Η πυρηνική βιομηχανία πρέπει να διδαχθεί από τις αποτυχίες στις κατασκευές νέων αντιδραστήρων στη Φινλανδία και τη Γαλλία προκειμένου να επιτύχει τους στόχους της διάδοσης της ατομικής ενέργειας σε όλη την Ευρώπη, σύμφωνα με την Montel.
Ο Yves Desbazeille, γενικός διευθυντής της Nucleareurope, ασκεί πιέσεις για την ύπαρξη νομοθεσία σχετική με την ενίσχυση του ρόλου της πυρηνικής ενέργειας στην ΕΕ. Ο έλεγχος των έργων σχετικά με την διαχείριση, τον προϋπολογισμό και το χρονοδιάγραμμα, τόνισε πως πρέπει να διατηρηθεί στα χέρια τους.
Τα σχόλιά του ήρθαν ως απάντηση στα προβλήματα στο Olkiluto 3 της Φινλανδίας (1,6 GW), το οποίο τελικά τέθηκε σε λειτουργία τον περασμένο Μάιο, 14 χρόνια μετά από τον αρχικό χρόνο που όριζε το χρονοδιάγραμμα και στοίχησε δισεκατομμύρια περισσότερα από όσα είχαν αρχικά υπολογιστεί, ενώ ο αντιδραστήρας Flamanville νέας γενιάς της Γαλλίας (1,6 GW) δεν έχει ακόμη ξεκινήσει και αντιμετωπίζει παρόμοια ζητήματα.
Ιταλικές φιλοδοξίες
Η Ιταλία είναι ένα από τα πιο νέα μέλη της πυρηνικής ομάδας της Ευρώπης, με την ακροδεξιά κυβέρνησή της να λέει ότι θέλει να δημιουργήσει ένα πλαίσιο μέχρι το τέλος του έτους για να επιτρέψει την χρήση της ατομικής ενέργειας. Η μελλοντική πολιτική της χώρας για τα πυρηνικά αναμένεται να είναι αποφασιστική σε επίπεδο ΕΕ, καθώς θα μπορούσε να αλλάξει την ισορροπία δυνάμεων μεταξύ των φιλοπυρηνικών χωρών και των αντιπάλων τους.
Η ανακοίνωση της Ιταλίας ήρθε την ώρα που η Ευρωπαϊκή Πυρηνική Συμμαχία, με μέλη όπως η Γαλλία, η Σουηδία, η Πολωνία και η Ολλανδία, προωθεί σχέδια για αύξηση της εγκατεστημένης ατομικής ισχύος στην περιοχή στα 150 GW έως το 2050, από 99 GW τώρα.
Η χρήση της πυρηνικής ενέργειας παραμένει ένα «εξαιρετικά εμπρηστικό θέμα», μεταξύ των διαφόρων κρατών μελών εντός της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Επενδύσεις
Προσπάθειες γίνονται για να θεωρηθεί η πυρηνική ενέργεια ισότιμη με τις ανανεώσιμες πηγές και να καταστεί επιλέξιμη για κρατική χρηματοδότηση. Στο πλαίσιο αυτό, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων χρειάστηκε να παρέμβει για να παράσχει οικονομικές εγγυήσεις για μελλοντικά πυρηνικά έργα εν μέσω του υψηλού κόστους δανεισμού.
Όσον αφορά τις συμφωνίες αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας ως μέσο χρηματοδότησης, αυτές απαιτούσαν δέσμευση από «βιομηχανίες αρκετά μεγάλες ώστε να δεσμευτούν για συμβάσεις πολλών δισεκατομμυρίων». Η συμπερίληψη της πυρηνικής ενέργειας στην πράξη της ΕΕ για το υδρογόνο με χαμηλές εκπομπές άνθρακα προβλεπόταν από το 2028, καθώς παρέμεινε πιο ανταγωνιστική σε σύγκριση με τις συσκευές ηλεκτρόλυσης.
www.worldenergynews.gr
