Ποιές κατευθυντήριες γραμμές καθόρισαν το αποτέλεσμα για τον κυβερνόν κόμμα στις Ευρωεκλογές
Αν λέγαμε πριν από μια εβδομάδα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα έπαιρνε 24% στις Ευρωεκλογές θα μιλούσαμε για μια αδιαμφισβήτητη επιτυχία υπό το βάρος των περιστάσεων και το κόστος των αποφάσεων που πήρε κατά την θητεία του.
Σήμερα οι περισσότεροι μιλούν για μεγάλη ήττα Τσίπρα, κυρίως γιατί απομονώνουν την μεγάλη τελικά διαφορά που διαμορφώθηκε σε βάρος του κόμματός του, η οποία και ήταν υψηλότερη και των πιο αισιόδοξων προβλέψεων της ΝΔ.
Όμως αν απομονώσει κανείς το νούμερο αυτό μετά από το σκληρό Μνημόνιο 3 που έπληξε την μεσαία τάξη, την συμφωνία του Σκοπιανού και μια σειρά άλλων επώδυνων προσαρμογών τότε αντιλαμβάνεται ότι 24% είναι άθλος.
Και διερωτάται κανείς ποιό θα μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα αν τελικά δεν είχαν ληφθεί τα μέτρα της μείωσης του ΦΠΑ και του 13ου μισθού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε ένα δημοσιονομικό πλεόνασμα που είχε σαν τίμημα πολύ αίμα στην αγορά αλλά επισφράγισε την σταθεροποίηση της δημοσιονομικής επιτυχίας.
Πού έχασε; Στο ότι μετά το 2017 δεν έκανε εγκαίρως μια στροφή της πολιτικής του ποντάροντας στα δυναμικά στρώματα του πληθυσμού αλλά έδωσε βάρος στα επιδόματα και σε κοινωνικές πολιτικές που δεν άλλαξαν επί της ουσίας την ζωή της κοινωνίας.
Δεν έλεγε άλλωστε ο ίδιος ο Τσίπρας, εμείς είμαστε με τις ζέβρες;
Παράλληλα δεν αποκατέστησε εγκαίρως το χάσμα με την μεσαία τάξη και παρέμεινε σε αριστερό δογματισμό που δεν είναι τελικά πλειοψηφική πολιτική.
Εφάρμοσε πράγματι μια αριστερή αναδιανεμητική πολιτική εντός του ευρώ, ποντάροντας στους πολλούς, που τελικά όμως δεν επιβεβαιώθηκαν από την αριθμητική.
Θεωρώ πολύ δύσκολο αν όχι αδύνατο να φράξει την αυτοδυναμία της ΝΔ στις εθνικές εκλογές που έρχονται όμως αποτελεί πλέον μια παραταξιακή δύναμη, που θα είναι παρούσα στις επόμενες εκλογικές αναμτετρήσεις.
Για τον Αλέξη Τσίπρα είναι η πρώτη μεγάλη ήττα, όμως πάντα υπάρχουν τέτοιες εξελίξεις για όποιον θέλει να είναι μεγάλος παίκτης.
Μπορεί όμως να έχει έτσι την ευκαιρία και τον χρόνο να ανασυντάξει το κόμμα του να του δώσει ευρύτερες προοπτικές στον κεντρογενή χώρο, που δεν έχει ακόμα επιτύχει, γιατί ο πυρήνας του παραμένει "πολύ" αριστερός και να εξελίξει τον ΣΥΡΙΖΑ σε ένα σύγχρονο ευρωπαικό κόμμα της κεντροαριστεράς με ισχυρή δημόσια υγεία, ασφάλιση και παιδεία και χωρίς πολλά επιδόματα.
Είναι αλήθεια ότι το άστρο Τσίπρα έδωσε μαθήματα ελιγμών από το 2015 κα μετά, όμως αυτό δεν θα σηνέμαινε ότι πάντα θα αντανακλούσε στο πλειοψηφικό ρεύμα.
Η ανσυγκρότηση της πληγωμένης Ελλάδας χρειάζεται περισσότερη δημοκρατία και λιγότερο λαϊκισμό, τούτου δοθέντος οι μακροχρόνιες στρατηγικές θα είναι ίσως οι αποδοτικότερες για όσους έχουν πραγματικά άποψη για τη νέα μορφή που πρέπει να πάρει η πατρίδα μας.
www.worldenergynews.gr
Σήμερα οι περισσότεροι μιλούν για μεγάλη ήττα Τσίπρα, κυρίως γιατί απομονώνουν την μεγάλη τελικά διαφορά που διαμορφώθηκε σε βάρος του κόμματός του, η οποία και ήταν υψηλότερη και των πιο αισιόδοξων προβλέψεων της ΝΔ.
Όμως αν απομονώσει κανείς το νούμερο αυτό μετά από το σκληρό Μνημόνιο 3 που έπληξε την μεσαία τάξη, την συμφωνία του Σκοπιανού και μια σειρά άλλων επώδυνων προσαρμογών τότε αντιλαμβάνεται ότι 24% είναι άθλος.
Και διερωτάται κανείς ποιό θα μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα αν τελικά δεν είχαν ληφθεί τα μέτρα της μείωσης του ΦΠΑ και του 13ου μισθού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε ένα δημοσιονομικό πλεόνασμα που είχε σαν τίμημα πολύ αίμα στην αγορά αλλά επισφράγισε την σταθεροποίηση της δημοσιονομικής επιτυχίας.
Πού έχασε; Στο ότι μετά το 2017 δεν έκανε εγκαίρως μια στροφή της πολιτικής του ποντάροντας στα δυναμικά στρώματα του πληθυσμού αλλά έδωσε βάρος στα επιδόματα και σε κοινωνικές πολιτικές που δεν άλλαξαν επί της ουσίας την ζωή της κοινωνίας.
Δεν έλεγε άλλωστε ο ίδιος ο Τσίπρας, εμείς είμαστε με τις ζέβρες;
Παράλληλα δεν αποκατέστησε εγκαίρως το χάσμα με την μεσαία τάξη και παρέμεινε σε αριστερό δογματισμό που δεν είναι τελικά πλειοψηφική πολιτική.
Εφάρμοσε πράγματι μια αριστερή αναδιανεμητική πολιτική εντός του ευρώ, ποντάροντας στους πολλούς, που τελικά όμως δεν επιβεβαιώθηκαν από την αριθμητική.
Θεωρώ πολύ δύσκολο αν όχι αδύνατο να φράξει την αυτοδυναμία της ΝΔ στις εθνικές εκλογές που έρχονται όμως αποτελεί πλέον μια παραταξιακή δύναμη, που θα είναι παρούσα στις επόμενες εκλογικές αναμτετρήσεις.
Για τον Αλέξη Τσίπρα είναι η πρώτη μεγάλη ήττα, όμως πάντα υπάρχουν τέτοιες εξελίξεις για όποιον θέλει να είναι μεγάλος παίκτης.
Μπορεί όμως να έχει έτσι την ευκαιρία και τον χρόνο να ανασυντάξει το κόμμα του να του δώσει ευρύτερες προοπτικές στον κεντρογενή χώρο, που δεν έχει ακόμα επιτύχει, γιατί ο πυρήνας του παραμένει "πολύ" αριστερός και να εξελίξει τον ΣΥΡΙΖΑ σε ένα σύγχρονο ευρωπαικό κόμμα της κεντροαριστεράς με ισχυρή δημόσια υγεία, ασφάλιση και παιδεία και χωρίς πολλά επιδόματα.
Είναι αλήθεια ότι το άστρο Τσίπρα έδωσε μαθήματα ελιγμών από το 2015 κα μετά, όμως αυτό δεν θα σηνέμαινε ότι πάντα θα αντανακλούσε στο πλειοψηφικό ρεύμα.
Η ανσυγκρότηση της πληγωμένης Ελλάδας χρειάζεται περισσότερη δημοκρατία και λιγότερο λαϊκισμό, τούτου δοθέντος οι μακροχρόνιες στρατηγικές θα είναι ίσως οι αποδοτικότερες για όσους έχουν πραγματικά άποψη για τη νέα μορφή που πρέπει να πάρει η πατρίδα μας.
www.worldenergynews.gr
