Ο Γάλλος πρόεδρος Emmanuel Macron εξαπέλυσε θύελλα σχολίων την περασμένη εβδομάδα όταν ζήτησε «μια ευρωπαϊκή ρυθμιστική παύση» για τους περιβαλλοντικούς κανόνες, σύμφωνα με ανάλυση του Frédéric Simon για Green Brief του Euractiv.
Ωστόσο, καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση φτάνει στο τέλος ενός πενταετούς πολιτικού κύκλου που επικεντρώνεται στην υιοθέτηση νέας νομοθεσίας στο πλαίσιο της ατζέντας της για την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, είναι κοινή λογική ότι η επόμενη φάση θα πρέπει να επικεντρωθεί στην εφαρμογή και την παράδοση.
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, η Ευρώπη έχει εγκρίνει περισσότερους περιβαλλοντικούς κανονισμούς από οποιαδήποτε άλλη χώρα ή περιοχή στον κόσμο, παρατήρησε ο Γάλλος πρόεδρος, επικαλούμενος τους κλιματικούς στόχους της ΕΕ για το 2030 και το 2050 που στοχεύουν στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στο καθαρό μηδέν μέχρι τα μέσα του αιώνα.
«Είμαστε μπροστά, όσον αφορά το ρυθμιστικό πλαίσιο από τους Αμερικανούς, τους Κινέζους ή οποιαδήποτε άλλη δύναμη στον κόσμο», είπε ο Macron.
«Τώρα, πρέπει να το εφαρμόσουμε», πρόσθεσε, λέγοντας ότι οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις «χρειάζονται σταθερότητα» για να σχεδιάσουν τα επόμενα χρόνια.
Το τελευταίο καρφί;
Οι Γάλλοι βουλευτές της αντιπολίτευσης και η ριζοσπαστική αριστερά αντέδρασαν έξαλλα στην ομιλία του Macron, λέγοντας ότι ο πρόεδρος ουσιαστικά «έβαζε το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της Πράσινης Συμφωνίας».
Βασικοί περιβαλλοντικοί νόμοι όπως η επικείμενη αναθεώρηση του κανονισμού REACH για τη χημική ασφάλεια ή ο προτεινόμενος νόμος της ΕΕ για την αποκατάσταση της φύσης «βρίσκονται πλέον σε κίνδυνο», δήλωσε η Marie Toussaint, Γαλλίδα βουλευτής των Πρασίνων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Ενώ οι περιβαλλοντολόγοι ανησυχούν δικαιολογημένα για το μέλλον του REACH ή του νόμου της ΕΕ για την αποκατάσταση της φύσης – που και οι δύο δέχονται επίθεση από κυβερνήσεις της ΕΕ και συντηρητικούς νομοθέτες –, ωστόσο, χάνουν το ευρύτερο σημείο σχετικά με τις μακροπρόθεσμες τάσεις στη χάραξη ευρωπαϊκής πολιτικής.
46 Νομοθετικές προτάσεις
Κατά τη διάρκεια της πενταετούς θητείας της, η σημερινή Ευρωπαϊκή Επιτροπή με επικεφαλής την Ursula von der Leyen υπέβαλε 46 νομοθετικές προτάσεις στο πλαίσιο της ατζέντας της για την Πράσινη Συμφωνία.
Από αυτά, 29 έχουν ήδη ολοκληρωθεί με επιτυχία, συμπεριλαμβανομένου του νόμου - ορόσημου της ΕΕ για το κλίμα, ο οποίος κατοχύρωσε τον στόχο του μπλοκ για μείωση των εκπομπών στο καθαρό μηδέν έως το 2050 και μείωση τους κατά 55% πριν από το τέλος αυτής της δεκαετίας.
Άλλα εμβληματικά νομοθετήματα συμφωνήθηκαν πιο πρόσφατα, θέτοντας νέους φιλόδοξους στόχους για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την ενεργειακή απόδοση για το 2030 ή επιβάλλοντας στα νέα επιβατικά αυτοκίνητα μηδενικές εκπομπές ρύπων από το 2035.
Φυσικά, η επίτευξη αυτών των στόχων δεν θα είναι μια βόλτα στο πάρκο.
Οι αυτοκινητοβιομηχανίες, για παράδειγμα, έχουν μόλις πάνω από δέκα χρόνια για να αλλάξουν ολόκληρη την παραγωγή τους σε 100% καθαρά οχήματα.
Και ο ενεργειακός τομέας θα πρέπει να διπλασιάσει την παραγωγή ΑΠΕ σε λιγότερο από επτά χρόνια – από 22% σήμερα σε 42,5% του ενεργειακού μείγματος του μπλοκ έως το 2030.
Σαφώς, είναι πλέον καιρός οι Ευρωπαίοι να σηκώσουν τα μανίκια τους και να βεβαιωθούν ότι αυτές οι αποφάσεις μεταφράζονται από θεωρία σε πράξη.
Εδώ αξίζει μια δεύτερη ματιά η ομιλία του Macron.
Ουσιαστικά, ο Γάλλος πρόεδρος είπε ότι η Ευρώπη θα πρέπει τώρα να επικεντρωθεί στην εφαρμογή των μηχανισμών χρηματοδότησης που είναι απαραίτητοι για τη στήριξη της πράσινης μετάβασης αντί να συνεχίσει να προσθέτει στο πράσινο νομοθετικό εγχειρίδιο της ΕΕ.
«Ας είμαστε ξεκάθαροι: Δεν μπορούμε να επιτύχουμε την τεχνολογική κυριαρχία, τη μετάβαση για το κλίμα και τη βιοποικιλότητα –για τους βιομήχανους μας και για τη στήριξη των νοικοκυριών– αν δεν επενδύσουμε μαζικά σε ευρωπαϊκό επίπεδο», είπε ο Macron.
«Εδώ πρέπει να είναι η προτεραιότητα», πρόσθεσε, λέγοντας: «Θα υποστηρίξω το Ταμείο Κυριαρχίας που προτείνει η Επιτροπή τους επόμενους μήνες».
Από θεωρία σε πράξη, με... υποστήριξη
Τονίζοντας τη σημασία της χρηματοδότησης, ο Macron έβαλε επίσης το δάχτυλο σε μια διαρθρωτική αδυναμία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ε
Ενώ η Ευρώπη βρίσκεται στην πρώτη γραμμή όσον αφορά τη χάραξη πολιτικής, της λείπει η οικονομική δύναμη πυρός των ΗΠΑ όσον αφορά την υποστήριξη της πράσινης μετάβασης.
Σίγουρα, τα σχόλια του Macron έχουν ήδη βρει απήχηση μεταξύ των συντηρητικών της ΕΕ.
Υποστηρικτές της παραβίασης της περιβαλλοντικής νομοθεσίας περιλαμβάνουν την ομάδα εργοδοτών της ΕΕ BusinessEurope και δεξιούς νομοθέτες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, οι οποίοι πιέζουν για ένα «ρυθμιστικό μορατόριουμ» στους πράσινους νόμους.
Αλλά οι υπέρμαχοι του πράσινου δεν πρέπει να ανησυχούν πολύ.
Καθώς η ΕΕ ολοκληρώνει την υιοθέτηση της δέσμης νομοθεσίας της για την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, τα φώτα της δημοσιότητας θα στραφούν σύντομα στις χώρες της ΕΕ για να την παραδώσουν και να την εφαρμόσουν.
Σε εθνικό επίπεδο, αυτό θα μεταφραστεί σε μυριάδες νέους κανόνες και κανονισμούς, οι οποίοι θα πρέπει να αντικατοπτρίζονται στα Εθνικά Σχέδια Ενέργειας και Κλίματος (NECPs) που οι χώρες της ΕΕ υποχρεούνται να υποβάλλουν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε ετήσια βάση.
Έτσι, ενώ ένας... νομοθετικός χειμώνας μπορεί να εγκατασταθεί στις Βρυξέλλες, μια νέα άνοιξη θα αρχίσει να ανθίζει αλλού, καθώς η ΕΕ στοχεύει να επιτύχει τους περιβαλλοντικούς της στόχους για το 2030.
Εν τω μεταξύ, σε επίπεδο ΕΕ, θα χρειαστεί να εγκριθούν δεκάδες άλλοι κανόνες εφαρμογής μετά την ψήφιση όλης της νομοθεσίας στο πλαίσιο της Πράσινης Συμφωνίας.
100 συμπληρωματικοί νόμοι
Μόνο ο κανονισμός για τις μπαταρίες, για παράδειγμα, προβλέπει την έγκριση 32 εκτελεστικών πράξεων για τον καθορισμό τεχνικών προτύπων για τα πάντα, από την παραγωγή μπαταριών έως την ανακύκλωση.
Συνολικά, περισσότερα από 100 συμπληρωματικοί νόμοι αναμένεται να παραδοθούν τα επόμενα χρόνια στο πλαίσιο της Πράσινης Συμφωνίας, δήλωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο EURACTIV.
Μετά τα νομοθετικά πυροτεχνήματα της σημερινής Επιτροπής, αυτό μπορεί να ακούγεται λιγότερο συναρπαστικό από τον τρέχοντα κύκλο πολιτικής, ο οποίος θέτει βασικούς περιβαλλοντικούς στόχους για την Ευρώπη τις επόμενες δεκαετίες.
Ωστόσο, αυτή η φάση υλοποίησης δεν θα είναι λιγότερο κρίσιμη για την επιτυχία –ή την αποτυχία– της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας.
www.worldenergynews.gr
