλαφόν στις τιμές είναι παραδείγματα που δείχνουν πώς η πολιτική επηρεάζει τις εταιρίες ηλεκτρικής ενέργειας.
Εξαγορές μόνο σε καινοτόμες δραστηριότητες
Ορισμένοι αναλυτές, μάλιστα, εκτιμούν ότι έχει περάσει η εποχή των εξαγορών και συγχωνεύσεων για τις εταιρίες ηλεκτρισμού, τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και σε διεθνές.
Πλέον οι εταιρίες ηλεκτρισμού έχουν περάσει σε άλλου είδους εξαγορές. Ενδιαφέρονται για τις αγορές μικρομεσαίων επιχειρήσεων σε νέους τομείς, όπως η φόρτιση ηλεκτρικών αυτοκινήτων, η μόνωση, οι έξυπνοι μετρητές και οι ενεργειακές υπηρεσίες.
Επίσης εξακολουθούν να επενδύουν σε αναδυόμενες αγορές, που έχουν τεράστιες ανάγκες σε ηλεκτρική ενέργεια και περισσότερο ευέλικτο ρυθμιστικό πλαίσιο.
Μήπως τελικά η ΔΕΗ έχει χάσει το τραίνο των αλλαγών που συντελέστηκαν τα προηγούμενα χρόνια στις μεγάλες καθετοποιημένες εταιρίες ηλεκτρισμού της Ευρώπης;
Θα μπορέσει σήμερα που οι επιδοτήσεις στις ΑΠΕ μειώνονται να αναπτύξει δραστηριότητα ικανή να αντισταθμίσει τις απώλειες;
Θα καταφέρει να προλάβει τις νέες αλλαγές που συντελούνται στην Ευρώπη;
Θα προσελκύσει επενδυτικό ενδιαφέρον, ώστε από τα έσοδα της πώλησης των λιγνιτικών μονάδων να χρηματοδοτήσει τη στροφή της στη νέα εποχή;
Τα ερωτήματα αυτά μένουν να απαντηθούν, αν και το άλμα φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο.
www.worldenergynews.gr
