Τα ενεργειακά δίκτυα στο επίκεντρο της διαμάχης
H ολοκλήρωση της “one off” πυραυλικής επίθεσης στην Συρία με συγκεκριμένο πλαίσιο και στόχο ανοίγει μια νέα περίοδο στην πολεμική ιστορία, το σίγουρο όμως είναι, ότι ενισχύει της εκτιμήσεις για τη νέα φάση του Ψυχρού Πολέμου, που έχει ξεκινήσει.
Με ένα Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπου η διάσταση και η σύγκρουση απόψεων λαμβάνουν σκληρά χαρακτηριστικά είναι σαφές, ότι οι δρόμοι της Δύσης και της Ανατολής έχουν αρχίσει να χωρίζουν.
Οι βομβαρδισμοί στην Συρία δεν αλλάζουν το γεγονός ότι η Ρωσία του Πούτιν είναι με βούλα η προστάτιδα του καθεστώτος Άσσαντ με πλήρη έλεγχο του νότου στο πολυπαθές κράτος.
Οι βομβαρδισμοί έλαβαν χώρα όταν οι δυνάμεις του Άσσαντ καθάρισαν από τους αντάρτες την Ανατολική Γκούτα, επιτυγχάνοντας στρατηγική νίκη για τα κυβερνητικά και ρωσικά συμφέροντα.
Η ανακοίνωση της αμερικανικής πλευράς στο Συμβούλιο Ασφάλειας του Σαββάτου 14/4 για μια επανάληψη της επίθεσης σε περίπτωση που ο Άσσαντ ξαναρίξει χημικά δεν αλλάζει το status quo που ο Πούτιν εδραιώνει στην Μέση Ανατολή.
Το αντίθετο βαθαίνει το ρήγμα στην παγκόσμια οικονομία μετά και τους δασμούς Τραμπ που προκάλεσαν τεράστιες ζημίες στην ρωσική μεταλλουργία βγάζοντας τον κολοσσό Rusal από τις παγκόσμιες αγορές.
Και παράλληλα ενισχύει την τάση ζώνης εμπορίου στα ανατολικά με τους Ρώσους να προχωρούν σε συναλλαγές με κινέζικό γουάν για τις εξαγωγές πετρελαίου από την Σιβηρία στην Κίνα.
Παράλληλα η ανύπαρκτη στα πολεμικά ζητήματα Γερμανία, η οποία και χαμηλόφωνα έδωσε την συγκατάβαση για τους βομβαρδισμούς, κινείται και αυτή αυτόνομα έναντι των ΗΠΑ, προχωρώντας με τους Ρώσους στον Nord Stream 2, παρά τα κελεύσματα της υπερδύναμης.
Την ίδια ώρα όμως οι ΗΠΑ βάζουν το στρατηγικό πόδι μέσα στην Ενωμένη Ευρώπη, βοηθώντας τον εξοπλισμό της Πολωνίας, που λειτουργεί και σαν ανάχωμα της Ρωσίας από τα δυτικά.
Εξάλλου η στρατηγική των ΗΠΑ στα ενεργειακά δίκτυα της Ανατολικής Ευρώπης στόχο έχει να μειώσει την ισχύ της Ρωσίας και σε αυτό το πλάνο περιλαμβάνεται και η Ελλάδα.
Για την Τουρκία που έχει δώσει στην Ρωσία ενεργειακό διάδρομο μέσω του Turkish Stream το παιχνίδι γίνεται πιο απαιτητικό, αν και πήρε σαφή θέση υπέρ των ΗΠΑ στον βομβαρδισμό της Συρίας.
Το Ιράν που αποτελεί και τον βασικό στόχο των ΗΠΑ μπορεί να βρυχάται στην παρούσα φάση, όμως αποτελεί την επόμενη εστία αστάθειας με μεγάλο ρίσκο για τις σχέσεις Δύσης – Ανατολής.
Έτσι οδηγούμεθα σε μια νέα ισορροπία δυνάμεων, όπου η στρατιωτική ισχύς επανέρχεται και η παγκόσμια οικονομία θα δεχθεί τις επιπτώσεις των ψυχροπολεμικών σχέσεων, που ξεκάθαρα εκδηλώθηκαν στο τελευταίο διάστημα.
Ο χρόνος θα δείξει αν σε μια περισσότερο διασπασμένη πραγματικότητα για την εστία των μεγάλων δυνάμεων οι μικρότεροι περιφερειακοί παίκτες θα έχουν μεγαλύτερα όπλα στην διαπραγμάτευση.
Το βέβαιο είναι ότι μπαίνουμε σε μια πιο ρευστή περίοδο για την παγκόσμια σταθερότητα, που απαιτείται για την οικονομία και για τις αγορές, με περισσότερους πόλους και επίκεντρο τα παγκόσμια ενεργειακά δίκτυα.
worldenergynews.gr
Με ένα Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπου η διάσταση και η σύγκρουση απόψεων λαμβάνουν σκληρά χαρακτηριστικά είναι σαφές, ότι οι δρόμοι της Δύσης και της Ανατολής έχουν αρχίσει να χωρίζουν.
Οι βομβαρδισμοί στην Συρία δεν αλλάζουν το γεγονός ότι η Ρωσία του Πούτιν είναι με βούλα η προστάτιδα του καθεστώτος Άσσαντ με πλήρη έλεγχο του νότου στο πολυπαθές κράτος.
Οι βομβαρδισμοί έλαβαν χώρα όταν οι δυνάμεις του Άσσαντ καθάρισαν από τους αντάρτες την Ανατολική Γκούτα, επιτυγχάνοντας στρατηγική νίκη για τα κυβερνητικά και ρωσικά συμφέροντα.
Η ανακοίνωση της αμερικανικής πλευράς στο Συμβούλιο Ασφάλειας του Σαββάτου 14/4 για μια επανάληψη της επίθεσης σε περίπτωση που ο Άσσαντ ξαναρίξει χημικά δεν αλλάζει το status quo που ο Πούτιν εδραιώνει στην Μέση Ανατολή.
Το αντίθετο βαθαίνει το ρήγμα στην παγκόσμια οικονομία μετά και τους δασμούς Τραμπ που προκάλεσαν τεράστιες ζημίες στην ρωσική μεταλλουργία βγάζοντας τον κολοσσό Rusal από τις παγκόσμιες αγορές.
Και παράλληλα ενισχύει την τάση ζώνης εμπορίου στα ανατολικά με τους Ρώσους να προχωρούν σε συναλλαγές με κινέζικό γουάν για τις εξαγωγές πετρελαίου από την Σιβηρία στην Κίνα.
Παράλληλα η ανύπαρκτη στα πολεμικά ζητήματα Γερμανία, η οποία και χαμηλόφωνα έδωσε την συγκατάβαση για τους βομβαρδισμούς, κινείται και αυτή αυτόνομα έναντι των ΗΠΑ, προχωρώντας με τους Ρώσους στον Nord Stream 2, παρά τα κελεύσματα της υπερδύναμης.
Την ίδια ώρα όμως οι ΗΠΑ βάζουν το στρατηγικό πόδι μέσα στην Ενωμένη Ευρώπη, βοηθώντας τον εξοπλισμό της Πολωνίας, που λειτουργεί και σαν ανάχωμα της Ρωσίας από τα δυτικά.
Εξάλλου η στρατηγική των ΗΠΑ στα ενεργειακά δίκτυα της Ανατολικής Ευρώπης στόχο έχει να μειώσει την ισχύ της Ρωσίας και σε αυτό το πλάνο περιλαμβάνεται και η Ελλάδα.
Για την Τουρκία που έχει δώσει στην Ρωσία ενεργειακό διάδρομο μέσω του Turkish Stream το παιχνίδι γίνεται πιο απαιτητικό, αν και πήρε σαφή θέση υπέρ των ΗΠΑ στον βομβαρδισμό της Συρίας.
Το Ιράν που αποτελεί και τον βασικό στόχο των ΗΠΑ μπορεί να βρυχάται στην παρούσα φάση, όμως αποτελεί την επόμενη εστία αστάθειας με μεγάλο ρίσκο για τις σχέσεις Δύσης – Ανατολής.
Έτσι οδηγούμεθα σε μια νέα ισορροπία δυνάμεων, όπου η στρατιωτική ισχύς επανέρχεται και η παγκόσμια οικονομία θα δεχθεί τις επιπτώσεις των ψυχροπολεμικών σχέσεων, που ξεκάθαρα εκδηλώθηκαν στο τελευταίο διάστημα.
Ο χρόνος θα δείξει αν σε μια περισσότερο διασπασμένη πραγματικότητα για την εστία των μεγάλων δυνάμεων οι μικρότεροι περιφερειακοί παίκτες θα έχουν μεγαλύτερα όπλα στην διαπραγμάτευση.
Το βέβαιο είναι ότι μπαίνουμε σε μια πιο ρευστή περίοδο για την παγκόσμια σταθερότητα, που απαιτείται για την οικονομία και για τις αγορές, με περισσότερους πόλους και επίκεντρο τα παγκόσμια ενεργειακά δίκτυα.
worldenergynews.gr
