Η αβεβαιότητα που επικρατεί στην παγκόσμια οικονομία για την μετά COVID εποχή, αντικατοπτρίζεται και στις αγορές ενέργειας σύμφωνα με έκθεση της Mckinsey για τις προοπτικές του ενεργειακού τομέα.
Η έκθεση μελετά τέσσερα ενεργειακά σενάρια καθώς και δύο οικονομικά σενάρια που αντικατοπτρίζουν την αβεβαιότητα της οικονομικής ανάκαμψης στην μετά COVID εποχή.
Για την αξιολόγηση των “διαδρομών” προς την ενεργειακή μετάβαση, εξετάζονται: το βασικό σενάριο που στηρίζεται στην προοπτική της «συνέχισης των υφιστάμενων τάσεων», αυτό της επιταχυνόμενης μετάβασης, το σενάριο περιορισμού της υπερθέρμανσης του πλανήτη στον 1,5°C με την ελπίδα σταθεροποίησης του κλίματος και το σενάριο της «καθυστέρησης στη μετάβαση» που βασίζεται στην υπόθεση ότι τα μέτρα ανάκαμψης της οικονομίας από τον COVID-19 δεν συμβαδίζουν με τις πράσινες πολιτικές για την τόνωση της ενεργειακής μετάβασης.
Κεντρικό συμπέρασμα της έκθεσης είναι ότι η δυναμική της απομάκρυνσης των εκπομπών ρύπων από την παγκόσμια οικονομία αυξάνεται, ενώ οι τάσεις που οδηγούν στην ενεργειακή μετάβαση παραμένουν σε ισχύ και είναι ανθεκτικές στην κρίση COVID-19.
Ενεργά στο «παιχνίδι» τα ορυκτά καύσιμα
Πάντως σύμφωνα με την έκθεση της Mckinsey τα ορυκτά καύσιμα συνεχίζουν να παίζουν σημαντικό ρόλο στο ενεργειακό σύστημα στο βασικό σενάριο αναφοράς και εκτιμάται ότι θα παραμείνουν ενεργά στο παιχνίδι.
Η ζήτηση πετρελαίου προβλέπεται ότι θα αυξάνεται ως τα τέλη της δεκαετίας του 2020, ενώ για το φυσικό αέριο η αιχμή της ζήτησης τοποθετείται στα μέσα της δεκαετίας του 2030.
Συγκεκριμένα η αιχμή της ζήτησης προβλέπεται το 2029 για το πετρέλαιο και το 2037 για το αέριο.
Εξάλλου τα ορυκτά καύσιμα εξακολουθούν να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στο ενεργειακό σύστημα έως το 2050, λόγω της ανάπτυξης σε τομείς όπως οι χημικές ουσίες και η αεροπορία.
Η αλλαγή στους τομείς αυτούς είναι πολύ αργή για να επιτευχθούν οι στόχοι για μείωση της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη.
Πάντως ακόμη και αν η ζήτηση πετρελαίου και φυσικού αερίου επιστρέψει στα επίπεδα πριν από το COVID-19 σε λίγα χρόνια, δεν θα επιστρέψει στην πορεία ανάπτυξης που παρουσίαζε πριν από το COVID-19.
Ανακάμπτει η ζήτηση, σταθερές οι επενδυτικές ροές
Η ζήτηση ενέργειας ανακάμπτει γρήγορα από το σοκ της πανδημίας και οι επιπτώσεις της κρίσης όσον αφορά τις αλλαγές στη συμπεριφορά της κοινωνίας θεωρείται ότι θα είναι σχετικά μικρές σε σχέση με θεμελιώδεις αλλαγές που επέρχονται όπως για παράδειγμα ο εξηλεκτρισμός των μεταφορών.
Οι επενδυτικές ροές παραμένουν σταθερές τα επόμενα 15 χρόνια, ενώ τα διάφορα πακέτα στήριξης αναδιαμορφώνουν τα ενεργειακά συστήματα για τις επόμενες δεκαετίες.
Οι επενδύσεις σε ΑΠΕ στο μείγμα ηλεκτροπαραγωγής αυξάνουν σε βάρος των συμβατικών καυσίμων παραγωγής ενέργειας, αλλά τα ορυκτά καύσιμα διατηρούν μεγάλο μερίδιο.
Η ζήτηση ηλεκτρισμού αυξάνεται σημαντικά λόγω του εξηλεκτρισμού των μεταφορών και της παραγωγής πράσινου υδρογόνου.
Προβλέπεται ότι η κατανάλωση ηλεκτρισμού θα διπλασιαστεί και η συμμετοχή του στη τελική ενεργειακή κατανάλωση θα φθάσει από 19% σήμερα περίπου στο 30% το 2050.
Οι ΑΠΕ υπολογίζεται ότι θα καλύπτουν περίπου το 50% της συνολικής ηλεκτροπαραγωγής ως το 2050, καθώς θα υπερβούν κατά πολύ τις συμβατικές μονάδες.
Την δεκαετία, από το 2030 και μετά, όσο το πράσινο υδρογόνο θα γίνεται πιο ανταγωνιστικό και οι χρήσεις του θα αυξάνονται, η έμμεση ζήτηση ηλεκτρισμού για την ηλεκτρόλυση παραγωγής υδρογόνου υπολογίζεται ότι θα φθάσει περίπου στο 40% της αύξησης της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας από το 2035 ως το 2050.
Για να υλοποιηθεί η μετάβαση στις ΑΠΕ, θα χρειαστούν τόσο το παραδοσιακό δυναμικό ηλεκτροπαραγωγής, όσο και η προσθήκη νέου ευέλικτου δυναμικού παραγωγής που θα διασφαλίζουν την ασφάλεια εφοδιασμού του συστήματος.
Σημαντικό ρόλο προς την κατεύθυνση αυτή παίζουν οι μπαταρίες αλλά θα χρειαστούν και μονάδες φυσικού αερίου, προκειμένου να καλυφθούν παρατεταμένες περίοδοι χαμηλής παραγωγής των ΑΠΕ.
www.worldenergynews.gr
