Η ενεργειακή κρίση του τελευταίου ενάμιση έτους οδήγησε σε αυξημένη υποστήριξη για την πυρηνική ενέργεια σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου, ακόμη και της Ιαπωνίας, καθώς η παραγωγή της θα μπορούσε να βοηθήσει τον κόσμο να απελευθερώσει την ενέργεια από τον άνθρακα, εν μέσω της αυξανόμενης παγκόσμιας ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας και με την ώθηση που έχει δοθεί ακόμη και στον «εξηλεκτρισμό των πάντων», συμπεριλαμβανομένων των μεταφορών, όπως μεταφέρει το oilprice.
Ωστόσο, οι αρνητικές αντιλήψεις εξακολουθούν να είναι εδραιωμένες και το πυρηνικό κόστος εξακολουθεί να είναι πολύ υψηλότερο από το κόστος παροχής αιολικής και ηλιακής ενέργειας.
Αυτό που δεν διαθέτουν επί του παρόντος η αιολική και η ηλιακή ενέργεια είναι η σταθερή χωρητικότητα βασικού φορτίου για τη διασφάλιση σταθερής παροχής ηλεκτρικής ενέργειας ανεξάρτητα από τις καιρικές συνθήκες, σε αντίθεση με την πυρηνική ενέργεια που μπορεί να το κάνει αυτό και οι χαμηλές εκπομπές του κύκλου ζωής της μπορούν να παράγουν επιπλέον ηλεκτρική ενέργεια χαμηλών εκπομπών για να συμπληρώσουν την αιολική και την ηλιακή ενέργεια.
Η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας έχει αυξηθεί
Επί του παρόντος, η ηλεκτρική ενέργεια καλύπτει περίπου το 20% της συνολικής παγκόσμιας ενεργειακής ζήτησης, αλλά «τα επόμενα 30 χρόνια, σχεδόν ό,τι μπορεί θα ηλεκτροδοτηθεί», είπε η Wood Mackenzie σε πρόσφατη έκθεσή της.
Μέχρι το 2050, το μερίδιο της ηλεκτρικής ενέργειας στο παγκόσμιο ενεργειακό μείγμα θα μπορούσε να υπερδιπλασιαστεί στο 50%, και η ανάγκη για παραγωγή ενέργειας θα μπορούσε να είναι 1,7 φορές υψηλότερη από τα σημερινά επίπεδα, σύμφωνα με τη βασική περίπτωση της WoodMac.
Στην ίδια βασική περίπτωση, η δυναμικότητα πυρηνικής ενέργειας αναμένεται να αυξηθεί κατά 280GW έως το 2050.
Παρά την αυξανόμενη κρατική υποστήριξη για την πυρηνική ενέργεια σε πολλές χώρες, τα οικονομικά της πυρηνικής ενέργειας στην τρέχουσα κατάσταση ανάπτυξης και καινοτομίας της απλά δεν αθροίζονται.
Οι συμβατικοί αντιδραστήρες και οι σταθμοί πυρηνικής ενέργειας απαιτούν δισεκατομμύρια προκαταβολικές επενδύσεις και συχνά αντιμετωπίζουν υπερβάσεις του κόστους των έργων, ενώ οι αντιδραστήρες επόμενης γενιάς και οι μικροί αρθρωτοί αντιδραστήρες δεν είναι πλέον ανταγωνιστικοί ως προς το κόστος.
Η πρόκληση κόστους για την πυρηνική αναγέννηση
«Το μεγαλύτερο οικονομικό εμπόδιο για την υιοθέτηση των πιο πρόσφατων πυρηνικών και μικρών αρθρωτών αντιδραστήρων (SMR) είναι το κόστος», ανέφερε η WoodMac στην έκθεσή της.
Εάν η πυρηνική ενέργεια πρόκειται να διαδραματίσει ρόλο στην ενεργειακή μετάβαση και την απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές, το χαμηλότερο κόστος - παράλληλα με τη μεγαλύτερη κοινωνική αποδοχή - θα είναι το κλειδί, είπε η συμβουλευτική εταιρεία.
Η συμβατική πυρηνική ενέργεια που παράγεται με αντιδραστήρες υπό πίεση νερού (PWR) έχει επί του παρόντος ισοπεδωμένο κόστος ηλεκτρικής ενέργειας (LCOE) τουλάχιστον τετραπλάσιο από αυτό της αιολικής και ηλιακής ενέργειας, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της WoodMac.
«Η πυρηνική βιομηχανία θα πρέπει να αντιμετωπίσει επειγόντως την πρόκληση του κόστους εάν θέλει να συμμετάσχει στην τεράστια ευκαιρία ανάπτυξης που παρουσιάζει η ισχύς με χαμηλές εκπομπές άνθρακα.
Χάσμα κόστους
Στα σημερινά επίπεδα, το χάσμα κόστους είναι πολύ μεγάλο για να αναπτυχθεί γρήγορα η πυρηνική ενέργεια», δήλωσε ο David Brown, Διευθυντής, Υπηρεσία Μετάβασης Ενέργειας στη Wood Mackenzie και κύριος συγγραφέας της έκθεσης.
Το τρέχον κόστος των μικρών αρθρωτών αντιδραστήρων (SMR), που αναλυτές και κυβερνήσεις πιστεύουν ότι θα μπορούσε να είναι το μέλλον της πυρηνικής ενέργειας, είναι ακόμη υψηλότερο από την τρέχουσα παραγωγή PWR και πολύ υψηλότερο από την παραγωγή ενέργειας από αιολική, ηλιακή, φυσικό αέριο και άνθρακα.
Η υπόσχεση των SMR είναι ότι είναι μια προσέγγιση μικρότερου κύκλου και θα μπορούσε να αποφύγει ορισμένες από τις παγίδες κατασκευής και θέσης σε λειτουργία που έχουν αντιμετωπίσει τα γιγάντια έργα PWR, σημειώνει η WoodMac.
«Τα SMR έχουν σχεδιαστεί για να είναι αρθρωτά, να συναρμολογούνται στο εργοστάσιο και να κλιμακώνονται. Αναμένεται να κυκλοφορήσουν πιο γρήγορα στην αγορά, με στόχο τον χρόνο κατασκευής τριών έως πέντε ετών σε σύγκριση με την «πινακίδα» 10 ετών που απαιτείται για την κατασκευή ενός μεγάλου PWR», λέει ο Brown.
Μικροί Αρθρωτοί Αντιδραστήρες
Το κλειδί για την υιοθέτηση των SMR σε κλίμακα θα είναι το πόσο γρήγορα θα μπορούσε να μειωθεί το κόστος και δυνητικά να καταστήσει αυτόν τον τύπο παραγωγής πυρηνικής ενέργειας ανταγωνιστικό ως προς το κόστος με άλλες μορφές ενέργειας, ειδικά τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Πολλές εταιρείες εργάζονται ήδη σε SMR και οι κυβερνήσεις στις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία, για παράδειγμα, στοιχηματίζουν σε αυτό το είδος τεχνολογίας και υποστηρίζουν την έρευνα και την ανάπτυξή της.
Η Westinghouse αναζητά ήδη Ρυθμιστικό Σχέδιο Δέσμευσης πριν από την εφαρμογή με την Πυρηνική Ρυθμιστική Επιτροπή των ΗΠΑ (NRC) για τον μικρό αρθρωτό αντιδραστήρα της (SMR) που ονομάζεται AP300 και χρησιμοποιεί την τεχνολογία του εμβληματικού αντιδραστήρα AP1000.
Το προηγμένο σύστημα παθητικής ασφάλειας επιτυγχάνει αυτόματα ασφαλή διακοπή λειτουργίας χωρίς δράση του χειριστή και εξαλείφει την ανάγκη για εφεδρική παροχή ρεύματος και ψύξης, λέει η Westinghouse, προσθέτοντας ότι «αυτό μεταφράζεται επίσης άμεσα σε απλοποιημένο σχεδιασμό, χαμηλότερο CAPEX και μικρότερο αποτύπωμα».
Η πιστοποίηση σχεδιασμού αναμένεται έως το 2027, ακολουθούμενη από ειδική άδεια χρήσης και κατασκευή της πρώτης μονάδας προς το τέλος της δεκαετίας.
Τα SMR θα μπορούσαν επίσης να χρησιμοποιηθούν σε βιομηχανίες για τη μείωση των εκπομπών που είναι δύσκολο να μειωθούν.
Πυρηνική ενέργεια και βιομηχανία
Για παράδειγμα, νέα έρευνα της NuScale Power προ ημερών έδειξε τις δυνατότητες των NuScale SMR για τη μείωση των εκπομπών σε βιομηχανικούς τομείς, την ώρα που η βρετανική Rolls-Royce plc δήλωσε ότι είχε προχωρήσει στο Βήμα 2 της Αξιολόγησης Γενικού Σχεδιασμού (GDA) για το SMR της, μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του 1ου βήματος στην αξιολόγηση από τις ανεξάρτητες ρυθμιστικές αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου για την πυρηνική ενέργεια.
Το ορόσημο τοποθετεί τη Rolls-Royce SMR μπροστά από άλλα σχέδια όσον αφορά τη διασφάλιση της συναίνεσης για τη λειτουργία μιας SMR στο Ηνωμένο Βασίλειο με την εταιρία να υποστηρίζει ότι ο «εργοστασιακός» σταθμός ηλεκτροπαραγωγής SMR της μπορεί να παράγει 470 MW ηλεκτρικής ενέργειας χαμηλών εκπομπών άνθρακα – αρκετή για να τροφοδοτήσει ένα εκατομμύριο σπίτια για τουλάχιστον 60 χρόνια.
Με την τεχνολογική πρόοδο, τα SMR μπορεί να ρίχνουν το κόστος και μελλοντικά όμως το κόστος δεν είναι το μόνο εμπόδιο όσον αφορά την πυρηνική ενέργεια: είναι η μεγαλύτερη δημόσια υποστήριξη, η επέκταση και η διαφοροποίηση της αλυσίδας εφοδιασμού ουρανίου και οι ισχυρές συμφωνίες απορρόφησης για την πυρηνική ενέργεια θα ήταν επίσης ζωτικής σημασίας προκειμένου αυτός ο τύπος πηγής ενέργειας χαμηλών εκπομπών να διαδραματίσει σημαντικότερο ρόλο στην ενεργειακή μετάβαση.
«Η επέκταση της δημόσιας υποστήριξης για τα πυρηνικά θα είναι κρίσιμη για την επέκταση των επενδύσεων.
Οι ψηφοφόροι θα πρέπει να αγκαλιάσουν την πρόταση αξίας του πυρηνικού για να έχει κοινωνική άδεια λειτουργίας», είπε ο Brown του WoodMac.
«Αυτό δεν είναι τόσο μη ρεαλιστικό όσο ακούγεται: η σημερινή πυρηνική βιομηχανία αναπτύχθηκε από τις ανησυχίες για την ενεργειακή ασφάλεια και τις υψηλές τιμές των εμπορευμάτων της δεκαετίας του 1970; παρόμοια δυναμική της αγοράς με αυτή που αντιμετωπίζουμε σήμερα».
www.worldenergynews.gr
