Η ΔΕΗ βρίσκεται σήμερα λίγα μόλις βήματα πριν να έρθει σε τραγικό αδιέξοδο
Την περασμένη εβδομάδα η ΔΕΗ ανακοίνωσε τα οικονομικά της αποτελέσματα για την 30/6/2017.
Τα αποτελέσματα δεν είναι καλά. Η ΔΕΗ έχει πτώση τζίρου κατά 6,4% σε σχέση με το 2016.
Τα κέρδη προ τόκων, αποσβέσεων και φόρων, μειώθηκαν κατά 53%!
Ουσιαστικά η εταιρία ήταν ζημιογόνα κατά 140 εκατ. ευρώ, έναντι κερδών 55 εκατ. ευρώ το αντίστοιχο εξάμηνο του 2016.
Σε ότι αφορά την καθαρή της θέση, εκεί τα πράγματα μάλλον έχουν πάρει δραματική τροπή και μόνο η ρευστοποίηση στοιχείων του ενεργητικού μπορεί να αναστρέψει την κατάσταση.
Τα συνολικά χρέη της επιχείρησης ανέρχονται σε 9.473 εκατ. ευρώ και οι απαιτήσεις μαζί με τα διαθέσιμα, μόλις σε 2.940 εκατ. ευρώ.
Και όλα αυτά, παρά την ενίσχυση της ΔΕΗ με το ποσό των 320 εκατ. ευρώ, που αποτελεί έσοδο από την πώληση του 24% του ΑΔΜΗΕ.
Είναι εμφανές ότι η ΔΕΗ από τις αρχές του 2015 μέχρι σήμερα, έχει πάρει την κάτω βόλτα.
Η αρνητική εξέλιξη στα οικονομικά της μεγέθη, αλλά και η μείωση της χρηματιστηριακής αξίας κατά 70%, αποτυπώνουν ότι κάτι δεν πάει καλά με το μεγαλύτερο παραγωγό ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας μας.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτή η πορεία, είναι το αποτέλεσμα των εμμονικών επιλογών της σημερινής Κυβέρνησης.
Οι τέσσερις εμμονές
Απαριθμώ τις κομβικότερες εσφαλμένες αποφάσεις που έχει λάβει για τη ΔΕΗ, οι οποίες, όλες ήταν άστοχες και εκτός πραγματικότητας.
Δεν βασίζονταν στη λογική και τα πραγματικά οικονομικά και επιχειρησιακά δεδομένα, αλλά εδράζονταν αποκλειστικά στις ιδεοληψίες των κυβερνώντων.
Αναπόφευκτα είχαν ως αποτέλεσμα να απαξιώνεται η επιχείρηση, να οδηγείται σε οικονομική ασφυξία, να μην απελευθερώνεται ουσιαστικά η αγορά ενέργειας και τελικά ο καταναλωτής και η βιομηχανία να επιβαρύνονται με υψηλό κόστος ηλεκτρικής ενέργειας.
Έχουμε και λέμε:
• Εμμονή κατά της μικρής ΔΕΗ
Προκειμένου η ελληνική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας να προσαρμοστεί στις ευρωπαϊκές αρχές για τον ανταγωνισμό, το μερίδιο αγοράς της ΔΕΗ στην παραγωγή και στην εμπορία, πρέπει να μειωθεί μέχρι το 2020 στο 50%, από περίπου 95% που ήταν το 2015.
Η προηγούμενη Κυβέρνηση, επέλεξε το μοντέλο της μικρής ΔΕΗ. Δημιούργησε ένα καλάθι παραγωγικών μονάδων της επιχείρησης, λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών και αναζητούσε επενδυτή που θα αγοράσει τη μικρή ΔΕΗ, θα επενδύσει στις μονάδες της και θα διευρύνει σημαντικά τον ανταγωνισμό.
Η δε ΔΕΗ, θα εισέπραττε ένα σοβαρό ποσό από την πώληση αυτή, με το οποίο θα μπορούσε να προχωρήσει σε επενδύσεις για την αναβάθμιση των παραγωγικών της μονάδων ή να περιορίσει το δανεισμό της.
Οι πάντες θυμούνται την πολεμική του ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευσης για το σχέδιο της μικρής ΔΕΗ.
Μάλιστα δεσμεύθηκε ότι ως Κυβέρνηση θα το ακυρώσει, πράγμα που τελικά έκανε, με τις γνωστές όμως συνέπειες.
• Εμμονή κατά της πώλησης του 66% του ΑΔΜΗΕ
Το σχέδιο της προηγούμενης Κυβέρνησης ήταν η πώληση του 66% των μετοχών του ΑΔΜΗΕ, σε συνδυασμό με τη δέσμευση του αγοραστή να προχωρήσει σε επενδύσεις για την επέκταση (νησιά κ.α.) και αναβάθμιση του δικτύου μεταφοράς ενέργειας.
Μάλιστα με βάση μελέτη της Goldman Sachs, η αναμενόμενη είσπραξη της ΔΕΗ από την πώληση του 66% του ΑΔΜΗΕ ήταν πάνω από 900 εκατ. ευρώ.
Η ιδεοληψία των κυβερνώντων μας, ανέτρεψε και αυτό το σχέδιο.
Καθυστέρηση και παλινωδίες, τελικά οδήγησαν σε πώληση μόνο του 24% του ΑΔΜΗΕ και είσπραξη ποσού 320 εκατ. από τη ΔΕΗ.
Ποσό, που όπως αποτυπώνεται και στις οικονομικές της καταστάσεις, τη βοήθησε αρκετά.
Σκεφθείτε πόσο σημαντική θα ήταν για τη ΔΕΗ η εισροή στα ταμεία της ποσού περίπου 1 δισ. ευρώ πριν δύο χρόνια!
Θα είχαν αποφευχθεί πολλά...
• Εμμονή για τη μείωση του μεριδίου αγοράς μέσω ΝΟΜΕ
Η σημερινή κυβέρνηση προκειμένου να πετύχει τη μείωση του μεριδίου αγοράς σε 50%, επέλεξε να πουλά ρεύμα στους ανταγωνιστές της, σε τιμές κάτω από το κόστος της!!
Άλλα σχόλια περιττεύουν.
• Άλλη μια ακόμα εμμονή: Λιγνιτικές μονάδες
Αυτή η εμμονή ίσως στοιχίσει πολλά: Η Κυβέρνηση επιδιώκει να πουλήσει η ΔΕΗ μόνο λιγνιτικές μονάδες (και όχι υδροηλεκτρικές).
Δεν έχει καταλάβει, ότι τελικά πουλιέται ότι αγοράζει ο αγοραστής.
Και πιστεύει, ότι θα υπάρξει επενδυτικό ενδιαφέρον μόνο για λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ, οι οποίες χρειάζονται πολλά κεφάλαια για να αναβαθμιστούν περιβαλλοντικά και παραγωγικά ώστε να πληρούν τις νέες απαιτήσεις περιβαλλοντικής λειτουργίας τους μέχρι το 2020 ή το 2025.
Δεν λέω, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία...
Όμως η πραγματικότητα μοιάζει διαφορετική.
Δύσκολα θα υπάρξει τέτοιο επενδυτικό ενδιαφέρον, χωρίς να προστεθούν και υδροηλεκτρικές μονάδες, ώστε να είναι βιώσιμο το όλο παραγωγικό καλάθι που θα αγοράσουν οι νέοι επενδυτές.
Το χειρότερο δε όλων, είναι ότι η συμφωνία με τους θεσμούς για την πώληση παραγωγικών μονάδων από τη ΔΕΗ, είναι ένα από τα προαπαιτούμενα της 3ης αξιολόγησης, που ελπίζω να έχει αντιληφθεί η κυβέρνηση ότι είναι προς το συμφέρον της χώρας να κλείσει το συντομότερο δυνατό και όχι να συρθεί στο χρόνο όπως η 2η αξιολόγηση, που τελικά η αργοπορία της είχε επιπτώσεις στην ανάπτυξη της οικονομίας και στις φορολογικές εισπράξεις.
Από το κακό στο χειρότερο
Η ΔΕΗ σήμερα είναι λίγα μόλις βήματα πριν να έρθει σε τραγικό αδιέξοδο.
Και οδηγήθηκε εδώ, γιατί οι αποφάσεις που έλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ για αυτή, έγιναν με βάση τις ιδεοληπτικές του εμμονές και όχι με βάση τα πραγματικά οικονομικά και ενεργειακά δεδομένα.
Η ΔΕΗ σήμερα είναι σε πολύ χειρότερη θέση από αυτή του 2015 και φοβάμαι ότι η αλλαγή της Κυβέρνησης, θα τη βρει σε χειρότερη θέση από αυτή που είναι σήμερα.
Τότε τα περιθώρια επιλογών δεν θα είναι πολλά.
Τότε η επιλογή στρατηγικού επενδυτή που θα βάλει χρήματα στην επιχείρηση, θα τις αλλάξει τη δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία, θα πάρει τη διοίκησή της και θα την αναδιοργανώσει στα πρότυπα σύγχρονων μονάδων παραγωγής ενέργειας, θα είναι μάλλον αναπόφευκτη.
Όμως είναι ίσως η μόνη καθαρή επιλογή προοπτικής για την επιχείρηση που πλέον με μαθηματική ακρίβεια βαδίζει σε χρεωκοπία.
Σημείωση: Ο Μανώλης Γραφάκος είναι πρώην Δήμαρχος Μελισσίων, Γενικός Γραμματέας Δήμου Μεταμόρφωσης και Αναπληρωτής Γραμματέας Προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας
www.worldenergynews.gr
Τα αποτελέσματα δεν είναι καλά. Η ΔΕΗ έχει πτώση τζίρου κατά 6,4% σε σχέση με το 2016.
Τα κέρδη προ τόκων, αποσβέσεων και φόρων, μειώθηκαν κατά 53%!
Ουσιαστικά η εταιρία ήταν ζημιογόνα κατά 140 εκατ. ευρώ, έναντι κερδών 55 εκατ. ευρώ το αντίστοιχο εξάμηνο του 2016.
Σε ότι αφορά την καθαρή της θέση, εκεί τα πράγματα μάλλον έχουν πάρει δραματική τροπή και μόνο η ρευστοποίηση στοιχείων του ενεργητικού μπορεί να αναστρέψει την κατάσταση.
Τα συνολικά χρέη της επιχείρησης ανέρχονται σε 9.473 εκατ. ευρώ και οι απαιτήσεις μαζί με τα διαθέσιμα, μόλις σε 2.940 εκατ. ευρώ.
Και όλα αυτά, παρά την ενίσχυση της ΔΕΗ με το ποσό των 320 εκατ. ευρώ, που αποτελεί έσοδο από την πώληση του 24% του ΑΔΜΗΕ.
Είναι εμφανές ότι η ΔΕΗ από τις αρχές του 2015 μέχρι σήμερα, έχει πάρει την κάτω βόλτα.
Η αρνητική εξέλιξη στα οικονομικά της μεγέθη, αλλά και η μείωση της χρηματιστηριακής αξίας κατά 70%, αποτυπώνουν ότι κάτι δεν πάει καλά με το μεγαλύτερο παραγωγό ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας μας.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτή η πορεία, είναι το αποτέλεσμα των εμμονικών επιλογών της σημερινής Κυβέρνησης.
Οι τέσσερις εμμονές
Απαριθμώ τις κομβικότερες εσφαλμένες αποφάσεις που έχει λάβει για τη ΔΕΗ, οι οποίες, όλες ήταν άστοχες και εκτός πραγματικότητας.
Δεν βασίζονταν στη λογική και τα πραγματικά οικονομικά και επιχειρησιακά δεδομένα, αλλά εδράζονταν αποκλειστικά στις ιδεοληψίες των κυβερνώντων.
Αναπόφευκτα είχαν ως αποτέλεσμα να απαξιώνεται η επιχείρηση, να οδηγείται σε οικονομική ασφυξία, να μην απελευθερώνεται ουσιαστικά η αγορά ενέργειας και τελικά ο καταναλωτής και η βιομηχανία να επιβαρύνονται με υψηλό κόστος ηλεκτρικής ενέργειας.
Έχουμε και λέμε:
• Εμμονή κατά της μικρής ΔΕΗ
Προκειμένου η ελληνική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας να προσαρμοστεί στις ευρωπαϊκές αρχές για τον ανταγωνισμό, το μερίδιο αγοράς της ΔΕΗ στην παραγωγή και στην εμπορία, πρέπει να μειωθεί μέχρι το 2020 στο 50%, από περίπου 95% που ήταν το 2015.
Η προηγούμενη Κυβέρνηση, επέλεξε το μοντέλο της μικρής ΔΕΗ. Δημιούργησε ένα καλάθι παραγωγικών μονάδων της επιχείρησης, λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών και αναζητούσε επενδυτή που θα αγοράσει τη μικρή ΔΕΗ, θα επενδύσει στις μονάδες της και θα διευρύνει σημαντικά τον ανταγωνισμό.
Η δε ΔΕΗ, θα εισέπραττε ένα σοβαρό ποσό από την πώληση αυτή, με το οποίο θα μπορούσε να προχωρήσει σε επενδύσεις για την αναβάθμιση των παραγωγικών της μονάδων ή να περιορίσει το δανεισμό της.
Οι πάντες θυμούνται την πολεμική του ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευσης για το σχέδιο της μικρής ΔΕΗ.
Μάλιστα δεσμεύθηκε ότι ως Κυβέρνηση θα το ακυρώσει, πράγμα που τελικά έκανε, με τις γνωστές όμως συνέπειες.
• Εμμονή κατά της πώλησης του 66% του ΑΔΜΗΕ
Το σχέδιο της προηγούμενης Κυβέρνησης ήταν η πώληση του 66% των μετοχών του ΑΔΜΗΕ, σε συνδυασμό με τη δέσμευση του αγοραστή να προχωρήσει σε επενδύσεις για την επέκταση (νησιά κ.α.) και αναβάθμιση του δικτύου μεταφοράς ενέργειας.
Μάλιστα με βάση μελέτη της Goldman Sachs, η αναμενόμενη είσπραξη της ΔΕΗ από την πώληση του 66% του ΑΔΜΗΕ ήταν πάνω από 900 εκατ. ευρώ.
Η ιδεοληψία των κυβερνώντων μας, ανέτρεψε και αυτό το σχέδιο.
Καθυστέρηση και παλινωδίες, τελικά οδήγησαν σε πώληση μόνο του 24% του ΑΔΜΗΕ και είσπραξη ποσού 320 εκατ. από τη ΔΕΗ.
Ποσό, που όπως αποτυπώνεται και στις οικονομικές της καταστάσεις, τη βοήθησε αρκετά.
Σκεφθείτε πόσο σημαντική θα ήταν για τη ΔΕΗ η εισροή στα ταμεία της ποσού περίπου 1 δισ. ευρώ πριν δύο χρόνια!
Θα είχαν αποφευχθεί πολλά...
• Εμμονή για τη μείωση του μεριδίου αγοράς μέσω ΝΟΜΕ
Η σημερινή κυβέρνηση προκειμένου να πετύχει τη μείωση του μεριδίου αγοράς σε 50%, επέλεξε να πουλά ρεύμα στους ανταγωνιστές της, σε τιμές κάτω από το κόστος της!!
Άλλα σχόλια περιττεύουν.
• Άλλη μια ακόμα εμμονή: Λιγνιτικές μονάδες
Αυτή η εμμονή ίσως στοιχίσει πολλά: Η Κυβέρνηση επιδιώκει να πουλήσει η ΔΕΗ μόνο λιγνιτικές μονάδες (και όχι υδροηλεκτρικές).
Δεν έχει καταλάβει, ότι τελικά πουλιέται ότι αγοράζει ο αγοραστής.
Και πιστεύει, ότι θα υπάρξει επενδυτικό ενδιαφέρον μόνο για λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ, οι οποίες χρειάζονται πολλά κεφάλαια για να αναβαθμιστούν περιβαλλοντικά και παραγωγικά ώστε να πληρούν τις νέες απαιτήσεις περιβαλλοντικής λειτουργίας τους μέχρι το 2020 ή το 2025.
Δεν λέω, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία...
Όμως η πραγματικότητα μοιάζει διαφορετική.
Δύσκολα θα υπάρξει τέτοιο επενδυτικό ενδιαφέρον, χωρίς να προστεθούν και υδροηλεκτρικές μονάδες, ώστε να είναι βιώσιμο το όλο παραγωγικό καλάθι που θα αγοράσουν οι νέοι επενδυτές.
Το χειρότερο δε όλων, είναι ότι η συμφωνία με τους θεσμούς για την πώληση παραγωγικών μονάδων από τη ΔΕΗ, είναι ένα από τα προαπαιτούμενα της 3ης αξιολόγησης, που ελπίζω να έχει αντιληφθεί η κυβέρνηση ότι είναι προς το συμφέρον της χώρας να κλείσει το συντομότερο δυνατό και όχι να συρθεί στο χρόνο όπως η 2η αξιολόγηση, που τελικά η αργοπορία της είχε επιπτώσεις στην ανάπτυξη της οικονομίας και στις φορολογικές εισπράξεις.
Από το κακό στο χειρότερο
Η ΔΕΗ σήμερα είναι λίγα μόλις βήματα πριν να έρθει σε τραγικό αδιέξοδο.
Και οδηγήθηκε εδώ, γιατί οι αποφάσεις που έλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ για αυτή, έγιναν με βάση τις ιδεοληπτικές του εμμονές και όχι με βάση τα πραγματικά οικονομικά και ενεργειακά δεδομένα.
Η ΔΕΗ σήμερα είναι σε πολύ χειρότερη θέση από αυτή του 2015 και φοβάμαι ότι η αλλαγή της Κυβέρνησης, θα τη βρει σε χειρότερη θέση από αυτή που είναι σήμερα.
Τότε τα περιθώρια επιλογών δεν θα είναι πολλά.
Τότε η επιλογή στρατηγικού επενδυτή που θα βάλει χρήματα στην επιχείρηση, θα τις αλλάξει τη δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία, θα πάρει τη διοίκησή της και θα την αναδιοργανώσει στα πρότυπα σύγχρονων μονάδων παραγωγής ενέργειας, θα είναι μάλλον αναπόφευκτη.
Όμως είναι ίσως η μόνη καθαρή επιλογή προοπτικής για την επιχείρηση που πλέον με μαθηματική ακρίβεια βαδίζει σε χρεωκοπία.
Σημείωση: Ο Μανώλης Γραφάκος είναι πρώην Δήμαρχος Μελισσίων, Γενικός Γραμματέας Δήμου Μεταμόρφωσης και Αναπληρωτής Γραμματέας Προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας
www.worldenergynews.gr
