Υπό το φως των νέων δεδομένων που έχουν διαμορφωθεί στη Ευρώπη μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, σε ότι αφορά την προμήθεια και αποθήκευση φυσικού αερίου, θα πρέπει να εξεταστεί το έργο της υπόγειας αποθήκης της Νότιας Καβάλας. Ένα έργο που έχει γίνει αφορμή ευθείας αντιπαράθεσης μεταξύ του ΔΕΣΦΑ και της ΡΑΕ η οποία κρίνει πως όπως σχεδιάζεται από τον Διαχειριστή είναι πολύ ακριβό και θα επιβαρύνει υπερβολικά τους καταναλωτές μέσω των τελών χρήσης δικτύου.
Όμως τα δεδομένα σχετικά με την αποθήκευση αερίου έχουν ανατραπεί πλήρως μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και την αβεβαιότητα σε σχέση με τις ροές ρωσικού αερίου και όπως φαίνεται αυτός είναι ο βασικότερος λόγος της παράτασης ως τις 28 Μαρτίου που έδωσε η ΡΑΕ στη δημόσια διαβούλευση για το έργο και για τον κανονισμό τιμολόγησης.
Τα νέα δεομένα του πολέμου
Ενδέχεται άλλωστε έως τότε να έχει ξεκαθαρίσει κάπως το τοπίο σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης.Πάντως η Ρυθμιστική Αρχή θέτει μια σειρά από ερωτηματικά σε ότι αφορά τη σχέση κόστους οφέλους των υποδομών που σχεδιάζονται από τον ΔΕΣΦΑ. Εκτιμά πως το τελικό κόστος θα είναι πολύ υψηλότερο από αυτό που προϋπολογίζει ο Διαχειριστής, καθώς θα απαιτηθεί, το νέο δίκτυο φυσικού αερίου να μπορεί να υποστηρίζει την μεταφορά υδρογόνου κάτι το οποίο πλέον αποτελεί βασική προϋπόθεση για τα δίκτυα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τα έργα που προτείνονται προϋποθέτουν τη σημαντική επαύξηση του Συστήματος Μεταφοράς, με κόστος της τάξης των 300-700 εκατ. Ευρώ, τα οποία θα επιβαρύνουν τα τέλη χρήσης δικτύου που πληρώνει ο καταναλωτής, αναφέρει η ΡΑΕ στην εισήγησή της.
Από την άλλη πλευρά τα έργα αποθήκευσης αερίου έχουν αναχθεί σε πρώτη προτεραιότητα στην ΕΕ, με βάση τις πρόσφατες αποφάσεις της Κομισιόν για την κατά το δυνατόν ταχύτερη απεξάρτηση από το ρωσικό αέριο.
Παρότι η Κομισιόν δεν έχει ακόμα ανακοινώσει τον λεπτομερή σχεδιασμό της νέας πολιτικής, είναι προφανές ότι η αμφιθυμία των προηγούμενων κανονιστικών πλαισίων της Επιτροπής όσον αφορά στις νέες υποδομές φυσικού αερίου σε συνδυασμό με τους στόχους της Πράσινης Συμφωνίας, δεν μπορεί να συνεχιστεί, την ώρα που όλη η Ευρώπη αναζητά αποθηκευτικές εγκαταστάσεις φυσικού αερίου, οι οποίες στο μέλλον θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για υδρογόνο ή ανανεώσιμα αέρια.
Προϋπόθεση του υδρογόνο
Όπως αναφέρει η ΡΑΕ πάντως το σύστημα με τη θετική σχέση κόστους/οφέλους για τον καταναλωτή, ενδεχομένως στο μέλλον να μην μπορεί να χρησιμοποιηθεί διότι δεν θα είναι κατάλληλο για τη μεταφορά υδρογόνου και άλλων ανανεώσιμων αερίων.
Η Αρχή σημειώνει επίσης ότι “τα Προγράμματα Ανάπτυξης των Δικτύων Διανομής είναι αρκετά φιλόδοξα στην εξάπλωση του δικτύου σε νέες περιοχές, ακόμα και στη νότια Ελλάδα, παρά τις μελέτες που αναδεικνύουν τις αντλίες θερμότητας ως πιο οικονομικές.
Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί πάντως ότι ο αντιπρόεδρος της Επιτροπής και αρμόδιος για το Κλίμα Φραντς Τίμμερμανς, σε πρόσφατη συνέντευξη τύπου, υπογράμμισε τη σημασία της θέρμανσης με αντλίες θερμότητας, που λειτουργούν με ηλεκτρισμό, ως ένα από τα βασικά μέσα για την ταχύτερη απεξάρτηση από το ρωσικό αέριο και γενικότερα το φυσικό αέριο.
www.worldenergynews.gr
