Η ελληνική πολιτική ηγεσία εκούσα άκουσα δείχνει να καταλήγει στο πανάρχαιο δόγμα της αποτροπής: εάν θέλεις ειρήνη πρέπει να είσα έτοιμος για πόλεμο
Εκ των υστέρων διαπιστώνεται ότι η πρόσφατη κρίση στα Ίμια δεν προήλθε από ένα ατύχημα, αλλά ήταν ένα προσχεδιασμένο χτύπημα εναντίον του ελληνικού πλοίου του λιμενικού.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Τουρκία επιδιώκει μικρής έκτασης θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο -κάτι για το οποίο είχε προειδοποιήσει πριν από ένα περίπου μήνα ο αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα.
Οι επιδιώξεις του σουλτάνου Ερντογάν μπορεί να είναι πολλές και ποικίλες, με το να ανοίξει ένα θερμό μέτωπο στον ευρωπαικό χώρο ενώ ήδη έχει στείλει στρατεύματα στην Συρία.
Η αναζήτηση και η ανάλυσή τους είναι χρήσιμη και αναγκαία. Δεν αναιρεί όμως το βασικό ερώτημα, ποιός είναι ο κατάλληλος τρόπος για να απαντηθεί η ιμπεριαλιστική στρατηγική της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου.
Η πολιτική του κατευνασμού παράλληλα με το δέλεαρ της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ, που ακολούθησαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις από το 1996 και μετά, έχει εξαντλήσει την δυναμική της.
Όσοι ήλπιζαν στον εξευρωπαισμό της Τουρκίας διαψεύστηκαν και είδαν τον εξευρωπαισμό των αξιώσεων της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου.
Αντίθετα επιβεβαιώθηκαν όσοι υποστήριζαν ότι ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ δεν πρόκειται να υπάρξει γιατί δεν την επιθυμεί πραγματικά καμία από τις δύο πλευρές.
Επιπροσθέτως διαψεύστηκε και μία ολόκληρη σχολή σκέψης που υποστήριζε ότι μορφές ήπιας ισχύος από την οικονομία μέχρι τις διεθνείς σχέσεις μπορούν να υποκαταστήσουν και να αντισταθμίσουν τις κλασσικές μορφές πολιτικής και στρατιωτικής ισχύος.
Όλα αυτά καταρρέουν μπροστά στην πρόθεση της Τουρκίας να αντιμετωπίσει με στρατιωτικά μέσα την απομόνωσή της και να επιβεβαιώσει την κυριαρχία της στην ευρύτερη περιοχή.
Η ελληνική πολιτική ηγεσία εκούσα άκουσα δείχνει να καταλήγει στο πανάρχαιο δόγμα της αποτροπής: εάν θέλεις ειρήνη πρέπει να είσα έτοιμος για πόλεμο.
Αυτό σηματοδοτεί η δήλωση Κοτζιά και Καμμένου ότι την επόμενη φορά που η Τουρκία θα ξεπεράσει τις κόκκινες γραμμές η απάντηση θα είναι ανάλογη.
Η προειδοποίηση που βασίστηκε σε εισήγηση της στρατιωτικής ηγεσίας έχει διπλή ανάγνωση: μπορεί να αποτρέψει μία επιθετική κίνηση της Τουρκίας.
Από την άλλη όμως περιορίζει το εύρος των κινήσεων της Ελλάδας και την δεσμεύει σε στρατιωτική απάντηση ίσης τουλάχιστον εμβέλειας με την πρόκληση.
Εφόσον κατέληξε σε αυτή την θέση η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να την υποστηρίξει στους εταίρους και συμμάχους.
Να διαμηνύσει την αποφασιστικότητά της να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας ακόμη και με στρατιωτικά μέσα, επισείοντας τις συνέπειες που θα έχει μία έστω και μικρή σύρραξη για την σταθερότητα στην νοτιοανατολική Ευρώπη και για την υγεία του ευρώ.
Ίσως τότε πείσει τους εταίρους να πάρουν ουσιαστική θέση απέναντι στην Τουρκία.
Σε κάθε περίπτωση κανείς δεν θα υπερασπιστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας για λογαριασμό της.
Σπύρος Γκουτζάνης
Πηγή:www.bankingnews.gr
www.worldenergynews.gr
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Τουρκία επιδιώκει μικρής έκτασης θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο -κάτι για το οποίο είχε προειδοποιήσει πριν από ένα περίπου μήνα ο αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα.
Οι επιδιώξεις του σουλτάνου Ερντογάν μπορεί να είναι πολλές και ποικίλες, με το να ανοίξει ένα θερμό μέτωπο στον ευρωπαικό χώρο ενώ ήδη έχει στείλει στρατεύματα στην Συρία.
Η αναζήτηση και η ανάλυσή τους είναι χρήσιμη και αναγκαία. Δεν αναιρεί όμως το βασικό ερώτημα, ποιός είναι ο κατάλληλος τρόπος για να απαντηθεί η ιμπεριαλιστική στρατηγική της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου.
Η πολιτική του κατευνασμού παράλληλα με το δέλεαρ της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ, που ακολούθησαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις από το 1996 και μετά, έχει εξαντλήσει την δυναμική της.
Όσοι ήλπιζαν στον εξευρωπαισμό της Τουρκίας διαψεύστηκαν και είδαν τον εξευρωπαισμό των αξιώσεων της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου.
Αντίθετα επιβεβαιώθηκαν όσοι υποστήριζαν ότι ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ δεν πρόκειται να υπάρξει γιατί δεν την επιθυμεί πραγματικά καμία από τις δύο πλευρές.
Επιπροσθέτως διαψεύστηκε και μία ολόκληρη σχολή σκέψης που υποστήριζε ότι μορφές ήπιας ισχύος από την οικονομία μέχρι τις διεθνείς σχέσεις μπορούν να υποκαταστήσουν και να αντισταθμίσουν τις κλασσικές μορφές πολιτικής και στρατιωτικής ισχύος.
Όλα αυτά καταρρέουν μπροστά στην πρόθεση της Τουρκίας να αντιμετωπίσει με στρατιωτικά μέσα την απομόνωσή της και να επιβεβαιώσει την κυριαρχία της στην ευρύτερη περιοχή.
Η ελληνική πολιτική ηγεσία εκούσα άκουσα δείχνει να καταλήγει στο πανάρχαιο δόγμα της αποτροπής: εάν θέλεις ειρήνη πρέπει να είσα έτοιμος για πόλεμο.
Αυτό σηματοδοτεί η δήλωση Κοτζιά και Καμμένου ότι την επόμενη φορά που η Τουρκία θα ξεπεράσει τις κόκκινες γραμμές η απάντηση θα είναι ανάλογη.
Η προειδοποίηση που βασίστηκε σε εισήγηση της στρατιωτικής ηγεσίας έχει διπλή ανάγνωση: μπορεί να αποτρέψει μία επιθετική κίνηση της Τουρκίας.
Από την άλλη όμως περιορίζει το εύρος των κινήσεων της Ελλάδας και την δεσμεύει σε στρατιωτική απάντηση ίσης τουλάχιστον εμβέλειας με την πρόκληση.
Εφόσον κατέληξε σε αυτή την θέση η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να την υποστηρίξει στους εταίρους και συμμάχους.
Να διαμηνύσει την αποφασιστικότητά της να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας ακόμη και με στρατιωτικά μέσα, επισείοντας τις συνέπειες που θα έχει μία έστω και μικρή σύρραξη για την σταθερότητα στην νοτιοανατολική Ευρώπη και για την υγεία του ευρώ.
Ίσως τότε πείσει τους εταίρους να πάρουν ουσιαστική θέση απέναντι στην Τουρκία.
Σε κάθε περίπτωση κανείς δεν θα υπερασπιστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας για λογαριασμό της.
Σπύρος Γκουτζάνης
Πηγή:www.bankingnews.gr
www.worldenergynews.gr
