Η ελληνική βιομηχανία καλείται να λειτουργήσει σε ένα ανταγωνιστικό διεθνοποιημένο περιβάλλον, κουβαλώντας τα βαρίδια των ελληνικών παθογενειών και της ελληνικής κρίσης
Ουδείς αμφισβητεί ότι για να μπορέσει να ανακάμψει πραγματικά η ελληνική οικονομία και να μπορέσει η ελληνική κοινωνία να βγει από την κρίση με βιώσιμο και διατηρήσιμο τρόπο, χρειάζονται γερές βάσεις, σαν αυτές που προσφέρει ο κλάδος της βιομηχανίας: αύξηση του ΑΕΠ, δυναμική εξωστρέφεια, ποιοτικές θέσεις εργασίας. Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός έθεσε ως κυρίαρχο στόχο την αύξηση συμμετοχής της μεταποίησης στο ΑΕΠ από το 9% που είναι σήμερα στο 12% έως το 2020.
Ωστόσο για να μπορέσει η βιομηχανία να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης και απασχόλησης, είναι απαραίτητη η ύπαρξη συνεκτικής βιομηχανικής πολιτικής και η χάραξη συγκεκριμένου στρατηγικού πλάνου. Η ανασύσταση του Υπουργείου Βιομηχανίας, κίνηση που δείχνει την πρόθεση του Πρωθυπουργού για τη στήριξη της βιομηχανίας, αποτελεί ένα θετικό βήμα.
Ενεργειακό κόστος
Τα προβλήματα ωστόσο παραμένουν. Η ελληνική βιομηχανία καλείται να λειτουργήσει σε ένα ανταγωνιστικό διεθνοποιημένο περιβάλλον, κουβαλώντας τα βαρίδια των ελληνικών παθογενειών και της ελληνικής κρίσης.
Για τη μεγάλη, εξαγωγική ελληνική βιομηχανία, ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια είναι το ενεργειακό κόστος, για το οποίο η ΕΒΙΚΕΝ εδώ και 8 χρόνια, από το 2010 όταν και δημιουργήθηκε, δίνει διαρκή και συνεπή μάχη. Διεκδικήσαμε το δίκαιο, πολεμήσαμε, πετύχαμε πολλά, χάσαμε όμως και πολλές βιομηχανίες που δεν κατάφεραν να αντέξουν το βάρος της κρίσης. Ο απολογισμός των βιομηχανικών λουκέτων στα χρόνια της κρίσης είναι βαρύς, και το ενεργειακό κόστος, ήταν από τους παράγοντες που συνετέλεσε καθοριστικά στο να σβήσουν πολλά βιομηχανικά φουγάρα στη χώρα μας.
Τελευταίες εξελίξεις
Ποια είναι όμως η πραγματικότητα με την οποία βρίσκεται αντιμέτωπη η βιομηχανία τους τελευταίους 6 μήνες; Μάθαμε κάτι από τα δύσκολα χρόνια της κρίσης ή συνεχίζονται οι παθογένειες του παρελθόντος;
Δυστυχώς οι εξελίξεις των τελευταίων μηνών, γύρω από το μείζον θέμα των τιμολογίων ηλεκτρικής ενέργειας, μόνο αισιοδοξία δε γεννούν. Εν συντομία αυτή τη στιγμή η βιομηχανία έντασης ενέργειας έρχεται αντιμέτωπη με 5 κυρίαρχα προβλήματα σε σχέση με το κόστος ηλεκτρισμού, που απειλούν να τινάξουν στον αέρα τα όποια θετικά βήματα έγιναν στο παρελθόν. Ποια είναι αυτά:
1) Ήδη στο 2ο εξάμηνο του έτους τα τιμολόγια ηλεκτρικής ενέργειας της βιομηχανίας έχουν αυξηθεί 20% λόγω της σημαντικής απότομης αύξησης της τιμής των δικαιωμάτων των ρύπων. Γεγονός που αύξησε τη διαφορά της τιμής ηλεκτρικής ενέργειας μεταξύ της ελληνικής βιομηχανίας και των ευρωπαίων ανταγωνιστών της στο 60%!
2) Εδώ και 6 μήνες παραμένει ως απειλή για 10 μεγάλες βιομηχανίες η αύξηση των βιομηχανικών τιμολογίων, τουλάχιστον 20% από το 2019, πλέον αυτής που προκύπτει από την αύξηση της τιμής των ρύπων. Είναι προφανές ότι η αύξηση αυτή θα επεκταθεί σε όλη τη βιομηχανία. Είναι ζήτημα μερικών μηνών! Η δε κυβέρνηση εδώ και 6 μήνες παρακολουθεί αμήχανη ωσάν να μη την αφορά, παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις της βιομηχανίας!
3) Υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα για την παράταση του μέτρου της Διακοψιμότητας πέραν του 2019, εάν δεν βρεθεί βιώσιμη λύση που να συμπεριλαμβάνει τη ισότιμη συμμετοχή της ζήτησης στο πλαίσιο της πρότασης της κυβέρνησης για την επιδότηση των λιγνιτικών μονάδων (νέα ΑΔΙ).
4) Καταγράφεται πολύμηνη και αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην εφαρμογή των Κατευθυντηρίων Γραμμών για τον υπολογισμό της χρέωσης του τέλους υπέρ ΑΠΕ. Πρόκειται για κοινοτικό μέτρο που αποσκοπεί στην στήριξη των βιομηχανιών έντασης ενέργειας, που ισχύει από τον Μάιο του 2014, στην Ελλάδα όμως η εφαρμογή του παραπέμπεται για τα μέσα του 2019.
5) Η αναδιάρθρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, στο πλαίσιο του target model αναβάλλεται για ακόμη μια φορά για το τέλος του 2019. Πρόκειται για την πολλοστή αναβολή, χωρίς μάλιστα πειστικές απαντήσεις για το ποιος ευθύνεται. Πρόκειται για ανικανότητα ή σκόπιμη καθυστέρηση; Τι απαντάει η κυβέρνηση;
Αβεβαιότητα και κίνδυνοι
Τα προβλήματα και οι εκκρεμότητες αυτές δημιουργούν περιβάλλον αβεβαιότητας όχι μόνο για τις 10 μεγάλες βιομηχανίες που διαπραγματεύονται αυτήν την περίοδο τα τιμολόγιά τους, αλλά για ολόκληρο το βιομηχανικό κλάδο της χώρας, σε μια περίοδο ιδιαίτερα κρίσιμη για την ελληνική οικονομία.
Δυστυχώς εδώ και έξι μήνες η κυβέρνηση αδυνατεί να αντιμετωπίσει την κατάσταση και να βρει λύσεις και αυτό έχει ήδη προκαλέσει ζημιά.
Όσοι παρακολουθούν τις εξελίξεις στον κλάδο της βιομηχανίας, γνωρίζουν ότι η αβεβαιότητα γύρω από το ενεργειακό κόστος έχει οδηγήσει τη βιομηχανία να αναστείλει ή ακόμη και να ακυρώσει επενδυτικά πλάνα, να περιορίσει τα συμβόλαια πώλησης για το 2019 και το 2020, με άμεση επίπτωση και στον ευαίσθητο τομέα της απασχόλησης.
Εδώ βεβαίως ουδείς δικαιούται να πει ότι η βιομηχανία δεν είχε εγκαίρως κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου. Και για όποιον συνεχίζει να προσποιείται ότι δεν έχει καταλάβει, να το πούμε ξεκάθαρα: εάν δεν υπάρξει μέσα στο 2018, δηλαδή εντός του Δεκεμβρίου, αποφασιστική παρέμβαση της κυβέρνησης θα μιλάμε για μη αναστρέψιμη συρρίκνωση του παραγωγικού ιστού της χώρας.
* Ο κ. Αντώνης Κοντολέων είναι μέλος Δ.Σ. της Ένωσης Βιομηχανικών Καταναλωτών Ενέργειας
www.worldenergynews.gr
Ωστόσο για να μπορέσει η βιομηχανία να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης και απασχόλησης, είναι απαραίτητη η ύπαρξη συνεκτικής βιομηχανικής πολιτικής και η χάραξη συγκεκριμένου στρατηγικού πλάνου. Η ανασύσταση του Υπουργείου Βιομηχανίας, κίνηση που δείχνει την πρόθεση του Πρωθυπουργού για τη στήριξη της βιομηχανίας, αποτελεί ένα θετικό βήμα.
Ενεργειακό κόστος
Τα προβλήματα ωστόσο παραμένουν. Η ελληνική βιομηχανία καλείται να λειτουργήσει σε ένα ανταγωνιστικό διεθνοποιημένο περιβάλλον, κουβαλώντας τα βαρίδια των ελληνικών παθογενειών και της ελληνικής κρίσης.
Για τη μεγάλη, εξαγωγική ελληνική βιομηχανία, ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια είναι το ενεργειακό κόστος, για το οποίο η ΕΒΙΚΕΝ εδώ και 8 χρόνια, από το 2010 όταν και δημιουργήθηκε, δίνει διαρκή και συνεπή μάχη. Διεκδικήσαμε το δίκαιο, πολεμήσαμε, πετύχαμε πολλά, χάσαμε όμως και πολλές βιομηχανίες που δεν κατάφεραν να αντέξουν το βάρος της κρίσης. Ο απολογισμός των βιομηχανικών λουκέτων στα χρόνια της κρίσης είναι βαρύς, και το ενεργειακό κόστος, ήταν από τους παράγοντες που συνετέλεσε καθοριστικά στο να σβήσουν πολλά βιομηχανικά φουγάρα στη χώρα μας.
Τελευταίες εξελίξεις
Ποια είναι όμως η πραγματικότητα με την οποία βρίσκεται αντιμέτωπη η βιομηχανία τους τελευταίους 6 μήνες; Μάθαμε κάτι από τα δύσκολα χρόνια της κρίσης ή συνεχίζονται οι παθογένειες του παρελθόντος;
Δυστυχώς οι εξελίξεις των τελευταίων μηνών, γύρω από το μείζον θέμα των τιμολογίων ηλεκτρικής ενέργειας, μόνο αισιοδοξία δε γεννούν. Εν συντομία αυτή τη στιγμή η βιομηχανία έντασης ενέργειας έρχεται αντιμέτωπη με 5 κυρίαρχα προβλήματα σε σχέση με το κόστος ηλεκτρισμού, που απειλούν να τινάξουν στον αέρα τα όποια θετικά βήματα έγιναν στο παρελθόν. Ποια είναι αυτά:
1) Ήδη στο 2ο εξάμηνο του έτους τα τιμολόγια ηλεκτρικής ενέργειας της βιομηχανίας έχουν αυξηθεί 20% λόγω της σημαντικής απότομης αύξησης της τιμής των δικαιωμάτων των ρύπων. Γεγονός που αύξησε τη διαφορά της τιμής ηλεκτρικής ενέργειας μεταξύ της ελληνικής βιομηχανίας και των ευρωπαίων ανταγωνιστών της στο 60%!
2) Εδώ και 6 μήνες παραμένει ως απειλή για 10 μεγάλες βιομηχανίες η αύξηση των βιομηχανικών τιμολογίων, τουλάχιστον 20% από το 2019, πλέον αυτής που προκύπτει από την αύξηση της τιμής των ρύπων. Είναι προφανές ότι η αύξηση αυτή θα επεκταθεί σε όλη τη βιομηχανία. Είναι ζήτημα μερικών μηνών! Η δε κυβέρνηση εδώ και 6 μήνες παρακολουθεί αμήχανη ωσάν να μη την αφορά, παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις της βιομηχανίας!
3) Υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα για την παράταση του μέτρου της Διακοψιμότητας πέραν του 2019, εάν δεν βρεθεί βιώσιμη λύση που να συμπεριλαμβάνει τη ισότιμη συμμετοχή της ζήτησης στο πλαίσιο της πρότασης της κυβέρνησης για την επιδότηση των λιγνιτικών μονάδων (νέα ΑΔΙ).
4) Καταγράφεται πολύμηνη και αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην εφαρμογή των Κατευθυντηρίων Γραμμών για τον υπολογισμό της χρέωσης του τέλους υπέρ ΑΠΕ. Πρόκειται για κοινοτικό μέτρο που αποσκοπεί στην στήριξη των βιομηχανιών έντασης ενέργειας, που ισχύει από τον Μάιο του 2014, στην Ελλάδα όμως η εφαρμογή του παραπέμπεται για τα μέσα του 2019.
5) Η αναδιάρθρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, στο πλαίσιο του target model αναβάλλεται για ακόμη μια φορά για το τέλος του 2019. Πρόκειται για την πολλοστή αναβολή, χωρίς μάλιστα πειστικές απαντήσεις για το ποιος ευθύνεται. Πρόκειται για ανικανότητα ή σκόπιμη καθυστέρηση; Τι απαντάει η κυβέρνηση;
Αβεβαιότητα και κίνδυνοι
Τα προβλήματα και οι εκκρεμότητες αυτές δημιουργούν περιβάλλον αβεβαιότητας όχι μόνο για τις 10 μεγάλες βιομηχανίες που διαπραγματεύονται αυτήν την περίοδο τα τιμολόγιά τους, αλλά για ολόκληρο το βιομηχανικό κλάδο της χώρας, σε μια περίοδο ιδιαίτερα κρίσιμη για την ελληνική οικονομία.
Δυστυχώς εδώ και έξι μήνες η κυβέρνηση αδυνατεί να αντιμετωπίσει την κατάσταση και να βρει λύσεις και αυτό έχει ήδη προκαλέσει ζημιά.
Όσοι παρακολουθούν τις εξελίξεις στον κλάδο της βιομηχανίας, γνωρίζουν ότι η αβεβαιότητα γύρω από το ενεργειακό κόστος έχει οδηγήσει τη βιομηχανία να αναστείλει ή ακόμη και να ακυρώσει επενδυτικά πλάνα, να περιορίσει τα συμβόλαια πώλησης για το 2019 και το 2020, με άμεση επίπτωση και στον ευαίσθητο τομέα της απασχόλησης.
Εδώ βεβαίως ουδείς δικαιούται να πει ότι η βιομηχανία δεν είχε εγκαίρως κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου. Και για όποιον συνεχίζει να προσποιείται ότι δεν έχει καταλάβει, να το πούμε ξεκάθαρα: εάν δεν υπάρξει μέσα στο 2018, δηλαδή εντός του Δεκεμβρίου, αποφασιστική παρέμβαση της κυβέρνησης θα μιλάμε για μη αναστρέψιμη συρρίκνωση του παραγωγικού ιστού της χώρας.
* Ο κ. Αντώνης Κοντολέων είναι μέλος Δ.Σ. της Ένωσης Βιομηχανικών Καταναλωτών Ενέργειας
www.worldenergynews.gr
