Στην πρώτη φάση του, το έργο θα δεσμεύσει, θα μεταφέρει και θα αποθηκεύσει CO2 από τη μονάδα επεξεργασίας φυσικού αερίου της Eni στη Ραβέννα, το οποίο υπολογίζεται σε περίπου 25.000 μετρικούς τόνους ετησίως
Eni και Snam έχουν θέσει σε λειτουργία το πρώτο έργο δέσμευσης, μεταφοράς και αποθήκευσης άνθρακα (CCS) της Ιταλίας, με στόχο να βοηθήσουν τις βιομηχανίες που ρυπαίνουν έντονα με εκπομπές Co2 να μειώσουν το αποτύπωμά τους.
Η τεχνολογία CCS απομακρύνει από την ατμόσφαιρα το CO2 που παράγεται από βιομηχανικές διεργασίες ή το συλλαμβάνει στο σημείο εκπομπής και το αποθηκεύει υπόγεια.
Σύμφωνα με το Reuters, η Eni και η Snam δήλωσαν ότι ξεκίνησαν την έγχυση CO2 σε ένα εξαντλημένο κοίτασμα φυσικού αερίου στην Αδριατική Θάλασσα κοντά στην πόλη Ραβέννα, υλοποιώντας ένα έργο που ανακοινώθηκε πριν από ένα χρόνο.
Στην πρώτη φάση του, το έργο θα δεσμεύσει, θα μεταφέρει και θα αποθηκεύσει CO2 από τη μονάδα επεξεργασίας φυσικού αερίου της Eni στη Ραβέννα, το οποίο υπολογίζεται σε περίπου 25.000 μετρικούς τόνους ετησίως.
Μόλις συλλεχθεί, το CO2 θα μεταφερθεί σε μια υπεράκτια πλατφόρμα μέσω μετασχηματισμένων αγωγών φυσικού αερίου και στη συνέχεια θα αποθηκευτεί σε βάθος 3.000 μέτρων σε ένα παλιό κοίτασμα φυσικού αερίου.
Το έργο τροφοδοτείται με ηλεκτρική ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές, δήλωσαν ο ενεργειακός όμιλος και ο διαχειριστής του δικτύου φυσικού αερίου.
Ήδη επιτυγχάνεται μείωση των εκπομπών CO2 από την καμινάδα του εργοστασίου της Eni κατά 90%, με μέγιστο ποσοστό 96%, σύμφωνα με τις πληροφορίες..
Ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας αναφέρει ότι η τεχνολογία CCS μπορεί να διαδραματίσει ζωτικό ρόλο στην επίτευξη των παγκόσμιων κλιματικών στόχων, ωστόσο οι επικριτές λένε ότι κινδυνεύει να παρατείνει τη χρήση των ορυκτών καυσίμων και αμφισβητούν την εμπορική βιωσιμότητά της.
Η Eni δήλωσε ότι το έργο προσελκύει την προσοχή των επενδυτών.
Το εν λόγω έργο στη Ραβέννα είναι υποψήφιο να γίνει το ιταλικό hub για την απεξάρτηση από τον άνθρακα των ενεργοβόρων βιομηχανιών που είναι δύσκολο να ηλεκτροδοτηθούν, όπως οι τομείς της κεραμικής, του γυαλιού και του χάλυβα.
Το hub θα προσφέρει τις υπηρεσίες του πρώτα στις βιομηχανικές περιοχές της κεντρικής Ιταλίας, αλλά στοχεύει επίσης να προσελκύσει το ενδιαφέρον ευρωπαϊκών εταιρειών.
Τα επόμενα χρόνια, η ανάπτυξη του έργου σε βιομηχανική κλίμακα θα είναι σε θέση να αποθηκεύσει έως και 4 εκατομμύρια τόνους CO2 ετησίως έως το 2030.
Η τεχνολογία CCS απομακρύνει από την ατμόσφαιρα το CO2 που παράγεται από βιομηχανικές διεργασίες ή το συλλαμβάνει στο σημείο εκπομπής και το αποθηκεύει υπόγεια.
Σύμφωνα με το Reuters, η Eni και η Snam δήλωσαν ότι ξεκίνησαν την έγχυση CO2 σε ένα εξαντλημένο κοίτασμα φυσικού αερίου στην Αδριατική Θάλασσα κοντά στην πόλη Ραβέννα, υλοποιώντας ένα έργο που ανακοινώθηκε πριν από ένα χρόνο.
Στην πρώτη φάση του, το έργο θα δεσμεύσει, θα μεταφέρει και θα αποθηκεύσει CO2 από τη μονάδα επεξεργασίας φυσικού αερίου της Eni στη Ραβέννα, το οποίο υπολογίζεται σε περίπου 25.000 μετρικούς τόνους ετησίως.
Μόλις συλλεχθεί, το CO2 θα μεταφερθεί σε μια υπεράκτια πλατφόρμα μέσω μετασχηματισμένων αγωγών φυσικού αερίου και στη συνέχεια θα αποθηκευτεί σε βάθος 3.000 μέτρων σε ένα παλιό κοίτασμα φυσικού αερίου.
Το έργο τροφοδοτείται με ηλεκτρική ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές, δήλωσαν ο ενεργειακός όμιλος και ο διαχειριστής του δικτύου φυσικού αερίου.
Ήδη επιτυγχάνεται μείωση των εκπομπών CO2 από την καμινάδα του εργοστασίου της Eni κατά 90%, με μέγιστο ποσοστό 96%, σύμφωνα με τις πληροφορίες..
Ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας αναφέρει ότι η τεχνολογία CCS μπορεί να διαδραματίσει ζωτικό ρόλο στην επίτευξη των παγκόσμιων κλιματικών στόχων, ωστόσο οι επικριτές λένε ότι κινδυνεύει να παρατείνει τη χρήση των ορυκτών καυσίμων και αμφισβητούν την εμπορική βιωσιμότητά της.
Η Eni δήλωσε ότι το έργο προσελκύει την προσοχή των επενδυτών.
Το εν λόγω έργο στη Ραβέννα είναι υποψήφιο να γίνει το ιταλικό hub για την απεξάρτηση από τον άνθρακα των ενεργοβόρων βιομηχανιών που είναι δύσκολο να ηλεκτροδοτηθούν, όπως οι τομείς της κεραμικής, του γυαλιού και του χάλυβα.
Το hub θα προσφέρει τις υπηρεσίες του πρώτα στις βιομηχανικές περιοχές της κεντρικής Ιταλίας, αλλά στοχεύει επίσης να προσελκύσει το ενδιαφέρον ευρωπαϊκών εταιρειών.
Τα επόμενα χρόνια, η ανάπτυξη του έργου σε βιομηχανική κλίμακα θα είναι σε θέση να αποθηκεύσει έως και 4 εκατομμύρια τόνους CO2 ετησίως έως το 2030.
www.worldenergynews.gr
