Μπορεί η Ιταλία αυτήν την φορά να απειλήσει με μεγάλες ανατροπές;
H κρίση της Ιταλίας που μόλις ξεκίνησε αποκαλύπτει για μια ακόμη φορά το βάθος του προβλήματος της αρχιτεκτονικής της Ευρωζώνης αλλά και την έλλειψη μιας πιο ολοκληρωμένης στρατηγικής.
Οι αγορές ερεθίστηκαν και δεν πρόκειται να σταματήσουν την πεντοζάλη πάρα μόνον αν δουν ποια θα είναι η διατηρίσιμη πολιτική λύση της γείτονας χώρας.
Όμως ένα ελιτίστικος λαικισμός, που αποδίδεται είτε στα «5 Αστέρια» είτε στην Λίγκα του Βορρά θυμίζει τον ίδιο αφελή και ρηχό τρόπο που αντιμετωπίστηκε ο πρόεδρος Trump, η Τερέζα Μέυ και αργότερα ο Ορμπάν και οι άλλοι του Βίζεγκραντ. Δυστυχώς αφού θέλουμε να έχουμε Δημοκρατία πρέπει να σεβόμαστε την λαική βούληση και να μην υποβιβάζουμε άκριτα τις κυρίαρχες τάσεις.
Τι θα γίνει άραγε αν αύριο στην Γαλλία ο Μακρόν συντριβεί και εμφανιστούν ισχυρότεροι στην Γαλλία η Λεπέν και ο Μελανσόν;
Η Ευρώπη μπορεί να κινδυνεύσει σοβαρά από μια παρατεταμένη αστάθεια στην Ιταλία και θα αναγκαστεί να κάνει πολλά ακόμη QE για να μην αναβιώσει η κρίση χρέους.
Όμως και ο πρόεδρος Ματαρέλα δεν βοήθησε την χώρα του επιλέγοντας τον τεχνοκράτη του ΔΝΤ σαν απάντηση στον ευρωσκεπτικιστή Σαβόνα. Η αντίδραση αυτή ενδέχεται να εναντιώσει περισσότερο την ιταλική κοινή γνώμη στις εκλογές του φθινοπώρου με μοιραία αποτελέσματα.
Επί της ουσίας η Ευρώπη θα πρέπει και η ίδια να συνεχίσει να μετασχηματίζεται προτού μεγάλες χώρες αρχίσουν να αντιδρούν καθώς τα κοινωνικά στρώματα σε πλείστες περιπτώσεις αντιμετωπίζουν πολλά νέα δεδομένα, που σίγουρα δεν υπήρχαν στην εποχή των εγχώριων νομισμάτων.
Το BREXIT όσο και αν είναι ακόμα κάτι που απαιτεί προσδιορισμό δεν φαίνεται να ταρακούνησε και μια τάση ανατροπής στην Ιταλία θα πληρωθεί χρυσάφι σε ένα οικοδόμημα, που δείχνει πλείστες αδυναμίες και έλλειψη στρατηγικών συνοχής.
Ακόμα μια μελλοντική ενίσχυση της σκληρών δεξιών τάσεων στην Γερμανία δεν έχει προβλεφθεί από εκείνους που αναλύουν πολιτικές πρακτικές και φροντίζουν για ισορροπημένες επιλογές.
Η άνοδος των αποδόσεων των ιταλικών ομολόγων μπορεί να σημάνει την αναβίωση της κρίσης χρέους με πιο επικίνδυνη από ποτέ δυναμική σε πολιτικό επίπεδο. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον ούτε το ιταλικό χρέος, ούτε οι ιταλικές τράπεζες, ούτε και η δημοσιονομική πορεία της γείτονας χώρας θα διασωθούν.
Η Ιταλία μπαίνει με τις μπάντες σε μια λάθος πορεία, όπως ανέφερε και ο επικεφαλής της BOFA Merill Lynch στο FX κ. Αθ Βαμβακίδης. Και αν ο χρόνος χαθεί όπως με βεβαιότητα διαφαίνεται, τότε η αναβίωση της λιρέτας θα πάρει σάρκα και οστά.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον η ελληνική οικονομία εμφανίζεται περισσότερο συστημική παρά ποτέ με την ελληνική κυβέρνηση να τρέχει να κλείσει τα θέμα των Σκοπίων, όπως επιτάσσουν και τα ευρωπαικά κελεύσματα.
Ο άλλοτε επικίνδυνος ανατροπέας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έχοντας φτιάξει το δικό του αφήγημα της αριστεράς εντός ευρώ περιμένει την στοιχειώδη βοήθεια από τους πιστωτές για να κάνει εν μέσω θυέλλης τα πρώτα δειλά βήματα στις αγορές . Ίσως όμως η συγκυρία να τον ευνοήσει.
Εξάλλου απέναντι του ένας ακόμη πιο συστημικός πολιτικός παράγοντας δεν αφήνει καμία αμφιβολία για τον προσανατολισμό του σε σχέση με τα ευρωπαικά πρότυπα: ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Τούτου δοθέντος, μπορεί η Ελλάδα αντί να δεχθεί τα πλήγματα των αγορών να βοηθηθεί ως το παράδειγμα προς μίμηση με την συμπεριφορά και την δημοσιονομική προσαρμογή της .
Και τότε σίγουρα η πολιτική θα έχει ξεπεράσει για πρώτη φορά τις αγορές σε εκπλήξεις και ανατροπές. Αυτό είναι το καλό σενάριο, το κακό θα έχει να κάνει με σημαντικές πρόσθετες βοήθειες για την Ελλάδα για να επανέλθει στις αγορές. Θα έχει και πολλές πρόσθετες δεσμεύσεις;
www.worldenergynews.gr
