Τελευταία Νέα
Ενέργεια

Ρωσία και Ιράν ξεκινούν τον ενεργειακό διάδρομο και αλλάζουν το γεωπολιτικό παιχνίδι στη Μέση Ανατολή (OilPrice)

Ρωσία και Ιράν ξεκινούν τον ενεργειακό διάδρομο και αλλάζουν το γεωπολιτικό παιχνίδι στη Μέση Ανατολή (OilPrice)

 Ανησυχία για διεύρυνση της σύγκρουσης

 

Οι εργασίες για τον «ενεργειακό διάδρομο» που θα παρέχει απευθείας σύνδεση από τη Ρωσία με το Ιράν (για το φυσικό αέριο σε πρώτο βαθμό) θα ξεκινήσουν σύντομα, σύμφωνα με τον Υπουργό Πετρελαίου του Ιράν, Javad Owji, την περασμένη εβδομάδα. Ο διάδρομος αποτελεί πλέον ένα συμπληρωματικό έργο της τετραμερούς συμφωνίας 40 δισ. δολαρίων που συμφωνήθηκε κατ' αρχήν μεταξύ του ρωσικού κολοσσού φυσικού αερίου Gazprom και της κρατικής εταιρείας National Iranian Oil Company (NIOC) τον Ιούλιο του 2022.

Αυτό με τη σειρά του αποτελεί μέρος της εκτενούς νέας 20ετούς συμφωνίας συνολικής συνεργασίας μεταξύ του Ιράν και της Ρωσίας που εγκρίθηκε στις 18 Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους από τον Ανώτατο Ηγέτη, Ali Khamenei, σύμφωνα με το OilPrice.com.

Κρίσιμο για τη Δύση, είναι ότι όχι μόνο περιλαμβάνουν μια πολύ στενότερη εμπορική συμμαχία πετρελαίου και φυσικού αερίου μεταξύ της Ρωσίας, του Ιράν και της Κίνας – χρησιμοποιώντας τοπικά νομίσματα και όχι το δολάριο ΗΠΑ – αλλά επίσης ενσωματώνουν τη «Γέφυρα της ξηράς».. Αυτό θα επιτρέψει στην Τεχεράνη να μετακινήσει ό,τι θέλει (συμπεριλαμβανομένων των όπλων) απρόσκοπτα μέσω του Ιράν και στη συνέχεια στη μεσογειακή ακτή της Συρίας για χρήση εναντίον του Ισραήλ άμεσα και των ΗΠΑ έμμεσα.

Τέσσερις κρίσιμοι παράγοντες  για το φυσικό αέριο

Η συμφωνία της Gazprom των 40 δισ. δολ. έχει τέσσερα βασικά στοιχεία, τα οποία είναι όλα κρίσιμα για τη στενότερη εμπορική σχέση ενέργειας που οραματίζονται η Ρωσία, το Ιράν και η Κίνα.

Πρώτον, την ανάπτυξη ύψους 10 δισ. δολαρίων των μεγάλων κοιτασμάτων φυσικού αερίου Kish και North Pars με σκοπό τα δύο πεδία να παράγουν περισσότερα από 10 εκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου την ημέρα.
Δεύτερον, την πρωτοβουλία των 15 δισ. δολ. για την αύξηση της πίεσης στο υπεργιγάντιο κοίτασμα φυσικού αερίου South Pars στα θαλάσσια σύνορα μεταξύ Ιράν και Κατάρ.
Τρίτον, την ολοκλήρωση πολλών μεγάλων έργων υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) (συμπεριλαμβανομένου του North Pars και αργότερα στο South Pars) και την κατασκευή αγωγών εξαγωγής φυσικού αερίου σε άλλες χώρες της περιοχής.
Τέταρτον, την αξιοποίηση της ευκαιρίας φθηνού φυσικού αερίου για τις κοντινές χώρες (στη Μέση Ανατολή και τη Δυτική Ασία) από αυτούς τους αγωγούς για να ενισχύσει περαιτέρω την ιδέα ενός «ΟΠΕΚ Αερίου» με τη Ρωσία και το Ιράν στο κέντρο του.

Ήδη, η Ρωσία καταλαμβάνει την παγκόσμια πρώτη θέση για τα αποθέματα φυσικού αερίου (με περίπου 1.688 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια, Tcf) και το Ιράν τη δεύτερη θέση (με περίπου 1.200 Tcf).

Σύμφωνα με μια ανώτερη πηγή ενεργειακής ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) που επικαλείται το OilPrice.com πρόσφατα, η Μόσχα και η Τεχεράνη ελπίζουν ότι, δεδομένης μιας τέτοιας επέκτασης της παραγωγής φυσικού αερίου από αυτή την ένωση Ρωσίας-Ιράν και της συνακόλουθης αύξησης των εξαγωγών φυσικού αερίου σε Κίνα από τους δύο γίγαντες του φυσικού αερίου, το Κατάρ μπορεί να πειστεί να γύρει ξανά στη σφαίρα επιρροής Κίνας-Ρωσίας-Ιράν.

Αυτό θα αναζωογονούσε την ιδέα του Φόρουμ των Εξαγωγικών Χωρών του Κόλπου (GECF) ως ισοδύναμο του ΟΠΕΚ για φυσικό αέριο, δεδομένου ότι το Κατάρ – μαζί με τη Ρωσία και το Ιράν – ήταν ιδρυτικό μέλος. Η Μόσχα και η Τεχεράνη πιστεύουν επίσης ότι η πρόσθετη πίεση από την ταχεία ιρανική ανάπτυξη του South Pars - η οποία μπορεί να διαταράξει τα σχέδια του Κατάρ για το κρίσιμο κοίτασμα φυσικού αερίου του Βόρειου Πεδίου (το άλλο τμήμα της ίδιας δεξαμενής φυσικού αερίου με το South Pars) - μπορεί να ανατρέψει περαιτέρω την ισορροπία για την ενεργό δραστηριότητα του Κατάρ και την επανασύνδεση του με το GECF.

Η Κίνα και το LNG

Για την Κίνα, αυτή η στενότερη συμμαχία στον τομέα του φυσικού αερίου –τόσο μέσω αγωγών όσο και σε μορφή LNG– καθώς και στο πετρέλαιο, θα ήταν επωφελής από πολλές απόψεις. Το LNG, για παράδειγμα, έγινε η κορυφαία παγκόσμια πηγή ενέργειας έκτακτης ανάγκης μετά τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν στις ροές ρωσικού φυσικού αερίου μετά την εισβολή του στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου 2022.

Μέχρι που οι ΗΠΑ αύξησαν δραματικά την παραγωγή LNG από σχεδόν μηδέν το 2022 για να γίνουν ο κορυφαίος εξαγωγέας στον κόσμο μόλις ένα χρόνο αργότερα, το Κατάρ ήταν ο μεγαλύτερος παραγωγός του φυσικού αερίου και με αξιοσημείωτη προειδοποίηση (ή προηγμένη προειδοποίηση) η Κίνα είχε εξασφαλίσει το κύριο μέρος της παραγωγή του σε πολλαπλά μακροπρόθεσμα συμβόλαια. Οποιαδήποτε περαιτέρω μεγάλη στρατιωτική κλιμάκωση στον κόσμο -που θα προκύψει ίσως από την εκπλήρωση των απειλών της για τη βίαια «επανένωση» της Ταϊβάν στην «ηπειρωτική χώρα» εάν χρειαστεί- θα επιδείνωνε τη σημασία του LNG στον παγκόσμιο ενεργειακό τομέα.

H χερσαία γέφυρα οδηγεί σε πόλεμo;

Ο κύριος λόγος για τους οποίους ο νέος ενεργειακός διάδρομος Ρωσίας-Ιράν είναι τόσο σημαντικός για την ισορροπία δυνάμεων στη Μέση Ανατολή και για την απειλή ασφαλείας για τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους είναι ότι δεν προορίζεται απλώς ως ενεργειακός διάδρομος.

Προορίζεται επίσης ως το πρώτο μέρος της «Γέφυρας της ξηράς» που το Ιράν προσπαθεί απεγνωσμένα να δημιουργήσει από την επανάσταση του 1979 που το έφερε σε ύπαρξη ως παγκόσμια ισλαμική δύναμη. Η χερσαία γέφυρα θα περνούσε από το Ιράν μέσω του Ιράκ και θα κατέληγε στην ακτή της Μεσογείου της Συρίας που ελέγχεται από τη Ρωσία. Αυτό θα επιτρέψει στο Ιράν και τη Ρωσία να αυξήσουν εκθετικά την παράδοση όπλων στο νότιο Λίβανο και στην περιοχή των Υψωμάτων Γκολάν της Συρίας που θα χρησιμοποιηθούν σε επιθέσεις στο Ισραήλ.

Ο βασικός στόχος αυτής της πολιτικής είναι να προκαλέσει μια ευρύτερη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή που θα σύρει τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους σε έναν πόλεμο που δεν μπορεί να κερδίσει όπως παρατηρήθηκε πρόσφατα στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, και στον οποίο ο πόλεμος Ισραήλ-Χαμάς πάντα είχε σκοπό να είναι.

Με τη Ρωσία να έχει εκτεταμένη στρατιωτική παρουσία κατά μήκος της ακτής, τόσο με τη ναυτική βάση στο Tartus όσο και με την αεροπορική βάση Hmeimim και τον κοντινό σταθμό στη Latakia, τα διάφορα συμβόλαια έρευνας και ανάπτυξης πετρελαίου και φυσικού αερίου που μοιράζονται οι ρωσικές, κινεζικές και ιρανικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται σε Το Ιράκ παρέχει τη σύνδεση από το Ιράν στη Συρία.

Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, οι εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου έχουν απολύτως δικαίωμα να τοποθετούν όσο «προσωπικό ασφαλείας» επιθυμούν μέσα και γύρω από αυτούς τους χώρους υψηλής αξίας, συμπεριλαμβανομένου του συστήματος μεταφορών που τους συνδέει. Πρόσθετη υποστήριξη για αυτούς τους κόμβους κατά μήκος μεγάλου μέρους της διαδρομής της Χερσαίας Γέφυρας είναι πιθανό να προέλθει από σχέδια που συμφωνήθηκαν μεταξύ Ιράκ και Κίνας για την κατασκευή του Δρόμου Στρατηγικής Ανάπτυξης των 17 δισ. δολ. που θα δημιουργήσει το δικό του διάδρομο μεταφοράς από τη Βασόρα στη νότια Τουρκία (κοντά στα σύνορα με τη Συρία ), και συνδέεται με την Πρωτοβουλία Belt and Road της Κίνας.

www.worldenergynews.gr




www.worldenergynews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Δείτε επίσης