Σε διαβούλευση το περιβαλλοντικό νομοσχέδιο – Επιβεβαίωση WEN για την αδειοδότηση ΑΠΕ - Οι παρεμβάσεις Χατζηδάκη

Όπως είναι φυσικό, για την έκδοση της Βεβαίωσης θα χρειάζεται περισσότερος χρόνος, στην περίπτωση των αιτήσεων για τις οποίες θα υποβληθούν αντιρρήσεις. Υπό την προϋπόθεση ότι αυτές συνοδεύονται με έγγραφα που τις τεκμηριώνουν, ο επενδυτής θα πρέπει να τις αντικρούσει εγγράφως το αργότερο έπειτα από 15 ημέρες αφότου ενημερωθεί σχετικά, για να γίνει ο σχετικός έλεγχος. Αν ο έλεγχος αυτός δεν οδηγήσει στην απόρριψη της αίτησης, τότε η έκδοση της βεβαίωσης θα γίνεται το αργότερο εντός 20 ημερών από το πέρας της προθεσμίας υποβολής των σχολίων του επενδυτή κατά των αντιρρήσεων.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι, σε σχέση με το ισχύον καθεστώς, μία σημαντική απλούστευση της αδειοδοτικής διαδικασίας αφορά και την ευελιξία στην τροποποίηση της βεβαίωσης, στην περίπτωση μικρών αλλαγών στα χαρακτηριστικά του έργου. Έτσι, αν π.χ. αυτές οι αλλαγές δεν μεταβάλλουν πάνω από 10% την ισχύ του έργου, σε σχέση με την αρχική Βεβαίωση, ή δεν αφορούν μείζονες μεταβολές της μετοχικής σύνθεσης του επενδυτικού σχήματος, η Βεβαίωση τροποποιείται οποτεδήποτε εκτός κύκλου, με την υποβολή σχετικής αίτησης στο Μητρώο.

Αίτηση τροποποίησης εντός κύκλου αδειοδότησης θα είναι απαραίτητη μόνο σε σημαντικές αλλαγές του έργου. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η μεταβολή άνω του 10% της ισχύος.

Αυστηρά χρονοδιαγράμματα για την ωρίμανση των έργων

Την ίδια στιγμή, όπως είχε γράψει την Τρίτη (3/03) το WorldEnergyNews, το ΥΠΕΝ έχει προβλέψει συγκεκριμένες χρονικές προθεσμίες για την ωρίμανση των υποψήφιων μονάδων, ώστε η απλοποίηση της αδειοδοτικής διαδικασίας να ευνοήσει όσους επενδυτές σχεδιάζουν πραγματικά να εγκαταστήσουν σταθμούς ΑΠΕ, και όχι απλώς να συγκεντρώσουν νέες άδειες. Έτσι, για τα αιολικά και φωτοβολταϊκά έργα, το σχέδιο νόμου προβλέπει δύο προθεσμίες. Κατ’ αρχάς πως εντός έξι μηνών από την έκδοση της Βεβαίωσης θα πρέπει ο επενδυτής να έχει καταθέσει αίτηση για χορήγηση ΑΕΠΟ.

Η διορία αυτή διπλασιάζεται για τα έργα σε περιοχές Natura. Επίσης, θα πρέπει εντός 36 μηνών να έχει γίνει αποδεκτή η Οριστική Προσφορά Σύνδεσης για το έργο.

Δυνατότητα παράτασης

Αν δεν τηρηθούν οι παραπάνω διορίες, τότε η Βεβαίωση για το εν λόγω έργο θα παύει αυτοδίκαια. Μάλιστα, η θέση της υποψήφιας μονάδας θα απελευθερώνεται, ώστε από τον μεθεπόμενο κύκλο υποβολής αιτήσεων, από την ημερομηνία παύσης, να μπορεί να υποβληθεί νέα αίτηση για την ίδια θέση.

Πάντως, στην περίπτωση που για οποιονδήποτε λόγο ένας επενδυτής δεν έχει τη δυνατότητα να τηρήσει κάποια από τις δύο διορίες, και δεν θέλει να εκπέσει η Βεβαίωση, θα μπορεί να τις παρατείνει κατά 12 μήνες, κάνοντας σχετική δήλωση στο Μητρώο. Για κάθε μήνα παράτασης, θα πρέπει να καταβάλει ένα τέλος δέσμευσης. Αν δεν καταβάλει το τέλος, ή αν εκπνεύσει η παράταση χωρίς αποτέλεσμα, τότε και πάλι θα παύει αυτοδίκαια η Βεβαίωση.

Κλιμακωτό το τέλος έκδοσης βεβαίωσης

Το νέο αδειοδοτικό καθεστώς «φέρνει» επίσης μείωση του εφάπαξ τέλους υποβολής αίτησης, σε σχέση με το υφιστάμενο ρυθμιστικό πλαίσιο. Έτσι, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, το τέλος αναπροσαρμόζεται στα 60 ευρώ/MW, ενώ παράλληλα ορίζεται ως μέγιστο όριο οι 12.000 ευρώ.

Από την άλλη πλευρά, όπως είναι ήδη γνωστό, το τέλος διακράτησης θα καταργηθεί (και μάλιστα με αναδρομική ισχύ από 1.1.2020), δίνοντας τη θέση του σε ένα εφάπαξ Τέλος Έκδοσης Βεβαίωσης Παραγωγού Ηλεκτρικής Ενέργειας, το οποίο θα καταλήγει στον ΕΛΑΠΕ. Όσον αφορά το ύψος του τέλους, το ΥΠΕΝ έχει ακολουθήσει μία λογική κλιμακωτής χρέωσης.

Έτσι, για το τμήμα του έργου έως 1 MW η χρέωση είναι 3000 ευρώ/ΜW και για το τμήμα από 1 έως 10 MW ορίζεται στα 2500 ευρώ/ΜW. Για το τμήμα από 10 έως 50 MW είναι 2000 ευρώ/ΜW και για το τμήμα από 50 έως 100 MW αγγίζει τα 1500 ευρώ/ΜW.

Περιβαλλοντικές διατάξεις

Όσον αφορά τις παρεμβάσεις στις περιβαλλοντική νομοθεσία, με τις προωθούμενες παρεμβάσεις:

1) Απλοποιούνται οι διαδικασίες έκδοσης, τροποποίησης και ανανέωσης περιβαλλοντικών όρων. Οι προθεσμίες για την έκδοση ΑΕΠΟ μειώνονται σε 120 ημέρες, τα στάδιά της περιορίζονται σε τρία, ενώ θεσμοθετείται και επίσημα η εισαγωγή των Ιδιωτών Αξιολογητών, ώστε να προχωρήσει γρήγορα η διαδικασία. Τίθενται «άπρακτες προθεσμίες» στις εμπλεκόμενες υπηρεσίες (σε περίπτωση μη απάντησης η απάντηση θα θεωρείται θετική), ενώ σε περίπτωση μη απάντησης από την αρχαιολογική και τη δασική υπηρεσία το θέμα θα παραπέμπεται στο ΚΕΣΠΑ (Κεντρικό Συμβούλιο Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης) για άμεση λύση. Τίθενται επίσης οι βάσεις για την ύπαρξη μίας ενιαίας άδειας, με ενσωμάτωση των περιβαλλοντικών όρων(one-stop-shop). Μία ακόμη τομή σχετίζεται με την επέκταση της ισχύος της άδειας από τα 10 στα 15 έτη. Επιπλέον, εκσυγχρονίζεται και ενισχύεται το Ηλεκτρονικό Περιβαλλοντικό Μητρώο (ΗΠΜ) προκειμένου όλα τα στάδια της περιβαλλοντικής αδειδότησης να διεξάγονται ηλεκτρονικά.

2) Εισάγεται ένα νέο ευρωπαϊκό μοντέλο διαχείρισης των Προστατευόμενων Περιοχών της χώρας, με τη δημιουργία ενός κεντρικού Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΟΦΥΠΕΚΑ), εποπτευόμενου από το Υπουργείο. Παραμένει η προστασία και η κάλυψη για όλες τις προστατευόμενες περιοχές, τα εθνικά πάρκα και τους εθνικούς δρυμούς. Ωστόσο τα 36 Διοικητικά Συμβούλια των Φορέων Διαχείρισης καταργούνται και δημιουργούνται 24 αποκεντρωμένες δομές (Μονάδες Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών) για την εποπτεία, την επιστημονική παρακολούθηση και την ανάδειξη των Προστατευόμενων Περιοχών. Με τον τρόπο αυτό το Υπουργείο ανταποκρίνεται στο πάγιο αίτημα φορέων, οικολογικών οργανώσεων και διοικητικών συμβουλίων των ΦΔΠΠ για την ύπαρξη ενιαίου φορέα. Το νέο μοντέλο προσιδιάζει σε πολλά ευρωπαϊκά σχήματα (π.χ. Φινλανδία, Ιρλανδία) και θα είναι περισσότερο λειτουργικό διοικητικά και πιο ουσιαστικά υποστηριζόμενο οικονομικά.

3) Ένα ακόμη σημαντικό ζήτημα που επιλύεται είναι αυτό των δασικών χαρτών. Με τις αντιρρήσεις να φτάνουν σήμερα τις 160.000 στο 50% της χώρας, το Υπουργείο προχωρά στην ενίσχυση των Επιτροπών Εξέτασης Αντιρρήσεων, για την αποσυμφόρηση του έργου τους και τη σύνδεση της αμοιβής τους με το αποτέλεσμα της δουλειάς τους. Οι πολίτες, που δικαιώνονται στην υποβολή αντιρρήσεων, θα μπορούν πλέον να αξιοποιούν αμέσως την περιουσία τους. Επιπλέον, εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής των δασικών χαρτών οι περιοχές, για τις οποίες, πριν το 1975, είχαν εκδοθεί πράξεις της Διοίκησης, με τις οποίες άλλαξε νομίμως ο χαρακτήρας τους από δασικός σε αγροτικός.

Οι περιπτώσεις αυτές είναι:

· Διανομές (εποικιστικά),

· Αναδασμοί,

· Απαλλοτριώσεις με σκοπό την αγροτική αποκατάσταση,

· Άδειες του υπουργού Γεωργίας ή του νομάρχη για μεταβίβαση κλήρου.

Όλες οι παραπάνω αφορούν αγροτικές εκτάσεις που είχαν δηλωθεί από τον ΟΠΕΚΕΠΕ ως αγροτικές στην ΕΕ και λάμβαναν επιδοτήσεις. Αποτυπώθηκαν ως δασικές εκτάσεις, γιατί παρέλειψαν να λάβουν υπόψη τους τις παραπάνω πράξεις της Διοίκησης και θα έπρεπε να αποτυπωθούν ως Αγροτικές Εκτάσεις.

Με το νομοσχέδιο αυτό αναμορφώνονται όλοι οι δασικοί χάρτες (κυρωμένοι, όσοι έχουν αναρτηθεί κ.λπ.) ώστε να λάβουν υπόψη τους αυτές τις διοικητικές πράξεις. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα τη μεγάλη μείωση των αντιρρήσεων.

4) Αναφορικά με τις οικιστικές πυκνώσεις, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας συμμορφώνεται με το γράμμα και το πνεύμα της απόφασης του ΣτΕ. Συνεπώς γίνεται εκ νέου ανάρτηση των δασικών χαρτών με τις περιοχές που είχαν εξαιρεθεί ως οικιστικές πυκνώσεις. Παρέχεται η δυνατότητα τακτοποίησης για χρονικό διάστημα 30 ετών των κατοικιών που έχουν χτιστεί εντός δασών και δασικών εκτάσεων, εφόσον δεν είναι μεμονωμένες. Για το σκοπό αυτό θα καταρτιστούν, σε κάθε Περιφέρεια, οικονομοτεχνικές μελέτες, που θα προσδιορίζουν τις αστικές πυκνώσεις και θα τεκμηριώνουν την ανάγκη για την προσωρινή διατήρηση των κατοικιών εντός αυτών. Με βάση αυτές τις μελέτες, θα εκδοθεί Προεδρικό Διάταγμα, το οποίο φυσικά θα εγκριθεί από το ΣτΕ, το οποίο θα καθορίζει τα κριτήρια για τη διατήρηση των κατοικιών.

5) Καθώς σήμερα απουσιάζει το ενιαίο πλαίσιο και καθυστερεί αδικαιολόγητα η κατάρτιση των σχεδίων διαχείρισης των περιοχών Natura 2000, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας προχωρά στη θεσμοθέτηση τεσσάρων ζωνών κλιμακούμενης προστασίας στις περιοχές Natura, όπως συμβαίνει και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Σε κάθε ζώνη προβλέπονται οι επιτρεπόμενες και απαγορευόμενες δραστηριότητες βάσει των χρήσεων γης που ισχύουν για την πολεοδομία (π.δ. 59/2018).

Συγκεκριμένα προβλέπονται:

· Ζώνη απόλυτης προστασίας της φύσης,

· Ζώνη προστασίας της φύσης,

· Ζώνη διαχείρισης οικοτόπων και ειδών,

· Ζώνη βιώσιμης διαχείρισης φυσικών πόρων.

Συνεπώς, οι μελετητές που εκπονούν σε εθνικό επίπεδο τα σχετικά σχέδια για τις περιοχές Natura θα μπορούν πλέον με τρόπο συνεκτικό και μεθοδολογία ομοιόμορφη να καθορίσουν τους όρους και περιορισμούς δραστηριοτήτων κατά ζώνες εντός των προστατευομένων περιοχών.

6) Για τη διαχείριση των αποβλήτων το νομοσχέδιο αυτό απλουστεύει και επισπεύδει την υφιστάμενη διοικητική διαδικασία για την έγκριση του Εθνικού/ Περιφερειακών και Τοπικών Σχεδίων Διαχείρισης Αποβλήτων. Γίνεται υποχρεωτικός ο καφέ κάδος για τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, όπου υπάρχει σχετική υποδομή. Διασφαλίζεται η ασφαλής συλλογή και μεταφορά επικίνδυνων αποβλήτων (π.χ. αμίαντος), ενώ όσον αφορά στα απόβλητα Εκσκαφών Κατασκευών και Κατεδαφίσεων (ΑEKK), για την έκδοση οικοδομικής άδειας προϋπόθεση είναι η σύναψη συνεργασίας με εγκεκριμένο σύστημα εναλλακτικής διαχείρισης ΑΕΚΚ για την αποκομιδή των μπάζων.

7) Μια ολιστική λύση εφαρμόζεται και στις πλαστικές σακούλες, με την επιβολή τέλους σε όλες, ανεξαρτήτως πάχους τοιχώματος. Μοναδική εξαίρεση είναι οι βιοαποδομήσιμες/λιπασματοποιήσιμες, λόγω προώθησης υλικών που δύνανται να βιοαποδομηθούν ή/και λιπασματοποιηθούν.

8) Τέλος, διευθετείται και το ζήτημα των ιδιωτικών συνδέσεων (για τα αστικά λύματα), με τη χρηματοδότηση από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους για κατασκευή εξωτερικών αγωγών διακλαδώσεων χωρίς οικονομική επιβάρυνση των ιδιοκτητών.

Διαβάστε ΕΔΩ αναλυτικά τη δημόσια διαβούλευση του ΥΠΕΝ