Ο ισχύων νόμος προβλέπει ότι η Γερμανία θα πρέπει να σταματήσει να καίει άνθρακα έως το 2038
Οι τοπικές κυβερνήσεις των κρατιδίων της πρώην Ανατολικής Γερμανίας βάλλουν κατά του σχεδίου της ομοσπονδιακής κυβέρνησης να αντικαταστήσει τον άνθρακα με υδρογόνο, λέγοντας ότι η αλλαγή αυτή θα χρειαστεί πολύ χρόνο.
«Η αλλαγή ολόκληρου του συστήματος της Γερμανίας θα πάρει δεκαετίες», δήλωσε ο Reiner Haseloff, πρωθυπουργός της Σαξονίας-Άνχαλτ, κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης την Τρίτη (27/2) σχετικά με τη σταδιακή κατάργηση του άνθρακα και τη μαζική στροφή στο υδρογόνο.
Σύμφωνα με το Montel, η σχετική συζήτηση έλαβε χώρα στο πλαίσιο ενός βιομηχανικού συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε στην περιοχή εξόρυξης άνθρακα Lusatia, με τη χορηγία του ενεργειακού λόμπι BDEW.
Το ζήτημα της εγκατάλειψης του άνθρακα και του λιγνίτη ως πηγής ενέργειας είναι ιδιαίτερα ακανθώδες στην συγκεκριμένη περιοχή, η οποία αποτελεί εδώ και καιρό βασική πηγή άνθρακα.
Ο ισχύων νόμος προβλέπει ότι η Γερμανία θα πρέπει να σταματήσει να καίει άνθρακα έως το 2038, αλλά η παρούσα κυβέρνηση συνασπισμού -με επικεφαλής τον Όλαφ Σολτς του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD)- θα ήθελε να επισπεύσει αυτό το στόχο για το 2030, μια πρόταση που αντιμετωπίστηκε με ισχυρές ενστάσεις στα ανατολικά.
Το υδρογόνο προβληματίζει
Σε ένα παρόμοιο πάνελ πέρυσι, οι πρωθυπουργοί των γερμανικών κρατιδίων εστίασαν στην ανάγκη τήρησης του τρέχοντος σχεδίου εξόδου από τον άνθρακα, ωστόσο τώρα φάνηκαν ιδιαίτερα επιφυλακτικοί για το υδρογόνο, το οποίο η κυβέρνηση θέλει να αρχίσει να εισάγει και να παράγει για να καταργήσει σταδιακά το φυσικό αέριο.
«Νομίζω ότι υπάρχουν πολλές δυνατότητες, αλλά απέχει πολύ από το να αποδειχθεί και δεν έχει ακόμη εξηγηθεί με ακρίβεια πώς θα λειτουργήσει το όλο πράγμα», δήλωσε ο πρωθυπουργός του Βρανδεμβούργου Dietmar Woidke.
Πάντως οι σύνεδροι που συμμετείχαν στη συζήτηση της Τρίτης πληροφορήθηκαν ότι η Γερμανία πιθανότατα θα σημειώσει μεγάλη πρόοδο στην παραγωγή υδρογόνου με χαμηλές ή μηδενικές εκπομπές την επόμενη δεκαετία, χάρη στις νέες πολιτικές που αποσκοπούν στην προώθηση των υποδομών και του διασυνοριακού εμπορίου.
Σε κάθε όμως περίπτωση οι επιπτώσεις στη βιομηχανία άνθρακα προβληματίζουν έντονα τους ηγέτες των ανατολικών κρατιδίων οι οποίοι εξακολουθούν να λένε ότι δεν είναι διατεθειμένοι να υποχωρήσουν στις απαιτήσεις της κυβέρνησης για το 2030, όχι από ιδεολογική αντίθεση, αλλά επειδή η Γερμανία θα χρειάζεται τον άνθρακα ως καύσιμο και μετά το 2030.
Τέλος, πολλοί ηγέτες στάθηκαν στο πρόβλημα ότι τα σχέδια της Γερμανίας για έξοδο από τον άνθρακα δεν έχουν κανένα οικονομικό νόημα, σημειώνοντας ότι τα νοικοκυριά απομακρύνονται από τη χρήση φυσικού αερίου, ενώ η κυβέρνηση ετοιμάζεται να επενδύσει μαζικά σε νέες μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με καύση φυσικού αερίου ως γέφυρα προς την οικονομία του υδρογόνου.
