Kuroda + Trump + δασμοί = αδύναμο δολάριο
1. Kuroda σε ρόλο guest star...
Ξημερώματα της Παρασκευής 2 Μαρτίου 2018 ο κεντρικός τραπεζίτης της Ιαπωνίας Haruhiko Kuroda έδωσε σήμα στους διεθνείς επενδυτές μεσοπρόθεσμης ισχύος. Πρόθεση της κεντρικής τράπεζας της Ιαπωνίας είναι η έξοδος από την πολιτική ποσοτικής χαλάρωσης περί το β' τρίμηνο του 2019. Η ακριβής ερμηνεία αυτής της πρόθεσης είναι μικρής σημασίας. Η έμμεση ερμηνεία και ο υπαινιγμός που συνδέεται με αυτή έχει ξεχωριστή σημασία : Αντέχουμε ενίσχυση της ισοτιμίας JPY/USD, επενδυτές κινηθείτε ανάλογα...
Η αγορά συναλλάγματος έχει αποδείξει ιστορικά μία ικανότητα να προεξοφλεί την εξομάλυνση του εκάστοτε προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης. Συνέβη στο πρόσφατο παρελθόν κάτω από την προεδρεία Μπερνάνκι στη FED (άνοιξη 2013 έως τέλη 2015) και το είδαμε με την μεσοπρόθεσμη ενίσχυση των βασικών ισοτιμιών του δολαρίου. Συμβαίνει με πολλές από τις βασικές ισοτιμίες του ευρώ εδώ και πολλούς μήνες, από την εφαρμογή δηλαδή μειούμενων ποσοτήτων αγορών ομολόγων από μέρους της ECB. Ξεκινάει να συμβαίνει και στις βασικές ισοτιμίες του JPY.
Η πεμπτουσία όλων των παραπάνω είναι ότι προκαλούνται δυσανάλογες κεφαλαιακές ροές υπέρ συγκεκριμένων χρεογράφων όταν σημειώνεται αποσύνδεση της ισοτιμίας του νομίσματος από την απόδοση των υποκείμενων κρατικών χρεογράφων. Κάποια στιγμή γίνεται παρέμβαση για να επιβληθεί η απαραίτητη επανασύνδεση. Ουσιαστικά η κεντρική τράπεζα "επαναφέρει" αυτή τη συσχέτιση ισοτιμίας και απόδοσης προκειμένου να μην χρειαστεί να "τρέξει" με γοργό ρυθμό αυξήσεις στο βασικό της επιτόκιο. Ταυτόχρονα η κεντρική τράπεζα "φροντίζει" με εύστοχες χρονικά δηλώσεις από μέρους των βασικών επιτελών της να "καθησυχάζει" για την πορεία του πληθωρισμού.
2. Donald Trump σε πρώτο ρόλο...
Εδώ έρχεται η σειρά του προέδρου των Η.Π.Α. και της πολιτικής του για εφαρμογή δασμών (μεσοπρόθεσμης διάρκειας;) στα προϊόντα χάλυβα και αλουμινίου. Η επιβολή δασμών λειτουργεί αυξητικά στον πληθωρισμό αλλά και επιβραδυντικά στην ανάπτυξη, ένας αρνητικός συνδυασμός για την ισοτιμία του νομίσματος.
Ιστορικά, όποτε η πολιτική εμπορίου παίρνει κορυφαία θέση στη λίστα επιλογών της κυβέρνησης των Η.Π.Α. η ισοτιμία του δολαρίου εξασθενεί, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τη διαμάχη Κλίντον/Λόϊντ Μπέντσεν με τους Ιάπωνες αμέσως μετά την εκλογή του Κλίντον το 1992. Η ισοτιμία USD/JPY είχε τότε καταρρεύσει από τα επίπεδα του 135 τον Μάρτιο του 1992 στα επίπεδα του 80 το καλοκαίρι του 1995. Όλοι καταλαβαίνουμε τι επίπτωση έχει στην αποτίμηση των χαρτοφυλακίων των διεθνών επενδυτών η ενδυνάμωση της ισοτιμίας του νομίσματος βάσης (δηλαδή του νομίσματος της χώρας από την οποία προέρχονται τα κεφάλαια αυτών των διεθνών επενδυτών). Αυτός είναι ο λόγος που η μέση διάρκεια των "επεισοδίων" ισοτιμιών είναι 2 έως 2,5 έτη. Ο Kuroda δεν "έδωσε" τυχαία σήμα για το β' τρίμηνο του 2019. Απομένει να δούμε πόσο θα αντέξει να τηρήσει την εμπορική πολιτική επιβολής δασμών η κυβέρνηση Trump.
Διότι υπάρχει ένας τελευταίος εμπειρικός κανόνας : Ο προστατευτισμός είναι πλήρως αποτελεσματικός στις διμερείς εμπορικές συναλλαγές μόνον όταν σου αποφέρει σαφή εξασθένιση της ισοτιμίας του νομίσματος σου. Με τη σειρά της αυτή η εξασθένιση προκαλεί τουλάχιστον λογιστική ζημιά στους διεθνείς επενδυτές κατόχους δικών σου περιουσιακών στοιχείων (ομόλογα και μετοχές κυρίως). Οι Κινέζοι θα "κάνουν τον Κινέζο";
Τον Δεκέμβριο του 2017 η Κίνα κατείχε 1,2 τρισεκατομμύρια δολάρια δημόσιου χρέους των Η.Π.Α. Ακολουθούσε η Ιαπωνία με 1,1 τρισεκατομμύρια δολάρια. Οι διεθνείς επενδυτές μαζί με Κίνα και Ιαπωνία κατείχαν συνολικά 6,5 τρισεκατ. δολάρια.
Στις αρχές Φεβρουαρίου 2018 το ύψος του δημόσιου χρέους των Η.Π.Α. ανερχόταν σε 20,5 τρισεκατομμύρια δολάρια και ήταν 104% ως ποσοστό του ΑΕΠ, το υψηλότερο ποσοστό μεταπολεμικά (120% του ΑΕΠ ήταν το δημόσιο χρέος των Η.Π.Α. κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου).
www.worldenergynews.gr
Ξημερώματα της Παρασκευής 2 Μαρτίου 2018 ο κεντρικός τραπεζίτης της Ιαπωνίας Haruhiko Kuroda έδωσε σήμα στους διεθνείς επενδυτές μεσοπρόθεσμης ισχύος. Πρόθεση της κεντρικής τράπεζας της Ιαπωνίας είναι η έξοδος από την πολιτική ποσοτικής χαλάρωσης περί το β' τρίμηνο του 2019. Η ακριβής ερμηνεία αυτής της πρόθεσης είναι μικρής σημασίας. Η έμμεση ερμηνεία και ο υπαινιγμός που συνδέεται με αυτή έχει ξεχωριστή σημασία : Αντέχουμε ενίσχυση της ισοτιμίας JPY/USD, επενδυτές κινηθείτε ανάλογα...
Η αγορά συναλλάγματος έχει αποδείξει ιστορικά μία ικανότητα να προεξοφλεί την εξομάλυνση του εκάστοτε προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης. Συνέβη στο πρόσφατο παρελθόν κάτω από την προεδρεία Μπερνάνκι στη FED (άνοιξη 2013 έως τέλη 2015) και το είδαμε με την μεσοπρόθεσμη ενίσχυση των βασικών ισοτιμιών του δολαρίου. Συμβαίνει με πολλές από τις βασικές ισοτιμίες του ευρώ εδώ και πολλούς μήνες, από την εφαρμογή δηλαδή μειούμενων ποσοτήτων αγορών ομολόγων από μέρους της ECB. Ξεκινάει να συμβαίνει και στις βασικές ισοτιμίες του JPY.
Η πεμπτουσία όλων των παραπάνω είναι ότι προκαλούνται δυσανάλογες κεφαλαιακές ροές υπέρ συγκεκριμένων χρεογράφων όταν σημειώνεται αποσύνδεση της ισοτιμίας του νομίσματος από την απόδοση των υποκείμενων κρατικών χρεογράφων. Κάποια στιγμή γίνεται παρέμβαση για να επιβληθεί η απαραίτητη επανασύνδεση. Ουσιαστικά η κεντρική τράπεζα "επαναφέρει" αυτή τη συσχέτιση ισοτιμίας και απόδοσης προκειμένου να μην χρειαστεί να "τρέξει" με γοργό ρυθμό αυξήσεις στο βασικό της επιτόκιο. Ταυτόχρονα η κεντρική τράπεζα "φροντίζει" με εύστοχες χρονικά δηλώσεις από μέρους των βασικών επιτελών της να "καθησυχάζει" για την πορεία του πληθωρισμού.
2. Donald Trump σε πρώτο ρόλο...
Εδώ έρχεται η σειρά του προέδρου των Η.Π.Α. και της πολιτικής του για εφαρμογή δασμών (μεσοπρόθεσμης διάρκειας;) στα προϊόντα χάλυβα και αλουμινίου. Η επιβολή δασμών λειτουργεί αυξητικά στον πληθωρισμό αλλά και επιβραδυντικά στην ανάπτυξη, ένας αρνητικός συνδυασμός για την ισοτιμία του νομίσματος.
Ιστορικά, όποτε η πολιτική εμπορίου παίρνει κορυφαία θέση στη λίστα επιλογών της κυβέρνησης των Η.Π.Α. η ισοτιμία του δολαρίου εξασθενεί, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τη διαμάχη Κλίντον/Λόϊντ Μπέντσεν με τους Ιάπωνες αμέσως μετά την εκλογή του Κλίντον το 1992. Η ισοτιμία USD/JPY είχε τότε καταρρεύσει από τα επίπεδα του 135 τον Μάρτιο του 1992 στα επίπεδα του 80 το καλοκαίρι του 1995. Όλοι καταλαβαίνουμε τι επίπτωση έχει στην αποτίμηση των χαρτοφυλακίων των διεθνών επενδυτών η ενδυνάμωση της ισοτιμίας του νομίσματος βάσης (δηλαδή του νομίσματος της χώρας από την οποία προέρχονται τα κεφάλαια αυτών των διεθνών επενδυτών). Αυτός είναι ο λόγος που η μέση διάρκεια των "επεισοδίων" ισοτιμιών είναι 2 έως 2,5 έτη. Ο Kuroda δεν "έδωσε" τυχαία σήμα για το β' τρίμηνο του 2019. Απομένει να δούμε πόσο θα αντέξει να τηρήσει την εμπορική πολιτική επιβολής δασμών η κυβέρνηση Trump.
Διότι υπάρχει ένας τελευταίος εμπειρικός κανόνας : Ο προστατευτισμός είναι πλήρως αποτελεσματικός στις διμερείς εμπορικές συναλλαγές μόνον όταν σου αποφέρει σαφή εξασθένιση της ισοτιμίας του νομίσματος σου. Με τη σειρά της αυτή η εξασθένιση προκαλεί τουλάχιστον λογιστική ζημιά στους διεθνείς επενδυτές κατόχους δικών σου περιουσιακών στοιχείων (ομόλογα και μετοχές κυρίως). Οι Κινέζοι θα "κάνουν τον Κινέζο";
Τον Δεκέμβριο του 2017 η Κίνα κατείχε 1,2 τρισεκατομμύρια δολάρια δημόσιου χρέους των Η.Π.Α. Ακολουθούσε η Ιαπωνία με 1,1 τρισεκατομμύρια δολάρια. Οι διεθνείς επενδυτές μαζί με Κίνα και Ιαπωνία κατείχαν συνολικά 6,5 τρισεκατ. δολάρια.
Στις αρχές Φεβρουαρίου 2018 το ύψος του δημόσιου χρέους των Η.Π.Α. ανερχόταν σε 20,5 τρισεκατομμύρια δολάρια και ήταν 104% ως ποσοστό του ΑΕΠ, το υψηλότερο ποσοστό μεταπολεμικά (120% του ΑΕΠ ήταν το δημόσιο χρέος των Η.Π.Α. κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου).
www.worldenergynews.gr
