Στόχος είναι να γίνει η χώρα αρνητική σε εκπομπές μετά το 2050 (Euractiv)
Όπως υποστηρίζει η ιστοσελίδα euractiv.com, η Γερμανία θα αλλάξει τη νομοθεσία της για την αποθήκευση CO2 για να διευκολύνει τη μεταφορά φυσικού αερίου. Ακόμη προσβλέπει στη δέσμευση άνθρακα στη βιομηχανία και στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας, ενώ θα λάβει μέτρα για να γίνει χώρα αρνητική σε εκπομπές μετά το 2050.
«Λαμβάνουμε μια ρεαλιστική και υπεύθυνη απόφαση σήμερα: Η δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα και η δέσμευση και η χρήση άνθρακα πρέπει να καταστεί δυνατή στη Γερμανία», δήλωσε ο Ρόμπερτ Χάμπεκ (ο Πράσινος Υπουργός Οικονομίας και Δράσης για το κλίμα), τη Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου στο Βερολίνο.
Όταν η βαριά βιομηχανία εκπέμπει CO2, μπορεί να δεσμευτεί και να αποθηκευτεί (CCS) ή να χρησιμοποιηθεί σε χημικές διεργασίες (CCU).
Η προσαρμογή της τεχνολογίας στη Γερμανία θα συνοδεύεται από μια νέα «Στρατηγική Διαχείρισης Άνθρακα» και θα επιτρέπεται με την αλλαγή του νόμου για την αποθήκευση CO2.
Η τεχνολογία είναι «ώριμη και ασφαλής», εξήγησε ο Χάμπεκ, προσθέτοντας ότι βιομηχανίες όπως το τσιμέντο «δεν έχουν άλλη επιλογή».
Με την αποθήκευση CO2 στην ξηρά που δεν είναι δημοφιλής στα «Länder» της Γερμανίας, η αποθήκευση εντός της χώρας θα επιτρέπεται μόνο κάτω από τα κύματα στο μικροσκοπικό κομμάτι της Βόρειας Θάλασσας του Βερολίνου.
«Υπάρχει αρκετός χώρος στην αποκλειστική οικονομική ζώνη της Γερμανίας» στη Βόρεια Θάλασσα, τόνισε ο Χάμπεκ.
Οι περιοχές προστασίας της φύσης δεν είναι επιλέξιμες για αποθήκευση CO2. Ανησυχούσε για το αν το CO2 θα μπορούσε να αποθηκευτεί σε στρατιωτικές περιοχές οι οποίες καταλαμβάνουν μεγάλο μέρος του χώρου της Βόρειας Θάλασσας της Γερμανίας.
Αυτό συνοδεύεται από τις προκλήσεις του: η Γερμανία έχει επικυρώσει τη Σύμβαση του Λονδίνου για τη θαλάσσια ρύπανση και το Βερολίνο τώρα αναζητά να επικυρώσει μια τροποποίηση της συνθήκης που προβλέπει εξαιρέσεις για την αποθήκευση CO2.
Ο ρόλος της CCS στην ενέργεια
Το δεύτερο σημαντικό σημείο ανάφλεξης στο Βερολίνο είναι ο ρόλος που πρέπει να διαδραματίσει η CCS στον τομέα της ενέργειας.
Ενώ οι φιλελεύθεροι πολιτικοί βλέπουν τους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής φυσικού αερίου των οποίων οι εκπομπές συλλαμβάνονται ως μια φθηνή εναλλακτική λύση έναντι των ομολόγων τους που λειτουργούν με υδρογόνο, οι Πράσινοι και τμήματα του κεντροαριστερού SPD είναι επιφυλακτικοί.
Για να ληφθούν υπόψη οι διαφορές, η CCS στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας δεν θα είναι επιλέξιμη για κρατική στήριξη εκτός εάν εφαρμοστεί σε μονάδες που λειτουργούν με βιοενέργεια.
Το CO2 που δεσμεύεται από σταθμούς παραγωγής ενέργειας από άνθρακα θα αποκλείεται ακόμη και από την πρόσβαση σε μελλοντική υποδομή αγωγών καθιστώντας τα πιθανά έργα «καθαρού άνθρακα» πιο δαπανηρά. Η κυβέρνηση λέει ότι η απαγόρευση ισοδυναμεί με «ντε φάκτο απαγόρευση».
Το αν η δέσμευση άνθρακα θα διαδραματίσει ρόλο στην παροχή εφεδρικής ηλεκτρικής ενέργειας στη Γερμανία θα αποφασιστεί σε δημοπρασίες που θα σχεδιαστούν με «ουδέτερο από την τεχνολογία» τρόπο.
Ο Χάμπεκ ποντάρει στους κανόνες της ΕΕ για να κρατήσει τους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής φυσικού αερίου συνδεδεμένους με CCS εκτός του τομέα ηλεκτρικής ενέργειας.
Η συμφωνία του 2023 για το μεθάνιο
Το 2023 συμφωνήθηκε, ο κανονισμός του μπλοκ για το μεθάνιο να αναγκάσει τους προμηθευτές φυσικού αερίου να αρχίσουν να παρακολουθούν τις διαρροές και να τις αναφέρουν.
Το μεθάνιο το οποίο διέρρευσε πριν από την καύση, είναι ένα σούπερ αέριο θερμοκηπίου, 80 φορές χειρότερο από το CO2 για το κλίμα σε 20ετή βάση.
Η τεχνολογική ουδετερότητα λειτουργεί μόνο «εάν τιμολογούνται όλες οι εκπομπές ανάντη», τόνισε ο Ottmar Edenhofer, διάσημος οικονομολόγος για το κλίμα που προεδρεύει μιας ερευνητικής ομάδας του Πότσνταμ.
Ως εκ τούτου, η γερμανική κυβέρνηση «είναι υπέρ μιας φιλόδοξης εφαρμογής του Ευρωπαϊκού Κανονισμού για το Μεθάνιο», αναφέρεται στη στρατηγική διαχείρισης του άνθρακα, προσθέτοντας ότι οι Βρυξέλλες θα πρέπει να εξετάσουν «την προοπτική τιμολόγησης των εκπομπών ανάντη αλυσίδας από ορυκτά καύσιμα που διατίθενται στην αγορά της ΕΕ».
Ο στόχος των αρνητικών εκπομπών από το 2050
Η δεύτερη στρατηγική ορόσημο είναι η πρώτη μακροπρόθεσμη στρατηγική αρνητικών εκπομπών της Γερμανίας.
Ενώ η χώρα στοχεύει να είναι κλιματικά ουδέτερη μέχρι το 2045, θα χρειαστούν αρνητικές εκπομπές από το 2050 για να κρατήσει υπό έλεγχο τις παγκόσμιες θερμοκρασίες.
«Αν κάνουμε υπέρβαση, θα πρέπει να υποχωρήσουμε μετά το 2045», λέει ο Χάμπεκ.
Το Πράσινο Κόμμα του αντιτίθεται εδώ και καιρό στις αρνητικές εκπομπές, φοβούμενο ότι τα στοιχήματα σε ανώριμες τεχνολογίες θα μπορούσαν να σταματήσουν την πραγματική αλλαγή.
Σε συνδυασμό, οι δύο στρατηγικές αποτέλεσαν «ορόσημο για τη Γερμανία και την Ευρώπη», δήλωσε ο Edenhofer, προσθέτοντας ότι επί του παρόντος, το Βερολίνο εξετάζει περίπου «50 εκατομμύρια τόνους ετησίως» σε επιπλέον αποθηκευμένο CO2 από το 2040.
ΜΚΟ διαφωνούν, ενώ βιομήχανοι συμφωνούν
Τα σχέδια του Χάμπεκ δεν έγιναν δεκτά καλά από τις πράσινες ΜΚΟ.
«Στέλνει το λάθος μήνυμα να θέλει τώρα να συμπεριλάβει εκπομπές από σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής με ορυκτά καύσιμα και εδώ», υποστήριξε η NABU (μια περιβαλλοντική ομάδα λόμπι με επίκεντρο τα πουλιά, αν και αρχικά ήταν μέρος μιας συμμαχίας βιομηχανίας-ΜΚΟ που ζητούσε γρήγορη πρόταση).
Η Germanwatch (διεθνής ομάδα δικαιοσύνης για το κλίμα), θεωρεί ότι «η συμπερίληψη των εκπομπών του ενεργειακού τομέα απειλεί να καταστρέψει την κοινωνική αποδοχή κάθε είδους CCS στη Γερμανία».
Ο Zukunft Gas (όμιλος λόμπι της βιομηχανίας φυσικού αερίου) «χαιρέτισε» την ιδέα ότι η CCS και η CCU πρέπει να «καταστήσουν δυνατές για μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που χρησιμοποιούν αέριες πηγές».
www.worldenergynews.gr
