Το πρόβλημα όμως δεν είναι αν θα ανοίξουμε διάλογο με την Τουρκία, αλλά κάτω από ποιους όρους και προϋποθέσεις θα διεξαχθεί ο διάλογος.
Η Τουρκία μέσω του εκπροσώπου του Ερντογάν, Ιμπραήμ Καλίν ανακοίνωσε ότι αναβάλλει τις έρευνες στην Ανατολική Μεσόγειο, προκειμένου να υπάρξει διμερής διάλογος για την επίλυση των διαφορών μεταξύ των δύο χωρών.
Να υπενθυμίσουμε ότι είχαν προηγηθεί δηλώσεις του Τούρκου προέδρου, ο οποίος ανέφερε: «Ή ελάτε στο πεδίο και πληρώστε τίμημα ή ξεκινήστε διαπραγματεύσεις»
Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι η Τουρκία δεν μας έχει συνηθίσει σε υπαναχωρήσεις αν δεν πάρει ανταλλάγματα μέσω ενός ανατολίτικου παζαριού.
Η αποκλιμάκωση λοιπόν με την απόφαση για αναβολή των ερευνών ενδεχομένως είναι ένας τακτικισμός μέσα στη γενικότερη στρατηγική που εφαρμόζει η Άγκυρα απέναντι στη χώρα μας. Με τον τρόπο αυτό αφενός εμφανίζεται στη διεθνή κοινότητα ότι είναι έτοιμη για διάλογο και αφετέρου επιθυμεί να μας οδηγήσει με μια διμερή διαπραγμάτευση χωρίς παραπομπή σε διεθνές δικαιοδοτικό δικαστήριο.
Η εξέλιξη αυτή είναι πάγια επιδίωξη της Τουρκίας η οποία τα προηγούμενα χρόνια μέσω κρίσεων και εντάσεων ποικίλης μορφής έχει δημιουργήσει έναν κατάλογο διμερών διαφορών που στο σύνολό τους είναι εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.
Προσδοκά λοιπόν μέσω των μαξιμαλιστικών διεκδικήσεων της να κερδίσει ένα μεγάλο μέρος από αυτά.
H Τουρκία μέχρι σήμερα έχει δείξει ότι δεν επιθυμεί διάλογο, αλλά αποδοχή των μονομερών διεκδικήσεών της και μάλιστα άνευ όρων υπό την απειλή χρήση βίας.
Απειλεί την Ελλάδα με πόλεμο, σε περίπτωση που ασκήσει το νόμιμο εθνικό κυριαρχικό της δικαίωμα περί επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ. και θέτει μια σειρά ζητημάτων που καθιστούν εξαρχής τον διάλογο αναποτελεσματικό.
Χθες ο Τούρκος αντιπρόεδρος Φουάτ Οκτάι δήλωσε ότι για την Τουρκία κόκκινες γραμμές είναι : Η «γαλάζια πατρίδα», η Κύπρος, ο διαμοιρασμός του φυσικού πλούτου στην ανατολική Μεσόγειο, η συμφωνία με τη Λιβύη και η αποστρατικοποίηση των ελληνικών νησιών.
Προκύπτει λοιπόν ο προβληματισμός αν είμαστε έτοιμοι να οδηγηθούμε σε μια διμερή διαπραγμάτευση με την Τουρκία για όλα αυτά τα θέματα που θέτει ως κόκκινες γραμμές.
Ο κατευνασμός προκειμένου να αποφύγουμε μια στρατιωτική σύγκρουση ενέχει τον κίνδυνο να οδηγηθούμε σε σημαντικές εθνικές υποχωρήσεις, να αποθρασύνει την Τουρκία και τελικά να μην αποφύγουμε τον πόλεμο.
O κ. Λάμπρος Τζούμης είναι Αντιτράτηγος ε.α.
www.worldenergynews.gr
Να υπενθυμίσουμε ότι είχαν προηγηθεί δηλώσεις του Τούρκου προέδρου, ο οποίος ανέφερε: «Ή ελάτε στο πεδίο και πληρώστε τίμημα ή ξεκινήστε διαπραγματεύσεις»
Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι η Τουρκία δεν μας έχει συνηθίσει σε υπαναχωρήσεις αν δεν πάρει ανταλλάγματα μέσω ενός ανατολίτικου παζαριού.
Η αποκλιμάκωση λοιπόν με την απόφαση για αναβολή των ερευνών ενδεχομένως είναι ένας τακτικισμός μέσα στη γενικότερη στρατηγική που εφαρμόζει η Άγκυρα απέναντι στη χώρα μας. Με τον τρόπο αυτό αφενός εμφανίζεται στη διεθνή κοινότητα ότι είναι έτοιμη για διάλογο και αφετέρου επιθυμεί να μας οδηγήσει με μια διμερή διαπραγμάτευση χωρίς παραπομπή σε διεθνές δικαιοδοτικό δικαστήριο.
Η εξέλιξη αυτή είναι πάγια επιδίωξη της Τουρκίας η οποία τα προηγούμενα χρόνια μέσω κρίσεων και εντάσεων ποικίλης μορφής έχει δημιουργήσει έναν κατάλογο διμερών διαφορών που στο σύνολό τους είναι εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.
Προσδοκά λοιπόν μέσω των μαξιμαλιστικών διεκδικήσεων της να κερδίσει ένα μεγάλο μέρος από αυτά.
Η Τουρκία σήμερα επιθυμεί να αρχίσουμε διαπραγματεύσεις.
Οι διεθνείς οργανισμοί και το σύνολο σχεδόν των κρατών, θεωρούν ότι ο διάλογος είναι αναγκαίος και αναπόφευκτος.
Οι υπερασπιστές της γραμμής αυτής αντιτείνουν: Αν δεν αρχίσουμε διαπραγματεύσεις, γεγονός που απαιτεί υποχωρήσεις, πως θα λύσουμε τις διαφορές μας; Με πόλεμο; Το επιχείρημά τους είναι, εκ πρώτης όψεως πειστικό. Ακόμη και θανάσιμοι ανταγωνιστές επιλύουν τις διαφορές τους με διαπραγματεύσεις.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι αν θα ανοίξουμε διάλογο με την Τουρκία, αλλά κάτω από ποιους όρους και προϋποθέσεις θα διεξαχθεί ο διάλογος. Οι διεθνείς οργανισμοί και το σύνολο σχεδόν των κρατών, θεωρούν ότι ο διάλογος είναι αναγκαίος και αναπόφευκτος.
Οι υπερασπιστές της γραμμής αυτής αντιτείνουν: Αν δεν αρχίσουμε διαπραγματεύσεις, γεγονός που απαιτεί υποχωρήσεις, πως θα λύσουμε τις διαφορές μας; Με πόλεμο; Το επιχείρημά τους είναι, εκ πρώτης όψεως πειστικό. Ακόμη και θανάσιμοι ανταγωνιστές επιλύουν τις διαφορές τους με διαπραγματεύσεις.
H Τουρκία μέχρι σήμερα έχει δείξει ότι δεν επιθυμεί διάλογο, αλλά αποδοχή των μονομερών διεκδικήσεών της και μάλιστα άνευ όρων υπό την απειλή χρήση βίας.
Απειλεί την Ελλάδα με πόλεμο, σε περίπτωση που ασκήσει το νόμιμο εθνικό κυριαρχικό της δικαίωμα περί επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ. και θέτει μια σειρά ζητημάτων που καθιστούν εξαρχής τον διάλογο αναποτελεσματικό.
Χθες ο Τούρκος αντιπρόεδρος Φουάτ Οκτάι δήλωσε ότι για την Τουρκία κόκκινες γραμμές είναι : Η «γαλάζια πατρίδα», η Κύπρος, ο διαμοιρασμός του φυσικού πλούτου στην ανατολική Μεσόγειο, η συμφωνία με τη Λιβύη και η αποστρατικοποίηση των ελληνικών νησιών.
Προκύπτει λοιπόν ο προβληματισμός αν είμαστε έτοιμοι να οδηγηθούμε σε μια διμερή διαπραγμάτευση με την Τουρκία για όλα αυτά τα θέματα που θέτει ως κόκκινες γραμμές.
Ο κατευνασμός προκειμένου να αποφύγουμε μια στρατιωτική σύγκρουση ενέχει τον κίνδυνο να οδηγηθούμε σε σημαντικές εθνικές υποχωρήσεις, να αποθρασύνει την Τουρκία και τελικά να μην αποφύγουμε τον πόλεμο.
O κ. Λάμπρος Τζούμης είναι Αντιτράτηγος ε.α.
www.worldenergynews.gr
